31352 resultaten.
Fermate, als de dood...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 938 Over het lijden heen
staan we stil bij afsluiting van het verleden
als rustpunt voor aandacht en (h)erkenning
als eindpunt van het leven
als opmaat voor een nieuw begin…
Mijn Gedachte
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 952 Pijn die door me heen stroomt
Bloed dat zachtjes drupt.
Wat ik horen en voelen kan
Dat zorgt voor mijn geluk
Scheve ramen, scheve kast.
De muren vallen om.
Dat ik van jou ging houden
God wat ben ik stom.
Jezus wat een klote zooi,
heb ik er van getrapt
Niemand die het schelen kan,
en niemand die het snapt
Waarom blijf je nou vragen…
Mijn Gedachte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.046 Pijn die door me heen stroomt
Bloed dat zachtjes drupt.
Wat ik horen en voelen kan
Dat zorgt voor mijn geluk
Scheve ramen, scheve kast.
De muren vallen om.
Dat ik van jou ging houden
God wat ben ik stom.
Jezus wat een klote zooi,
heb ik er van getrapt
Niemand die het schelen kan,
en niemand die het snapt
Waarom blijf je nou vragen…
Zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.126 De pluisjes van je oren
Kriebelen aan mijn wang
Je ogen overspoelen mij met rust
En je blik laat me niet los
Mijn hand streelt je kopje
En meteen rek jij je uit
Want ons samen-zijn
Vind je prettig, en ik ook.
Wij zijn meer
Dan mens en dier
En zonder woorden
Troost jij mij.…
Schaduwproces
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 339 Geluidshinder
lekt mijn oren uit voor het binnenkomt
gaat liggen
op een met voelhorens gevuld matras
stamelend
blijft het onverstaanbaar
bezwangerd
door ongrijpbare prikkels
rijp voor een legende
vroeger loog hij nooit.…
schaduw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 409 Die verschrikkelijke hel
Die zwarte wolk die bloed vergiet
Die niemand anders lijkt te treffen
Die niemand anders ziet
Een schreeuw van wanhoop wil ik schreeuwen
Maar mijn lippen blijven dicht
Het is die klamme zwarte wolk
Die condenseert op mijn gezicht
Het alleen maar blijven staren
Met je lijf zo zwaar als lood
Eeuwig denkend, ruminerent…
goedenacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 rijk aan gedrevenheid
is de smetteloze
wiens jacht op vunzigheid
vereeuwigd in al zijn zonden
hij dient in den nevel
van de nachtelijke aard van
beslommeringen zich enkel
te bekommeren
om de stille gang door de spelonken
waar vrees en duivel heersen
hij kent geen deemoed in de herkenning
waar speer en drietand zich spijbelend
hebben…
1 april in en met de Jordaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Ik ben zo in m’n noppie
Ik ben zo reuzeblij en gil:
“De Jordaan dat is mijn moppie”
Maar niet alleen op 1 april
Maar alle dagen van het jaar
(h)echt alle dagen van mijn leven!…
VERLOSSING
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.397 De verlosser
als de mens gaat verlijden
lost het lijden op
laat het lichaam los
lonkt de (h)eerlijkheid
als de mens is overleden
is de geest verlost
in de verlossing…
LEVEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 - Deze hartenkreet draag ik op aan Jenna H. uit Zwitserland -…
HERFSTHEIDE
poëzie
3.0 met 3 stemmen 592 Vol grijze dreiging hangt het zware zwerk
Op 't rossigbruin van de uitgebloeide hei.
Langs 't bleke zandpad zeult een kar voorbij
Een donker schonkig paard. Eén tengre berk
Rijst rank op 't grauw met siddrend bladgesprei.
En plechtig ruist, 'lijk 't orgel in een kerk,
De wind door 't woud van sparren lenig sterk
En sombre beuken, 't heideveld…
Voor H.
poëzie
2.0 met 17 stemmen 3.088 Midden in mei, toen 't zomer worden zou,
had ik een droom vol oud en schoon verdriet,
die 'k eens zeer liefhad, kwam in 't donkerblauw
gewaad en lachte: 'Waarom lach je niet?'
Meer niet, - zo is 't in dromen. - 'k Voelde flauw
dat 't lang was, sinds 'k door haar het lachen liet.
Maar sterk mijn droefheid, sterk mijn eigen trouw,
en…
Voor H.
hartenkreet
1.0 met 29 stemmen 2.399 voor h
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.463 de hemel viel
sterren in de zon
straalden
gebroken ijs
groen blad
in een glas
ogen die brandden
handen strandden
streelden een wang
lippen openden
kusten
vergeten lusten
glazen vol geschonken
klonken als gedichten
vreemde gezichten
zwarte gevaren
verwarde haren
onverwacht
een nieuwjaarsnacht
in de hitte van de zomer
lief, blijf…
h
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 719 en dan is het stil
de kamer leeg
staan tafel en stoelen zinloos
zwijgen de mensen
de klok het bed
de vogels in de tuin
liggen de honden neer
dan is het stil
de kamer leeg
geen adem meer…
Voor H.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 216 Jouw verlangen
naar liefde
is net zo kwetsbaar
als het mijne
We ontmoeten elkaar
in het virtuele vlak
en koesteren ons
aan woorden die
gevoelens oproepen
in een moment van
verbondenheid
om vervolgens weer te verdwijnen
in een wereld
van eigen gedachten…
RIJK BLIJVEN....oftewel verdiepen!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 183 Als je je blijvend wil verrijken
moet je groeiend blijven rijpen
zeg maar steeds opnieuw vereiken
en soms je oude boom verplanten
in jong, fris, vers ontkiemende grond
Dat hou je geest en lichaam gezond
en kan je tot grote hoogte stijgen
Want oude diep verwortelde bomen
groeien tot aan, zelfs in de hemel!…
Dichter
hartenkreet
2.0 met 26 stemmen 2.812 een
" D I C H T E R " voel ik mij'…
Beoordeling
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 685 Het resultaat van al uw gerijmelijver:
"hoe vaker gestemd, hoe lager uw cijfer".…
in het hoogtij van het licht
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 239 wanneer woorden tijdloos lijken
zich warm weken op
witte rotsgrond
lente als oogst
wordt binnengehaald
met helderblauw en hoog plafond
dichtbij
en in de vertevloed van de ochtendmeeuw
die zilver, haast als licht, uit mijn ziel
tevoorschijn komt
begraaf me dan
en alleen dan in het geluid van de zee
hoorbaar tot in vele andere levens…
het onvermogen van het hart
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 het ene na het andere rouwproces gilt
in wat eens mijn thuis was
alles wacht op een teken van leven
ook jij
het lawaai neemt toe
en toch lijk je op de stilte
ik knik
dezelfde avond nog
en ontvlucht iedere kamer
waarin het zicht op mezelf
ondraaglijk is…
geen rozen aan het hek
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 239 steeds meer
vult de schaduw van het huis
zich met verhalen
la vie sans rose
signeert de sombere vragen
die nog roerlozer dan ooit voordien
de zon schuwen
ik laat mezelf los
vastgebonden aan het bord
- te koop -
en zink onberedeneerbaar
in de transparantie
laat niets achter
dan een liefde en een kat
die zich vasthaakt…
Mijn roommate
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 In de medische mallemolen
waar geen mens in zitten wil,
daarin zit jij nu en weet je:
die mallemolen staat niet stil.
Je zult mee moeten draaien
als is 't tegen je zin,
je zult 't moeten doorlopen
en hopen dat je uiteindelijk wint.
Want zitten in die mallemolen
is echt helemaal niet fijn:
want het enige wat we allen willen
is toch om…
Echo
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.668 Een wonder in wording
Als een plantenzaadje dat ontkiemt
Als uit het niets ontstaan
Ben jij het die leegte verving
Het bloeden van de drager blijft uit
Een onzekere tijd breekt aan
Toch zal alles voorspoedig gaan
Jij bent het ware levensfruit
Ineens verschijn je uit de duisternis
Een piepklein mensje ergens daar onder
Hoe je het ook bekijkt…
Een tweede leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 ben aan het verschimmen
alleen de schijn blijkt nog
wat werkelijkheid te zijn
bleek en kleurloos
dwaal ik rond in een leven
dat lijkt te verstommen
maar diep van binnen
is in hoekjes en luwte
de lente voorzichtig begonnen
op onontgonnen gronden
ontkiemt reserve zaad
dat voor een tweede leven gaat
aan mij de eer
om later als herboren…
In de schaduw van Jezus' kruis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 In de schaduw van Jezus' kruis
ontkiemt echter hoop en leven,
een klein begin van vrede,
een nieuwe schepping.…
Wintert vorst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 nog donkert
herfst in de
humus van nat blad
wintert vorst
sporadisch onder
dit afdekkend pak
het rustige is schijn
onstuimig bruist en
heelt de evolutiepijn
daar ontkiemt
wat ooit is geweest
maakt lente al tot feest
voor hen die in de
aarde onrust voelen waar
voorjaar is gaan woelen
wil melker
03/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
Tot het vrije
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 193 matrijzen nevel
aan een rustig dagbegin
de wind ademt vocht
uit het heden
klieft de zelfzuchtige lucht
pijlsnel voorbij
naar het volmondige licht
in die oeroude zon
ontkiemt het omrankte
vanzelfsprekend
zacht uit hun cocon
tot het vrije
opnieuw geboren
door de parabels van zonlicht
der bloeiende schepping
vol verwondering en bewondering…
Misdaad
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 438 Nu Ivo het bewijs kon overleggen
Waarop het aan Cees H. gegeven geld
In kloeke kapitalen stond vermeld,
Wil ik hier ook nog graag iets over zeggen.
Als ook maar iets hierdoor wordt aangetoond,
Dan is het zonneklaar dat misdaad loont.…
Toch hangt al iets van lente
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 Mijn hart kan juichen en de takken
zien herleven, wortels drinken van plezier
dat overal in straten al ontkiemt
en leven doet, heel hevig nu en hier.…