14182 resultaten.
bron
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 166 met zee als oorsprong
beroer ik mij als een vis
in eeuwig water…
visbewust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 een zee vol water
is nog geen garantie voor
een bron van voedsel…
opgewaaid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 opgewaaid water
in de krommingen der zee
schuren getijden…
Ebbe aan zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Als de zee stil ligt
en de waters wandelen
dan is het ebbe.…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Zee boven de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Er drijft een dunne zee
boven de zee, ik zweef
overal, oneindig
tussen voorouders
en ongeborenen
De zee kust en speelt
trekt me onder water
mee in hoge schuimkoppen
die uiteenspatten in mijn
nieuwe regenboogslierten
over de zee, van de zee
de barende zee
verzwelgende zee
verdampende zee
die diepten van dalen
maakt, scheppende
duisternis…
Eeuwenoud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 Het water van de zee is altijd zout,
hoe men de politiek ook vertrouwt,
of het nu dames zijn of heren,
die met de waarheid gaan jongleren.
Hoe zij de strooppot ook hanteren
't eigen gelijk zal prevaleren,
't spel, het is al eeuwenoud,
het gaat om macht en om behoud.
Te vaak te veel ging het al fout,
het water van de zee is altijd zout.…
Gevecht tegen het water
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.050 ze worden uitgedund door de vijand:
de zee, die triomfeert in deze arena.
hand in hand vecht men voor het land,
om ‘t te behoeden voor een drama.
maar niets is tegen de natuur bestand
en wat rest is een treurig panorama.
de waterstrijders bieden geen tegenstand
en krijgen een ijsje van mama,
op het Bloemendaalse strand.…
De Zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.430 de zee vandaag
in onbestemde nevel
heeft zijn levendige vorm
geruild voor een grijze verstikkende deken
maar door de mistlaag
hoor ik het gekeuvel
van de golven
een witte vogel
krijst
in de grauwe dag
niets nieuws
totdat de zee
blauw wordt
de lucht
kleur bekent
en spiegelt
in het water…
Een vergeten steen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 ik heb op de
mooiste plaats gezeten
een vergeten steen
bij het einde van de pier
om ongestoord
naar het concert van
de wind te luisteren
in grandioos akkoord
geen bladgeruis
of brekende takken als
vallende dissonanten
verstoren het watergeluid
dat in zijn robuustheid
dijk en waterkering heeft
gekend en hen heeft verwend
met alles…
Waterhoofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 700 vloedgolven dragen hersens vol
met water naar de zee en weiger ik
dit jaar met zoveel zielen
bijelkaargepakt
het goudgeelzand te gaan berullen
zee en waterziek ben ik
voel me gehakt
zoek ook het woud niet op
waar regen valt
nee, ik wil betijen in mijn eigen huis
en tuin beneden waterspiegel aan de dijk
waaraan ik woon want als ik toch…
Kapel Mercy-center Madison (U.S.A.)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 422 Zaal vol stilte
maar voelbare aanwezigheid
waar de zee ruist
en de golven breken
en waar het brood
als sprekend teken
de band is die alles vereent.
Vogelenzang en eeuwig water,
altijd weer ebbe en vloed
maar diep besef van de Ene
die allen in allen begroet.…
Zee van verloren rivieren
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.386 Witte koppen slaan
als een bres in de branding
de dood in het zout.
Je zingt als een lorelei
ontvoerd uit het zoete land.
*
Muziek: Nina Hagen,'Seemann'…
Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 Aan zee voel ik
mij klein
als ik kijk naar
wolken en water.
Oneindig is de
beweging.
Eb en vloed.
Boodschappen van ver
omspoelen mjn voeten.
Wier en hout
en touw.
Gewone dingen, maar
ze ruiken zilt en
zijn nu anders.…
De zee
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 329 Een golvend gat van niets dan water
Doemt klotsend op achter dichte mist
Ik zal denken aan dit beeld als later
Ons land door de zee verzwolgen is.…
Zoals het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 Zoals het water,
zoals de zee vol
vissen en kreeft,
zo komt het woord
met de golf die daar
komt en ons optilt in
een zee van genot en
dan terugtrekt en gaat.
Zoals het water komt en gaat,
zo komen woorden en beelden
van ver en dichtbij op de bries
in het schuim langs de brekers,
het tij van dit en hier,
van jou en mij.…
Rondom ons
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 145 Het silhouet van het glansrijk
stroomt langs de kustlijnen
als een begin of een eind
van getijdige draaipasjes
rondom ons
golven de wateren mee
natuurkrachtig naar
aangespoelde omhelzingen.…
Als een zang
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.769 Een doodzang zo fris
Als een kinderstem is
Zingt de bron van al leven, de zee.
Haar aanwezigheid houdt mijn ziele omvangen,
Mijn ziele zo ziek van ruimte en verlangen
Naar de onoverwinbare,
De onbezinbare,
De nooit-verandrende zee.…
De zee, één water van vrijheid
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.584 De zee, één water van vrijheid,
Dansend oneindig licht,
De lucht, één ruimte van vrijheid
Zonder gewicht
Zij spelen de een met de âar,
Vrijhede‘ ontmoetend elkaar.…
zeezicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 146 ik zit graag op het duin
helm beschermend, uit de wind
ik volg de zon weerkaatsend
de ondergang is kleurrijk gezwind
dan wordt het langzaam donker
en doe ik mijn ogen even dicht
dat moment zie ik de zee
het water, de golven, het wad
ik draai om
naar de lichten van de stad…
de blote zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Vrede is een zee van naakt zijn.
Een zaak van anderen
raken bij de huid.
De kleuren wissen in de massa.
Golven verankeren op een lens.
De mens is een druppel.
In zijn kleren valt hij op,
het netvlies van de visser
trilt in niets dan water.…
Haar eigen blauwdruk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 je vijvert
in rimpelloze rust
kaatst hemel haar
eigen blauwdruk terug
waar beken jou
in oorsprong vullen
met jeugd en
speels onstuimig zijn
neem jij hen
in bescherming en
leidt ze door verwateren
naar eigen veiligheid
aan jouw boezem
is het heerlijk laven
voordat zij zich op weg
naar zee gaan wagen…
De zee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 133 Golvend water,
woest gedruis.
Stilte gaat verder
in wild geruis.
Mijn voetstap
geeft zijn spoor
aan de eeuwigheid.
Maar bij de eerste golf
is mijn spoor verdwenen.
Mijn voet gaat mee in de zee.
Mijn eigenheid
in de onenigheid.
Al mijn gevoelens laat ik gaan,
geef ze over aan de zee.
De zee,
die mij een vrije weg geeft.…
De branding breekt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 Het buldert als de branding breekt
Het zand zuigt waar ik sta
Dan glijdt het water glinsterend weg
De branding achterna
Het blauwe open watervlak
Zo nieuw en toch zo oud
Het ademt golvend op en neer
Is met zichzelf vertrouwd
Ik geef het eb het oude mee
Al mijn versteend getob
En rustig neemt de zee het aan
Het water neemt het op
Ik…
Weerkaatsing
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 154 Was ik maar de weerkaatsing
Van de gloed van de maan
Op het rimpelloze water
Van een oceaan
Dan verdween ik bij zonsopgang
Slapend in de zee
En kwam ik weer tevoorschijn
Met de avond mee
Maar vast denkt ook die weerkaatsing
“Die schepen die langsgaan
Als ik toch eens één van hen was
Dan kon ik hiervandaan.”…
Slanke vingers reiken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 325 zag je hand
voelde je slanke
vingers reiken
naar mijn woorden
ik raakte je wel
in een verkeerd bereiken
we golfden
maar niet op slag
ik overspoelde met
kracht en gevoel jouw
woorden en weet dat
ik dat niet zo maar bedoel
mijn vloed bracht
de hoogte van springtij
toch ben ik blij dat
jouw kust mij trotseerde
in elkaars woorden…
onverzettelijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 216 massief basalt breekt
stukslaand het woeste water
rotsvast de branding…
Overweldigt me met zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 295 ik kijk je weg
in golven donder je
zout water krachteloos
tot slierten wit
je trekt het zand
onder me uit
ziedend wenk je
fluistert overgave
ik groet de wind
het kale zand
een vage duinenrij
met meeuwen op het strand
was een voetstap
die door vloed
werd afgeschuimd
mijn sporen ben ik kwijt
je overweldigt me met zee
verwatert…
strandwandeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 269 ik luister…
hoor enkel
wat ik horen wil
rumoerigheid trekt stilaan weg
gouden zand waait op
verblijdt een kind
zeewater speelt
een spel met de wind
ik luister…
hoor enkel
alleen nog maar
de zingende wind
dans met mij
hoor aan mijn lied
kom morgen terug
vergeet mij niet!…
Haverklap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 noch 't zout ontzilt deze luchtenzee
regen ademt water tot
waanzin telkens weer…