klopgeest
netgedicht
een huis waarvoor een klopgeest zich geneert
longen zijn zwarter dan platgebrande bomen.
smeulend geurig kindervlees in mijn hoofd nog volkomen.
zoveel meer dan eerst zeker dat het mij beheerst.
Smekend om vergeving dat is hoe mijn geest verkeerd.
Het enige verwijt is puur, dat ik heb kunnen ontkomen.
Hetgeen in mijn handen lag god tot zich…