5184 resultaten.
het seizoen van de raven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 dit is het seizoen van de raven
ze zitten overal
zwart gevederde grote raven
krijsen dood en verderf
nu de bladeren vallen
van bemoste bomen
vallen ook de mensen
met bosjes tegelijk
de meesten verzetten zich
anderen steken hun armen in de lucht
en rennen door de wind
over het zand van het strand
zij schreeuwen
de vogels uit hun…
Nog even
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.248 Nog even laait het rood en geel
in oude eiken eer de bladeren vallen;
ik tel ze niet, - weet niet van hun getallen
maar zie dat het er wel heel veel
zijn, die dan andere taken krijgen:
ze worden humus voor een nieuw begin,
zo vinden zelfs de bladeren een diepe zin
en hoeven niet voorgoed te zwijgen.…
Zoals bladeren vallen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 75 Zoals bladeren vallen in het bos
laten wij de toekomst los
De zandloper van het leven
loopt leeg eens ‘t einde in zicht
Als ons hart en handen beven
doet de dood onze ogen dicht
Er is nog tijd er zijn nog dagen
en warme armen om ons heen
En vooraleer we stil vervagen
enkel een naam nog op een steen
houden we het leven vast
Zijn we op aarde…
Hun chaotisch bestaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 zij wiegen niet meer
als bloem op de wind
laten hun bladeren vallen
de een nog sierlijk
de ander theatraal
zij verpieteren allemaal
het verdorren van stelen
kan hen niet meer schelen
zij wortelen al in het verleden
vrezen de storm
zijn bang voor de knak
morgen is hun enig houvast
het onkruid tiert welig
in hun chaotisch bestaan…
Diepgeworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 Verwacht niets meer
wacht niet langer
neem het lot in eigen hand
zo heeft ieder mens zijn eigen beslommeringen
maar grijpt het leven aan
hebben ze ooit anders gedaan
bomen laten hun bladeren vallen
tulpen bloeien maar even
maar ze zijn niet dood
van nature hechten ze zich
diepgeworteld aan het leven
dankbaar welke kans hen dit bood…
Perron in Luik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 324 Niet alleen
de geelbruine bladeren
vallen onverschillig
naast mij neer
ook de wereld
mijn wereld
het kleurt zich duister
net zoals december
door de afwezigheid
van al het andere
en de schending
van privileges
verschuilt vrijheid
zich heimelijk
ach,
vroeg of laat
zal alles
en dat waar ik in geloof
dat wat ik weet
zelfs…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 56 stemmen 3.763 Je gaat mee als de bladeren vallen,
als het stormt, als de lucht
enkel grijs is en dicht;
je verwacht samen de lente.…
We leven nog...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 682 De eerste bladeren vallen.
Het gaat zo regenen.
Ik ruik de herfst al.
De winter komt.
Zo ging het en zo gaat het.
Zo zal het altijd gaan.
We leven nog, en niet zeuren.
Leven!…
2015
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de dagen zijn voorbijgevlogen
ik zag hun vleugels slaan
ik zag een lente fladderen
jouw dood met bakken regen
en zomermaanden gaan
miljoenen bladeren vallen
de herfst in een vogelvlucht
slechts een handvol winterdagen
en deze Kerstmis in een zucht
nog even en de klokken luiden
het aankomend nieuw jaar
met weer hoop op betere…
Wanneer ons denken stopt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Onze gedachten vallen als bladeren
van onze volwassen bomen.
Onze wortels blijven ons voeden.
Onze stam blijft staan.
Wanneer oude bomen ruisen.
Wanneer de bladeren vallen.
Wanneer ons denken stopt.…
zomereind
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 528 natte bladeren vallen
in het vale donkergroen
van nog steeds groeiend gras
in verwaarloosd plantsoen
geven traag het veld
schakering na hun vlucht
als weerspiegeld in andere tinten
de grauwzwarte lucht
maar ook het onberekenbaar
in de draaiende wind
bewegend accent van de
witte stip van door kind
losgelaten boodschappenlijst
een blad…
Eigen zelf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 815 De bladeren vallen neer
Maar de kleuren bereiken me niet
Hoe kan dat je in al die kleurenpracht
Alleen de duisternis maar ziet
Het gevoel dat ik dat felle blaadje moet worden
En geen bruine valse toon
Iemand moet zijn op wie men kan bouwen
De perfecte mensendochter of zoon
Maar de vingers wijzen mijn kant op
Weer wat fout gedaan
Ik wil…
Je herfstige dromen
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 279 jij liet iedere herfst
jouw bladeren vallen
schoonde losse gedachten
in het nieuwe verwachten
maar dit jaar
braken de takjes
kwam er ruimte
in de verfijnde structuur
nog toon jij kracht
in de stormen van heden
maar wij merken al
hoe je geest heeft geleden
de knoppen zijn weg
in het kaal dat nu rest
alleen in je herfstige dromen…
Verwonde bladeren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 215 De verhalen zullen doven,
de laatste bladeren vallen gauw.
Even een tijdje samen.
Samen om te suizen, te ruizen;
wat zo heerlijk was. Leven!
Liefde is de kleur
van verwonde bladeren.
Wees niet bang,
je bent vrij. Dans!
Dans op de wind
waar alle melodieën dromen
over stilte. Zuivere stilte. Amen!
Er is meer. Eeuwig meer.…
Najaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 De bladeren vallen,de herfst is ingetreden
op de ramen tikken dikke droppen,
in de brieven met vergeelde enveloppen
herlees je in het kort,weer je verleden.
Bij de verwarming, verlies ik mij in dromen
over de vele jaren die al zijn vervlogen
en toch in enkele minuten allen samenkomen.…
Oorlog
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 872 Bladeren vallen van de bomen
Het is een korte dag
Mensen haasten zich terug naar huis
En sluiten alle deuren en ramen.
Zonnestralen breken door de hemel
Het is een nieuwe dag
Mensen lopen fluitend over straat
En vergeten voor een ogenblik dat er oorlog is.…
Groen is nog het gras
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 612 Groen is nog het gras waarop de bladeren vallen,
het groeit ook nog, maar niet meer zo vlug
als toen de zon nog heel veel kracht had en
het o zo dikwijls moest gemaaid.
De bladeren liggen daar, verschrompeld door de
wind die hen plots opjaagt en weer hoog ten hemel
heft, al vallen ze heel kort daarna in het slijk.…
Ik wacht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.454 Het wordt al nacht en toch blijf ik
ik ga niet meer
ik wacht
Als de koele schaduw van mijn leed
nog koeler wordt
zal ik nog wachten
Als de bladeren vallen en
als zand de ware grond verbergt
en geen plant nog groeit
zal ik nog steeds wachten
Als een mooie roos wanhopig
treurt na haar bloei
zal ik nog langer wachten
Als de wolken…
Rustplaats
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.340 Bladeren vallen op de grond,
en lichten op in rood, geel en bruin,
door een zachte lichtstraal,
op een late novemberavond.
Een doodse stilte wordt verbroken
door de helle schreeuw van een vogel
verstopt in de oude treurwilg,
vlak voorbij de oude kapel.…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 486 De bladeren vallen.
Zachtjes dalen ze neer op de grond.
Mijn gevoel zegt me
Niet neerslachtig worden, nu niet
Waarom is er niemand die het aan me ziet.
Deze moeilijke tijd je moet er weer doorheen.
Elk jaar komt het terug
Altijd moet het weer alleen.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 vallen
en zal er nieuw leven zijn
nooit zal de pen verzaken
wél raken elke levenslijn…
Basho !
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 190 loop alle paden af
terwijl bladeren vallen
zie een heel lage zon
aankondiging van winter
denk aan je vader
die dood is gegaan
aan de mist zo dicht
het moet wel herfst zijn
luister en je hoort
de kikker in de vijver springen
Basho!…
BEGRAFENIS VAN MIJN TANTE!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 690 Ik zag de bladeren vallen
dwarrelen door de lucht
van oude bomen
die hun herfst voltooiden
Ik zag een hoop zand liggen
afgedekt met taxussen
van groenblijvende coniferen
die haar ´berghulp´ symboliseerde
Ik zag een open wachtend graf
een groot gapend gat
omlijst met taxussentoppen
die haar afscheid verzachtte
Ik zag de taxussen bewegen…
wij alleen samen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.042 Bladeren vallen voor ons
versieren het pad waarover wij dwalen
herfstkleuren lichten op met de zon
wij lichten op met de laatste zonnestralen
de laatste regenbui van vandaag
heeft regendruppels achtergelaten
glinsterende bladeren
alsof belegd met kleine karaten
zingende stilte om ons heen
het zuiverste geluid dat bestaat
alleen de wind…
Natuuromslag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 665 De herfst
nog in volle gang
bladeren vallen,
groeperen zich
met gratie over
ontvangende
aarde.
Sneeuw wuift,
stuift doorheen
de witte stilte.
Winters glorie roept
de weergoden aan
strijkt over,
bedekt het
landschappelijk leven
met koele passie.
Sneeuw wuift,
stuift doorheen
de witte stilte.…
levensavond
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 611 ik omhels je met de warmte
van een zachte zomeravond
strijk de rimpels glad die
de tijd tekende in je gezicht
de kleur van de herfst reeds
in je ogen te zien stemt droef
het wordt later en later en ik
zou de tijd willen stoppen nu
hulpeloos zie ik je bladeren
vallen en winter sluipt nader
kou zal je wortels bereiken in
de avond en je…
heesters koketteren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 580 wij lopen samen
in de meersen
langs de grote plas
meerkoeten glijden
op gesmolten lood
dat rimpelt van verveling
of komt het
door het lanterfanten
van de wind
het wandelpad
ligt opgedroogd
bladeren vallen monotoon
een solitaire ekster
huppelt zonder drijfveer
heen en weer
heesters koketteren
met rode en zwarte bessen
op donkergroen…
mantelzwaar
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.034 ik leg mijn vleugels stil;
het praten, moe, verzwijgt
de lage vlucht
naar rouw
de appelboom, vol van schaduw,
schudt druppels
op de nacht
wanneer mijn huid,
nog wit omrand, bogen
vouwt omheen de tijd
ik zie jouw naam
in het gras geschreven
hoe bladeren vallen,
bruin en rood
mijn stem kent
slechts het schreeuwen,
zwart,…
Rood en geel dooreen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 367 ik zie
de bladeren vallen
rood en geel dooreen
stam en takken
blijven over als
geraamte van het
zomers huis voorheen
daar woonde zon
in zinderende luchten
floten vogels lieve lust
koelde schaduw gras
voor hen die aan de wortels
rusten om de wereld in hun
dromen even te ontvluchten
in rood en geel
heeft herfst afgesloten
wat…
De straat is nat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 het licht van de lantaarn
weerspiegelt in een plas
Wind houdt zijn adem in
luistert naar de regen
dat een staccato ritme heeft
hij kan zich echt niet beheersen
zachtjes deint Wind mee
zwelt aan tot de bladeren vallen
dan staakt hij plots elke beweging
Najaar wordt boos en vraagt:
'Wind wat doe je nou?…