Alle inzendingen over Beloftevol begin

Op vakantie in Duitsland doen mijn man en ik om de 2 jaar Berlijn aan lopende op de ‘Unter den Linden’ van Oost naar West Berlijn raak ik bevangen door de zo verkregen verenigde vrede van de Duitslanden en haar hoofdstad Berlijn maar nog meer van de nog zo gewenste vredes voor de zovele nog lopende conflicten in zovele werelddelen de tranen…

Morgen als ik opsta begin ik Begin ik met leven Begin ik met het begin van mijn leven Het begin van mijn gevoel Mijn doen Mijn laten Dan begin ik met het leven van het leven Het leven van mijn leven Morgen…

ik zie zo vaak je lach hand of blik dat ik schrik als je niet en passant voorbij komt wij delen de wereld in al zijn aanwezigheden herkennen onszelf in samen genieten als teken van liefde het zijn de kleuren die jou raken en in hun weerkaatsing net even anders gaan smaken je zwaai die uit afscheid een beloftevol weerzien…

Vandaag mijn neus en mond afgelikt Bewijs dat je me echt wel mag Niet zo evident Je werd misbruikt opgesloten neergehaald Enge verlatingsangst ergens zo normaal Me herkend aan de hand van mijn parfum ook geur Wat heb ik je ook geduldig toegefluisterd en geaaid Werkte prima Samen op de bank ingedommeld Warmte Beloftevol Hopelijk spenderen…

Ik rijg de zinnen aan elkaar tot een beloftevol gebaar, alleen door mij verwekt. Ik aai de letters van A naar Z, speel met woorden. Ik gebruik die gave die ik bezit.…

Het teken dat wij allen beloftevol zijn, mogen voelen en aannemen, in een verruimde geest. Het open stellen van ons hart, één worden met de ziel De intentie is er, maak er gebruik van in de boot van uw deinend leven.…

de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde en pijn roodt zij nu voorzichtig de al verdwaalde wolken in je ogen ijst het diepste blauw dat uit de universele kou ons strakker maakt dwingt om op te staan en met de nieuwe dag beloftevol…

Beloftevol zijn we allemaal, alles is zo banaal, zonder hart of ziel en kil als steen niet meer nodig dat ik ween.…

Wat het einde van iets is En veel pijn doet Blijkt later nodig te zijn geweest Voor het mooiere nieuwe Wanneer je dat eenmaal weet Kun je zelfs een einde omarmen Om het nieuwe te ontvangen…

Uitgenodigd laat ik het geraas van vallende zeilen, touw en houtwerk achter, verken de glorende verte, voel een glimlach ontspannen het nu bepalen, mijzelf met beloftevol straks geconfronteerd.…

." Een leuke weldoener of engel vol licht: gedaante van Satan, die zich voordoet als vriend met beloftevol vooruitzicht. Gelovend oog en hart tonen samen moed, vorsen valse schoonheid, tot zij voor hen zwicht: krijgszucht en sterke liefde zijn één gemoed.…

Maar: in het begin was alles mooi!…

Als 't Hoepeltje niet werd gedreven, Dan zou zijn loop zich haast begeven: Zo moet het mens'lijk leven voort; Van kinds af, in zijn oude dagen, Met minder en met meerder slagen, Indien 't zal komen waar het hoort.…

Gisteren zei ik het nog: “ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit. Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten. Maar bij…

Een stomme ledepop ab ovo een gedienstig marionet een eendimensie wajangpop in 't schimmenspel een silhouet nam dramales - een kloek besluit - ging zich documenteren kroop zonder masker in de huid wie hij moest imiteren wekt overtuiging met zijn stem in zijn one man show sessie, raakt al spiegelend de kern van zuivere expressie…

Geniet Het goede nieuws. Tijdens de corona worden kleine werkjes uitgevoerd. Buren die bezorgd informeren. Vrienden die een grapje sturen. De plotse rust in de agenda Een duim achter je naam. Wij hameren voor kleine gaatjes te vinden in ons al zo korte leven, om toch nog iets goeds te beleven. Ik neem rustig een douche, bekijk aandachtig…

een nieuw begin... vol overgave laat ik mij gaan ik zweef... in mijn dromen een nieuw begin tegemoet zo puur, zo alleen in ademloze stilte zet ik mijn stappen in een wereld vol onrust zo breekbaar loop ik mijn leven in naar een nieuw begin...…

ik groet de koning met gebogen hoofd een serene stilte de stemmen geroofd de zon nog onder mijn ogen gericht op de koning der bomen nog buiten het licht een aarzelend fluiten heel even, heel zacht betekend het einde van de stille nacht het koor zwelt aan het duister verdwenen de angsten ver weg de wonderen beschenen…

Snelle, donkere wolken Zoeken door tranen heen Jouw helder lachen Grillige, naakte takken Zwiepen door de wind in Jouw sombere gedachten Schrammende, gewonde bladeren Schroeien littekens in Jouw bedrogen herinneringen Een ijzige, huiverende mist Dringt door de schimmen van Jouw serene dromen Een nieuwe, blauwer wordende horizon…

Heel binnenkort maak ik een nieuw begin.…

Misschien is dit het einde Misschien ook een begin Ik weet al lang niet meer Wat alles was en is... ...Geweest en voorbij gevlogen De vleugels van een vlinder De liefde van een engel Brachten mij ver van hier In jouw armen In ons hier... ...De tijd glijdt voorbij Het ritme van mijn hart Is als het jouwe Mijn lief je schijnt zo fel…

Je vraagt je af hoe machines werken Seizoenen samenvloeien en je zonder moeite een ander straft. Hoe er werkers staken en de dieren doen. Hoe iets zondermeer niets betekent. Hoe mensen eten en slapen kinderen van huis gaan. Hoe rozen verwelken. Je vraagt je af hoe machines werken. ---------------------------------- Uit:…

Zonder jou was het mijn einde, Maar ooit komt weer een begin.…

Er danst verdriet in mij vrolijk springend het ritme omdat ook jij er bent. Om over te nemen, op haar rug getikt verlaat zij met een innig buigen de dansvloer. Wij kenden elkaar van eerder, dit bewegen, het schansen in beide oren open. ‘Mijn lief, waak mij morgen sta ook ik op die kater van wij twee.’ Het jassen halen verlaat…

Dingen als dromen vernomen klinken helder in mijn geest nu wil ik elke dag voorkomen dat wat ik ben geweest. Dikke lakens losgewoeld om nooit meer te herstellen nu met verlangens overspoeld mag ik weer mooi vertellen.…

draai er maar niet meer om heen maar neem dit keerpunt mee open je handen en geef jezelf niet op kijk recht in de spiegel van je hart open je ogen en begin gewoon opnieuw…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

en luchtig tegelijk, zijn duister Komen voort uit blind omrande twijfel Harde holheid heeft zijn woord verlaten Het ontstaat, hij tast in donker sferen Hoogst verloren bruist het op als water Uit een hete onbegrepen geiser Vol van druk en onderhoofdse krachten Later, als de luwte weer terug is Kan hij vanuit leegte iets verklaren Het begin…

Een parel wat dof in haar schelp Al jaren dobberend op de levensgolven spoelde bij mij aan Haar warme gloed deed bij mij een vonkje ontstaan die oversprong en ze begon te stralen Ze is zeldzaam èèn met karakter en een naam Zo is er bij twee weer nieuw leven ontstaan Een parel vinden op je pad een ongeloofelijke schat…

met herinneringen zorgvuldig wegberedeneerd zet vandaag de nieuwe bril mij op een vreemd terras en vouwt rustig een krant die ik nooit eerder las drink koffie cafeïnevrij maar nu verkeerd in dit volmaakt moment kan een begin niet nieuwer zijn…