Alle inzendingen over Nieuwsgierig overlev

ik buig me steeds dieper dwars door mijn ego kruipend langzaam in weerloze poëzie waarin mijn geluk meegesleept word in toekijken van pronken in gebloemde stilte van overleving puntig scherp met zielskracht wervelend om iets tot uitdrukking te brengen in trance wentel ik door mijn creativiteit voedend mijn…

het is maar een kleine ijskristal gevormd door afstand te nemen van meer dan pilaren konden dragen sterk en vastberaden bereid om wat te smelten maar niet meer tot een plas de kristallen om haar heen bewaken de oplossing gerijpt door ondervinding haar druppels vallen ’s nachts onzichtbaar voor de vrieskou en sterven een warme dood…

Alle beschutting weggehakt geen luwte voor de felle wind een achtergebleven huilend kind in het stille oog van de tornado die alles reeds had afgepakt berooid, maar wel in leven schuilend onder wrakhout wachtend op iets, dat licht en liefde terug zal geven niet wetend dat de storm steeds terug zal keren om steeds harder overleven aan te…

Ik heb het overleefd en schrijf het op om het te vergeten Wat na te lezen is hoef ik niet te onthouden, maar ik moet zoeken naar de woorden die zich verstoppen, bange woorden alsof mijn pen het mes is onder de snelweg langs ons huis uit het niets op mijn keel gezet De avond was al gevallen Zenuwachtig riep hij om geld een beginneling…

ruig en kolkend is het water waarin ze tot haar heupen waadt net als in haar echte leven moet ze zien een koers te vinden aleer ze te pletter zal slaan tegen de rotsen even is ze stuurloos dan luistert ze naar de wind die haar als immer weer een uitweg biedt troostend haar tranen droogt en haar optilt en meevoert naar stillere wateren…

ruig en kolkend is het water waarin ze tot haar heupen waadt net als in haar echte leven moet ze zien een koers te vinden aleer ze te pletter zal slaan tegen de rotsen even is ze stuurloos dan luistert ze naar de wind die haar als immer weer een uitweg biedt troostend haar tranen droogt en haar optilt en meevoert naar stillere wateren…

Bonkende pijn, gepaard met stilte en alleen. Afscheid nemen van licht en geluid, starend in de nacht, roerloos voor me heen. Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen blokkades in de achtbaan van vaten. Scharlakenrood vloeiend eau de vie, stollend op het moment suprême. Pijn en angst vervagen in de tijd. Het beest dat niets…

het leven bij de dag mijn licht, mijn kind mijn kleinkind brengt mij dichter dan ooit bij jou en jou.. en er is niets wat mij zó aan het leven bindt dan dit zeker te weten ieder verhaal en alle schoonheid zou ik kunnen missen aan de overkant maar dat ik je zo liefheb wil ik blijven weten…

Tot ijzig ijs is zij gehard. Van binnen, groeit in stilte, een sterkend hart. Onaantastbaar beschermend voor ieder die het zou willen raken. Laat mij! Zijn de enige woorden die zij nog kan slaken. Vanuit haar cocon zal zij ooit weer naar buiten treden. Dan... onmogelijk, haar oude en nieuwe hart nog... samen te kunnen smeden.…

Vannacht heb ik een kat gewurgd. Een wilde kat, een lynx. Zijn oerkracht vocht tegen de mijne. De verliezer is doodgegaan. De winnaar heeft gewonnen. Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Als het leven mij zoekt ik me niet laat kennen gaat het mij onbeschaamd voor strooit met liefde die z’n plaats niet kent waar geen mens me ziet staan bekijk ik de dagen buiten mij om gevuld met gulle minnaars die hun eelt op handen dragen stille killers die doodleuk op facebook foto ‘s van slachtoffers…

Langzaam zak ik weg, de diepzee in de volzee: het duizelt me van scholen visjes schieten weg en zijn er nog In het licht boven mij glijdt het witte schip van een zwaan over de bellen uit mijn mond Ik hoor krekelzang in het hoge gras een meeuw vliegt over, waarschuwt en wijkt, golven rollen zich op tuimelen over elkaar heen en breken…

Woorden dobberen in de haven van alles en niets Jij grijpt je vast aan de kade. De brullende storm rukt jou los en toch blijf je schrijf je verscheur je voorzichtig de leegte met zachte handen. Zoveel meer zie je zwijg je zing je onhoorbaar over knagende pijn verdriet dat geen naam verdragen kan.…

En als er dan een dag is Waarop het alleen maar lukt om op te staan Alleen maar lukt om koffie te zetten Alleen maar lukt om een cracker te eten Wees dan trots op jezelf Dat je bent opgestaan Dat je koffie hebt gezet Dat je een cracker hebt gegeten Je hebt het weer gered een dag Je bent er nog En al die dingen die je wilde…

Verbluffend hoe mild zijn antwoord was en zijn gezonde nieuwsgierigheid vooraf…

Ik ga met hem mee, opgewonden, nieuwsgierig -- vooral naar mezelf.…

ogen strooien zich nieuwsgierig de wereld in ademend leven senryu…

het is niet een paard dat hij zo bewondert zij is zijn vriendin met een warme huid ogen die hem altijd volgen in een hoofd vol nieuwsgierigheid die ieder keer weer tegensputtert bij het sturen waardoor bochten langer duren zijn kameraad die rotsvast naast hem staat in hem gelooft ondanks zijn stoere taal natuurlijk verstaan…

Laat de Wijsgeer ons verachten, Daar hij schimpend op ons ziet; En zich boven ons verheffen! Kloë! och, ontrust u niet. Zaagt gij wel, toen we uit dat bosje Gistren kwamen - hoe hij mij Met een nijdig oog begluurde?... Maar ik liep hem trots voorbij. 'k Geef hem vrijheid om te gissen, Wat hij wil, uit ons gelaat; 'k Wed, dat hij…

blijf vragen stellen oprechte nieuwsgierigheid rijpt een waar antwoord…

Wij zijn de overgeblevenen Dit is waar wij het mee moeten doen Overleven is onze natuur De wildernis is ons thuis Delen is hoe we overleven Jagen is wat ons sterk houdt zonder wildernis zijn wij niets...…

tilt je op neemt je mee terug naar toen toen de vooruitzichten niet rooskleurig waren maar juist onzeker overleven dat is wat men deed overleven toch raakt zij je keer op keer weer en gaat de dans met je aan die eindige in vrijheid…

Wat kan ik toch nieuwsgierig zijn Naar mijn nieuw' gedicht Welk metrum zal het krijgen Welk woord wordt er belicht Hoe zou de titel luiden Zou er rijm in staan Danst het in rode letters Of vloeit het uit een traan Waarover zal het spreken Wat komt er toch in Past het wel op de regels Taalt het wel naar een zin Wat kan ik toch nieuwsgierig…

Eenzaam is het begin dat ik zoek en altijd achterlaat met een hoopvol einde dat me vragend weer nieuwsgierig maakt.…

Het is een eenzaam fladderen een koolwitje wil overleven…

Veerkracht Een dosis nieuwsgierigheid belangstelling voor het zijn; leergierig naar het ego laat zien wie je bent het magische element het nu…

de ontknoping van 2009 nadert nieuwsgierig kronkelen de losse eindjes zich richting het nieuwe jaar om ook de mogelijkheden daar te beproeven…

DANSEN Het leven is niet hoe een storm te overleven Maar... om te dansen in de regen.…

de krabbenvissers overleven nipt een storm - ze kussen elkaar…

deze cycloop onder de ontdekkers schittert ook nu nog als ik in een heldere nacht het firmament bewonder turend door mijn kijker nieuwsgierig ontdekkend komen ze weer in beeld…