Alle inzendingen van Greta Casier

Mist-grijze herfstige dagen mensen mistroostig en moe rukwinden en onweersvlagen en ‘t avondduister te vroeg Nevel sluiert over stoppelvelden Krassende kraaien in de lucht die ‘t einde seizoen melden in een circulerende vlucht stoep en paden schoongeveegd opgehoopte blaren rotten in de goot de natuur heeft zich ontkleed en…

Je lijkt een slapende prins tussen witte zijde opgebaard in droefheid staan wij rond jou geschaard het licht van kaarsen valt op je gelaat en handen we voelen de gebrokenheid met d' aardse banden lelies en rozen liggen over je voeten gespreid als symbool van een liefdevol afscheid in stilte gaan we je volgen op je laatste…

God ging slapen in zijn hemelbed engelen brachten met zachte tred zijn sterrenkussen - om hem te sussen zongen ze zacht het avondgebed!…

Ieder jaar wanneer het rond Kerstmis wordt haal ik ‘n doos oude kerstkaarten uit de kast die mij laten dromen van sneeuwland en vorst zoals in die tijd toen het allemaal anders was de huisjes lagen onder ‘n dikke vacht sneeuw een smal pad liep kronkelend naar hun voordeur waarachter vaag een schamel lichtje scheen alles leek er nog vredig…

Een mistige Allerzielen gehuld in treurnis en tranen zoeken wij verwante namen van hen die ons nog bezielen zij die ons zijn voorgegaan hun afdruk hebben nagelaten liggen onder een steen begraven waar wij nu biddend voor staan een steen die mossig begroeid tussen ‘n gazon dat pas gemaaid met rosse herfstbladeren…

Iedere dag is er één van afscheid nemen iedere dag van een afgesneden pijn hoe kan ik dan nog verder leven als dat zonder jou moet zijn? Het lukt niet meer om opnieuw te beginnen wat heeft er in mijn leven nu nog zin geen nachtegaal die ‘k hoor zingen en geen hart dat ik nog bemin? Zoals in het herfstgetij moet ik wachten ligt onder…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

Verliefd zijn, elkaar beminnen steeds denken aan hem of haar een vlindergevoel van binnen innig verbonden aan elkaar verlangen naar lentetover, naar frisse ochtenddauw naar d’ eerste lenteanemonen en de dag van echte trouw samen buigen over het groene lover en denken welke’ n zee van tijd in alle hoeken hangen dromen als een nieuw leven…

Ik heb je aanbeden het kon of mocht niet zijn mijn droom zat op verkeerde wegen van verdriet en pijn. Ik heb je geschreven er viel geen brief, geen woord bleef hij ongelezen of werd hij weggegooid? Ik heb je aangekeken met ogen vol glans en hoop maar mijn blik ontweken steeg op mijn wangen het schaamrood. Ik heb om jou geweend in…

Vrede mag niet enkel een droom blijven waarover wij zingen, dichten, schrijven van een Kind dat kwam in de vredesnacht en ieder jaar met luister wordt herdacht Vrede mag niet enkel een droom blijven het moet alle mensen doen samen drijven met een goede Herder aan het hoofd wordt het vredeslicht nooit meer gedoofd Vrede mag niet enkel een…

Oma zie ik zitten in het hoekje van haar kamer oud geworden, ingekrompen en dichter bij het vuur ’s zomers hield ze van zonlicht en open ramen met uitkijk op rode petunia’s die hingen aan de muur. Ze zag graag overal bloemen en planten staan rozen en dahlia’s in de tuin,cyclamen voor de ramen en toen ze met broze knieën de tuin niet meer kon…

alle lichtjes flikkeren aan 't wordt Kerstmis overal maar Zijn Licht dat nooit is uitgegaan gloort hoog boven de stal het glanst in onze ogen en straalt uit ons hart nu wij verlangend hopen dat het Kind wordt gebracht ook de nacht toont zijn licht en was nooit zo helder en schoon met sterren en engelenscharen voor het Kind met een kroon…

Kerstmis – een naam die klinkt als ‘n sprookje uit lang, lang vervlogen eeuwen tot het heden toen ’ s winters de aarde rustig en vredig lag en ‘t iedere dag dikkere vlokken ging sneeuwen. straten en huizen sliepen onder een witte deken vijvers en grachten lagen wekenlang dicht bevroren ’s nachts twinkelden sterretjes aan ‘n vrieshemel en…

ik schrijf je… hoe moet ik beginnen? ik schrijf je… en het doet zo’n zeer dat ik je niet langer kan beminnen als ‘n uitverkorene van God de Heer ik hoop dat je mijn besluit begrijpt zolang voerde ik al een zielenstrijd ik liet die gevoelens nog wat rijpen en voel mij nu tot Zijn dienst bereid waarom moeten wij beiden toch lijden hebben…

Na een lange nacht zijt Gij toch gekomen al weet ‘k niet hoe ‘t eigenlijk is gebeurd stil en geruisloos, kon u zelfs niet horen en hebt geheeld wat lang was verscheurd na een lange nacht zijt Gij toch gekomen na lang smeken en bidden stond Gij daar hebt Gij eindelijk mijn frustraties ontnomen en stak een moeilijke puzzel weer in elkaar…

Tussen bloemen en tussen kaarsen een beeldje van Maria op de schouw herinneringen uit mijn kinderjaren mijn moeder biddend voor O.L.Vrouw. Tussen werk en tussen zorgen vond ze 's avonds rustig de tijd ook bij het dauwen in de morgen was bidden voor haar prioriteit. Tussen lach en tussen tranen uit dank of om een gunst iets te behouden…

Jezus ging op Tabor verschijnen en ze zagen Hem plots verdwijnen Zijn gezicht spierwit vroeg men: wat is dit? deed Hij die truc met wolkgordijnen?…

een late zomeravond – een open raam een zoete jasmijngeur stroomt naar binnen in het bos is de nachtegaal aan het zingen hij zingt en zingt : gezegend is Zijn naam! Hij die zijn lied schiep en de rode rozen kan er nog iets mooiers op de aarde zijn die alle harten laat bloeien en blozen en daarin klopt telkens zijn lokkend refrein…

de dagen worden weer stilaan oud om weldra als nieuw te ontwaken hebben wij onze dromen opgebouwd of bleef het maar bij d'illusievlagen dragen wij nog de herinneringen mee of laten wij ze toch liever besterven waren wij met de gewone gang tevree of moesten wij wat ons lief was derven hebben wij onze tijd nuttig besteed misschien tot dieper…

De bloemenmaand mei brengt ons een mooi feest midden het jonge lentegroen de geur van voorjaarsbloeiers een datum die men nooit vergeet voor haar die wij ons moeder noemen zelf straalt ze vreugde uit op die dag dat ze met haar kinderen feesten mag tussen de rozenruikers en geschenken in warmte en liefde wederzijds….. die onze kwel en wee…

Vlaams rusthuis was in quarantaine corona besmette Germaine* ze was nog heel vief had zelf een jong lief die uit angst vertrok met Elaine*…

Zwaar bedroefd zat ik die laatste dagen aan je bed en zag de uren als een eeuwigheid verschuiven het hoofdkussen had ik verschikt, het deken verlegd en een schraal licht viel door half-gesloten luiken. Ik was de troostengel aan je moede zijde de engel van de goede hoop. Maar wie was het, die je geloof ontwijdde en je gevangen hield in de greep…

als de nacht blijft hangen tot ver in de morgen rijst groter ‘t verlangen naar ‘t licht dat nog verborgen maar nieuwer dan ooit zal verrijzen uit ’t oosten Een Kind met liefde getooid dat ons komt vertroosten met engelen die zingen en spelen op hun schalmei de duistere nacht verdringen voor jou en voor mij… daarvoor is ‘t wonder…

Zij heeft in de nacht een kaars ontstoken voor iets waar ze innig op blijft hopen waar ze liefst als de dood over zwijgt dat niet sterven wil en een verlangen blijft. Smekend over het flikkerend licht; in tranen, weemoed en wanhoop lijkt het of ze schreden hoort nader komen en iemand een zwaar pak wegneemt boven het hoofd. Een stem begint…

En vrede vind ik telkens in de avond als de rust en stilte zijn teruggekeerd mijn ziel die tot God weer is genaderd en zoekt of zij niemand heeft bezeerd. Als ik genoeg aan liefde heb gegeven geen diepe pijn anderen heb aangedaan of God mijn tekorten zo wil vergeven en mij met Zijn vrede wil terzijde staan. Dat ik ieder mens begripvol kan…

Ik droom van een witte kerst met ijsbloemen op de ruiten gezellig in 't eigen warme nest en klokken die vredig luiden... Ik droom van een Kindje in de stal en herders die hun schapen hoeden zilveren sterrenlicht aan het heelal hemel en aarde die elkaar ontmoeten. Ik droom van engelen die zingen met hoge en heldere stem kinderen die zich…

Dat kerstmis dit jaar warm en groen zal zijn om geen rode haard vraagt en glühwein ook dikke jassen, mutsen blijven in de kast brengen bij het drukke winkelen alleen maar last het lijkt of wij Kerstmis vieren in oktober met kerstballen en glitter als gouden lover geen berijmde bomen en bevroren grachten in de kortste dagen en de langste nachten…

Voorbij is weer de lentetover zilver siert de ochtenddauw uitgebloeide lenteanemonen staan al heel lang in rouw. Diepgroener wordt het lover roder ’t hart van de ontloken roos die zich uitgesproken in de zomer door een vlinder lief gekoosd. Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van…

‘k Zie de zomer vergaan de bloemen die stervensmoe staan ook in mijn eigen hart is iets dat nu treurt omdat ook in mijn leven de dagen worden verkleurd. Soms kijk ik weemoedig door ’t raam toen de bloemen bloeiden, sprak ik ze nog allen aan. Nu kijk ik naar hun stengels verdroogd en verdord wachtend tot de herfst hen in grijze nevel omvormt…

Een vriend is iemand waar je alles kan aan vragen die in moeilijke tijden je leed helpt te dragen aan wie je de grootste geheimen gerust kan vertellen of een moeilijk probleem mee kan overleggen met wie je vreugde en verlangens weet te delen en je ook geen minuut met hem kan vervelen dat is ware vriendschap voor het leven die je…