448 resultaten.
Op weg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 288 Het was een gewone februaridag niet anders dan andere
zonder de ene voet voor de andere te zetten vertrok een moment
uit de kamer waar benen de dag bij beenden , ik nog net
onderscheid kon maken tussen staan en lopen
me verbazend over hoe mensen versmelten
in denken aan voedsel en het zout der aarde,
gepeperd wellicht net als anderen
gedacht…
Moeder II
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 288 Moeder II
Te leven voor haar kroost, kun jij het nog wel horen
druk jij je kind aan het hart als zuigeling uitverkoren.
of is denkkracht hier vervlogen zonder enig mededogen.
Het is als een heilig pand dat ik onder mijn hart blijf dragen
als weer een dag hun pad ook het mijne blijven schragen.
Ooit trok de zon naar West oogde rood flauwer…
Uit het raam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Ik zou wensen dat het voorjaar kwam
Het geel en goud komende dagen omarmd
Nu vormt het weer nog steeds een dam
Zonder dat dit ons gemoed verwarmt.
Want de lente is als een mooie droom
Hoe sterfelijk is ook het heden
Is als levendige muziek komt op stoom
We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.
Verwarmen met groenere takken en zachte…
Stoïcijns
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 285 Het was net als toen ik je wegbracht, de eerste dag,
een nieuwe school, een nieuwe tijd om te leven.
Het maakte je wel eens moedeloos al die treden,
dezelfde treden en treedt nader met die stoel.
En je zusje zong en de hond kwispelde gewoon.
Soms wil je dan gewoon even wegzinken,
een andere dag dan die voorliggende drinken
maar dagen zijn behoedzaam…
Vriendschap en familie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 282 Leven geeft je diverse wegen en kansen
om niet alleen te sterven
eenzaamheid hoeft je laatste jas niet te zijn
als je een zijweg durft in te slaan.
Broosheid , je botten, kaalheid zijn niet erg
je hoeft geen momenten meer te wachten
nieuwe familieleden ook zonder bloedband
mogen je ook verwarmen en omarmen.
Ook jij mag je de gelukkigste…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 280 Een nieuwe dimensie aan de realiteit geven
Aan dagen nog altijd goed gevuld
Als stramgewerkte
Bekant zes en vijftig worden.
Leven, leven stemt toch tot nadenken
Doorwerken is een familieziekte.
Tienduizenden en tienduizenden
Samengestroomde gedachten
Van heinde en verre
Filteren vanuit het spontane keuvelen.
Maar hersenletsel is een…
Als mijn hart kleppert in schelpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 277 Als water gelijk aan of als liefde heupen streelt
onverklaarbaar welig je billen je voorhoofd beweegt
kun je dan ratio uitschakelen een harp horend
weer aan wal stappen zonder hersenschimmen
is je denken je ziel dan even ouderwets jarretel,
jouw hart een babbelkous mantel of een nylon panty
zeepaardje vis of ster compleet naaktheid in bestaan…
Vloek je vrij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 276 Geef me je hand en proef de dag
het liefst nog voor de slaap je omhelst,
je moede ogen weer in het duister dompelt,
nergens scheen die dag de zon zo goed.
Elke nacht ontspruit er een nieuwe loot,
elke droom geeft domweg vertakkingen.
De wereld bestaat grotendeels uit water,
verwond je niet, put de aarde niet uit.
Een sterk geloof in het…
Kastanjelaren dragen vensters van tijd
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 Kastanjelaren dragen vensters van tijd
welke rustplaatsen vinden gevederden hier.
Prakkizeren ook zij met vlijt over het hogere blauw
over de talrijke mantels van naalden en het ruime sop.
Bewaren ze taal als vet onder hun vederdek,
elk op een andere stek, zou ik het je kunnen vertellen.
Zou ik het je kunnen vertellen.
Ik zou het je kunnen…
Wat geeft een bladzijde
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 272 Ik prijs zelden de bekwamen
Ik prijs ze niet er zou na-ijver
domweg na-ijver kunnen ontstaan
Ik hecht aan het zeldzame
Het unieke opdat een hart opent
Een ziel spiegelt en weerkaatst.
©16-5-1991…
Een ware nachtmerrie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 271 Wat gekanker al niet kan geven in leven
als lichten doven nu ze een vonk zien,
geen bel antwoordt geen deur opent.
Ze roepen om bomen van gewoon formaat
een langere lente dan de vorige
vooral om zomers en picknickmanden.
Hoe laat je de rest in witregels vergeten.
Hebben alle partijen vleugels en zij enkel vlerken?
Hij weet hij had bloemen…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 268 Als een uitspansel ontvouwen wordt
grond klei is die kneedbaar is
de bedding van de rivier droog staat
iets nog getrimd mag groeien
toon jij ooit de kleur
ook van mijn hand en mijn wangen
alles gaat goed we hadden nog veel tegoed.
Zet jezelf niet gevangen in een cel
Wat is een Franse steen
de blues staat hoog in het vaandel
vier en vijf…
Hoe zwaar is vederlicht matroesjka
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 In de matroesjka vind je haar handen
haar borsten, haar als walnoten
de parade aan verhalen van het leven.
Ik kijk, dorst niets te zeggen, glunder
er trekt een stoet aan waarheid voorbij.…
Kerst en bomen met of zonder lichtjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 266 In de harten van jeugd
Heerst soms brandende
Andere hartstocht.
We leren ze duurzaamheid als ouderen
Kunstrijden of op Friese doorlopers schaatsen
Ouderdom geneest jeugd
Van verschillende vormen krankzinnigheid.
Welke bomen ze wel of niet
In eigen huizen of appartementen
Of studentenkamers zelf neerzetten
Geen idee maar dat ze van…
De dagen gaan veel te snel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 De dagen gaan veel te snel
Net als de wolken aan de lucht
Ik zoek dekking en laat een zucht
Naar buiten gevlucht klopt tijd wel.
Het lijkt vreemd een weerloosheidprediking
De dag een ding om je op en in te begeven
Alles uit leven te verweven oogt om het even
Met beide handen langs je zij zonder aantijging.
En toch de juiste balans een…
Stilte van de dageraad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 253 Nu alles helder en stil is
je dit huis bijna hebt verlaten
voel ik de kracht
je lachrimpels
de maan vrees je niet.
Al nadert je gewisse dood
en trekken de wolken dicht
van wit naar grijs tot zwart
het waait al sterren
je laat mij mijmeren.
Jij weet je plaats al en ik
ik uit met vlinderende gevoelens
ons bloed is vermengd
zo leef je…
Leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 249 Soms raken hemel en aarde elkaar
domweg vaker dan wolken wolken raken
schroeit iets van hoogte als onweer
slaan legerbenden elkaar en op de vlucht
wat haten ze behalve hun eigen onmacht.
Waar wijden ze hun hart toegewijd aan
verlaten ze zich zelf in naam van anderen
pogen ze gelijk te zijn aan de ander
het authentieke te miskennen en klinkt…
Die ene gedenkdag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 249 Die dag kende vijf bijlen.
Een hand vol water en zon.
Prachtige keuzes om uit kiezen
Met een ransel op zijn rug
Die dag kende vijf bijlen.
Prachtige keuzes om uit kiezen
Met kruisvaarders
kruisvaarders van St. Jan' in Rijswijk
Dukaten in het vizier en zijn hand
Wetend hij is geboren en
Dit is niet het huis van vrees.
Deze extase keert ooit…
Herfst in het Haagse bos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 248 hoe het bruine blad met zicht kan vertakken
als makke nerven mijn ziel raken dat ook ik
met kunde en kennis achter de kleuren
bij deze aanblik geuren acht als uit één foto
wellicht een hartkreet wil slaken
van de pracht van het herfst getij
herfst is even de omgekeerde mei
(c) 2005…
De winter wordt bijna ontslagen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 238 De winter wordt bijna van plagen ontslagen
je merkt het lichtere aan het lengen der dagen
het genoeglijke dat aan komt rollen uit leven
tuinen die boden nieuwe kansen willen geven.
Zie hoe tij de tijd verdraagt ‘t maakt het buitenleven weer zoet
als ook jij uitgeslapen zomerse stappen weer buitenshuis doet.
Menig gewas vreest nog de vorst…
Natuurgetrouw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 237 N
Het bed in de tuin het schildert ons niet een park
Een eeuwigdurend plantsoen voor altijd vastgelegd
Een bed in de moestuin als vergoeding als beloning.
Het is niet moeilijk om een plant een boom te tekenen
Nerven en een bladerkroon echte kleuren te schilderen.
Hoe huwen we met duizenden vaders in ons hoofd.
©…
Complimentendag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 237 In willekeurig licht kan het zich vastzetten
wat zal het opleveren
jou of mezelf verzetten.
Ik geef ze allemaal een compliment
zij die de moed opbrengen te reageren
op regels en zinnebeelden als missionaressen.
Kijk er ligt een naam in deze kamer
herken je jouw karakters.…
Deze dag om te aanschouwen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 236 De hoge hemel dringt
wolken ontfermen zich over de aarde
deze dag kan verbeiden
tot mooie natuurlijke dingen leiden.
Zeggen kom gerust in me wonen
wees vandaag mijn hart en uit leven
er waait wel een heuse reuze storm
die ook weer schonend schoons kan geven.…
Watervlekken
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 235 Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen
gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen.
Is het enkel bij dromen gebleven in weerbarstig leven
zijn ze al ingelijfd en redelijk bejaard reeds bedaard.
Ik schouw en denk elk hart dat sloot vindt eens de dood.
Gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen.
Zijn het letters en…
Vreemden op die ene dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 233 Ik boog voor ze en geef ze te eten
er wandelt hoop door hun ogen
hopeloos door anderen aangeklaagd
wat is onzorgvuldigheid
ik vertrek van uit onze ervaring
leven heeft me al vaker verbijsterd
ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring
hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn
wat is het belang van vermoeden
ik vertrek van uit onze ervaring…
uit de serie: Ware nachtmerrie IV
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 Zo als we waren dragers van beloftes,
er ligt een grotere levensvraag,
onderhuidse spanning in Drenthe
dicht bij de hunnebedden.
Schoffelend bij de violen
plant hij dille en jasmijn,
Spaanse margrieten, vergeetmenietjes,
bieslook, hij knot de wilgen
schildert 's avonds zijn stilte.
Zelfs de sering oogt anders dit jaar
en alle trommels…
Daarna komt dan het echte gebroerderlijke
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 228 Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging
Het bovennatuurlijke vermogen om het verloop van tij
De schijnbaar gemeenzame parels schelpen en rampen
Zelfs juttende gebeurtenissen onherroepelijk te gedogen.
Als arm, natuurlijkheid, als voorzitter lang aan het woord.
Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging
Vinden wij iets…
Waar vlaggen wolken kietelen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 228 Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen
taal aan vogels bomen en gras behoort
leef ik me in, hier bekoort iedere zin.
Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn
wellen opnieuw dromen van een serafijn
uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren
zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren.
Wat gaat schuil in en achter…
De hand naar haar krullen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 En hoe bij het zien van die hand
alles onmiddellijk voor hem voorbij is
zijn heimwee steeds terugkomt.
Hoe met duizend dingen het ene benoemen
zijn rouwrandjes onder zijn nagels
zijn nachten zonder maan en sterren.
Hij zocht een woord
woorden en vond een beeld
eigen angst een oog
en veel naaktheid.
Zoop , rookte als een ketter…
Wat kan meer omkluisteren dan naar zee en d’ aard te luisteren.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 224 Op ’t land bindt men de laatste schoven,
trekt verse regels dichtbij het stille huis
ik kijk naar ’t stro, t’ opstuivend pluis
d’ aard waarover deze boeren staan gebogen.
Wittere wolken zullen vandaag zeker winnen
‘k hoor vallende stengels als stemgeluiden fluisteren
open mijn hart en ziel om gekluisterd te luisteren
laat ‘t tij ontginnen…