1941 resultaten.
de zachte revolutie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 een rondje zachtheid
wandelen met het gevoel
van de zachte kracht
lopen in zachtheid
behoed je voor bitterheid
in barre tijden
weet dat je niets weet
neem het kind in jezelf mee
leer net als een kind
schouder aan schouder
een mars tegen de hardheid
of een ommetje
wandel met zachtheid
het zachte zal je troosten
vermijd bitterheid…
De vurige hoop van alle tijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 53 Fatum duldt geen
uitstel zelfs niet voor
de onsterfelijken onder ons
Zeus ketent de held
aan een rots
de adelaar koning onder de vogels
Kijkt hoog in de bergen uit
naar de avond
hij vliegt elke nacht
Naar zijn hulpeloze prooi
Prometheus’ geschonden lijf
wat nu als Zeus
Uit zijn ivoren toren was gekomen
Prometheus op de schouders…
Preludium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 Toen de maan verbleekte
deed de taal van de vogels
Hera ontwaken
de welluidende zang van de veldleeuwerik
streelde haar oren.
Een wrede verstoring van godin’s meditatie
toen een woordenbrij haar omsingelde
een oeverloze woordenstroom kakelde
over de stilte van de watervijver
Hera hield geërgerd haar adem in
Praatzieke babbels gijzelden…
Langer dan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 50 Hoeveel gedaanten
wonen in een vraag.
Ik weet het niet
de hemel waait voorbij.
Kalk valt van de muren
bomen bergen en rivieren.
Hebben we tussen ons bedacht
we halen het licht geleidelijk in.
Worden sneller dan het geluid
duurt eeuwigheid langer.
Dan het licht van ons erbarmen?…
bijna alles
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 152 bijna alles diep ik op
uit slenterende dromen
en alles komt voorbij
jouw sussende lippen
twee geschrokken vliegen
mijn ingekeerde blik
de wegstromende zee
jouw uitgestrekte handen
een zwerm wilde ganzen
mijn halve verhalen
de afgebroken tak
jouw ontwijkende woorden
de gestapelde stenen
mijn haastige vertrek
de gemiste kansen
jouw ondoorgrondelijke…
Komorebi
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 55 beelden dalen als
trage bezinksels neer
licht valt door de bomen
de poort scheidt het
heilige van het profane
de schaduw van het haveloze
boompje op de tuinmuur
het zonlicht dat miljoenen kilometers
aflegde om het zielige boompje
binnen enkele minuten te bereiken
verzink in de verstilde eenvoud
de transparante schoonheid van…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 132 De beukenhaag danst
naar de pijpen van de wind
beweegt met alle stormen mee
Het verdorde blad huivert
trilt rilt onder de grillige
plagerige beroeringen
Boven de winterharde heg piept
als uitkijkpost een schaars takje uit
aardmannetje op wacht
Aaneengesloten bruine rijen
golvend in dichte vertakking
deinen in saamhorigheid
In…
nooit meer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 181 hier in dit oude huis
val ik altijd maar
uit het paradijs
hier nu in dit koude huis
waar de houten deur
slechts kreunen kan
waar ik altijd maar
wacht roerloos wacht
op jou
hier in dit lege huis waar ik
altijd maar zing
tranenliedjes voor jou
hier nu in dit koude huis
waar liefde als een schim
altijd door de kieren schemert…
Een streepje licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 In de straatjes van verzoening
de worsteling met une nuit blanche
Strijdtonelen woelen gejaagd
onder deze blinde nacht
Onder deze zwarte aarde
graaft iedere duisternis zich in
Het geheel is veel meer
dan de som der delen
Schraap af
de bovenste laag
Van het beschreven perkament
schrijf schilder zing
Telkens opnieuw
een…
Vreemdganger
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 76 Mijn hoofd en ik
wij zijn uit elkaar
het is over
zingt de zanger
alsof ik dat niet weet!
We hadden het goed
mijn hoofd en ik
we bleven bij elkaar
dat was immers
een uitgemaakte zaak?
Jij deed wat
ik wou of was
het andersom?
dat ben ik
even vergeten
Een briljant stel
waren we niet
strijd en twijfel
vlochten ons samen
dreven…
Buiten is het niet veilig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 De ogen van het kind
met de camera
laten mij kijken naar
een kleurrijke vogel die
met gekortwiekte vleugels
het luchtruim
tot een gesloten boek
verklaarde
Een breekbare vogel vliegt
zich niet bijeen
ook de takken buiten zijn te teer
ze verschanst zich in
haar vergrendelde nest
overladen met spullen die
want je weet maar nooit
haar…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 ik ben voor eeuwig
denk je zo nu en dan
misschien
ik zie de knoestige
omhelzingen van je
imponerende armen
hef het hoofd naar
het alom van jouw kroon
je vertakkende voeten
verankerd in zwarte
genereuze aarde
ik adem ohhhhh
zucht eens diep…
Zweren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 91 Zij gaat in stoflagen
gekleed over straat
Onherkenbaar
door gaten getekend
Met hand op hart bijbel
of kinderhoofd
Wordt op haar gezworen
So Help Me God
Met twee of drie vingers
hoog in gebakken lucht
Kleden we haar fabulerend uit
zij moet er aan geloven
In stoflagen gaat ze over straat
mysterieus veelkantig en ongeslepen…
Zonder omwegen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Alles raakte vandaag
zonder omwegen het hart
Twee vogels in de boom
de dag was nog niet voorbij
Bespraken het doen en laten
van passanten zonder iets te begrijpen
Toen de buren ons verrieden
was de dag nog lang niet voorbij
Op kousenvoeten door belaagd gebied
en de wens om te begrijpen
Door de duisternis toen de vijand
ons uit…
Een stofwolk van stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 116 Boven elke afgrond
bruggen aangelegd terwijl
het licht naar beneden suist
Strohalmen voor houvast
doekjes voor het bloeden
voor het stuurloze hart
Geen handen
als Hybris struikelt
wankelt voor de val
In een stofwolk van stilte
met de mond vol tanden
tussen gebroken porselein…
Bewegen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 103 Let goed op om haar te zien
haar te horen: de minimale taal
En al wat koppig ongeschreven
ongezegd verder leeft achter muren
Drijvend op weg naar de dood
denkt men: daar zal de haven wel zijn
De taal drenkeling klemt zich wenend
aan wat ramptoeristen vast
Altijd in de hoge vlucht van hoop
om betekenis te scheppen
Zij graaft voor…
De stilte
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 135 Een kerkje zo oud
en ach zo geweldig oud
in het hoge gras
de verweerde stenen
een haas rent over
het kerkhof
De wind een koeltje
op deze warme dag
boven de akker zingt
de stijgende leeuwerik
jubelend als een engel
een stipje aan de hemel
Het beekje ritselt en murmelt
de jongen ziet het kerkje zo oud
en ach de verweerde stenen…
Raven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 Ze wisselen
in verstrikte tijd
snavels en veren uit
Gijzelen elkaars dromen
kruipen over vloeren
met scherven bezaaid
Ze grijpen bloedige letters
brengen zonder iets te begrijpen
met fladderende vleugels
En dichtgeschroeide ogen
achterstevoren verhalen
van zon naar aarde
Een krijsen in de ruimte
van een zwarte
onheilspellende…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
mijn kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 ik weet niet meer
dat jij er niet was
dat je nog niet bestond
in de stilte van de nachthemel
kan ik de aarde
niet meer verdragen
het kleine leven
zal als de doden
niet weerkeren
rouwen kan ik niet
in ijstijden is de lente
een slechte leugen
de winter eindigt niet
je onschuld je tederheid
kan ik niet vergeten
in deze kille…
Dodensprong
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Keizer Wenzuan
lafhartige ooggetuige
van arme drommels
Die op bevel hoge ogen
moesten gooien
vlieg vlieg als een vogel
Spring spring
met deze vlieger
van de toren
Gevangenen één voor één
op weg naar het
onverbiddelijke einde
En toen was jij daar Yuan
jij overleefde de hellevaart
de dodensprong wonderwel
Een doodsbange…
Lush for life
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Ik kwam er vaak
in de echte gay bars, clubs, restaurants
places to be waar je je ontspant
Op de as van het levenswiel waar
jazz en passerende cocktails
je tot leven wekken
De meisjes die ik kende
hadden droefgeestige gezichten
opvallend getooid met sporen van make up
Teveel meiden wasten thuis
de mascara van het gezicht
schopten…
Zwanendons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 Zo helemaal niet klaar
voor de opmars
van pukkels van boobs
van overal dons
onder oksels
ook op benen
Oh my god
wie verzint dit
ik zie er niet uit
iedereen ja
IEDEREEN
kijkt naar mij
Als de dood ben ik
voor I Me en Myself
pimp me krimp me
kill mijn aversie
het komt nooit meer goed
MAMA help
Of wie dan ook
verbeter me…
Torens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Een watertoren
ten dode opgeschreven
wordt een dodentoren
Een steen des aanstoots
een drooggevallen watervat
dat kil de zwaarte
Van stenen harten torst
verzaagde levens
in de toren van de dood
Wie haalt dan de doden weg
wie zal ze dragen naar
de torens van stilte
Zal iemand ze aan de hemel schenken…
niemand anders dan mijzelf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 plots staat hier een vreemd object
storm er niet op af pas op de plaats:
eerst denken dan doen
niet over één nacht ijs
met mijn slurf mijn ware zelf
een verkennend onderzoek nu
de achterkant van het object
is gesloten wellicht de onderkant
wacht…kijk eens even
zie mijn oorflappers
mijn slurf:
masseur en krachtpatser ineen…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
niet te laat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 60 we beginnen met taal
in de lichte ruimte
van het volledig leven
volgen eenvoud klank
en ritme vanzelf
we verkeren op de rand
van zingen en denken
onze plaats in het landschap
afgeschut en open
het is niet te laat…
petroglief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 70 onder een eucalyptusboom
in de basaltwoestijn
wachtte ik op regen
een wachten in niets
dan het zand en het trage
afzetten van een slang
tussen al die zwarte stenen
dacht ik aan mijn moeder
en aan het kind
dat zij in het graf
in haar armen houdt
ik proefde zoute tranen
ik voelde het branden
van de genadeloze zon
ik wachtte op…
varen in een notendop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 103 hoe schraag je
in loopgraven
een smeulend vuur
hoe de geselende wind
hoe spalk je
gebroken vleugels
de lege taal
hoe kapotte woorden
hoe kijk je
naar het gezicht van het
gescheurde hart naar de tijd
geschoffeld onder stenen
hoe aard je
op bodemloze aarde
in de centimeters
van je geheugen
je zegt:
het is leven
het is niets…
aanroep
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 76 na elke oorlog
moet iemand
opruimen
de demonen
de laatste kogel
het heilige gelijk
het opperste kwaad
de muren
het prikkeldraad
na elke oorlog
moet iemand
blijven
op verstikkende
zwarte grond
om plaats te maken
voor het rouwen
om verdwenen geliefden
de dood van het kind
na elke oorlog
moet iemand
zich vasthouden…