Alle inzendingen over koud water

De tjalken zijn in winterslaap gegaan het koude water houdt hun dromen vast. Zij liggen langs de kade, zwaan kleef aan; de zeilen geborgen, troont hoog en naakt hun mast. De tjalken zijn in winterslaap gegaan, de lucht is grijs en flinterdun gedekt. Doelloos wijst hun vaan de winden aan, terwijl zij wachten tot de zomer hen weer wekt.…

water met grote kracht van enige realiteit weer langzaam bij bewustzijn als zij in busjes bont en blauw geslagen worden afgevoerd…

Voeler van inhoud: koud water, warm water, kokend heet water, stoom en damp. Laat mij je aquanaut zijn, je H2O-heraut, badbewoner, regendanser - geen vijver voor vissen maar enkel voor jou. Lief rimpeloppervlakje op elk maatbekerbakje, zodat ik altijd weet hoeveel je wel niet bent.…

Benoorden den Moerdijk Daar vreest men zich te branden Aan koud water. Geestdrift is duur. Benoorden de Moerdijk Daar vinden de vossen de druiven te zuur Al hunkeren zij en watertanden Met geel gegluur. Benoorden dn Moerdijk Is de hemel der neutralisten, Der vechters voor vrede, der werkers voor rust.…

koud water De lampen hoog en laag Er is niets voorbereid En iedereen heeft twee linkerhanden en iedereen sterft van de kou In dit onverwarmde ziekenhuis In de onverwarmde operatiekamer Waar de ventilatoren en het gaslicht Meer lawaai maken dan onze patiënt Onze zieke Onze behoudzuchtige zieke Onze kleine lieveling Onze kleine lieve zieke…

Naakt als ze kan zijn loopt ze op het porselein met zichzelf en niemand het koude water gutst kust haar rechterhand waarna ze de knop omdraait en de vloed haar borsten en andere lijnen overstroomt samenvloeiend in zachte details spreidend over benen haar kuiten strelend en de angst der dagen meeslepend in een metalen putje aan…

de wind komt van zee brengt druppels mee, vermengd met zilt gewild en ongehoord versmolten met het duren van vandaag er schuilt belofte in, een groet een lichte glans voor mijn gemoed een ongestelde vraag vol weerloos beter weten nooit ben ik vergeten hoe het bloedt als elke dichtgesmeten deur zijn uitspraak doet en oordeel zich…

water, De grond is nog te koud voor eieren dus wordt het wat later, De allereerste zwaluwen suizen sierlijk door de lucht, Zij pakken her en der insecten doeltreffend in hun vlucht, De hagedoorn en wilg vertonen trots hun volle knoppen, Een paar zonnestralen nog en 't blad is niet te stoppen, In de avond hoor je ganzen vliegen, allen richting…

water over me heen.…

Het koude water bracht mij op de juiste weg: Het leven is niet altijd zoals je het had verwacht vandaar dat ik hier plechtig zeg dat ik met het zoeken van een man nog even wacht. Voorlopig blijf ik hier bij Susquehanna, onder de hoede van de maan voorlopig blijf ik liggen in het natte oevergras genoeg gekke dingen gedaan.…

Luid lachend springt mijn zoon in de golven, z'n lange lichaam onder koud water bedolven. Het kan hem niet schelen, hij heeft plezier, het leven is goed, het leven is prettig hier.…

Of je nog van me hield ondanks al het feilen van de mens, het vlees zo zwak me aankeek of ik het wist terwijl ik slechts kon kijken naar het ijs van de fontein luisteren naar het zacht fluisteren van kouder wordend water met voeten zinkend naar later…

Als ik bedenk wat die handen, in die tijd aan wassen hebben gedaan, geen luxe van een volautomatische wasmachine, maar zo één waar een wringer aan zat waarna gespoeld moest worden, met in en in koud water, ze werden het gewend, maar moeten wel blij zijn geweest dat de was partij uiteindelijk aan de lijn hing.…

De kostbare well herstelde hij snel en de put van de leiding bleek niet overgroeid, alleen hij vermoeid, wist niet meer waar, dus warm en koud water klaar. Na mijn beurt de keuken zijn thuis weer, toch gezeurd over teveel warm water gebruik, 't ging niet om het geld. Irritatie zwommen we weg in de baai, 't spaarde de douche.…

Al was het water nog zo warm je hart zo koud en niets voor mij.…

, zo koud ....…

Heel even was de hemel daar woordloos sprak liefde de taal van morgen ongebonden vrij kun je niet bezitten nooit bezitten mag liefde vrij zijn of is verbondenheid zonder ziel eenzaamheid kan houden van de schreeuw verstommen van verlangen naar jou koud, zo koud ...…

haast naakt, lijf aan lijf vergrendelt magerte hun nachten betonschaduwen verschrompelen de dag, zoeken een plek om te ontlasten zij fluisteren de honger muren toe, vijf aan vijf hun pols klopt nauwelijks ramen enkel een zwarte mantel van sneeuw en een homp oud brood waarmee zij het ontbrekende kussen delen en waarin ze zichzelf…

2014 gaat de boeken in, als het warmste jaar, het scheelt maar liefst een hele graad gerekend over het hele jaar is dat eigenlijk helemaal niet raar! Dat de sneeuw zich minder laat zien, is voor de een een lust, voor de ander niet, dat is dan degene die een pak sneeuw zo ontzettend graag van dichtbij ziet. Natuurlijk niet de hoeveelheid…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

hij brengt steeds zonnebloemen voor haar mee die moeten op heet water koud zegt zij verleppend dat doe ik een dag later…

Opeens was ik alleen in donker en koud water. Ik was door een onzichtbare macht al uitgekleed. In een put met alleen maar water. Nog eenmaal ging de deksel open. Ik zag dezelfde vrouw zij het nog vaag, alleen haar contouren nog. En iets als een glimlach naar mij. Ze daalde neer in de put als een engel.…

ijzig blaast een koude wind over een sneeuwwit oppervlak tot aan de rand waar water nog deining heeft dankt de eend in stilte het wak…

alleen in de zon de vlakte zonder branding een sterk visioen misschien een luchtspiegeling groeiend verlangen naar water stikkend in het koude zand zonder later…

de herfst ruist in hoge sparren fluistert over het late gras rimpelt het koude donkere water een gebroken spiegel in de rode ochtendzon .…

Het is donker langs het water regen golven maar ik wil het Druppels langs mijn haren mijn kleren kleddernat maar ik wil het Mijn neus mijn oren mijn gezicht koud en blauw maar ik wil het Ja, ik wil het!…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…

de zonnestralen schijnen het verwarmt je lichaam niet zal ooit de kou in jou verdwijnen of bereiken de stralen je niet je lijkt wel bevroren koud als een blok graniet niks kan je nog bekoren je ogen donker als antraciet ooit zal de warmte je ontdooien de stralen om je lichaam glooien…

Ik heb het zo koud.…