86 resultaten.
Liggend in het gras *
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 485 Ik droom een oud hart bloot
zijn ziel hangt aan een draadje
Het was toen ik Descartes las
over de pijnappelklier, de erwt
of het denkende ding zoals hij
de ziel en het vlees kon splijten
Dat lichamen kunnen verstrengelen
benen, armen, een hoofd, jouw
buik op het buigzame gras
met niets tussen ons in dan
wat aan een draadje hing…
Wendingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 In buigzame tijden
hebben principes weinig om ’t lijf.
Als het balletje gaat rollen
is het zwijgzaamheid in bedrijf,
of ruis van zoete waarheden
die niet zijn te weerleggen.
De waarheid kent geen pariteit,
zo hoor ik mezelf zeggen.…
Liefdesverdriet 3
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.026 De vroege vogels bakenen zingend
hun rijkjes af, roepen me naar buiten
Van slapen zwaar verlang ik lucht
die koud mijn longen vult en warm
het gewicht lichter maakt
Vandaag zal ik eindelijk weten
of ik uit buigzaam riet besta
zich heffend van de platte grond
terwijl de storm verdergaat
of van afgebroken eikenhout…
Ze liepen met kaarsen de berg op
gedicht
2.0 met 34 stemmen 40.031 .
--------------------------------------
uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…
zij die dient
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 uit haar mond komen de vlinders
die in boeddha’s gelederen de strijd beginnen
hoe hij het wil dient zij de thee
schikt groene bladeren naar de loten
de bloemen zullen groeien, paarden buigzaam
verheven gaan trappelen voor hun leenheer
zo aanvaardt zij trots de tweesnede van het zwaard
na het leven zal ze keren als valk op zijn hand…
ontluikend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 771 een bloem komt te ontluiken
als ze in liefde wordt omringt
schenkt je haar mooiste kleuren
wanneer een hart haar bemint
breekbaar in zachte handen
buigzaam naar liefde toe
broos maar vol verlangen
kleuren in het hart
genieten telkens weer
in verschijning zacht en teer
één bloem kan mij bekoren
die bloem
gaat nooit verloren…
Verboden vrucht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 310 Zo zwaar de vrucht was
Zo buigzaam naar beneden
Hield de tak haar vast
Liet haar niet los
Liet haar niet vallen
Zelfs als de storm
door de takken raasde
de regen zich liet voelen
Totdat ze rood gekleurd was
en gerijpt
Liet ze zich los
en zachtjes vallen op de aarde
Ze keek nog eventjes terug
naar boven
Om te zien hoe…
Ontluikende mystiek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 wat ik creëer
heeft geen handen en voeten meer
zij werden afgeschoten
voor ze konden werken en lopen
het gouden moment
snel neergepend
in gloedvolle woorden
verliest meteen zijn glans
reflecteert nog
eenmaal in verbleken en
laat ons slechts de vage schijn
van hoe het ooit had willen zijn
het is als glas
nog buigzaam transparant…
Ze rammelt dood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 389 soms knookt
een hand met kootjes
aan geweten in warm
vlees dat is geweest
ze rammelt dood
trekt pezen aan
van wat ooit buigzaam
en zo soepel was gebleken
ik heb haar niet vermoord
die hand was me zo heilig
gevouwen gingen we akkoord
geringd voelde zo veilig
toch rigor mortus je
in laatst bewegen
jouw hete vlees heb ik mijn
levenlang…
kleuren als jouw lach...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.714 een bloem komt te ontluiken
liefdevol omringt
schenkt haar mooiste kleuren
waar een hart bemint
breekbaar in zachte handen
buigzaam naar liefde toe
broos maar vol verlangen
kleuren als jouw lach
genieten telkens weer
die verschijning zacht en teer
één bloem kan mij bekoren
die bloem
gaat nooit verloren…
Splijtzwam ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 241 Oude wilgen, met
gespleten stammen,
gesnoerd tot buigzaam
griend, verwijten taaie
takken de schemerzon,
die het heimelijk licht,
openlijk laten vloeien,
waar harten branden zullen,
groeien vermolmde zielen
de hemel in, verspreiden
sporen van narcistische
zwammen zich in de grond, die
te splijten en zich te behoeden
met het overschot…
Woud van zoete dromen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 490 in het woud van zoete dromen
groeien buigzame bomen
groene kruinen wuiven schaduwen
waar de zon de bodem te vurig raakt
jaarringen genieten er de taaiheid
van een gewortelde kracht
vogels knappen er een uiltje
rond de schemer, in de nacht
er klinkt een heilzaam lied
in de sporen van de wind
daar, waar de weelderigheid
het leven zijn…
in eigen diepte
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 259 het antwoord
balt vuisten, ongelijk en nog vroeger
dan je had gedacht
misschien zal je mij vertellen
waar gemis faalt
of in dit geval liefde
maar ik ben niet sterk; nog vaker
ben ik bang
spreek mij moed in;
in dat wat leeft
in dat wat buigzaam overleeft
langer dan een dag
en de leugen van begeren
jij draait je om…
takken ieder eigen lente
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 406 wij twijgen samen
aan een boom
maar takken ieder
eigen lente
jij bloemt
terwijl ik groen
als jij je vruchten geeft
bloei ik hoogzomer
we drinken uit
dezelfde stam omdat
die ons bekend voorkwam
wortelen in zwarte aarde
dat wat wij vergaarden
gaan we oogsten in de
mooiste herfst van ons leven
in buigzaamheid zijn wij…
Kringloper
gedicht
3.0 met 18 stemmen 20.510 .
----------------------------------------------
uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005…
Vuurwerk
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.210 .
--------------------------------
uit: 'Buigzaamheden', 2002.…
Een optimist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 91 Buigzaam is vaak de weg
van de lange termijn.
Een weerbarstige rietstengel
voortgestuwd door de slagregens
van de schaduwpijn.
Die immer beperkend een andere wil
wensen op te leggen;
maar die de optimist zijn veerkracht
niet blijvend kunnen ontzeggen.…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
Dame met hoed
gedicht
2.0 met 9 stemmen 4.384 .
-----------------------------------------
uit: ' De buigzaamheid van steen', 2005.…
Onderwater
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.792 .
--------------------------------------
uit: 'Buigzaamheden', 2002.…
Krachtig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 347 Blijven dansen,
in weerwil van het gedrocht,
wat het spel je ook bedeelt,
blijven sjansen
Waar opent de hemelpoort
als zegel op de keuze,
blijf buigzaam,
rekbaar en lief
Sterk als water
op het veld van tegenstellingen;
verwerf de aarde,
en neem wat toeval je toont,
hoe het onpersoonlijke je hoont,
hoe het je loont…
Onderwater
gedicht
1.0 met 1 stemmen 2.612 .
--------------------------------
Uit: 'Buigzaamheden', 2002.…
Verjaardag
gedicht
4.0 met 17 stemmen 12.265 Bloemen krijg je natuurlijk, we schikken ze
voor je in vazen terwijl we over je
praten: toen, nu zou hij, hij zou - maar
ten slotte staan we daar met
lege handen en armen
--------------------------------------------------
uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…
Anatomie van een sloot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 156 Wonderlijk werktuig in het land
- de sloot -
in de schoot van de aarde gesleten
meanderend buigzaam met star
eenrichtingsverkeer
jaarringen vlinderen over haar
zanderige buik
de boorden groengesluierd
steenkoollagen in haar tooi
wierig fladderende vezels
met de rug naar de bron
een verdord seizoen legt haar
schijnbaar droog en dood…
Vuurwerk
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.619 .
---------------------------------------
uit: 'Buigzaamheden', 2002.…
Daken die schreien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 188 Soms als het regent in jouw nacht
daken misnoegend schreien
de wind strepen maakt op het veld
dan zijn je wangen de uiterwaarden
van al jouw verdriet
al zou je willen vlieden voor
instortende oevers, dan nog
ben jij het waaiend riet dat buigzaam
haar nest beschermt tegen de degens
die jou voortijdig al hadden bekrast
jij leeft voort in…
MENSEN
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 89 "Een buigzame wil
en soepelheid van denken,
eerbied voor elkaar!"
roepen dikwijls degenen,
die zelf de baas willen zijn.
De hele mensheid
is een geweldig vuurwerk
van kleine vonken,
gewoon of kunstig brandend,
gedoemd tot zijn en niet-zijn.…
Telkens dooft het pluralisme
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 het kenmerk van een naakt verlangen
dat taalkundig mij verziet in liefde
weliswaar met afgebroken zinnen
plaatst ons samenzijn
tussen houten pilaren
buigzaam zoals de nacht
riekt naar stilstaande uren die
sober doch kwetsbaar de repen
maanlicht versmallen speurt
mijn domein naar eenvoud
een eenvoud zonder sporen
die wijzen naar nieuwigheden…
Habar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 531 het sneeuwlicht neemt
aarzelend afscheid
als de lente losbarst
het hart breekt open
het wrikt zich los
uit de omklemming
van roestige vleugels
oude woorden verdwijnen
een voor een
het buigzame hart geeft zich over
aan het blauwe uur van de ochtend
het wil glanzend leven
en opgaan in de tijd
totdat het geel-oranje
verdwijnt…
twijgt in soepel samenzijn
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 513 je dacht dat
dood hout was gevallen
twijgt in soepel samenzijn
die buigzaamheid is niet bevallen
jij wortelde een nieuwe lente
zomert al seizoenen lang
jouw loten hebben zich vermeerderd
gaan hun volwassen gang
hij wette bijl en snoeide
eindelijk de helft van zijn leven
helaas wat over bleef was ook
aan anderen niet weg te geven…