250 resultaten.
Alzheimer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 488 Het leven hurkt in schuine straten
Heulende schichten stil verstomd
De geest verglaast in vreemde gaten
En kleur verliest er elke blom
Ravijnen zijn er dicht gegleden
Angstig doolt gedogen schijn
Nog levend in het licht van heden
Vergetend boven wolken zijn…
Grijst permanent
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 in permanent
heeft tijd
je haren gegrijsd
het leven in de heer
kende ook een weleer
waarin bloemen bloeiden
verborgen
in het hoge gras
op lange zomerdagen
onttrokken aan ogen
die slechts rechtlijnigheid
konden gedogen
voor pleziertjes is geboet
het lange blonde haar
grijst permanent onder de hoed…
Jouw schaap is zwart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 159 zij zien niet om
de mensen die jou
met de nek bekeken
hun mars is
achter vaandel en het kruis
met vaste tred in zeker weten
jouw schaap is zwart
tussen het grijzig mekkeren
de eenling blijft apart
toch springt hij eruit
zijn creativiteit opent ook
hun ogen in uniciteit gedogen…
Flora
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 207 Een beslissing moet genomen;
wel of niet gedogen?
Meervoud heeft helaas de kleinste kans.…
Grijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 645 grijs heeft
wit-zwarte ogen
ziet alleen macht
grijs heeft
lange armen
regelt ook nacht
grijs heeft
wit en zwart
nog nooit gemogen
grijs wacht
liever af en
zal gedogen
kies maar
wit of zwart
voordat je grijs
met goed verwart…
Je maagdzijn herontdekken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 194 je hongerde de
eerste twijfels uit
en dorstte naar
echt voelen
kosmisch woelen
in een kille maan
zon moet blind de
warmte gedogen
het onbewogen
rationaliseren
van het rood in en
ver voorbij de dood
maar je komt
je maagdzijn
herontdekken
leven voor het eerst
ik wacht met
een handvol licht
op beelden
voor morgen…
Gebroken woorden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 466 in het stof
van lang geleden kwam
ik losse letters tegen
gebroken woorden
die alleen het
zinsverband verstoorden
een paar strofen
die de toets van poëzie
niet konden gedogen
heb ze gepoetst
ze spellen weer jouw
naam de woorden kloppen
alle zinnen spreken
ja voor jou ben ik
in dit gedicht gegaan…
Hoe jij zou zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 711 jij bent meer
in samen dan de vrouw
die ik verzameld had
een levenlang gedacht
hoe jij zou zijn in
al mijn pijn van missen
ineens was er
die lach en ogen maar
je innerlijk bleef gissen
ondenkbaar dat jij
mij in gedogen zag
toen jij jezelf totaal gaf
heb je hand gepakt
de horizon nog maagdelijk
op ons nieuwe pad…
IS DIT DE DAG?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 410 Het lijden niet gedogen
maar alle leed genezen.…
Poppen zonder ogen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 173 ze komen op
de poppen zonder ogen
het helle licht
een veeg op hun gezicht
wat vrouw is
toont zich in gedogen
miniem formaat
geen extra’s op de graat
in kleurenchaos
wankelt traag de
hooggehakte kleding
ons in rij voorbij
keren op rotonde
afwezig in hun verre blik
maar in passeren krijgt
er een heel menselijk de hik…
Objectief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Alleen het groen van de natuur
het leven voor flora en fauna
de waarheid gespot in de lens
alleen een fabel is te gedogen!…
Beoogd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Voorzichtig schuifelen wij
elkaar voorbij
met ogen die gedogen
ogen naar andere ogen
achter gesnoerde monden
liggen woorden gevangen
blijft taal bekrompen
ik zie jou, jij ziet mij
in vertraagde wereld nog coronisch
veraf maar toch zo dichtbij
blijft elke verhouding platonisch.…
Kan ik uitleggen...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.937 Kan ik uitleggen
Dat ik niet wil
Zoals jij geeft
Zoveel liefde
Gedogend oog
Een hand die heelt
Van dwang ontdaan
Kan ik uitleggen
Dat ik niet weet
Hoever te gaan
Hoe vluchten voor
Verborgen ik
Strijd om bestaan
Kan ik uitleggen
Dat ik niet vraag
Naar welkom zijn
Diep in mijzelf
Met geen idee
Geen plicht geen pijn
-------------…
Tot zij brak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 ik las
de gedachten
in haar ogen
sluimerende
klachten in een
mild gedogen
de kleine trek
die dieper werd
in haar gezicht
een schaduw
vaak weggewuifd
door zon en licht
maar zorgen
drukten met
steeds meer gewicht
tot zij brak
haar spullen pakte
en mij de sleutel gaf
woorden konden
de stilte niet meer helen
die wij al…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 413 als waarheid gelogen is,
het leven zich
tot stikkens toe verdicht
te erg om te gedogen,
keer ik mij tot mijn eigen kern,
trachtend de zwaarte te verlichten
en zo de waarheid te belichten
van de omgekeerde leugens,
mijn blik gericht
op een eindeloze kim
zoekend in een queeste
om mij voltooid te voelen
en bestand
wens ik het allermeest…
O(o)genBlik
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Behoedzaam schuifelen wij elkaar voorbij
met ogen die gedogen
mogen ogen
naar andere ogen
achter gesnoerde monden
liggen woorden gevangen
blijft taal bekrompen
ik zie jou,jij ziet mij
in traagheid coronisch
vanop afstand
maar toch dichtbij
blijft onze verhouding platonisch.…
De wekker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 Welke kleur zal vandaag
in de pupil van mijn ogen
tij gedogen, de nacht met de dag
het huidige leven met het even mogen verweven.…
Een sterven rijker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 545 De schaduwkant in rijpe vlucht
wacht tot het sterven zijn naam
verliest en de dood zich koudt
tot het volgend seizoen
in deze gedogen herinnering
spreken gesloten ogen
en nestelt hij zich in zijn
laatste vederbos
het licht breekt in stukken
en valt in ’t zaagsel
van dit aardse poppenspel,
waar deze marionettenklucht
zich verschanst…
Verjaardagschristen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 296 Hollands gedoog, ik begraaf in
Ontwikkelde waarheid
Op wetenschaps klaarheid
Heerlijke stenen verslaving
Poëzie is wat ik wil
Wie geeft ontvangt
Energie ontspant
En ik ben stil.
Zowaar, ik laat mij niks kisten
Weg met de verjaardagschristen.…
In confronteren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 heb de wegen verlaten
om voor even
het patina van kerkdeur
en jezusbeeld
niet donkerder te maken
het kaarslicht
niet te zien in
gelijkgestemde ogen
gedrogeerde vroomheid
van tijdelijk gedogen
ben op bedevaart
wil voelen waar
de schoenen wringen
de pijn vervloeken
van mijn zere voeten
in confronteren
zonder anderen
te bezeren…
Verdwijngebied
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 36 ik zag
oplossende
wolken in
verdwijngebied
waar droogte en
helder heersten
precies zo oogt
jouw blik
mijn lief als
jij mij even
niet goed
kan gedogen
we lossen
niets op maar
geven elkaar
wat meer ruimte
om het licht
beschadigde ego
weer heel
voorzichtig te
kunnen pruimen
in een door liefde
gesynchroniseerd
samen bewegen…
Licht bewolkt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 147 jij bent meer
dan alle lieve
karakteristieken
waar ik van houd
je lach
bloeit als
een bloem
die opengaat
een stem die
het harmonieuze
timbre heeft dat
mij gevoelig raakt
ogen die
licht bewolkt
mijn warme
zomers gedogen
vingers
op mijn huid
waardoor ik de
wereld buitensluit
jij bent
de schat die
onze liefde haar…
Breekt de lucht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 grijsgroen antwoordt zee
haar golven slaan kapot
in een aanhoudend ja en nee
wind geeft ook geen krimp
waait langs de kust
in een strakke lange zucht
opening komt
eindelijk van boven
wolken gaan de zon gedogen
zijn oplossende vermogen
breekt de lucht en brengt
de zomer op het strand weer terug…
de hoofddoek heeft je toekomst...
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 2.057 de lange rok
je trots doet pijn
omdat ze dwingt tot
dragen zonder klagen
je bent alleen
een straat vol ogen
blikken die gedogen
in onuitgesproken vragen
weten doet vergeten
de warmte van de kring
straalt midden in
je kleine leven
de hoofddoek
heeft je toekomst
in de horizon verweven
kan jij daar eigen kleur aan geven?…
de dag gedoogd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 211 schilderij
dat ik niet vatten kan
het zoekend licht niet speuren
van kille ochtend zonder zon
tot koesterende zomeravond
geen vroege vogels horen kan
't laat verkeer nog in de verte
sensatie van de wind
die opsteekt bij het krieken
en zich na het schemeren
tenslotte neerlegt bij de feiten
de buitenloze dag vervliegt
ik besluit hem te gedogen…
Stenen grenzen stellen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 478 ik cheops weer
in de woestijn
kijk voor me uit
ben opgetogen
weet wat de macht
van zand zal zijn
in de sahara heb ik
dat zand moeten gedogen
zag nog de tartaren
de chinese muur verhalen
zij dropen af wilden gobi
als een eigen speelterrein
daar waar stenen grenzen
stellen is de mens keihard
toch voel ik geschiedenis van
vrij…
ik schrijf met bloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 386 wantrouwen hakt
nu één voor één
de vingers af
van de hand
die ik je gaf
splijt de tong en
maakt mijn woorden krom
voor onbedoelde dubbele
betekenis is even
geen vergiffenis
verblind
het zicht op
warme ogen die
menselijk tekort
nog wel gedogen
ik schrijf met bloed
fluister zonder woorden
neem de pijn maar
laat…
het gram dat ik ooit nam
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.788 ik heb gegeven
tot de onzen
minder wogen
dan het gram
dat ik ooit nam
het was gedogen
te mogen lopen
op de lijnen die jij
in gedachten had
ik balanceerde wat
nee nu geen hand
ik breek de blikken
in je ogen want
je woorden zeggen koud
ik heb je nooit gemogen
geen samenspel
jij redt je wel uit onze
vroege eenzaamheid
er was iets…
Ze stapelt wolken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 317 ik ken de
plotse zomerwind
volle takken brekend
nog niet mijn herfstkind
ze stapelt wolken
in het blauw tot
grote hoogte hun grijze
onderkant verregent gauw
ik bliksem schrik
met weerlicht in jouw ogen
je lacht zo lief en
met een tikkeltje gedogen
we donderen heel zacht
want niemand hoeft
te weten van ons onweer
dat zal komen…
Monet
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 866 een ronde witte tafel
in de zon
ik wou dat ik er
een gedicht op schrijven kon
je hakt met je gedachten
in de tuin
je haar krult
van de goede luim
vandaag moest het gebeuren
teveel onkruid zag je staan
met gele handschoenen
ging je ertegenaan
een duif met jongen
in een berk moet het gedogen
ze kijkt je aan
met argusogen
een ronde…