11613 resultaten.
Aan voorbij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 852 Steen is geen steen in de zin van versteend
Gevoelig ontvangt hij koud verhard als hij is
Stel u open voor die bron van te geven warmte
En bereik hem in zijn diep kloppend hart
Gevoel moeiteloos zijn zijnde
Energie uit oermaterie versmelt zich
Met uw ongekende krachten…
Lokroep
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Verharde wegen
aangestampte paden
soms een nieuwe route
op blote voeten
door de modder
het mulle zand
een hek
een bord
stop
eigen terrein
niet buiten de paden lopen
honden aan de lijn
maar in de verte
blijft de buizerd
roepen…
Verloren Hart
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.259 In haar kinderjaren
is een droom gestorven
op de dag dat haar moeder
in de mist verdween
Het kind toen nog zo jong
zat vol met vragen
en de scheuren in haar ziel
voelde zich verraden om
de liefde die verdween
Zij moest de last gaan dragen
op schouders die onzeker waren
zo vocht zij door de jaren heen
een weg die haar verharde
dat liefde…
Heet
snelsonnet
3.0 met 32 stemmen 2.852 Zo'n twee jaar terug, u zult het nog wel weten
De warmste februaridag van 't jaar
Toen kusten twee stuks royalty elkaar
En werd meteen een hittegolf gemeten
De tijden zijn verhard - we moeten door
En pram van Janet voor een nieuw record!…
gevoelloos
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 406 als je geen muren meer ziet staan
er gewoonweg doorheen loopt
het je ook geen pijn meer doet
en op weg naar de volgende
je zonder enige zichtbare emotie
het stof van je verharde lijf klopt
dan is het wachten op die laatste muur
die je eigen afbrokkelen zichtbaar zal maken
het puin dat rest is voor de achterblijvers…
flegmatisch
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 vriesrot
verhard mijn woorden
knoken pijnigende kou
neemt bezit over
mijn bevroren vijver
sluit hermetisch
in kout
het gevrorene breekbaar
gure ijzige kille
haast frigide gedachten
monden wakkerig uit
in rillende zinnen
die warmte zoeken…
De stillende pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 383 Slechts één kus verwijderd
van onze droom
ben ik
ontsnapt
aan verharde grond
om je mond
te stillen
heb ik
verslikt
en verzwegen
slechts één lief verwijderd
van de hemel
dacht ik
met liefde
de pijn
te doden
maar
slechts in één adem
heeft de dood
mijn liefde
gepijnigd…
De artritis provocatus van Rita
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 464 zij is een wrange mantelmeid
praat niet op haar in over openheid
zij wil geen schaduw om zich heen
laat haar kruisbestuiven, maar pas
op voor verharde vuisten onder haar werveljas
sluipende artrose verstild, heel gemeen
nu haar mantelwol terug naar de natuur gaat
pluisbestuiving nieuw leven toelaat
blaast de naakte meid, alleen
.…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
verbonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 in de ijskelder verzaagt hij
gruwelijk, grote ijsblokken
tot wonderlijke leguanen
en zeeschildpadden
het ijs, verhard verzet,
te trots om neer te gaan,
geeft zich verbeten over
aan de verbeelding
verstilde fauna van spookachtige,
melancholieke schoonheid
ontvouwing van het verhaal
buiten stroomt het overweldigende,
onophoudelijke…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 35 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?
Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…
Dromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.012 of word ik bitter, door het leven verhard…
Naast mij
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.289 Voor Hennie
Een kleine zestig jaar
Ben je met me meegefietst
Op het verharde zandpad
Van ons leven - pad
Waaraan we geboren werden
En dat we levenslang met
Ons mee zouden dragen -
En ook al heb ik je
Nu moeten laten gaan
En weet ik dat jouw
Lichaam er niet meer is
Merk ik dat ik jouw
Schaduw naast mij nu al
Zo ontzettend…
Breekbare morgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 het beeld verstoren
schier onaantastbaar
leek de schijn van veiligheid
tot de dag van Murphy aanbrak
genadeloos het besef doordrong
hoe kwetsbaar het leven is
hoe dankbaar je zou moeten zijn
met het grijpbare geluk
van de onberekenbare morgen
die soms moeilijk bereikbaar is
maar toch altijd kansen biedt
voor wie open staat
zonder verhard…
Onbeantwoord
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 201 Haar kus verliet de rode lippen
hoopvol meegevoerd in de wind
zoekend naar een innige liefde
om in tederheid te worden bemind
Maar die dwalende kus bleef zoekende
verdroogde lippen vielen verhard uiteen
zij ontving nooit de liefdevolle rode rozen
slechts een roos gebeiteld in haar steen
Zij had en gaf veel liefde…
ROT OP
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.104 Raak de geest
schop de taal
trap de liefde
verkracht verbaal
kijk opzij
zie geen ogen
donder geluk
ongelogen
pleur de zin
scheur en stoot
trap de liefde
in de goot
het hart
verward
verloren
verhard
geloven
in blind
beminnen
rot op
ga wat anders
verzinnen…
Reliëf
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 502 beelden
ze zijn toch van steen
waarom huil ik dan
en beweeg onzichtbaar mijn lippen
ik weet dat je er nog bent
want jouw geur van gezwollen aders
beitelt mijn hand tot een vuist
in mijn schoot brokkelen ogen
tot onherkenbare resten
van eens geprevelde gebeden
mijn lichaam stil en koud
leeg en kleurloos verhard
verzwegen tot steen…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
Japanse kers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 212 ik was er onderdoor gelopen
haar uitgestrekte naaktheid liet ze, maar
haar stam droeg water
ik zag hoe schors zich vormde, tot het
grillige verloop van takken die ze
zweven liet
uiteinden zwollen
als tepels, door winterkou verhard
daaronder groeide lente
waar de magere dag mijn lijf verdraagt
verdraag ik zelf het wegen
van haar witte…
Een zacht bevonden verharding
netgedicht
4.0 met 2089 stemmen 1.029 Schelpen bedekken het zand
laten een gevoelige inhoud
weg door vervlogen dagen
ongelijk de ondergaande zon
verschijnt na tijd een verharding
bij ‘t almaar opnieuw beginnen,
met zacht licht weet zij wél
het diep verlangen te raken
haar glans te bewaren
de buitenkant vervormd
opvallend zacht kunnen zien,
maakt week van binnen.…
Ver weg van jou
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.651 een lange weg
weet niet waar naar toe
ben gewoon ingestapt
in een geel monster
een lange weg
wie zegt me waar het mij brengt
want ik durf niet te kijken
door de verharde onzichtbaarheid
een lange weg
ver weg van jou
stapte in het monster met m'n ogen dicht
het bracht me naar een plek
ver weg van jou…
Als dan de liefde verzwaart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Want aan de horizon
gloren verharde paden
waar ‘t water zachtjes schroeit,
en vogels in gevonden
dromen pikken,
waarvan de mooiste
worden doorgegeven,
aan zij die niet mee konden,
aan zij die bleven.…
Eén voor één
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 485 In de pijn verloren
raap ik de woorden terug op,
tussen tranen gevallen,
zijn ze verhard tot steen.
Met geschramde vingers
breekt het touw,
mijn koude hand legt
de stilte om de kralen heen.…
naderingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 107 we wisten nog geen namen, we
waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid…
geachte confrère
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 zie hier het bewijs
want zoals u ziet
is dit gevaarte onderhand
al grijs bejaard en is het spek
verhard tot steen
mijn cliënt hier in deze stoel
schudt zijn hoofd en grijnst
mismoedig daar de fondant
zijn gebit naar
een zeker gebod verwijst
hoe minuscuul is het feit
dat bedrog geen wijsheid kent
en dat uw betoog als een fuga
de getuigen…
Platina patina
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 een knappe kop
die de spiegel heeft bedacht
waarin je een botsing kunt aangaan
met jezelf
maar dan zwijg ik
overdenken doe ik wel
hoe je reflectie kunt vastleggen
gladschuren en opwrijven met boenwas
water laten verharden in spiegelingen
boven levend water wil ik spreken
spiegel mij met al mijn fier
willen zien hoe machtig
patina kan…
LAIS CCXCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 Ik was een lijf, maar ben tot naam verhard.
Ik word gezegd, gezicht, mijn boek is hard.
Wij vinden slechts elkaar in ons bestaan.
Muziek heeft ons met liefde aangedaan,
wij zoeken dat wat nimmer ergens was.
Ik ben geheel tot niets in jou vergaan:
ik ben als niemand die nooit ergens was.…
Moegestreden
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.961 Toen het zwijgen van gisteren
stierf in de sporen van de nacht,
verloor je jouw lichaam,
verhard door een echoënde tijd.
Vandaag verbergen de schaduwen
niet langer meer de woorden
op je magere lijf,
moegestreden leef je langzaam
verder, de leegte achterlatend
in de assen van je gelatenheid.…
Hervonden passie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 370 Ze verharden.
Hij verhardt.
Hoe lang geleden waren
zij zo intiem?
Maar nu zijn zij het.
Yes, zeker weten.
Onder zijn mond voelt
hij haar sidderen.
In dat ene moment vallen
meisje en vrouw,
moeder en minnares
samen in één geheeld
lichaam dat ook hem
ruimschoots toelaat.…
Verdwenen weelde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 457 Gelijk de leegte die in nevels voor mijn ogen hangt
en mijn verharde hart beroert dat mateloos verlangt
naar wilde weidebloemen, het bepluimde oeverriet.
Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor
-waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik-
is weggevaagd.…