62 resultaten.
Een rijmpje voor Ella
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.128 Ella, Ella,
o bella bimba,
‘goed’ en ‘voornaam’:
dat betekent je naam,
de klank van zon en zuiden,
van klokjes die helder luiden.
Ella, Ella,
O bella bimba,
volmaakt meisje,
soms krijs je,
maar niemand wordt boos,
meestal slaap je als een roos.…
dankwoord
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 167 en dan nu mijn lief,
moet ik gaan
in dit aardse staan de bloemen
binnen tinten paars en wit
een gouden hart noemt zeven slagen
waar geen enkele toon in zit
ze dragen nog het leed
van kille winterdagen
daar tel ik vijf- plus één,
als kleine klokjes licht, ze zuchten niet
ze zingen als ik blijf
en spelen met het overzicht
dat altijd…
Echt winters
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 60 ik heb ze
weer gezien
de spaans
sprekende duiven
hun ruiven vol middagzon
in verlaten siësta tijd
een balkonnetje
op het zuiden en
het voorzichtig
luiden van de
klokjes in de
ijle morgenstond
waar landarbeiders
al uren bezig zijn
met de aardbeioogst
waarvan smaak en geur
het knapperig stokbrood
feestelijk rood kleurt
hier…
Zwoel gedoe
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.345 Fuchsia klokjes klinken kleuren
zwoele klanken om rood te fleuren
ze schuifelen zacht mijn ogen toe
ze stoeien nacht vol woel gedoe
Amaryllis staat statig te pronken
mij met haar roze bloem te lonken
ze kriebelt lachend stijf op stand
ze frunnikt spelend lijf haar hand
maar ben ik dan een bij of vlieg
ik soms naar honing druppels toe…
hallo jij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 458 voel jij ook al,
buiten dan,
de prille schijn
van een nieuw begin
de herhaling
van voortgang,
de finale van de dood
ik zeg maar,
even ontwaar ik
kleuren
die als geschilderd
verschijnen dus
bruin, rot en zwart
luiden de klokjes
jubeltonen
die onhoorbaar klinken
over de doffe grond
van gevoel
vergetelheid of
gedempte temperament…
bladbeginsels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 tussen tak en blad
kleinhoofdig knikt ze, in een tere bloem
de rokjes stijfgesteven nog
maar toch
zelfs een bij heeft het gewaagd
haar stugge slippen op te lichten
het doet goed zoals het gaat, voorzichtig nog
maar toch
wijdt een glimlach zich aan nieuwe tijd
ze danst subtiel door licht verleid
en welt al tussen bomen
waar de eerste klokjes…
behang de hemel blauw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 438 behang de hemel blauw
met wolken en wat zon
verjaag de wind met kou
en keer de buien om
bedek de aarde met tapijt
kies gemengde kleuren
de vleug geeft al het onderscheid
van wat erop zal gaan gebeuren
neem de tijd in eigen hand
ontspan de opgewonden klokjes
maakt het haasten maar van kant
stop het leven niet in hokjes
dan…
van lente en zomer
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 653 Eerst laat zij als kind
de koude moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht
uit de ogen: er komen klokjes,
er aarzelt groen.
Dan gaat zij voorzichtig lopen
met het vermoeden
van een feest verderop en
later en bloost het veld,
waar haar voeten gaan.…
koekelemeien bij naaktbloeiers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 288 lente zingt eeuwen jong
ziet de boer op zijn trekker
ooien temerig aan de mekker
onder de wol hun lammetjes
merels zingen op fluitjes
ook de bloemetjes en bijtjes
je voelt ze aan je huid talen
naar frisse buitenlucht
om in zinnen te verhalen
natuur knalt er nu geel uit
chinese klokjes
in tuinen en vazen
kleine hoefbladen
aan rivieren…
Hofconcert
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 475 Viool en trompetnarcis spelen
tezamen met klokjes de hele
dag bloemenmuziek
in de tuin voor publiek
van gewassen, die zich niet vervelen.…
Sneeuwklokjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Die kleine klokjes durven vrolijk kijken, al
waait er soms nog koude wind en gaan de blaadjes
weer voor even dicht. Als maar mijn ogen open blijven……
Bloesem remedie
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.021 langzaam begint de lente vorm te geven
de eerste klokjes, een pril geluid
de winter is voorbij, de kou is uit
de kleren, een expressie van het leven
dartele konijnen springen terug in het heden
de mens is liever lui en loom
blauwe hemel en een droom
van warme zonnestralen verhoort gebeden
en in de schaduw van een eik lig ik te wachten
mijn…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Zij laat als kind een witte moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen:
er komen klokjes, er verzamelt groen
zich in eentonig groene regenbogen.
Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden
dat er een feest broedt verderop, of later.…
Mijn Drenthe
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 3.887 'k Hoor nog de lieve, hel're klokjes
Bij zinkend avondzon
Als schaapjes keerden van de heide,
En moeder met ons zong.
O kon ik nog eens horen
Dat lied in 't schemeruur,
En vaders schoon vertelsel.
Bij 't vrolijk knappend vuur.
Die beelden uit dat zoet verleden,
Wat blijven zij mij bij!…
Beweeglijk bloemperk op stil blauw kanaal (1919)
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.059 Vijand'ge, grauwborst'lige huiv'ringvlek
Schiet toe, om met kwaadaard'ge schaduwbek
'T fanatisch fonkelende feest te storen:
Matzilv'ren klokjes dobb'ren overal,
Een gouden-regen drijft op 't blauw kristal;
En 't bloemperk danst, gedruischloos, als te voren.…
Uit mistig grijze morgenstrepen
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.182 Nu 't lichter wordt, zie ik iets blinken
Als sikkels, opgaande uit de mist;
En klokjes hoor ik droomrig klinken:
De herder met zijn koeien is 't.
En meer en meer komt 't groen der weiden
Te voorschijn uit de morgendamp;
't Zijn bloemen, die mijn oog verblijden,
Geel als een stralend helle lamp.…
Thee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 De lichte linde luidt de lindelucht,
een zwoele zucht van zoetheid zucht
als argeloos ik onder bomen fiets
en 'k zoek naar 't bladerdak
ja, zie witte klokjes bung'lend luiden
lichtgroen doorzichtig lover dat flankeert
en plotsklaps ben ik weer in de sfeer
en alles wat 'k ermee associeer,
van toen ik over haar geuren schreef...…
Valentijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 257 allen,
't gaat niet om de getallen,
en als je alleen,
slecht ter been,
dan nog geen geween,
bedenk in plaats van: ik mis
wie er is
die ik wat schenk,
al is het een wenk, blik,
jouw aardiger ik,
een lach zomaar die mag,
gewoon even een haal
over een rug,
door het haar, paal
geen angst en geen faal
want alles wil groeien en bloeien
de klokjes…
Tintinnabula's in varianten.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 224 Geestrijk geuren de klokjes, bij een kei
tijdens het Carboon bezegeld, oeverloze
tijd waarin demonen nog kloofden.
Blije akelei bezingt de kosmos, zó vér wég.
Beige nuanceert het blauw, een tint die ons laat
dromen, we keren al terug naar onze sterren.
Er verschijnt een rondte in mijn geest,
leeg, zo zonder woorden. Breder, sereen!…
Valentijn 2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 niet om de getallen
En als je alleen,
slecht ter been,
dan nog geen geween,
bedenk in plaats van:
ik mis
wie en wat is
die ik wat schenk,
al is het een wenk, blik,
jouw aardiger ik,
een lach zomaar die mag,
gewoon even een haal
over een rug,
door het haar,
of kaal hoofd
geen angst en geen faal
want alles wil groeien en bloeien
De klokjes…
Tuinpraat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 264 Hoe giftig ze ook zijn,
altijd een zwak gehad
voor de klokjes en de geur.
Sjonge, sjonge.
Nooit zo’n agressief ding meegemaakt.
Een permanente verkrachting
van mijn maagdenpalm.
Een woekering die geen grenzen kent.
Gelukkig nog geen klachten gehad,
ik heb opperbeste buren.…
ERICA TETRALIX
poëzie
3.0 met 18 stemmen 1.426 Bijwijlen dan knikken bij 't windeke kleen,
Die schuchtere kopjes van 'ja' en van 'neen'
Dan frazelen ze stemmig, als klokjes der mei,
De perelkens van de hei.
O wondre juweeltjes, o troosterkens mijn,
Geen bloemeke bloeit er met kunstiger lijn!
En zijt gij zó simpel,... toch blijft ge voor mij
De perelkens van de hei.…
Tuinfeest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 274 Hoe schoon hadden klokjes gebeld.
Op een hofnarcis was men gesteld
deze grapjas viel op
door een dijk van een mop,
want door hem werd een bloembak verteld.
't Was een schot in de roos! Een viool wist
te zeggen van hem: 'Mijn idool is 't!
Die bloem kent z'n vak.
Ik ben blij met z'n bak,
want een bloembak is ook een vioolkist.'…
De tempel der reinheid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 348 'k Hoor stemmen als kristallen klokjes,
in 't ruim gestrooid als wolken-vlokjes,
bij scherts en blij-zang ongetoomd;
waar vol-geteugd de boezems zwellen,
in 't levend blauw der ether-wellen
- door wijde ramen ingestroomd.…
Witte tulpen, roze hyacinten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 209 kleur en geur
lieve lenteboden
die een bevroren hart ontdooien
onder naakte bomen
ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt
in het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen
zuiver zijn uw kelken als een communiekleed
waar alleen een kinderhart is aan besteed
roze klokjes…
WITTE TULPEN, ROZE HYACINTEN
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 739 In het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen
zuiver zijn uw kelken als het communiekleed
waar alleen een kinderhart is mee bekleed
Roze klokjes van hyacinten, zijdezacht,
Heerlijk geurend als een milde zomernacht.…
De witte wieven*
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.468 Met een slingerende rinkeling
tinken klokjes door de wilde schokken,
magisch voort en almaar voortgetrokken
zwiert de kring.…
Kerstnostalgie
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 2.448 De kolenkachel straalt behaaglijk
de huiskamer in zomerklimaat
waar grootvader zijn uiltje knapt
terwijl de kat een walnoot gapt
die hij over het vloerkleed slaat
kerstkoekjes in de dennenboom
besneeuwd met suikervlokjes
schommelen zacht aan felrood lint
tussen de kaarsen; crèmegetint
en tingelende tere klokjes
de platenspeler krast versleten…
Droom-vrouw, kom!
poëzie
2.0 met 16 stemmen 4.821 Maar schuift op haar venster zacht;
Roomblanke roosjes houden er wacht;
Maanlichte klokjes op zilvrige stelen
Zullen er fijntjes voor hen spelen.
Windvlugge elfjes, diedeldomdein,
Wiegen zijn wiegje op dromerig refrein.…
Van zachte waatren.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 874 Zij komen geschoven, zoetjes geschoven,
Hobbelbobbel, kristallig klaar,
Met korte klokjes even naar boven,
Zijigjes achter en naast elkaar;
Van ver weg, langs stille vlakte,
Uit diepe, koele, milde wel,
Droomrig groen onder 't groen getakte,
Zonnighel onder 't zonnespel;
Dommelzacht in den schaduwdommel,
Waar 't langs 't bruine huisje…