Alle inzendingen over Realiteit die stinkt

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

daar is die man prostituee van eigen zijn geen hoer zonder poer nee slappe was stinkt niet de weeïge geur van elders kromme rooie sufmurw zijn spionnetje wereldvenster alleen dat…

Hij zoekt een zeugje en en stinkt naar de pis ‘Instagram’ meldt reeds zijn Rataplanbezigheid Ann krijgt een vraag of haar man er weer is?…

De poppenkast is over, de stemmen zijn geteld Half Nederland is blijven zweven en daarom maar thuisgebleven Politiek stinkt, werd hen verteld Partijen met trouwe achterbannen rukken nu op met hun Gristenmannen…

angst stinkt net als zweet bloed en lijken in diepe gronden zwarte fossielen van moorden tol van het slagveld tijd slaat op hol in stofwolken van stilte…

Het stinkt hier niet naar gewicht van groen geverfde genieën Een dun doek zweeft van half naar heel stok - buiten bereik Plant zelf de mast met de wereldvlag in je navel - wees vrij!…

Trek maar een sprintje want dit winden kindje stinkt naar een windje!…

Illusie Is een droombeeld Die uit mekaar spat Bij het beseffen Van de realiteit. Ilussie Is het verdoezelen Het verbergen Van de harde waarheid Illusie Is het tegenovergestelde Van de realiteit.…

Hij was heel lang de topman van Justitie Vaak had hij iets met jongens in die tijd Althans, dat blijft naar Demmink het verwijt Dat zaakje stinkt - zegt ook mijn intuïtie Hoe kan het dat – door Opstelten bepaald - Justitie zijn verdediging betaalt?…

Het stinkt letterlijk en figuurlijk de verandering van de mens als ze het in een veelvoud krijgen een verslavend middel meer, meer en meer ik wil meer de waarde van het echte leven uit het oog verliezen geen oog voor de medemens individualisering van de maatschappij geef mij je glimlach maar die is meer waard dan dit alles bij elkaar…

“Je stinkt,” zegt zij, “alweer naar ananas En dus kan ik wel raden waar je was.”…

Wanneer het dus ècht goud is wat er blinkt Dan zal het wel het geld zijn dat er stinkt…

Die mammoetmoeder leek wel zo verminkt, Dat je mag vrezen dat het zaakje stinkt.…

Sinds kort wordt dat aan match fixing gelinkt, Een zaak die echt aan alle kanten stinkt.…

ik lust ze best bij dageraad mijn hoofd vol zand met nevel toegedekt een vogel vliedt naar weeë zeeën stinkt uit zijn bek landt op de rand van een oorlel ik grijp hem bij de keel hef het lied der minnen aan en plant hem in een verzopen maan…

en wat overblijft stinkt en is rot, en zorgt voor pijn en dat ik lijd.…

Meneer stier zegt, Wat stinkt het hier. Ja inderdaad zegt meneer papier. De meneer stier zegt, Ik weet het al de poep van mij ligt hier.…

Versierde waarheid mooier dan realiteit nog net geen leugen…

Je staart me aan met trouwe ogen Je bent zó mooi ja ongelogen Je bent zó blij als je me ziet Je troost me altijd in verdriet Je sleept me mee van hot naar her Je bent zo lief zacht als mohair Je stinkt alleen wat uit je mond Je bent al jarenlang ... m'n hond !…

Ik ben onderweg ga niet meer en moet nog komen tussen realiteit en dromen. Ik ben in de tussentijd.…

Virtuele realiteit. Wanneer een mens helemaal als een losgeslagen tol in het rond begint te draaien. Een fictieve realiteit. Thematieken type dictee. een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

zelfs het meest onbereikbare bestaat, alles wordt beantwoord Blijf bij me, ik wil niet dat je gaat mijn fantasie, liefdevol, intens en onverstoord Ach, ga maar en breng me de realiteit het is niet eens een grote stap van alles wat ik wens raak ik niet veel kwijt Want het is er echt... jouw vriendschap…

In een opwelling van creativiteit Boetseer ik een realiteit Een duister, donker continent Waar iedereen me als een god erkent Drijvend op een heet lavaspoor Zwemmend tussen scholen witte haaien Rennend tussen horden tijgers Scherpe zee-egels aaiend Een zwart land, zonder zon, zonder maan Een land zonder vreugde, zonder vrede Geen hoop, veel…

Een hemelse glimlach siert een bleek, grauw gelaat vochtige ogen staren in een denkbeeldige wereld vol dromen, beelden en kleuren steeds langer zoeken wanhopige vingers krampachtig houvast in de bevrediging die het vergeten voedt het verlangen om oneindigheid maakt de geest krankzinnig verhitte gevoelens branden in gepijnigde…

ik zie jou staan in de piste van een lingerieboetiek als kwetsbare figurante op het wedijverend glas de verbeelding zoekend die een weg naar jezelf baant of iemand die je ooit was je draait je half om of kijkt over de schouder naar elke starende blik die je ego tracht te vangen aldoor wisselend van pose om de bevestiging te vinden…

rest ons de tijd om in verwildering diep te wortelen zodat onze droom zich als werkelijkheid kan uiten of zien we hem verwelken door wat ontreddering blijkt…

huilend en huilend in een droom waarin ik mijzelf voortsleepte over verkoolde akkers het geluid was weggenomen rondom vlaggenmasten uit respect voor stoffelijke resten ik struikelde en struikelde tussen sterke armen onderdoor het dragen van de kisten huilde en zwaaide in een droom langs de snelweg waarin ik mijzelf voortsleepte achter…

De intense lach verdringt in de schemering waar een wolkbreuk stort.…

uitgedeeld wij ervaren de kleine irritaties die minder nieuws altijd vergezellen we kennen elkaar al zo lang dat ik voelde dat je veranderd was spontaneïteit was weg in het in stilte benaderen voelde ik je hart bonzen zag de tranen van niet zo lang geleden komen jij bent eerder terug gekomen om het leven samen nog even onze gedroomde realiteit…

Een parfum, een kaas, een pate, maar ook een schilderij, roman of gedicht - ja, eigenlijk alles wordt er alleen maar beter van als het een beetje stinkt. Natura Artis Magistra. ------------------------------------------- Uit het Lustrumnummer van 'De tweede ronde', zomer 2000…