Alle inzendingen over Dimensies

In dimensies langs assen zit hij op een puntenwolk. Zijn zenuwen gieren boos door de strot van wetenschap. Sissende statistieken sussen drijven brandslangen uit. Hij vlamt van ongeloof dat hem wordt geboden. Gemartelde zekerheden werpen hem vooruit. Het toekomstig Eden bijt zich in hem vast.…

zee lijkt groot genoeg om alle opstekers in hun markante kleur te dragen vaak rest een schamele buit als ik de vangsten binnen haal hun filosofische waarde bepaal spartelend aan het oppervlak is alle diepgang ze ontgaan in het speelse van een gemakkelijk bestaan toch is mijn zoektocht niet tevergeefs het nirwana herbergt alle dimensies…

dagelijks verkeer het zijn kleine matches die oplichten uit het grijs van alledag juweeltjes die een ander niet ziet jouw compositie stuurt interesses aan en richt mijn kijken op wat er in de omgeving allemaal voorbij gaat in jou ontmoeten rol ik alles in 5g uit jij leeft je 3d in totale bezieling uit vult de laatste verrassende dimensies…

In heldere eidetische dromen waar ik gebeurtenissen oproep waarvan het beleven voelt als werkelijkheid - verzeil ik in dimensies waarin tijd en afstand door verbeelding geslecht mij inleef in Vincent zijn strijd - arriveer in Arles waar ik hem de hand reik maar zoals elke keer in een gevaarlijke tremor steken blijf - mij…

diverse posities ze pas veel later samengevoegd tot constitutie toen de affectie van vingers en handen zich in tast door jou te lezen had vastgezet tot in het laatste hoofdstuk de apotheose naar liefde heel onverwachts naar boven kwam waar eerst een dimensionale oppervlakkigheid de eyecatcher was begonnen wat ruimtelijke dimensies…

jij hebt mij gewekt zonder me wakker te maken ook ontwaken ging langs mij heen je hebt mij geraakt en ik ben met je mee gegaan in warme spirituele golven wij zijn uitgetreden konden in vrijheid alle dimensies kiezen die in heden voorhanden bleken samen hebben wij ons overgegeven aan de verleidelijke ultieme vrijheid van het…

gewichtloos tussen waken en slapen wist jouw lach nog net even de hemel te raken krulden je lippen in paradijselijke bogen die sensueel iets fijntjes beloofden oogwimpers trilden op de slag van je hart konen kleurden jouw jeugdige teint lichtroze zacht ik kende de vele dimensies die wij moesten gaan maar jij had dat…

Alle dimensies werden in haar wit, getallen cijferden zich weg uit reeksen en elke volzin weigerde te zijn. Haar ogen, eindelijk in staar gebleven, zochten nog lang naar een gestorven vader achter een ontbrekend raam.…

donkere stappen gaan bleef zelf staan in onthutsend duister de tredmolens voorbij voelde vrij van dwangmatig koersen zonder roergangerszweep het eerste licht markeerde kanten die zicht gaven op een eindeloos verdwijnpunt ik ervaarde diepte in een voorheen draaiende wereld als een tollend plat vlak lichtloos heeft tijd alle dimensies…

zij sterde in versplinterd glas nog voordat zij geboren was opende dimensies waarvan het bestaan in heden weer naadloos past daar waar het spirituele een goddeloze dood al lang gestorven had het geestelijk vacuüm al eeuwen zonder zuurstof een zieltogend einde zag wachtend op de implosie van haar verschijnen dat alle tegenstand…

raken pas later werd gestraalde warmte de echte indicator waarbij muziek als mantra energie leidde in bevoegde banen nee wij zongen niet het hoogste lied lachten de zachte harmonie van geluid en handen dwaalden door vage bergstreken bezochten stranden van onbekende landen op de monorail van emoties en gevoel verkenden wij dimensies…

Laat ik de resterende dagen stabiel elk moment beleven met zijn oneindige dimensies: nu, nu nu…. En elk moment verwelkomen met totale oplettendheid, dankbaarheid en respect.…

zacht maar onverbiddelijk trok tijd de middag uit elkaar er vielen gaten die door paniek niet meer te dichten waren realiteiten uit andere dimensies gingen voorbij in totale vervreemding waar wij verbonden stootten zij af met ongehoorde kracht in botte interventie nog drong het niet op maar liet zich zien zonder raakpunt…

gelaagde aarde geëtst de leegte is massief en hardnekkig nodigt iedereen binnen maar de aarzeling zoekt dralend een uitvlucht voor de symfonie van exotische marktpleinen is volop ruimte maar de klanken vinden geen gehoor ze sluiten een verbond met de wilde stilte ontdoen zich van pronk en praal en scheppen schoonheid in monochrome dimensies…

dimensies klappen uit vertellen door de tijd hoe jij en ik vaak haat en nijd verstrengeld zijn in tedere omhelzing ontken het maakt niets uit het woord de zin de kleur en geur het is al vastgelegd toeval heeft ons niet gered negeren heeft geen zin wel afstand nemen van een explosief begin wij hebben tegen alle weten in ons laatste…

weet ik hoe het hen vergaat als ze nooit wat laten horen Ik zal ze heus niet gaan bezoeken om hun slaapje te verstoren Ik heb trouwens ook geen geld voor de veerman van de Styx En zonder eeuwig paspoort bereik je daar ook niks Daarom heb ik nu een zender met de meest ijle frequenties In de hoop contact te krijgen met de meest verre dimensies…

nog zag ik hen aards maar ik voelde al hoe meerdere dimensies hun geestelijk uitdijen zichtbaar maakten in vorm en omgeving een tintelend fluïdum gestalte bleek communicatie de snelheid en eenvoud van telepathische overbrenging machtig te zijn op menselijk en alle leefniveaus zoals de natuur en alle vormen van bestaan die de…

ooit kon mijn vader toch nog alles aan, vond hij ook zonder ons de weg terug, moesten onze kinderen gewoon bij de schoolpoort worden opgehaald en dan was iedereen weer veilig thuis: de wereld had nog snijpunten maar intussen lijkt het aantal dimensies toegenomen, is de controle ons ontglipt strijken kinderen willekeurig neer in Helsinki…

gebleven wij hebben nog geen enkele stap gezet zitten naast elkaar afstand te nemen er wordt niets doorgesneden het verdwijnt gewoon daar waar ruimte zichtbaar wordt kunnen wij ons uitstrekken zonder enig identiteitsverlies vroeger focusten wij op vastigheden nu is vrijheid in het zijn het hoogste goed dat reikt naar alle dimensies…

adem het vlak schreven woorden lijnen die jij dacht vervloeiden en kozen daarna weer hun eigen pad omdat ontdekken spannend was jouw harmonie kende geen contrasten zodat misverstanden hoogst zelden barsten wel liepen zij samen de tweestrijdweg waarbij ieder zijn eigen perspectief voor ogen had vaak bracht je lach meerdere dimensies…

Op de eerste oktoberstorm bouwen we onze luchtkastelen met glazen ophaalbrug en doorzichtige kantelen in ongrijpbare dimensies in een door wind geboetseerde vorm Boven de bodemloze slotgracht wemelt het van herfstvertier vliegende vissen van snippers papier voortgedreven door windkracht acht In de toren duizend ramen al het buiten…

Er ligt, hangt, staat, zweeft, overal versprei de rommel, die geen rommel is voor Sinkel Hijzelf weet alles heel precies te vinden hij slaat dezelfde zaken in het klein in vijf dimensies op in 't magazijn van zijn interne fotolabyrinten Ik loop al tastend, lezend, beste dichter in Pietje's winkel in het holst der nacht misschien loop…

ik was op weg stopte en ging naar binnen omdat er geen buiten meer was door een deur die ik niet meer hoefde te sluiten voor mij strekte zich talloze uitheemse disformaties uit waarvan sommige nog iets vertrouwds hadden in kort geleden gebouwd maar met focus op een andere wereld waar niet alle dimensies bezet waren die asychroon…

dat non-conformisme heeft mij tot grote verbazing wel andere niet verwachte contacten opgeleverd waarvan ik het bestaan wel vermoedde maar er nog niet goed de vinger op kon leggen zoals deja vu buiten jezelf treden ontmoeten in andere dimensies herhaling en uitbreiding van droomcontacten verbindingen van de diverse gelaagdheden in…

ik mocht in gedachten je hand even vasthouden toen ik jou de boodschap bracht dat mogelijk onze dimensies zich zouden scheiden waar wij altijd al afstand hielden kwam deze melding totaal onverwachts gezien de complicaties waar liefde en intens houden van al weinig kansen hadden gekregen en nu altijd speelbal is met de medische…

wel vier memmen dik zwijgt zij in het graf zij voedde eens links en rechts onder en boven voor en achter (dubbel en dwars) ze diende door het vlees te kerven de duim te kruisen op mijn voorhoofd als een spin spon zij acht ledematen tot web ving ze vliegen af voor ze ons vonden (dwars en dubbel) in tijd en ruimte vier dimensies…

grote tovenaar daarvoor deed ik altijd te raar wij speelden het naturel zonder verkleedpartij en muziekinstrumenten een spel zonder knikkers de waarheid kenden wij waren ontdekkingsreiziger bij onze eigen grenzen stootten daar vaak het hoofd en krabden ons regelmatig achter de oren met een tikje mystiek openden wij andere dimensies…

manipuleerden behoedzaam de tijd met magie en vergetelheid hun verlokkend wenken gaf ruimte en vorm aan een nieuw creatief denken waarbij intuïtie aangesproken werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij dwalen ongeziene dimensies…

Chaos binnen stelsels de grond zonder voeten dezelfden gezweefd en opladend in rookpluimen ondersteunen zij de illusie en brengen ergens ver vandaan als in macabere dimensies overgeleverd brandt het steunpunt rijp de boodschappen zij van doden opslaan en zij het lang te hebbende gevoeld innemen: aan hun blanke zolen opgelopen natuur en de…

De sterren hoog en stil stralen onaantastbaar voorbij aardse dimensies in een ijl universum. Gedachtenslangen kronkelen in het grijze weefselmoeras. Regenplassen rimpelen redeloos in richting. De stappen die ik zet zijn zonder bestemming. Ik zet ze om te hopen te geloven in wat loopt.…