Alle inzendingen van Greta Casier

Droog, droog die tranen op je wangen je hebt lang genoeg geschreid. Voel mijn liefde voort in jouw verlangen en weet dat ik je hierboven verder begeleid. Ik leef alleen maar wat verder van je af in hart en ziel zijn we nauw verbonden. Ga niet treuren aan mijn graf laat de rozen bloeien waar wij elkander vonden. Droog, droog die tranen op…

Dag na dag zag zij in afwachting vergaan verscholen tussen vier vergrauwde muren ’t was wachten op ’n woordje van de buren haar leeftijdsgenoten waren al heengegaan God koos voor haar een lange levensbaan al moest zij die kille eenzaamheid verduren dag na dag zag zij in afwachting vergaan verscholen tussen vier vergrauwde muren zij had…

De jaren van mijn jeugd lagen vergeten op bladzijden, dag na dag geschreven de tijd liet zich niet lenen tot het lezen tot de ziel zelf weer tot mij kwam spreken. Zij kende nog ieder woord, iedere zin die ik vergeten was; sprak zij weer in zo kregen zij een tweede kans op leven na jaren in de kast, onbelangrijk te wezen. Jaren lagen zij…

Als dagen en nachten in elkaar zijn geweven geen enk’ le lichtstraal nog d’ aarde raakt en eenzaam onder de sterren wordt gebeden terwijl zij aan ’t sterfbed van haar kindje waakt. Raak niet Heer, aan het kostbaarste in m’ n leven mijn bloemetje dat U nauwelijks bloeien liet alle aardse bezit mag U van mij ontnemen behoed mijn kind dat U naar…

Tussen Kerstmis en Nieuwjaar even tijd maken voor elkaar met familie, vrienden en de buren genieten van de feestelijke uren bij een glaasje bubbels en wat hapjes is het tijd voor de leukste pakjes met de beste wensen voor het komend jaar worden de duistere dagen weer zonneklaar!…

Alleen in een stille kerk mijn zorgen opzij gezet ben ik mij bewust dat Gods oog op mij rust ik hoef zelfs niet te spreken Hij kan mijn ziel wel lezen er is een samenhang alsof ik achter het voorhang zit van Zijn eigen huis Hij kent de sleutel van mijn kluis en zonder dat ik ‘t moet vragen helpt Hij mijn ballast te dragen Zijn hand rust…

Als jij je laatste pijn moedig hebt verbeten 't verkrampt gelaat weer glad wordt en sereen en ik die met de moed der wanhoop heb gebeden een lege kamer verlaat in snikken en geween. Als mijn woorden niet meer tot je spreken het teder aanraken je niet meer ontroert sinds alle aardse verbondenheid werd verleden en je hierboven door de Heiland…

Ik zag haar Ietwat gebogen gaan al zoekend langs de rosse beuken van ’t oude kerkhof naar een naam… plots bleef ze staan en tastte met een gerimpelde hand over de letters van een kruis dat was het graf van haar zoon de verf was afgeschilferd en het onkruid stond welig tussen de zoden verwilderd en gaf de indruk dat het lang niet meer…

Een jaar waar wij naar hadden uitgekeken ligt weldra weer als een verre herinnering dagen die wij nooit meer willen vergeten andere waren soms doelloos en zonder zin toch is iedere dag ons als geschenk gegeven waarom maken wij er dan geen feestje van ook op aarde is een stukje hemels leven als wij kunnen meewerken aan Gods plan laat ons…

Virologen zijn nu vedetten als we 's avond voor tv zitten de nieuwe goden maken geboden: die ons levensgenot bevitten…

De glinsterende lichtjes aan de kerstboom zijn gedoofd… Het blijft gonzen door mijn hoofd... een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen. Een sober bosje hulst siert nog het kruis in zijn huis en tranen, overal hangen tranen…

tik zoek naar liefdeswoorden in mijn bloeiende rozentuin en de nachtegalen die ze horen schenken mij hun mooiste pluim Ik schrijf ze op rozenblaadjes en met een nachtegalenveer mijn hart wordt volgeladen boordevol en telkens weer… Ik zie je in de rozen ik hoor je in de nachtegalenzang ik heb jou uitverkozen en voor een leven lang.…

een stiltewandeling doorheen het groene bos maakt een stroom van gedachten in mij los er is ‘n hogere stem die mijn ziel aanspreekt Hij die hierboven over hemel en aarde heerst Hij neemt me mee op Zijn wonderlijke wegen ‘k zie overal van Zijn werk ‘n overvloed en zegen maar vaak blijf ik toch ook vol ongeloof staan heeft Hij dat werk toch…

Heb je het kind gezien? dat leeg liep in verkrotte achterbuurten dat sliep onder ijskoude sterren en zijn eten zocht bij een vuilnisbelt. Heb je het kind gezien? dat in zijn onschuld, al werd verguisd omdat zijn ouders voor moord de doodstraf kregen en wie bekommert zich nu om zo’n kind? Heb je het kind gezien? dat nog eenmaal mocht afscheid…

De lentewind wiegt de seringen die bloeien in witte en purperen pracht en ’t jonge lover waar de merels graag zingen of kwetteren tegen een regennacht. De lente baart overal nieuw leven en iedere kale tak krijgt weer zijn blad wintermensen kom je met een blosje al tegen en de trouwste huismus gaat zelfs weer op pad. De Schepper verft met…

Als de laatste kerkhofgangers huiswaarts keren… dooft de wachter de lantaarns en de kaarsen in de kapel werpt een vlugge blik over de graven Sluit zorgvuldig het hek af en bergt de sleutels op in een kluisje die onder een sluier ban groen liggen verborgen de vroege avond valt in zware mist hangt in de l grijze straten op de voetpaden…

meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen de kleuren en zoete aromen zijn een zegen waarvan mens en dier kunnen genieten voluit hoe pittig heeft de bruid haar kroon gekruid met tijm en meidoorn door elkaar geregen meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen…

dat ik je mis, schrijnt als een diepe pijn en niemand die mijn verdriet kan helen hoe triest het is om zonder jou te zijn geen verlangens meer te kunnen delen dat ik door het duister moet zoeken naar een glimp van jouw lieve gezicht ergens glanzend in het eeuwig licht waar jij door God werd geroepen maar hoe ellendig zijn nu mijn dagen…

Wie ik liefheb wil ik niet verliezen liefde is mijn levens grootste schat daarom ging ik voor zij die mij verlieten kamers bouwen vele kamers en geen graf. vele kamers en geen graf daar wou ik niet voor kiezen omdat ik zoveel om hen gaf. wie ik liefheb bestaat niet in de dood. die leeft zijn leven verder In mij voort!…

Het kerstfeest wordt weeral sedert weken met groot enthousiasme en zorg voorbereid. alle kerstshows en etalages rondgekeken worden de taken strikt onder elkaar verdeeld. ’t Wordt d’ eerste vraag : wat gaan wij eten? opgevuld kalkoen met truffels, of een konijn- kunnen wij soms geen fijner dingen uitproberen op kerstavond moet ‘ t echt gastronomisch…

Ons hart staat voor U open het is geen koude stal verlangend mag het hopen dat U eerstdaags komen zal één kaars is al ontstoken een brandend liefdesvuur UW licht is nog verdoken we waken uur na uur de aarde is nat en duister van bitterharde tranen achter feeërieke luister van versierde kerstramen Zijn komst zal verblijden…

Ik loop door een dal, verlaten alleen rondom mij zijn de heuvels zo hoog ik vraag me af: hoe kwam ik hierheen en hoe stijg ik ooit weer omhoog? Steil is het pad, broos de houvast en mistig lijkt me ieder uitzicht. Boven mij hangt een loodzware last waarvan ik niet kan schatten 't gewicht. De nacht ontvouwt zich als een donkere waas ook…

'k Laat je niet zonder liefde zijn 'k laat je niet verkillen in een koud graf de zomerrozen die voor jou gaan bloeien gaan je zo vaak zeggen: hoeveel ik om je gaf. 'k Laat je niet zonder liefde zijn de nachtegaal zal nog voor je zingen als toen ik mijn eerste verzen voor je schreef en onze beide harten in eindeloze verrukking dreef. 'k laat…

Het huis van mijn dromen had geen deur waar ik kon binnen komen het had geen muren en geen dak en toch was er ‘t gevoel of ik er alles had. Het was een huis van liefde en genegenheid gedekt met de mantel der geborgenheid er was veel warmte en veel licht het had een ziel en geen aanzicht. Je kon er binnen zonder bellen ‘k had zoveel vrienden…

Ik had graag met jou willen leven en dat de tijd stil bleef staan… op de hoogste berg, dicht bij de hemel en ’s nachts met de sterren schitteren gaan Ik had met jou, mijn liefde willen delen een liefde – die voor of na ons nooit geweten helaas te broos voor het hogere gebleken moest zij door donkere diepten vergaan……

Als de octoberwind zijn stervenslied zingt doorheen bomen en hagen zuchten en klagen rukt hij aan ieder tak en blad keert kermend terug als hij iets vergeten had. Hij raast en hij tiert om wat lente en zomer met licht en warmte paradijselijk had gesierd - ook jij een schattig kind, in volle bloei en niet eens voorbereid ons houden…

Weer gaat de herfst de late asters kleuren van donkerpaarse, tot purperroze en wit weer ruiken wij de krachtige balsemgeuren van 't eikenhout uitwaaierend in de mist. Weer gaan te korte dagen weemoed brengen van ochtendnevel die donkerend in de ziel van miezerige regen tot striemende vlagen waar tussen schuchter nog wat zonlicht viel. Weer…

De zomer sterft – de bloemen treuren in verlepte harten treur ik nu om jou je hoeft mijn bloemen niet meer, om je op te beuren mijn tuin ligt onder een wade van verdriet en rouw. Zelfs de zon verdwijnt en wolken drijven ze drijven langzaam of heel snel je had beloofd nog lang bij ons te blijven maar‘k weet niet – of je nu dicht bent of heel…

Jij klein wonder dat ons raden laat al zo bijzonder dat je niet meer uit onze gedachten gaat. Je belooft te komen in een roze of een blauwe droom jouw wiegje staat al op een troon Een engeltje is reeds aan het waken en zal je met Zijn rijke zegen door het leven blijven dragen. Wij gaan je met liefde omringen nu je ons hart onverpoosd…

Mist-grijze herfstige dagen mensen mistroostig en moe rukwinden en onweersvlagen en ‘t avondduister te vroeg Nevel sluiert over stoppelvelden Krassende kraaien in de lucht die ‘t einde seizoen melden in een circulerende vlucht stoep en paden schoongeveegd opgehoopte blaren rotten in de goot de natuur heeft zich ontkleed en…