119 resultaten.
Trouwe tijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 233 Naast mij een vorm die zich strekt
wanneer ik naast haar lig en haar
perfectie bemin in een film die
op mijn netvlies voortbewoog,
zich schikt, verwekt, wikt, naar
eigen naar ziel en zin, was geschapen
voor mijn oog, een gracieusheid
die er niet om loog, rekt de nacht
van het einde en begin met alle
innigheid daar tussenin, werden…
zwaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 in duister de ringvaart
gracieus en schoon
ligt de kop gevouwen
op wit en rein het lijf
majestueus de zwaan
als is zij dromend
haar charme lonkend
lokt zij mij te komen
tot rond de ogen zwart
gelijk in pilotenbril gezet
dominant haar ogen vuren
afstand of ik vlieg je aan
zwijgend dreigend talend
zelfbewust zo verdedigt zij
als een…
Mijn Vecht ...
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.229 Gracieus slingerend
langs statige gebouwen
door mijn geboortegrond
geflankeerd door wijze heren
stroomt zij water
Mijn Vecht
gevangen in vocht
haar grillige oevers
zacht kreunend
van vurig verlangen
Konden zij verhalen over het laven
der zinne op gries groene grond
waar toekomstige herinneringen
werden ervaren
zij vonden de woorden…
blues in haar blouse
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 807 teder nodend vrij zij is verbaal
gracieus geletterd op de schermen
heren begeren jagend in hun termen
hun toetsen spreiden minne via taal
knallen knetterend uit computers
gulzig sturend droge roos in brieven
flatteus flessend in hun klef gelieven
tot gebluesde blauwtjes zatte toeters…
Godin in het zwart.
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.710 Gracieus sla je bladzijden om,
heel bedaard
zoals je bij alles je charme bewaard.
Terwijl een genoegzaam spinnende kat op je voeten ligt,
Godin naar mijn hart, trots en rug kaarsrecht
verslind je een op de gnosis gebaseerde roman.…
Maanverlicht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 954 't Licht streek contouren
Jouw maanverlichte huid
Jouw ogen glanzen
Dansend vuur
Hemelse twinkeling
De schittering in
Schoonheid
Heerlijk jouw lijf
Jouw weelde
Zo puur
Nacht van verlangen
Jouw maanverlicht gezicht
Gracieus en sierlijk
Zacht gekust
'k Voel jouw genegenheid
Mijn handen strelen
Zachtheid
'k Wil mij in jou
Verliezen…
Dieren haiku's #3
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 109 Zwanen
zwemmen trots en gracieus
-vleugels gevouwen.
Slapeloze nacht-
de schapen zijn de tel kwijt
en vallen in slaap.
In de lucht
hangt een buizerd
-hij bidt.…
De laatste uren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 591 Lees jij nog de laatste uren
die schoonheid vormen in gracieus licht
een hand schraal de winters voert
laat kelken sluiten in gevangen vorst
de wereld weent om afgestorvenen
verkwisting van het goed naar kwaad
verschrompeld is reeds de rauwe aanwas
broed zal allengs lijdzaam verscheiden
gedoemd zijn zij die kwistig smeden
een kort vermaak…
de verloren verte
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 716 ik zie mijn verloren verte
in schemer gehuld
en droom van gazellen,
rank en gracieus,
door lichte nevel omhuld
zij springen tussen
struiken van liefde
luisterend naar
een vlijende tederheid
die hen als vanzelf
kwetsbaar voorwaarts begeleidt
ik wil hun dorst laven
met zachte zuchten;
kom maar, lijk ik te zeggen
jullie zijn mij…
De vlucht van de vlinder
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 143 Zie, daar vliegt ze zo mooi en gracieus,
rood, bruin en een tikje geel
ze vliegt van bloem naar bloem
tot ze opstijgt en voor me landt.…
mechaniek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 77 over ons
sloegen je voordeur dicht
doofden de kaarsen in de gang
ik hou de verkeerde sleutel
het verlangen naar een kind
dat altijd weer geboren wordt
er waait een raam open
het gordijn gelig en rafelig
als het kleed van een
oude bruid
ergens klinken de eerste tonen van Morricone's
'Once Upon a Time in the West'
de plooien dansen gracieus…
Dwarrelend dons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 Een waterjuffer daalt geruisloos
met zacht vibrerende vleugelslag
gracieus in de warme zomerdag
naar een vijver met fijn eendekroos
pluizig kleine bollen drijven broos
het water gaat rimpelend overstag
ze dobberen onder moeders gezag
de zorg voor het grut is weergaloos
Plots stort een rover met een plons
sierlijk zeker uit de hemel…
Hun adoratie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 67 ik zag je
gracieus silhouet
in de geur van bos
als schaduw op het
licht groene mos
waar je voeten
dwaalden langs
zonnebanen die
elkaar ontmoetten
voorbij de oude
stammen waar het
leven getekend
stond op de bast
jij was de gast
op de open plek
waar herfstblad
de loper schitterend
kleurde met oogsttinten
in een dansant
verschijnen…
Oude dans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.917 Gracieus gaan de gelieven
Door de klare avondglans.
Na 't adieu zweeft ieders ijver
Naar een nieuw ontmoeten heen.
Even, tussen maan en vijver,
Staan hun schaduwen alleen.
Even... en hun open zwijgen,
Aan hun glimlach nauw verwant,
Vloeit tezamen; vluchtig hijgen
warme lippen langs een hand.…
Trotse zomerbruid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.426 je draagt de wereld op je hand
de zon van oost naar west
het licht van noord naar zuid
de schaduw is je vreemd
je bloei der jaren
toont een trotse zomerbruid
gracieus is je spiegeling
een dans tussen werkelijkheid
en nog onbekende dromen
op dekentjes van dauw
laat je tinkelsterren
in liefde samen komen
ik wens jou duizend blaadjes…
Spiegelende beelden
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 701 het was al lang geleden
dat wij hier waren
heb het lang gemeden
ik was het zelf
die deze weg
als het ware vergat
ik ruik nog de zomer van toen
met zoemende muggen
maar hoor ook de kwetsbare
stilte tussen ons beiden
je sprak in
sprankelende blikken
over jouw luchtige dromen
en ik,
ik dwaalde over mijn heide
zag edelherten gracieus…
Zwanenleed
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 226 Er is geen mooier en sierlijker dier
dan de trotse zwaan die gracieus
met haar glanzende veren over het water glijdt,
haar jongen beschermend tegen alle gevaren
en ook nog trouw en monogaam, kom daar maar
eens om bij de mensen, en dan zijn er van die
mensen die dat mooie verheven dier durven
mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen,…
Deerne
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 373 Deerne,
zo gracieus met dopjes in de oren,
haar hoofd wiegend op muziek.
Zo blijft zij nog even hangen
in een chemisch tl-licht.…
Balletdanseres
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 (voor Margot Fonteyn)
Je lijkt wel twee meter in de lucht te springen
in een topscène van Giselle
de benen gracieus gestrekt
de armen eveneens
zoals in die Franse hofstijl
je benadert de perfecte balans
terwijl ik ademloos het fotobeeld inhaleer
Als ballerina heb je de schoonheid aanbeden
en vooral weergegeven op sublieme wijze
met die…
Stasimon II
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 256 Muziek der sferen
pak uw lier
en de auloi
wij bespelen de natuur
zingen van Panta Rhei
zo de mens op
zijn wereld is
Helios beschijnt
in grote genade
Gaia, ontstaan uit
aarde water lucht en vuur
is gracieus genereus
tezamen bieden zij
Euriplates zijn jeugd
hoe de liefde
tussen ouders en kind bloeit
hij, Euriplates…
elkaars gelijke zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 stofzuiger aan de hand
zing ik tot de menigte
op de tafel staande
dat ik vrij wil zijn en kan
de dames rondom
joelen en juichen
luid scanderend
kom uit de menigte
onderscheid je gerust
van de donkere schaduw
die jaren al de mannen
steeds over onze werpen
jij verdient het podium
het volle spotlicht ook
omdat jij de moed hebt
gracieus…
Ballerina
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 759 Het lichaam strak als uit hout gesneden
het hoofd trots rustend op de slanke hals
de armen elegant gebogen
wacht de ballerina op de eerste klanken
die haar gracieus tot leven brengen
Sierlijk verheft de ballerina zich voor een
sprong, bevallig draait zij een pirouette
een eenheid vormend met de muziek
Los van de aarde, los van zichzelf
fragiele…
De vis en de visser
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Zich verliezen in het water
is voor de vis van levensbelang
Zich verliezen aan het water
probeert de visser levenslang
De vis zeilt gracieus door het water
De visser zit glad versteend aan de kant
Kennen zij vroeger, vandaag of later
vraag hij zich af nu en dan
De visser wordt een beetje vis
Het wemelende, murmelende water
kabbelt zijn…
Aardse sterretjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Soms zie ik sterren over de aarde gaan
Beschenen door zachte glans van maneschijn
Op aarde in zij of fonkelend satijn
Terwijl daarboven de hemellichten staan
Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer
Gracieus, blozend en schitterend als brokaat
Geweven uit stof van zilverkleurig draad
Zwevend door zalen over gladde vloer
Ach ’t schone…
Onbekende ...
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.772 Toen ik je zag voor ’t eerst sinds tijden
Op die plek waar ik al zo lang niet meer was
Een naar gevoel dat ik had weggestopt
-of dat althans probeerde-
Besefte ik ineens hoe mooi je was
Hoe gracieus je bewegingen
Hoe zacht je gezicht en
Hoe bekoorlijk je vormen
Nog nooit gedacht
Dacht ik op dat moment terwijl dat
Eigenlijk niet kon of…
Paul Delvaux
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.018 wijkend in het niets
nog hoor ik haar liefkozend zacht gefluister
stationwaarts treurend achter op mijn fiets
het leeg perron liet mij in droef gekluister
in ’t vale licht verdween ze als een flits
niemand die nu met mij nog praat of luistert
weer heel alleen blijf ik mijn eigen gids
de stilte bracht mij hemelse visioenen
een naakt verscheen gracieus…
Zwaluwen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 Maar niets kondigt als hen zo stijlvol, zo gracieus
de heerlijke, zoete lente aan.…
Meeuwen van de Grote Markt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 De eindeloze knopen
In mijn hersenkabel
Wat ontward worden
En de pijn wat
Minder schuurt,
Sta op weg naar
De bus die me weer
Naar huis zal brengen
Een visje te eten
Op de Grote Markt -
't Is nog vroeg op
De dag, hooguit een
Uur of twaalf
En naast de visboer
Zelf zijn het alleen
De koninklijk zwevende
Meeuwen die gracieus…
Kees Akerboom sr.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 rubbervloer,
ke-Doenk, ke-Doenk, ke-Doenk, een Akerboom van
een vent die als hij weer eens flink op stoom kwam
echt elke pot door zijn gescoor bezwoer
Dat ‘kwam’ rijmt niet zo mooi op ‘van’: wat krom,
dus nee: de schoonheidsprijs verdient het niet,
dat brengt ons weer bij Kees, want als hij schiet
is ’t altijd raak en ja: daar gaat het om
Gracieus…
ALTIJD WEER DIE GROTE BEK
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 284 en ze zette deze zelfs regelmatig open
Als ze dat deed dacht je direct, verrek
en zette je ’t maar acuut op een lopen
Haar blikken kon je beter ook vrezen
zij zag er dus niet al te vriendelijk uit
Zij zou nooit moeders mooiste wezen
met al die vieze plekken op haar huid
Haar benen, als je die zo noemen wil,
waren ook bepaald niet echt gracieus…