Alle inzendingen over bevalt

Stiekem bevalt me het goed te leven in het zwart. Het enige wat ik mis, is een heel klein lichtpuntje in mijn zee van duisternis.…

Decembers mooi gebogen c bevalt me, doet denken aan de lagere school, de tweede klas van juffrouw Kranendonk, rode inkt voor perfectie, de verbeten uren van herhaling, de lijnen van de letters, de onmacht op papier, de streng afgepaalde weg naar een eigen handschrift, de vingerafdruk der cultuur. ---------------------------------- uit:…

Maar als iets ons niet bevalt en we weten niet hoe te reageren draaien we ons,om in de dikke huid terug te kunnen keren. Want daar is dat systeem voor.…

Het is maar een lichte schittering die mij hinderend in mijn ogen valt een aanwezigheid die me niet bevalt als een vage contour in de schemering. Ik snap niet dat het mogelijk kan zijn het gaat van ongemakkelijk naar hel maar misschien is alles wel schijn, misschien ben ik het zelf wel...…

op de radio een discussie over het koken van een ei 9 minuten zegt de man van koud tot warm en dat bevalt mij zeer... maar dan is hij hard werpt de presentator tegen niet als je hem met koud water opzet aldus de ervaringsdeskudige zó blijkt het koken van een eitje de gemoederen nog altijd behoorlijk bezig te houden…

vergrijpen om' met 'aan' handtastelijk aanvallen zich wederrechtelijk trachten toe te eigenen Walgelijk ontroerend hoe jij de nostalgie weet te wekken af te doen als niemandalletje dat niemand anders kan op je hoofd gaat staan je laat verwonderen hoe zwaartekracht je jurk overvalt mijn stem die spreekt met een lach of duister onder stof bevalt…

Ik zeg u als Minister President: Saddam had wél 'n heel erg massawapen En wat door die commissie is geschapen Bevalt mij niet en dus wordt 't ontkend En dan nog dit, dan hebben we 't maar gehad De zon draait om de aarde en die is plát!…

Je wolkt en drijft over, van passie en luchtigheid; het ijle niets bezwangerd van je hele anatomie bevalt me elke dag weer iets meer. Feromonen, ziltig zweet, de zachte hardheid van je lijf, bevangen zonder dat je het weet, mijn zinnen, buiten kijf.…

Het beeld bevalt. Geen spanning of ingehouden adem geen daverende zucht of noem maar op. Mijn traagheid is een zegen.…

Wat ooit een scheibeek was is nu slechts spiegeling lang niet breed een kleine plas met de smaak van olie en de geur van rottend staal een relikwie van hemelwater ik was mij wakker in een nieuwe eeuw ik les mijn dorst aan versgevallen sneeuw tegen de stroom in loop ik tegen muren waarlangs een brede pijp die van de beek bevalt…

hoog kleurt geel tussen betonnen muren de onderkant afvallig groen jij waaiert bladeren op knisperende hoogte wervelt kleur in herfstoogsten maar rust dan als de avond valt en het tapijt je eindelijk bevalt mag ik misten in het ochtendgloren zo dat de zon zichzelf weer rood kan kleuren een klein detail ik loop buiten en de mensen…

Wat bevalt het me toch goed, te slapen op het zachte kussen van mijn geweten, ja, ja. Mijn laken is nooit tekort, nee, nee. En mijn goedheid voelt, als een warme deken. De nachten nooit te donker, De dagen nooit te lang. Het is toch wel bijzonder, als je zo rustig leven kan. Heb ik nu teveel opgeschept? Was mijn lepel te vol?…

Ik heb een rode jas gekocht van zachte stof, licht in gewicht het moest er eens van komen ik heb een rode jas gekocht niet rood rood maar koraalrood goed op olijfgroen ribfluweel ik heb een rode jas gekocht mijn spiegelbeeld bevalt me wel ik fiets voorbij op ramen, etalages ik heb een rode jas gekocht die houdt me deze winter warm de…

Ik luister naar de wind De stilte bevalt me wel Dan zit ik op mijn kamer starend uit het raam en zie de vissen zwemmen hoor de vogels fluiten en voel ik de rust de rust van de natuur Het waait een beetje de takken gaan heen en weer Groene blaadjes worden bruin en bedekken later de grond Het ritselen is rustgevend ik word er kalm van…

Soms kijk ik in de spiegel en zie ik een blik van herkenning die overspringt van mijn lichaam naar mijn gedachten over mijzelf Soms zegt mama over papa iets dat ze in mij herkent en soms bevalt me dat maar liever ben ik gemengd met trekken van mama papa, de oma's en opa's die dat wel zullen hebben gezien maar ik herkende niet hun…

Vledderveen waar ga je heen nu zelfs café Jan Bos Veldzicht voorheen verdween Vledderveen versteen of zoek je plezier in de plaatsen er omheen Mussel, Onstwedde hier kun je je niet redden Stadskanaal in het westen bevalt nog het beste disco, café's om je plezier uit te testen restaurants genoeg voor de trek die je krijgt na het…

Als de duisternis neigt in de vallen vergaap ik mij aan het laatste licht als een gulzig jeugdig jongetje wat de laatste restjes gretig verorbert 'T daglicht bevalt me het beste, goed maar de nacht zie ik niet als kwaad en wat het daglicht niet kan verdragen gaat met en aan mijn slaap voorbij Dan komt er weer een nieuwe dag de duisternis…

wat is het stil je brieven zijn zo leeg je woorden zonder warmte waar is de kracht van je liefde gebleven je schrijft hoe het is hoe de mensen daar zijn dat het je zo goed bevalt maar het doet zo'n pijn dat ik geen liefde proef waar is de warmte gebleven is de afstand dan brekend in ons leven lief, wat is het stil vertel me toch…

De lichte grauwheid van de lucht bevalt het oog. Is dat het teken? Maan tot kalmte, blijf weg ervan, tot het ijs echt dragen kan. Ontdooi met warme deken.…

zo fluister mij en niet slechts dat maar houdt mij vast omarmd de lente wekt de liefde, lust houd mij dus vast verwarm mij nu innig en kijk zelfs ook mijn lippen zijn die van jou kus teder mij en heftig tot het mij wild wordt in het hoofd schenk mij je lijf en zinnen als ’t jou bevalt dan houdt mij dichter aan je hart streel…

Dit kersverse, prille leven, bevalt me best en het is reuze Pluk de dag en laat alle emoties toe... mijn huidige leuze.…

de reis bevalt me niet het doel evenmin je hebt geen van beide gekozen en toch zal je gaan je moet wel de reis doen we mee voor het doel stappen we weg het is jouw ongekozen doel jouw eindpunt en teruggaan is onmogelijk voor jou wij zullen een beetje terug reizen ons enkele memorabele anekdotes herinneren en aan het doel hebben we…

de eerste stappen zijn gezet het veel gelopen pad is weer verlaten stilaan nu af en toe de nieuwe stenen rapen die je route gaan markeren je zal nog vaak op eigen schreden keren als het uitzicht even niet bevalt in een steeds opnieuw proberen tot ook jouw kwartje valt want voor geen dubbeltje ben jij geboren jij hebt je…

hooghartig als een gigolo langs benen strijkend verleidt hij kopjes gevend laatdunkend het voetvolk zijn stokpaard rijdend tot aandachtig kroelen eens de schoot veroverd nestelt baarden likkend hij tevreden snorrend zolang het hem bevalt hautain vertrekkend weer omdat het hem verveelt de mens verwijtend kijkend met donker felle ogen…

Ook al sta je dan niet meer te springen, toch kun je oud zijn met een jonge geest, je hoeft niet steeds het oude lied te zingen al bevalt je dat eigenlijk het meest, Je staat met je beide benen nog in deze tijd, al heb je voor bewegen een hulpmiddel nodig, je ervaring verschaft je inzicht en wijsheid, en ook al ontspoort de herinnering een…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?”…

bespot heb of De liefde, zo gewond droomt hij mij op snelle benen een hindevrouw met pijl en boog de bevallige evenknie van de centauren even schuw, maar ranker even bescheiden maar niet belerend even wijs, maar een vrouw even vrij, maar onderworpen aan zijn verlangen om mijn verlangens te bezitten, en mij te laten doen wat hem bevalt…

vaart een majestueus schip, volkomen uit koers geraakt bij het omzeilen van de Kaap in ‘t allerijl verlaten nest gaat het gekraai verloren, serene rust aan de overkant omgeven met zacht groen soms zo wonderlijk levensecht bevalt het water voorbeeldig gedragen haar mooi evenbeeld met zeilen hoog gehesen toont ze haar behouden sterkte…

wanneer de eerste appel valt zal ik je zien, achterstevoren met mijn vingers in mijn oren en in mijn tas een flesje malt we zullen praten in de regen over wat je had verzwegen en ongeveer halverwege zullen we zien of het bevalt is het ja?…

In een vlaag van stil verlangen sprak ik je zachtjes aan nooit had ik durven denken dat het er nu zo voor zou staan in zo’n kort tijdsbestek weten wij al zoveel van elkaar wat maakt ons gek waar verlangen wij naar waar we nu zijn bevalt me wel waar we kunnen gaan is de vraag ik laat het lot beslissen dat blijft nog even vaag maar…