106 resultaten.
Stilte na de storm
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.148 Ik ben de buigende boom
de nachtkijker die aan haar voeten ligt
terwijl ze met haar zwaard een vuur
van ongebonden passie spreekt.
Het bloed stijgt en de hemel zwijgt
waarlangs
de vogels ijlen in het verre licht.…
Lente is kortstondig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 229 onze lijven maken schemeringen
in het ongebonden leven dat
rafelt om gewoontes en erwten
uit het blik
het bestek halfzijdig en tweedelig
met de scherpte gericht naar de klok
brengt in het druipend licht
een ode aan het kind dat wordt verwacht
een niemandsdalletje onthult de waarheid
en nestelt in deze lente al vroeg
in de hoogste toppen…
De stukjes rode draad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 193 ik spaar
de stukjes rode draad
die braken in mijn leven
niet altijd
was het rechte pad
voor dag en nacht te gaan
daar waar
het juiste spoor ontbrak
dacht ik vrijheid met een lach
maar ongebonden zijn
weeft geen patroon
blijkt slechts een irreële droom
ik heb de draad
weer opgepakt het rood geeft
mij nu richting en houvast…
Valentijn anders
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 325 je greep bloedt in mijn schouder
onder jouw weidse veren
balancerend
even nog die warmte in een scherpe groet
ik heb je diepe vrijheidsdrift verstaan
de ongebonden eenzaamheid begrepen
tussen regels door geweten dat liefde
ook betekent
los te laten
door te gaan
14-02-2016
*Voor H. Mac Donald en T.H. White…
Ommuurd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 116 als je even niemand
meer wil zien
stapel dan muren van
losse stenen om je heen
en als de tijd daar is
breek dan het bouwsel
weer langzaam af
steen voor steen
maar geen dak zal er ooit op komen
want de blik op vogels
die langs de hemel scheren
en een stukje ongebonden
vrijheid suggereren
die wil niemand zich ontberen
zij vervullen immers…
In gebondenheid schuilt vrijheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 53 Zij heeft opnieuw zich uitgevonden
Nu hij nog; dolende nomade
Zij gaat weer bij zichzelf te rade
Tijd heelt nu eenmaal alle wonde
Zij voelt zich vrij en ongebonden
Verlost van een Markies de Sade
Zij heeft opnieuw zich uitgevonden
En kust zichzelf met duizend monden
Zij brengt zichzelf een serenade
Zij neemt zichzelf aan in genade
Zij…
Chantelle
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 142 Scanderend uit zijn Révisé
Trok zij er door haar vrolijkheid
een ongebonden partner mee.
Ze krulden samen van jolijt
want midden in de arrenslee
daar hadden zij voor ’t eerst gevrijd.…
identiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 415 treed naar voren
in het licht
in duisternis
krijgt ontvangenis
de diepe schaduw
van uiteindelijkheid
en in het niets
kan je ook zonder
ben je enig
ongebonden
laat je wimpers vallen
over je schaamte
de mens is geboren
uit de schande
die de onderbuik bezit
het is het dragen
van alles wat is
op zwarte vleugels
zonder hoop
ooit…
Rode maan en mijn fluistering
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 819 Haar naam is Rode Maan
haar verhaal begon
met....er was eens
en ze vertelt
over een zigeunermeisje
uit de Oekraïne
haar en mijn overgrootmoeder
Antonina
ze wist me zoveel te vertellen
dat ik opeens begreep
de hunker in mijn bloed
naar dansen
naar vrijheid
de ongebondenheid
de muziek, het ritme, het onstuimige
alles viel op zijn plaats…
Lucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 de stilte, naakt
de stilte laakt
het haakt
losgeslagen gedachten
zij lijken uitgebraakt
mijn oren zijn dichtgemaakt
de wereld
is toegedaan
de tong verzaakt
en likt een verre maan
de wonden
ongebonden
een zin,
reeds ongeschreven in lucht opgegaan
gaat hene
naar deze of gene
met gesloten monden
waar enkel lippen ronden
de stilte…
Verstild bewegen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 37 ik zag
je schaduw
rusten tussen
verstild bewegen
ook daar
contrasteerde jij
herkenbaar bij
de vele kleuren grijs
hier in dit
toppunt van leven
voelde jij je
helemaal thuis
belicht door
excentrieke bundels
energie kleurden
lange armen de hemel
tot zij weer
inkeerden naar
het onaanraakbare
van ongebondenheid
die zij alleen in…
Vleugel gevrij
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 54 groeien
zij markeerden
in bloeien
het pad van wij
nog vaagjes
naastgelegen
wat wilde
vegen verwaaid
en ongebaand
in een naamloos
tegenstreven
waren ooit
een stel uit
chaos en obstakels
verbinding was
er wel maar nooit
iets van een door ons
gedragen perspectief
wij waren vrij
de wereld nabij
aan onze voeten
wij ademden dat
ongebonden…
garnituur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 63 dit is om te vinden
om niet meer te weerleggen
grijs in het gebied
overal ter plaatse
diep in het uur
dit is geen gouden vondst
dichter bij de kern
te verruilen met randverschijnsel
hoe later, hoe verder van nu
zowel volledig als desnoods
dit is de verblijfplaats
ongebonden aan toekomst
standvastig toekomend en ooit
wederkerend…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.168 zeiljacht of een schip
varend aan de zilte kim
niet meer dan een verre stip
mijn verhalen die zijn stil
mijn tranen zijn onzichtbaar
de straffe wind is met me mee
mijn zeilen zijn onklaar
mijn angsten zijn verborgen
geen maan of leidend ster
het anker overboord gegooid
maar de bodem is te ver
je kunt me schitteren zien
ongebonden…
dichtbij de roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 599 dichtbij de roos
verbind ik
wat ongebonden is
niet dat ik daarvoor
zelf koos
het bleek de adem
van stil gemis
dichtbij de roos
komt vreugde binnen
zuivere tinten
van genade kleuren
die als vanzelve
echtheid beminnen
de snaar raakt
van een trillend
doorgaand gebeuren
dichtbij de roos
word ik gezien
zonder ogen
word…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 358 Een vogel vliegt ergens heen
Drijvend op de wolken
Gewichtloos lijkt het wel
Zo moet een leven verlopen
Ongebonden zonder dwang
Maar altijd verbonden
Met de aarde
Blijf vechten voor dit fenomeen
Laat je niet dwingen
Blijf je zelf
Kies voor je eigen leven
Zoals die vogel in volle vlucht
Over grenzen heen
Schuw en voorzichtig
Hoog in de…
Het Tentamen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.585 Het onbeschreven vel drukt zwaar
en lijkt de ruimte op te zuigen
De chaos van boven, van binnen
Je lippen ademen droog de drukte in je hoofd
Ongebonden blijven de woorden
zweven in je maag.…
refrein
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 en ik denk aan de lente
de zachte nevel die over de ochtend valt
't ongebonden licht
dat als een stukje van een melodie
dagenlang in je hoofd blijft hangen
jij zingt mee, in het midden, nog warmer
dan de wijde rivier die gelijk is aan het moment
waarin het oude wegstroomt
wij aan het onbekende likken
zoals bloesems aan de schuierende…
Schuilen in schaduw
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 795 Woorden wandelen er op kousenvoeten,
struikelen over de eenzaamheid,
vallen als tere druppels in de kleine holtes
van mijn stil en ongebonden zijn.
In de stilte kan ik leven,
ik kan daar zijn zonder beven.
Niemand die me daar kan kwetsen
of mijn lijden in leugens kan schetsen.…
Nog steeds niet gevonden!
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 949 Heb het dus niet gevonden,
ga niet verder zoeken,
ben nu ongebonden
en ga een ander reisje boeken!…
Zeventien
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.479 Jong en ongebonden,
maagdelijk en vrij.
Zeventien en op verkenning
want de wereld is van mij.
Augustus en vakantie,
de zomer en de zon.
Heel veel kleine dingen
waar iets bijzonders mee begon.
Het water langs de bergen,
drankjes en een feest.
De vakantie was bijzonder
maar de details nog het meest.…
In de klei van tijd .....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 380 Langs oneindige wegen
in het prachtige polderland
waar de natuur haar eigen
gang nog gaat, ongebonden
in groei en bloei, vindt
het leven in volle pracht
vloeiend de dansende kleuren
op linnen van het netvlies
gebonden als een levensboeket
waar het purper eenzaam
en alleen tussen al het groen
zich wortelt in de klei van tijd.…
- 'Festina Lente' -
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 261 De ogen gesloten,
nieuwe lente wezen proeven
hoor, het valt een heldere parodie
een geheel eigen sfeer
deelgenoot van het enthousiasme
een irritante, vliegensvlugge en praatzieke
aandrang uit de heldere hemel
waar origineelste meningen gegeven,
en haast, geboden in overvloed,
als de vluchtige ongebondenheid,
in een echo doet weerklinken…
zoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 420 Een jonge vis in de zee der tijd
Wordt door zijn moeder voorbereid
Kan nog alles aan haar kwijt
Een jonge vis, een zee van tijd
Zwem maar, visje, ongebonden
De angst voor pijn is te doorgronden
Niemand zwemt altijd ongeschonden
De zee van tijd heelt vele wonden
Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren,
Ik zie hem naar zijn mama staren...…
Pijn van de leegte
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.546 Ik weet dat je me gaat verlaten
Ik ben jou voor
Vluchtend in een wereld zonder emotie
De kick van het onverwachte
Zolang ik maar niet hoef te voelen
De pijn van de leegte
Misschien, wen ik er zo aan te leven ongebonden
Misschien, wen ik er zo aan te missen wat ik liefheb
Misschien, wen ik er zo aan niet te voelen wat ik voelen moet
Misschien…
Tijdig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 Ja het is waar, de tijd heelt alle wonden
Dat weet je nu is een voldongen feit
Na jaren ploeteren ben je ze kwijt
De wrok en het verlies, de zilte zonden
Je hebt jezelf weer enigszins hervonden
Je voelt je ongebonden en bevrijd
Bent zoveel meer dan je persoonlijkheid
Je bloedrivier wist weer hoe uit te monden
In een onwerelds gladde oceaan…
Haar ware kracht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 103 beschadigd
maar innerlijk is ze puntgaaf
Haar ware ik onverwoestbaar
Haar schoonheid slaat zich ongenaakbaar
door de pijn
omdat van binnen
zij de omgeving regeert
Nooit erdoor verslagen
Haar weg voortzettend
In haar toewijding genereus
Zij de zee
die kolkende emotie aanvoert
niet wegspoelt
Al is ze fysiek geraakt
in jou ontwaakt
ongebonden…
Bevrijding ...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.356 Ongebonden verbonden
vindt onze warmte elkaar
in een verlegen ontmoeten
van intens tedere verwachting
ademloos raken zachte
vingertoppen vertrouwen,
zoeken vochtige lippen
de weg naar elkaar
zachte vleugels van
talrijke vlinders raken,
even tintelend, soms
fluisterend, verlangen
vliegen op toppen
van opzwepende
hartstocht, hoger…
Gerijpt
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 547 Het kind slaapt naast de
schelp, nóg ongebonden,
nóg ongeschonden, voor
haar de winnaar is een
lauwerkrans geraapt, stil
verschijnt licht in haar
verhaal uit een versje op
een kaartje, uit het hart
verzonden, een ongeschreven
taal, opent het inzicht dat
een vers iets levends is in
de schoot van het ongewisse,
wat dat kind niet…
Wijkend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 215 Beklijft het schijnbaar lege
Ondefinieerbaar wijkend iets
Of is het leeg en inhoudloos
Maar qua vorm en in rapporten
ontegenzeggelijk aanwezig
Een onzichtbare kust
Een onwrikbaar hek
Een ongebonden uitstulping
In een kader wellicht
Geen vogel tussen angels en klemmen in carrés van forellenkwekerijen
Noch voetafdrukken in het zand…