2333 resultaten.
4 februari dag van....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 Slechts 1 dag,
mag het gezegd
slechts 1 dag
is het geen vloek.
maar 364 dagen
moet je niemand vragen:
is je kanker weg?…
Gebed van een fietser
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 schepping, Heer
Vaak is het een vreselijke rotzooi hier
Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen
De hemelpoort staat op een kier
Leuk gedaan, die schepping, Heer
Met elke kilometer wordt het beter hier
Los van het alledaags gepeuter
Weg van het wurgende geklier
Fiets ik al uren door Uw schepping, Heer
Ik dank U voor versnelling 4.…
plotseling
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.113 alleen een klein bruin kistje
wat dus heel veel voor mij betekent
ja, en 2 datums
geboren: 21-4-1942
overlijden: 1-7-2011
dat we niks gemerkt hebben
vind ik nog het vreemdst
een begraafplaats heb je niet
ik kan je dus niet bezoeken
en dan nog die 4 potige stok
jaren niet gebruikt
wat was er aan de hand ?…
Prediker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 397 (we vatten samen)
Hij zal wel niet bedoeld hebben:
van 3 tot 4 en van 4 tot 5
Een oude wijsheid
van een wijze oude:
Er is een bestemde tijd,
op geen klok te zien
maar aan de eeuwigheid
af te lezen:
Reizen langs bergen
en dalen.
Rijzen en dalen.…
4-1
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.172 de niet gegeven schop voor straf
verhitte de roodwitte gemoederen
je zag de trainersstaf verloederen
en ook de spelersgroep stond paf
daardoor liep de thuisclub uit
naar 4-1 en Rotterdams gefluit
-----------------------------------------------------------------
Opm.: Op zondag 31/10/2004 won AZ met 4-1 van Feyenoord nadat bij de stand 1-1…
4 muren
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.338 4 kleine muren
en een deur om naar buiten te gluren.
geen levensgroot iets,
beter gezegd bijna niets,
Daar voel ik me safe
na alles wat ik heb beleefd.
Tot de deur, verder ging ik niet,
even door het gaatje gluren,
niemand die me ziet
tussen die 4 muren.…
Morgen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.011 Morgen zet ik verse stappen
verse stappen op het doek
als voor het eerst een schrede
in vers pak
welk maagdelijk wit was bezorgd
in de nacht waarin de klok
een nieuw jaar inluidt
bleef de uil stil
kust de ochtend me wakker
baant zon zich een weg
door voorspelde nevel
zodat ik niet verloren loop
4-3'67 ~ 4-3'11…
Boerenopstand
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 176 (Na rijp beraad met vakgenoten zijn r.4 en het distichon vernieuwd. Eerst waren die:
r.4 ben ik, zoals het moet.
Dit land stikt met gemak
het snelst door Haagse kak.)…
Slaaptekort
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 524 Kolderiek periodiek (nr. 4 uit een reeks van 100)
Een zaal vol slapende mannen
vormt het Snurker mannenkoor...…
van lente en zomer
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 653 Eerst laat zij als kind
de koude moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht
uit de ogen: er komen klokjes,
er aarzelt groen.
Dan gaat zij voorzichtig lopen
met het vermoeden
van een feest verderop en
later en bloost het veld,
waar haar voeten gaan.
Maar dan bevangt haar een hals-
over-kop van levensliefde
en buitelt zij over…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Zij laat als kind een witte moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen:
er komen klokjes, er verzamelt groen
zich in eentonig groene regenbogen.
Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden
dat er een feest broedt verderop, of later.
En heel het veld bloost waar haar voeten gaan,
want twee, drie tinten dragen haar op handen.…
Winter
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.196 Hoe winter waakzaam is
voor alles wat beweegt
en keerpunt is:
de aanslag van een karabijn,
het knappen van een tak,
de hoefslag van het everzwijn.
Hoe winter weerloos is
voor alles wat verdwijnt
en zichtbaar blijft:
de voetstap van de jager,
de stervende sneeuw,
het eeuwig brekende water.
Hoe winter zwijgzaam is
en weifelt in jouw…
van glas achter glas reeds de lente
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 679 groene narcissen
ineens trompetterend geel
op de vensterbank…
Lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 519 de lucht
Maakt mij zo bewust
Van gemiste gevoelens
Kijkend naar mijn verleden
De liefde die niet de laatste zal zijn
Ik herinner me de momenten met jou
Nu lijkt het zo nabij
Zo moeilijk te vergeten
De goede tijden die ik had
Jij waard mijn harte wens
Ik stopte jou oproepen
Verliet alles – bekeek de wereld
En begon een nieuw begin
De seizoenen…
Lente
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 564 Zonovergoten gedachten
als vlinders...
als vlinders in mijn hart
Een speels gevaar
speelt door mijn haar:
jouw hand...
Zonovergoten dromen
als feeën...
als feeën in mijn geest
Eén ademtocht,
mijn ziel doorzocht,
vind ik jouw wezen daar...…
Late krekel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 808 Een late krekel zingt zijn lied in de bedauwde velden.
Wat is het, waarvoor hij aandacht vraagt?
Hij heeft ons op zijn manier iets te melden.
De klamme avondlucht die zijn boodschap draagt.
Het behoeft geen geoefende oren.
Want eenieder die wil, die kan het horen:
“Staak ik straks mijn lied,
dan is het eigenlijk al geschied!”
Een tijd van komen…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 800 De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.
Vandaag is een vuurzee
een bloeiende linde
in een vaas voor het raam.…
zongoten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 363 herfst domineert in mozaïek van seizoen
en viel met de deur in haar territorium
met een barbaars temperament
groef ze zomer uit met zongoten energie
de tastbare warmte
werd door haar donkerte toegedekt
haar passen zijn gezet
in een zuiging van fluweel
in haar stopbewegingen van najaarswaaier
zet ze zomer in een ingescheepte stilstand…
Van alle seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 eb en zonnegloed
ze blijven stromen
door mijn vurig bloed
zandgekleurde haren
bloeiende wangen
bruisende zee verlangen…
De lente ontvouwt,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 253 de steen zeilt over het water
kringen versus kringen
gaan ze over in elkaar
de zon schittert op de golfjes
terwijl de steen langzaam afdaalt
zijn weg vindt naar de bodem
'n strak blauwe hemel waardoor
de treurwilg in knop de rust
weerspiegelt in het kabbelende water
*…
tuinstoelenblues
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 281 gevieren, zo twee aan twee
staren ze me triestig aan;
nog maar enkele maanden
te gaan en dan mogen ze
van mij weer buiten staan;
en ik geef het maar toe
ik kan er even niets aan doen
't is ook niet mijn seizoen…
winterse rozen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 489 roodglazuren rozen
groeien in koude nachten
geliefd in haar seizoen
haar lippen bleek en wangen koud
zo rook ik haar winter
als een geurmelodie
en haar geruis van bladeren
als een zacht geraas…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 123 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
Als de hemel daalt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 302 vult mijn adem de geest al met belegen dauw;
ik word deels van de hemel losgeweekt
de voeten dragen schaduw zwaar
als het gras in zijn lengte gaat berusten
ook de ochtend die steeds meer verlaat
verkort mede het licht op gangbare lusten
neen, het zijn niet de jaren
die mij nog steeds worden gegund
maar wederkerende gebaren
van vervagende seizoenen…
De spotvogel.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 273 de spotvogel had achter de kat aan gezeten
de hele zomer lang
vol spot vol spot vol spot
pesterig en hanig;
de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen
zwaaistaartend
en zei iets woedends tegen de spotvogel
dat ik niet begreep
gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen
met de spotvogel levend in zijn bek,
vleugels waaierend…
Bij de kladden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Toen ik eindelijk besloot
te gaan genieten van de zomer
bleek deze over datum
dus nam ik me voor herfst
bij de kladden te grijpen
maar waar zaten die eigenlijk
winter waaide aan mij voorbij
daar 't leek of ik bevroren was
gelijk 'n ijskristal
nu hou ik mijn adem in
onverhoopt wachtend
tot lente haar entree doet…
Wanneer mijn moeder zomer werd
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 421 mijn moeder bestond uit seizoenen
alleen in de zomer had ik haar lief
dan was zij lichter dan de wind
vrolijk als een kind
rennend op blote voeten
in de herfst was zij vallend blad
dan raapte ik haar op
en sloeg de aarde van haar schouders
dekte haar toe in het grote bed
tijdens winterdagen sliep zij
maan en zonlicht gingen aan haar…
Vrouwe der seizoenen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 Drie lentes was de kleine meid
Vijf zomers de godin
Acht herfsten de groentevrouw
Tien winters de heldin
En welk seizoen of het ook was
Met bloemen of verval
Zij zong altijd haar eigen lied
Op bergen en door dal
De jaargetijden vol van kleur
Zij vlogen met haar mee
Van haar geboorte tot haar dood
Tot as en sterrenzee
Sindsdien…
Ontaarding
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 wanneer zij weer
met z'n allen vergaderen
hangt hij angstvallig bladeren
terug in de boom
iedere dag
wel een keer
of vier
want de herfst
waarin alles bederft
is niks voor hem…
Verkleuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 het gevallen blad
houdt zich niet stil
in tegendeel
het kleurt de herfst
terwijl zij een
langzame dood
sterft…