134 resultaten.
Schrijven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 392 schrijven,
dat is wat ik wil
misschien wel over heksen
of toverkollen, aardknollen
en trollen, over bezemstelen
vliegende schotels
en kopjes zonder oor
blauw gras en groene jongens
inktappels in een mand
blauwe tanden van de wolf
die kwijlend mekkerende geiten
bestempelt tot avondmaal
zeven kippen en een
kokhalzende haan…
Ochtendlijk niemandsland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 wanneer de mistige ochtend
de dageraad kleurt
in eigenwijze grijze tint
verdwaal ik in de straten
mijn niemandsland
waar goden en feeksen
engelen en heksen
eenogen en stommen
in stilte de koning half te rijk zijn
ik voel mij keizer
niet voor lang
de hemel klaart
gedachten vlieden
de ruimte in
onbegrijpelijk ongrijpbaar
voor hen,…
sereh
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 108 deze avond is fictief
bestaat alleen in neergedaalde geuren
ijl en onbespreekbaar, met
een deksel dat sluit achter glas
hierover werden geen vragen gesteld
onbekend blijft het geweten
dat herinnering doet herstellen
jij en waar je nooit was
alleen het onaanraakbare
met handen en voeten…
verlangen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 306 Fictie of non-fictie, maak ervan wat jij wil maar onthoud één ding.
Geniet ervan, laat het een toevoeging zijn maar zorg dat het niet overheerst.…
souffleren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 984 nee, een hoofdrol
wil ik niet,
zweven in
letterhoofden
in een wereld die
slechts jullie behoort;
een zelf geschapen
egodroom
waar jullie mij,
heimelijk,
zonder enige schroom
met de kop van Jut
bestoofden
achter het
gesloten doek
van fictie
souffleer
ik mijn eigen
vertrek
en hoor de
auditoren roepen:
wie is hier…
Vergane glorie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 waar tegenpolen
elkaars hardheid meten
aan het licht
stralen sterren
nog vergane glorie
in ons dagelijks zicht
snelheid en afstand
geven hen bestaan
terwijl hun resten zijn vergaan
is fictie ons heelal
verte en diepte moeten nog komen
groeien of krimpen we al…
Galerie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 Mijn oogkleppen delen onze openheid langs een reis
van een starheid wat te veel fictie bevat op mijn pad
jouw elegante bewegingen verdienen de hoogste prijs.…
Traagsonnet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Des avonds wordt een koudschuim traagsonnet
Gebrouwen door de Bonte Korenaar
Hij praktiseert nog op zijn Gouden Snaar
Maar miste een twee pruimpjes naast zijn bed
Hier liggen reeds zes regels
voor hem klaar
Een handvol fictie, niets is minder waar
PS: voor DNA en Vrije Wil
Zet ik bij dezen graag
de kloktijd stil...…
Gebroken liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 417 De weerspiegeling in mijn hart
verdween in het niets.
Verloren zijn de teugels,
die zo strak waren aangespannen.
Stenen werden opgebouwd
tot een stevige burcht.
De funderingen waren lucht
en dreven als wolken weg.
De wijzers van de tijd
stonden met de seconde juist.
Nu is er een wijzer weg
onherstelbaar gebroken.
Het prachtige weer…
Lege wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 schuur maar
lege wind
jouw vlagen dragen
geen duinen meer aan
kam de golven af
verwaai de fictie
van hun op geschuimde
zinloze bestaan
weerbarstig heeft
hij alles getrotseerd
was niet stuk te krijgen
vond jou snel als zijn gelijke
in het delen van de luwte
is hij onverwacht gegaan
zijn sporen zullen altijd
in diepe groeven…
Dood de tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 153 Tijd is fictie.
Door mensen bedacht.
Zinnig om je leven mee te organiseren.
Zinnig om onze geschiedenis mee te beschrijven.
Onzinnig om je leven mee te beleven.
Ervaren kun je alleen in dit moment.
Lezen over gisteren kun je alleen nu.
Denken over morgen ook.
Dood de tijd.
Hoe? Ervaar met al je zintuigen!
Wanneer? Nu!
Wie kunnen dat?…
"deze site"
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 429 jezelf zien op "deze site"
fictie of True Story
als egotrippers geboren
moet het nog beter
verslaving niet ver te zoeken…
Stroomopwaarts ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 164 Aan de buitenzijde droom je niet
er is geen donker licht niets kleurt
alles daar is fictie zonder beelden
los of houvast geen tussenbeide.
Alles uit niets, komen we en we vergaan
in fantastische dromen aan de binnenkant
komt de kern van de waarheid tot stand vanuit
het zijn, stroomopwaarts tot aan de bron.…
Nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 206 De nacht trekt weer voorbij
Gedachten dwalen rond
En zijn niet te stoppen
Je probeert alles weer in die ene nacht te proppen
Je kan verdwalen in je eigen verhalen
De dagelijkse gebeurtenissen met het nachtelijk dwalen
Die gaan nu je gedachten bepalen
De nachtelijke fictie wordt wreed verstoord
door de dagelijkse werkelijkheid
Nog even…
BUIGEN, BACH, GOD EN IK, MENSEN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 207 Ik buig niet meer
voor mensen
misschien nog
wel voor God
want mensen
missen het goede
wat ik wel kan
vinden bij God
Maar Hij voelt
ook vaak als fictie
en soms als een
fractie van geluk
dat heeft Hij
aan Bach te danken
dienend doorgevend
zijn eigen klanken
Dan ga ik knielend janken
dan bid ik vroom gebukt
maar voor kleinerende mensen…
Er met de winst vandoor
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 Zoals altijd in
Ons overgevoelige
Kikkerland worden
Waarheid en fictie,
Oprechtheid en leugen
Omgedraaid -
In Nederland leef je
Altijd in de omgekeerde
Waarheid -
De omgekeerde wereld
Is het waarin ik leef
Daders worden uiteindelijk
Altijd beschermd -
Over hun slachtoffers
Heeft niemand zich ontfermd
En zo gaan pesters…
Libera et Povera
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Armoedig deze tijd van het nieu-
we virus; SARS, COV2, CORONA
Feit en fictie, een constructie wie nu win(s)t
De toekomende tijd, zal het ons leren,
maar wel ten koste van veel. En wie?
Libera et povera; vrij, maar arm
Noch gebonden, noch rijk; IS ER
LEVEN OP PLUTO, heel misschien de maan*...?…
De tweespalt
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 44 verder dromen
zijn dimensies
hun grenzen kwijt
er is niemand
die kijkt of past
op overtreding
allen zijn gelijk
op het prilste uur
van de nieuwe dag
als de nacht zijn
beelden in licht
heeft zien sterven
is de keuze vrij
tussen dromen
en werkelijkheid
meteen een wankel
moment in het
ambivalent bestaan
het echte gaan of
fictie…
Een deur met het duistere
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.265 Fictie of waarheid..
wie zou het zeggen?
Niemand die het mij kan uitleggen.…
In niemandsland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 nog nooit
ben ik beland
in niemandsland
de aarde is vergeven
van heersers over leven
de grond al eeuwen verdeeld
er is geen ding
dat zonder eigenaar is
gemeenschappelijk bezit een fictie
wij leven in archaïsche structuren van
grenzen en consumptiemaatschappij
mondialer denken komt sporadisch dichterbij
het is de overlevering
van…
Het werkelijke bestaan?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 28 sacrale metafoor en in
het daglicht vergaarde
in de fluistering
van stemmenrijk en
vanuit het bladerdak,
van eigenwaarde
met energie geladen
door uitzicht van de dromen
in inzicht openbaren daardoor
onsterfelijk te worden,
zijn we van ver gekomen
om te blijven hopen op de
werkelijkheid van het bestaan
of is dat slechts een fictie…
Vie romancée
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 257 Maar in de bolronde spiegel
van uw eigen werkelijkheid
schittert de zielloze fictie
in de suizende tijd,
en zingt u luidkeels:
‘en we leven nog lang en gelukkig’.…
Stom boek
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 71 onleesbaar zijn de woorden
oud, de zinnen versleten
vergeeld papier
de kaft bind niet meer
een uitgekauwd verhaal
op een of andere manier
niet helemaal uitgelezen
nu vallen de pagina’s
door elkaar op de grond
er is geen touw aan vast te knopen
toch wil ik weten
in welk hoofdstuk het stond
het moraal van het verhaal
het moet wel fictie…
De T.V., een gebruiksaanwijzing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 De perfecte afzondering aanzetten
Knopjes indrukken, herhalen voor indrukken kanalen
Zien en horen worden overgelaten
aan leugenaars en bedrog
Ik schiet mezelf meerdere keren neer en
verdwijn in fictie.
In hersendood scherm ik af
op het einde van mijn programma
Er komen meerdere,
maar voorlopig
laat ik afgelopen van me af vallen.…
Queeste (een schrijfopdracht)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.610 In roze wolkjes voel ik mij,
schreef het meisje, het kind
met de logische ogen.
Handen ingetogen
schoven een blozend verhaal
naar de rand van de tafel.
O en nooit sedert Frigga
die de wolken spon
waren zo teder twee handen.
Hoe ik ook mijn best deed
het opstel te lezen
ik moest:
plotseling reizen
mijzelf achterlaten
in minnen en plussen…
rolgordijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 692 Schuif de raampjes open maar
schrik de vleermuis niet uit zijn vel
die sukkelig zijn zware vleugels
ontdeugend de wind insteekt.
Gooi de deuren open
maar trap die slak niet plat
die slijmerig sluipt over zachte tenen
zijn spoor achterlaat.
Doe dan het rolgordijn omhoog en
voel de maan rustig
op je schouders rusten
wat ben je…
tenentrapper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 403 Ze strengelt haar benen in elkaar
kijkt verwonderd door de straten
die overwoekerd worden door sterke thee
en dure winkels met etalages vol macht.
Ze slaat haar omslagdoek om haar schouders
loopt door het schouwspel van goud en geur
denkend dat niemand haar ziet terwijl ze
ontdeugend op je tenen stapt.…
tranentrekker
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.310 Tranentrekkers vullen de zaal met
mensen die als haatobject zijn geprojecteerd
op een wit doek vol met vlekken
in de bioscoopzaal letten ze niet op je onschuld.
Zeg vooral geen ‘boe’ of ‘bah’
maar laat het allemaal zijn gangetje gaan
als de speler zijn been er dan toch weer afvalt
maakt het niet uit, the show must go on.…
Een splinter uit een boom gekozen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 616 uit een van de miljoenen mensen op aarde
kies ik die ene splinter uit een grote boom
die mijn huid tot bloedens toe doorboorde
in een rode vloeiende stroom
intense pijn die het lichaam laat schreeuwen
het onrecht keert zich telkens weer
herinneringen die nooit meer verdwijnen
omdat ik aan het einde ben van mijn verweer
dromen die…
sirene
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 819 Na vieren zit je nóg. Er komen dromen.
De lege klas: een wijde oceaan;
het blauw linoleum gaat zachtjes stromen
en komt zijn branding aan je tafel slaan.
Iriniserend zonlicht door je haren.
Kleuren, gewimperd op je smalle hand.
Ik voel: ik moet dit leeg lokaal dóórvaren
en schipbreuk lijden aan jouw waterkant.
Lukt het je echt, aanbiddelijke…