Alle inzendingen over Een Kaars

In zo’n ouwe kar?”…

En wonder de nacht verglijdt in het morgenlicht sinds lang ontwaakt zij met een glimlach op haar gezicht het stompje kaars flakkerend, zo goed als opgebrand en op haar oude wonden ligt een nieuw verband!…

En wonder de nacht verglijdt in het morgenlicht sinds lang ontwaakt zij met een glimlach op haar gezicht het stompje kaars flakkerend, zo goed als opgebrand en op haar oude wonden ligt een nieuw verband.…

Liefde is... iets ongrijpbaars, als de warmte van een brandende kaars. Warmte en licht zijn twee van zijn eigenschappen, die een groot deel van het fenomeen liefde omvatten. Ik ben me bewust van mijn liefde voor jou, Dit gedicht, omdat ik van je hou. Iets wat liefde is voor mij, geluk met jou aan mijn zij.…

Het laatste shocknews: Britse pornoster Heeft (wegens coke en nieuwe kar van node) Haar dochter ter ontmaagding aangeboden Hoelang gaat zo'n schandaal ons nog te ver? Zo zijn het nu al jaren van die dagen Dat normen meer en meer en meer vervagen…

De kaars die dooft het glas knapt de droom van licht warmgloeiende beloften, de vrede die hij had beloofd.…

als de waarde van het leven verdwijnt in grijze mist de eens stralende liefde walmt als een kaars zo ook de eens schitterende geest zijn waarde verliest herinnering slechts rest knipt de dood genadig de laatste rafels los…

ze sokkelden in hoger sferen straalden huid en hart in heiligheid pilaarden voor gelovigen een zekere wissel op toekomstige en te bereiken veiligheid ik stak een kaars bad wat simpele gebeden maar tot op heden is dat zaligzijn mij niet verklaard…

Het lijkt me geen aanlokkelijke baan: je trekt een kar die stil moet blijven staan.…

Ik zie niet wat je bedoelt, de eindeloze vraag die je van mij verlangt, de brandende kaars op tafel, het gezicht dat niet oplicht de twijfels die rond mij verschijnen, de geur van jou liegt niet, het is een mist het is een deken over me heen wees niet de verstikking die mijn adem wegneemt, blijf me zien, blijf praten ik wil je net als toen,…

(vanuit het licht van die ene kaars bepalen of ze straalt) nooit meer haalt de tijd je in je bent ontsterfelijk geworden -in mijn hoofd jouw beeld bestaat nu uit het licht van alles, dat uit liefde aan jouw nagedachtenis gegeven is als alles weer verandert draag jij nog steeds de jeugd van witte vlinders in mijn hart en in mijn…

Uw zwijgen, vol van diep verleden, schond een dom rumoer van steedse beuzelaars; Nog flikkerde 't hert door uw struiken rond; Nog brandden geen lupinen, kaars naast kaars, Hun gele blijdschap in uw tragisch paars, Met stroeve bossen tot de horizont; Nog lag flapp'rend geen lap van vett'ge krant Op platgezeten mos van heuvelrand, Met sinaasappelschillen…

'M'n lief mannetje', zei Marjolein tegen Karen (d'r buur), is maar klein: slechts een meter, niet meer, echter zijn jongeheer is er één die er heus wel mag zijn.' Ze vervolgde: 'Er is een bezwaar, ook al hebben we 't fijn met elkaar. Altijd denk ik eraan. Kijk, daar zie je het gaan: vind je óók niet? Het loopt nogal raar...…

Een handgrote Japanse vaas een hulsttak scherpe stekels een kaars nog niet aangestoken een stapeltje kraaknette boeken een uitnodigend vers gebaar bergen drijven op de vaas wolken in de verte wenken hoge toppen sneeuw…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

lonten zijn er om aan te steken kaarsen moeten branden en geven licht in duistere dagen dus steek ik een kaars aan en weldra scharen wij ons rond het licht zó voelen wij ons verenigd en vinden de weg naar het morgenlicht…

het leven is als een vlam van een kaars wanneer er een feest is, wordt je geboren je bent vergezeld met nieuwe vrienden de ene wat ouder dan de ander samen verblindt je iedereen in een glimlach maar wat maakt het uit op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…

Op één hand kun je ze meest tellen Want vrienden zijn zo schaars maar eigenlijk is één al genoeg, die moet je zoeken met een kaars...…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

thuis titi oto sies opa oma eten vies pelen does taart koek papa bal mama boek paard kar eend toel titi eten ijs boel…

De kaars is wit. De krans is wit. De soep is wit. Het ijs is wit. De stal is wit. Het kind is wit. Het lijf is wit. Het hart is zwart.…

Romeinse kaars: bezorgt mij veel plezier Lawinepijlen en de knalmat ook De Cobra-6 spuwt keihard vuur en rook Het siervuurwerk biedt niet alleen maar sier Met Oud en Nieuw: geen knal gaat mij te hoog Wel zonde van dat hulpverlenersoog…

De feiten doven uit gelijk een kaars Door beeld- en politieke goochelaars…

"Ik hoop dat Pieter als beoogd premier Tot inkeer komt en mij de kar laat trekken Dan mag zijn NSC de lading dekken Van Dilan, mijn partij en BBB!" Aldus de nimmer twijfelzieke Geert Als Pieter nee zegt is hij die regeert...…

Slaap onbewust onderbroken wakker uit anderland donker buiten binnen kaars vlam van vuur zuurstof en vaste stof licht nacht verzwakt in schaduw verborgen storm stroom door druk hoog naar laag verplaatsing hier is het stil bewegingloze schijn…

Niet de wind, maar een boze mond doofde de kaars. De koningszoon verdronk. Wie op hem wachtte werd gek van verdriet en sprong in zee. Beiden werden een lied. Is het water te diep, koopt men een plaats op een boot. De afstand is niet zeer groot. De levens aan boord, zij wegen zo zwaar en de boot is licht. Ook brandt er geen kaars.…

Het Kwaad brandt in mij Als een kaars in mijn hart Als een brandmerk op mijn hoofd Ik ben de zoveelste in de rij Ik wil het weghalen Uit mijn hart En uit mijn leven Maar het blijft door mijn hoofd malen Het zit vast in mij Net als in alle mensen Ik haal het niet weg ik ga verder met een vieze lei…

Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan. Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk en somber stemt, want als ik er niet meer ben, wie herinnert zich dan zijn stem? -------------------------------------------- uit: 'De schoenen van de buurman', 1999.…

Het is de zon heeft nog op laatste voet ....dat felle Zon die nagloeit dag die uitgaat als een kaars De maat vol nacht leidt tot inkeer tot bezinnen De morgen mag daarna van mij beginnen 'fris en fruitig' zoals Humberto Tan mij wil voorspellen.…

Het oude van dit land Oma met de breistokken Opa aan het werk De pastorie Het café na de mis Katholiek zijn Of anders Het gekissebis Het dorp De boerderij Verfijnde mensen De elite De stad Nu is iedereen vrij Vrij om te denken en te geloven Er is een kaars die zal doven…