63 resultaten.
Illuminatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 Klanken
helder als kristal
serene rimpelingen
in een meer van stilte
klanken
uit het niets verrezen
en éven
tot vorm gestold
vorm
die als een flakkerende vlam
plots
oplost
een tedere wind
die manna schenkt
die liefde is…
Terugkeer in het paradijs
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 De lucht is zo licht vanochtend
witte wolken drijven doelloos
zo licht te drijven
en het fictieve gezicht verliezen
en te verdwijnen
in de werveldans
van Stille Diepte
en de anderen
andersloos omhelzen
met een hart van tranen
Masker van gedachten
van smachten
in het vuur van inzicht verbranden
Inzien dat je bent
wat niet verschijnt…
Vaal licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 In het vale licht
trillen
in de klank van je stem
vergleden eeuwen
die je was
met een ander gezicht
Vormen
die verschijnen
en verdwijnen
in de eb en vloed
van geboorte en dood
In het vale licht
tast ik
naar ons tijdloze gezicht…
Waar ik naar verlang vandaag
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.902 een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan…
Onze handen samen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 303 In je klank en licht
te mogen verwijlen
is vreugde
De jaren samen
zijn bloemen geworden
in mijn gemoed
Onze handen samen
stil
in voelend verstaan
in de koude heldere winterdag
tussen de weilanden
en het krassen van de kraaien
Dat onze liefde
als een rivier zal blijven stromen
naar de witte zee…
Lichtboom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 738 Zilverspar
in het zonlicht
versierd
met rode
en zilveren ballen
en witte lampjes
Lichtboom
eiland van lichtstilte
in de zee van je gedachten…
De aarde wentelt voort
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 192 Ik loop door een straat
loop door het mysterie
van een straat op aarde
De huizen
ademen donker
van het onbewust
door de dood
te worden verteerd
Dood!
Stormwind
die "ik en dromen"
uit het bewustzijn blaast
En een nieuwe ochtend
gloort in de straat
in zondagsmist gehuld
En de aarde wentelt voort
En ik loop verder
althans in…
Dageraad
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 156 In heldere eenvoud zijn -
het verstaan zonder woorden
Niet verstrikt in droom en gedachte
die in golven gaan en komen
En in liefde gaan
het hart een kalme nachtzee -
lichtbundel die door het donker glijdt -
door een nieuwe dageraad gedragen…
Brug te Arles
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Hortend
gaan paard en wagen
over de ophaalbrug
onder een blauw geverfde hemel
Op de oever
zingen de wasvrouwen een lied -
van zon en geluk
van het hart dat bevrijd is van smart
Kringen
verschijnen in het water
en verdwijnen
De man op de bok
schouwt
in de werveldans der kleuren
droomloos in de verte
als een wijze
die de Diepte…
Nachtgeluiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Het is nacht
en de wind speelt met de houten gong
de maan straalt
zachtmoedig
op de daken
de kamer is gevuld
met pianoklanken
klanken
die klimmen en dalen
In de stad
verstrijken de uren
gedwee
uren gevuld
met zoeken naar geluk
Zoeken
dat het geluk
verhult
Geluk
niet te vatten volheid!
Cafégeroezemoes -
geluiden
die…
Zeegezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 Je gezicht
In het late licht
Met de zee verweven
Door de tijd getekend
In het eeuwige leven…
Als ik het boek niet had
gedicht
2.0 met 33 stemmen 5.961 Als ik het boek niet had zou ik
ánders leven. In de spiegels van het
blad zie ik mijn gisteren. de nacht,
het zeldzaam tedere van elk verleden
dat niet vervaagt
nu ik nog alles weet.
Ik ken de plekken waar het landschap
tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen
geuren, de zon een feest is. Muziek een
stortbui uit wijde galmgaten…
Wij waren zestien
gedicht
2.0 met 212 stemmen 19.481 Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas'
avonturen. Over hoe winden plots opstaken
en schepen uit hun koers raakten,
over velden aan de overkant van een rivier
waar men een levend mens maar zelden toelaat,
over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten.
Wij waren zestien jaar en door de vensters
van het hoge klaslokaal scheen…
Liebeslied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 633 vannacht nog op bezoek geweest
heel even maar
na een lange tocht door gangen
die voornamelijk somber waren
grijs-wit, beetje middeleeuws
als in een Francis Durbridge film
die Duitse waarin dan steeds die man
(weet jij nog hoe hij heet?)
iets onnozels deed om de spanning te doorbreken
die er eigenlijk nauwelijks was
waaraan ik me dan stoorde…
Kleine Vlinder
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 751 Kleine vlinder zo broos zo mooi.
Kleine vlinder je hoort niet gevangen
maar vrij te zijn.
Kleine vlinder je leven is maar zo kort.
Maar kleine vlinder je bent van mij
en maakt me intens gelukkig en blij.…
Vastlopen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 647 Herken je die muur waar je keer op keer tegenaan loopt,
die je intens moe maakt en je helemaal sloopt.
Het vastlopen in je eigen brein,
het niet echt leven maar er gewoon zijn.
Een oplossing die er niet lijkt te zijn,
maar die er wel is, al is ie klein.
Ophouden met koortsachtig zoeken is een must,
en wellicht dan vind je de oplossing in…
Je leeft verder in mij
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 5.590 Je staat niet meer naast me
Je zit niet meer bij me
Je ligt niet meer achter me
Je loopt niet meer voor me
Maar toch ben je er nog
Nee, je bent niet dood
Je leeft verder in mij
Ik kan je zien zonder te kijken
Ik kan je horen zonder te luisteren
Ik kan met je praten zonder te spreken
Ik kan je voelen zonder je aan te raken
Nee, je bent…
Dood, je wist niet hoe het voelde
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 3.281 Onbekommerd leek het leven tot die dag
Dood je wist niet hoe het voelde
Je wist niet wat het met je deed
Maar nu, als je hen mist die je zo dierbaar waren
Nu weet je wat pijn is
Nu weet je pas wat je mist
Maar ook wat je gehad hebt en er niet meer is
Grijs en grauw vaker dan ooit
Stil verdriet, met niemand te delen
We zijn met zovelen en…
De liefde geurt naar evenveel
gedicht
2.0 met 145 stemmen 36.153 De harpen hangen
als koude koorden
in al te naakte bomen
en schuifelend aan mijn
oor het schuchter snarenspel
van bloemen op de akker
de krokus wordt geboren
de wind hangt zeilen uit.
Wat wij zelden horen
het rillen van de huid
het geuren van de
liefde als een blank
boeket camelia
naar méér nog of
in elk geval
naar evenveel.
--…
Thuis
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.782 Wat is thuis?
Thuis is wat je bij je draagt
Waar je ook mag gaan
Thuis is vergelijken
In het begin
Vooral vergelijken
Nu gaan ze thuis naar bed
Nu staan ze op
Nu is het Sintermaarten
En bijna Sinterklaas.
Thuis is maar een klikje weg
Je ziet elkaar
En hoort de ander spreken
Maar het beeldscherm schiet tekort
Voor het kraken…
Azuur beklimt ligusterhagen
gedicht
2.0 met 30 stemmen 14.426 Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte
de zon hangt in
het kraaiennest
het asfalt dampt als
paardenlucht
een rookpluim naar
de overkant
concerto voor de gulle rozen
honingbrood voor bedelaars
het staat met vuurpijlen
op wolken geschreven:
hoe glansrijk de aarde
hoe moe de…
Een man is maar een kleine man.
gedicht
2.0 met 204 stemmen 47.859 Een man is maar een kleine man.
Hij valt in slaap,
zijn mond valt open,
zijn dromen ontsnappen hem zonder spoor.
En 's ochtends niemand die zeggen kan
welke naam er op zijn lippen lag,
welk gezicht hij daarbij amper trekt.
Hij neemt zijn lege koffer en vertrekt.
Mensen zeggen naar zijn werk.
--------------------------------------
uit:…
Als ik tenslotte oud zal zijn
gedicht
3.0 met 75 stemmen 46.692 Als ik tenslotte oud zal zijn
en na een zoveelste kale reis strand
in mijn laatste onhuis
zal het jouw gezicht zijn, ongelezen,
dat ik uit het verre daglicht aanhaal.
Geloof me of niet dat het liefde is,
jou mijn zwerven om je heen te besparen
en het hoogste, straffend geluk voor mij
als je je dan warmend in honkvaster gezelschap
nog eens…
sadder and wiser
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 287 zo jammer
zegt mijn oom
vogels blijken niet te zingen
uit blijdschap
en geluk
maar om te pochen
of rivalen weg te schelden
so what
zeg ik
nou
zegt hij
ik ben ontdaan…
Wij Forenzen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 489 Wij gaan niet voorbij
aan aanlokkelijk landschap.
Wij moeten er door.
We klieven snoeihard
door lieflijke gebieden.
Heus, met een goed doel.
Het land raast woest langs
onze hortende ogen.
Wij pakken een krant.
Een wolk zweeft lui mee,
trekt onschuldig de aandacht.
Dan wendt zij zich af.
Hier in de coupé
wrikken mensen tezamen
en…
De nacht is veel te groen
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.996 De nacht is veel te groen
om krekels van het
blauw te onderscheiden
waar is het licht
dat leeggezogen weiden
uit hun stramme schaduw dwingt?
Je hoort geen stilte
die luider snikt
dan legers meeldraden
- ze vechten voor wat licht -
schrijf met glazen woorden
de scherven op hun dode bloemenmond.
de tijd eet geld met hopen
en af…
VUILNIS
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 553 De tien geboden
doen wij bij liefde
bij oorlog
de belt op.
We sturen God-zelf vaak
met een vloek
met een kus
de belt op.
Kinderen, tuig toch,
ouders, erger nog:
Zij moeten nu ook maar
de belt op.
En die actrice zonder facelift
en die man niet uit dit land
en dan die derde Moszkowicz:
Losers zeerzeker
de belt op.
De belt…
Gedicht voor allen
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.838 Ik zend je een gedachte
van genegenheid geweven
gedragen door de wind
een gedachte
die baadt in zonnegloed
in het stille hart geboren
Ik zend je
een klank
een lied
van woorden geweven
een lied
van licht en geluk
en zoete tranen
van maanlicht
zacht schijnend op het water
en de dans van de zee
Ik wens
dat al je dagen en nachten…
EN PLOTS WIL JE MEER
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 558 en plots wil je meer
meer dan je wil
meer dan je kan
je denkt keer op keer
wat is het hier stil
komt er nog iets van
zo gaat je leven
heel zachtjes voorbij
je bent altijd te laat
dan denk je even
we keren het tij
we komen op straat
maar je bent wat moe
leest liever de krant
of kijkt naar tv
je komt er niet aan toe
je blijft aan de…
Ik denk, je moet iets hebben
gedicht
2.0 met 70 stemmen 14.759 Ik denk, je moet iets hebben
om van te houden, bijvoorbeeld
een steen in je hand, die
langzaam warmer wordt.
Maar wat is het dan
waarvan je houdt, je eigen
warmte die ook weer verdwijnt
met het lossen van je greep.
Ik denk, je moet toch iets
hebben om van te houden, waarom niet
een steen in je hand, die
koelte aan je huid.
----------…