Alle inzendingen over Donker heelal

Toen alles zo donker als roet was, schiep God, die het toppunt van spoed was, 't heelal in zes dagen. Het kon 'm behagen. Hij zweeg, daar hij zag, dat het goed was. De paus gaf in Polen z'n zegen, verbaasde zich over Gods wegen en vroeg aan de Heer: 'Waarom hebt u weleer bij de holocaust immer gezwegen?'…

in ’t zachte golven van haar buik verging de ziel en stroomde uit in ’t donker, wijnrood golvend dal, en samen, hemel en heelal, waren in snelle wisselval wij beurt’lings golf en golvendal.…

De gouden Aarde is vol en vast en klaar, De Hemel welft zich donker en zacht blauw, Het Heelal is die donkerzachte dauw, Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar. Van die twee samen, van dat jonge paar, Is de Zon de algoudene flambouw, En de Aarde de liggende landouw. In goud en groen beide volkomen baar.…

Uit de donkere aarde Komt op het licht, En het Heelal zweeft in het licht Der Liefde. Gij ligt in 't licht der Eeuwigheid, In dat licht, dat zich om ons breidt, Zweef ik. O niet van mij het licht, Dat zich over u breidt, Het is, het is het licht Der Eeuwigheid.…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

De sterren en de maan, het heelal adem ik in. De planeten, de rivieren intrigeren mij diep. Dromend met idealen door het donker heen. Bestemming onbekend, gevoel is het kompas. Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin. Dolend door het leven... een reis van binnenin.…

In het donker van de nacht als de sterren aan de hemel staan voel ik me zweven naar het licht. Of iemand me duwt naar boven stijg omhoog naar het grote heelal de warmte komt me tegemoet. Mijn armen omhelzen het licht door sterren omgeven zie ik de wolken als witte bergen.…

De zon is hoogbejaard en kan straks geen licht meer uitzenden, omdat zijn reserves opgeraakt zijn en hoe spijtig ook, het heelal zal totale duisternis moeten gaan accepteren om lichtjes in het donker te zijn, die ongezien liefde verspreiden, als vuurvliegjes zonder zichtbaar effect.…

des kennis van goed en kwaad zonder een Adam, zonder een Eva maar gewoon voor ons als gestorven mensen als zielen in een onmetelijke heelal wat hopelijk onontekt blijft!…

Er is nu onomstotelijk bewijs Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven Het universum kan een beetje beven Die mensen krijgen vast de Nobelprijs Ik moet om ook nog kans te kunnen maken Die donkere materie maar eens kraken.…

- mijne liefde, Die is de Alles omvattende Liefde, Gaat voor mij uit, heen door de grote zaal - En ik volg haar - van het stralend Heelal. En toen is 't of zij, als een gordijn, hief de Lucht, en ik zag daar voor ons als kristal, Stralend en donker, en donker als de straal Van licht in sneeuw en regen, Mensen die leefden.…

De donkere materie van mijn heelal heeft zich in grijze cellen georganiseerd. Veilig in de anonimiteit, zoals dat geldt voor elke cel die onafhankelijk opereert. Mijn gebladerte van het bos bedekt de sporen van platgetreden onmacht. De wind heeft zandduinen achtergelaten als verwaaide restanten van wilskracht.…

Ik zit op een terras in de Provence En over de heuvels en de Mont Ventoux Spreidt de nacht zijn zwartfluwelen mantel Waarvan de voering met duizend sterren is bezet, Een lichtend lint van horizon tot einder. Ik nestel mij diep in een mantelplooi En zweef de Melkweg tegemoet. "Wil je nog koffie?" Vraagt zij die hier met mij verblijft.…

vandaag klom ik de hemel in met rood gelakte tenen liggend in het gras gebonden door zwaartekracht en wat niet al oh, ooit in deze blauwe droom te kunnen stappen de stilte in en los te laten wat mij aan de aarde bindt…

de maan glijdt op de toppen van mijn uitgestrekte vingers naar een hoogtepunt bloost zich geel de hemel in na die rakelingse bevingering en streelt de zwarte stilte zon van de nacht maar zo gehavend dat ze eeuwig ootjes vormt van pijnlijke herinnering…

Die winteravond in de Achterhoek keek ik met veel verwondering naar boven, waar zonder lampen die de sterren doven, de melkweg zich liet lezen als een boek. Blik op oneindig. Ik viel in het niet en zag de adem die mijn mond verliet.…

de tijd verglijdt in mijn bestaan licht en donker zijn weggegaan het licht in mijn geest is uitgegaan de nacht is over ik moet weer gaan vanmorgen scheen de zon dus nu de maan indien ik nog langer blijf staan groeit de twijfel over haar bestaan 1966.…

Het zonnejaar is als een wereld die onverschrokken voortsnelt in het heelal van lichteeuwen doordraait in een tijdloos zwart. Het uitgeputte leven slaakt een donkerrood verzuchten. Breeduit verdampt de zon in wolken vol aan dromen.…

Kraakhelder vriest de hemel groeit blauw licht tot heelal verdampen stelsels in wervels smelten ijsblokjes in mijn glas. Er blijft zoveel diep duister; door de eeuwen heen roesten hooggespannen verwachtingen en verbrandt ieder vast geloof.…

Niets Knal Heelal Speelbal in de ruimte Veelal Bal buiten spel Tijd is illusie Kernfusie Van onmacht Mix met krachten Bevruchting Vanuit Iets Geboorte van atomen Geen vlucht Geen ontkomen Aan het lot Veelal Toegekend aan God Doch Gelijk de Knal Komt ‘t nergens vandaan Verdwijnt al Als ’n stervende zwaan In Niets Ego is de…

een rode maan verlicht de nacht en sterren, als tranen houden de wacht stille glinsteringen aan de lucht de zon neemt haar plaats in met een zucht want een plek om te stralen is hier niet zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan…

Word ik heel klein en stil bij het grote hemelse heelal. In schaduw van mijn gevoel straalt het licht van de maan. Waar de uren in minuten weg tikken naar eeuwigheid. Besef ik dit is leven het is een deel van mijn bestaan.…

spinnend aan het wiel der tijden wentelend in het dradenspel lijnen met verzilverde zijden flonkerend in een hemelse hel draaiend in planeten banen spugend met het draken vuur centrum van je eigen manen leegte kent geen levensduur vlammend aan de aardse hemel brenger van het nieuwe licht schreeuwend in het hels gewemel onweer donder…

bezing de stilte in een klinkend lied dat dromend naar de einder ziet met klinkers uit een zwart heelal waarmee ik zwijgend zingen zal…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…

een werkloze man uit tytjerksteradeel overzag het geheel en zag werken uit een heel ander perspectief hij schilderde de maan oranje elke dag een stukje zodat de zon altijd scheen en was tevreden met het geheel maar dacht toch was het nu maar geel maar er is geen leven meer op aarde mogelijk dan maar een baan op de maan en was zo heel gelukkig…

Het heelal is een samensmelting van kleuren mooier dan een schilderspalet. Wij zien alleen de zon en de sterren aan de hemel, maar verder van ons begint de wondere wereld. Onze blauwe planeet is onze houvast met zijn magneet. We leven in alle stilte verder.…

nu valt opeens de regen op mijn balkon die komt ergens vandaan en gaat weer verder naar elders terwijl de bliksem inslaat en de donder rommelt als een maag een scooteralarm gaat af in de straat vol regen en heimwee je kijkt omhoog naar de bewolkte lucht en je denkt aan het heelal en aan morgen en aan een paar vrienden en de…

Het hart gaat verder dan enig etiket, hok of ziekte. Het hart dat tikt, dat klopt gaat verder dan enig medicijn: ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen alles gaat veel en veel verder dan welk besef van de geest dan de intelligentie van mensen in de hersenen. Het hart is uniek in zijn bestaan. Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing…

je bent bijna 15 miljard jaar oud maar is niets eigenlijk op eeuwigheid heelal we doen ons best maar we begrijpen er nog steeds weinig van hier en daar brandt er iets en dan wij en iemand die dit schrijft…