Alle inzendingen over allerlei vormen

Eindelijk had ik een goddelijk lichaam Door de sportschool En allerlei troep Maar tijdens de eerste date Viel mijn gebit In haar uiensoep.…

In allerlei commercials worden griep- stoppers aangeprezen, echter laten we eerlijk zijn en vatbaar wezen: de verkoudheden zijn nog nooit uitgeroeid!…

Ik heb heel lang getwijfeld en gedubd, Maar toch zeg ik in eer en in geweten: Het mag misschien voor u een wonder heten, Maar Nederland is zeker niet corrupt. Een uitspraak die ik gaarne zal herhalen, Althans als u mij daarvoor wilt betalen.…

Het heeft geholpen tegen mijn eczeem, de melk van onze volbloed stamboekmerrie. Het is nog lekkerder dan Spaanse sherry en helpt me bij mijn maag- en darmprobleem. Ik krijg – dat beest verdient toch een medaille – geen paardenmiddel maar een wespentaille.…

Waarom zijn moslims steeds zo explosief Ze kunnen niet zichzelf relativeren Ze blazen het zo op, die boze heren Vanuit een hoop op hemels perspectief Natuurlijk is hun doodsangst niet zo groot Wie zonder humor is, die is al dood…

Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn. Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen. Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook..…

Jammer als men dat gaat bederven, Door ze in allerlei kleuren te verven, Het blijft een wonderlijk ervaren.…

Al die gevallen Door allerlei kwallen Die het blijven proberen. Nu maar hopen Op eigen benen te kunnen lopen.…

dat er ooit nog eens tijden zouden komen waarin verpleegsters, schoonmaaksters en caissières belangrijker zijn dan allerlei soorten managers, aandeelhouders en grootverdieners…

Maar godzijdank - en dat scheelt echt enorm - Blijkt Balkenende plotseling in vorm.…

ik zag hoe jouw vingers en handen in doorzichtig 3d bezig waren de wereld rigoureus te veranderen de lach om je mond had al de vorm van triomf terwijl je ogen glinsterden van pure geestdrift toen creatief even rustte en 4d diep zuchtte leken de doelen bereikt maar omdat verbondenheid participatie nodig had kostte het…

zacht dansen vreemde vormen in hun eigen gel gekleurd is hun vel naar functionele groepen zij ontsnapten uit het onbekende op zoek naar de vertrouwde sluiting van het eigen dna om in samen delen de potentiële mogelijkheden zo goed als mogelijk te benutten als geheel om de bouwplaat te kunnen lezen moesten er wel ogen en hersens…

zo ver zijn wij gegaan het is voorbij jij draait je op je zij jouw blote rug is als een koude muur - was het zo-even nog dat wij ons falen celebreerden woordeloos, zo pijnvol woordeloos - wat later stond je op en ging de kamer uit jouw warmte bleef heet broeierig en zelfs de laatste tranen die de liefde schreef voelden aan als ijs…

ik schoon woorden polijst de zinnen maar poëzie puur zit van binnen heb glas geblazen fonkelend en transparant de sierlijke vormen verscherfden in mijn hand wilde schilderen als magisch realist met perspectief en sfeer sloeg ik de plank helemaal mis ben het wad ingelopen dook in het water vol leven kwam als herboren weer boven om…

het is goed om in ronde vormen te vertoeven beter dan rechtlijnige   omdat ze onvoorwaardelijker zijn en mooier en warmer het ronde woont in de kom van de hand  die vorm geeft aan dingen;  het woont in duintoppen  in borsten van vrouwen  en in harten niet te vergeten ronde vormen zijn zachter soepeler en lieflijker dan recht gelijnde hoekige…

warm glijdt zand door mijn handen op het eindeloze strand zag bergen rotsen en rivieren in trage stroom passeren deeltjes kwarts door zee gedragen en aan land gebracht nog vol herinnering aan hun bestaan de vroege vormen vergaan stukjes uit de scheppingstijd opnieuw geboren delen in dit tropisch paradijs…

(binnen de bunkers van een koude dag rusten broze levens) heel zacht licht er het kunstmatig weten in de afgemeten norm van diens balans een vormendans versiert voorwaar wat strakke stropakketten thans gefermenteerd tot groei als vervormde bruidsboeketten geven ze in volle bloei hun beste tijd aan lekker eten rond van geur verkleurt…

opwellen Uit de diepste Krochten van Mijn ziel - Die uiting geven Aan wat er werkelijk In mij omgaat - Maar als ik Mijn eigen verzen Teruglees merk Ik dat ik tussen De versregels door Ook heel veel Dat er wel was, Wel is, en altijd Zijn zal, Verzwegen heb - Poezie is, merk ik, Voor mij toch ook Vooral een vorm…

een gedicht hoeft niet altijd te rijmen maar het maakt het wel veel beter wie slechts woorden aan elkaar kan lijmen loopt op schoenen zonder veter loze vormen zonder inhoud zijn vandaag de dag de norm maar wie met een moker beeldhouwt levert inhoud zonder vorm…

ook al veranderen ze nooit van vorm toch dragen ze leven in zich een geest in en uit de fles melk voor een kind een gierkelder met voor op het land indirect leven al jaren een norm gedachten verbeeld in steen marmer of hout dood omsluit leven hoe kil ook en koud iedere dooie vorm heeft zoveel te bieden aan inhoud…

Waardeloze spullen, Allerlei rare prullen, Die geschiedenis onthullen. Beter ouwe meuk, Dan auwe meuk.…

Die de rest van het jaar Zorgen voor allerlei problemen. Beter is het, Bij de dag te plannen. Lukken het niet zo Raak je ook niet overspannen.…

ik laat je vallen nu terstond vang ik je niet meer als ooit te voren toen ik mezelf in allerlei bochten wrong om je kost wat kost te redden van hetgeen dat onvermijdelijk was…

Heer Dofferhoff, graag moge ik u wijzen op een der voorwaarden van een gedicht: het hoeft immers niet altijd - zulks dient u toch te weten - te stroken met het weer, het weerlicht, waar het licht lang niet zo licht schijnt in de schoot der waanzin c.q. waarheid, i.e. wegversmalling der weerzinwekkende weerspannige weeromstuitvliedende…

de vormen zijn de vormen van het zijn en van de vormen zijn de vormen slechts limieten. ik draai een lusje in jouw haren, dat is een oud, geheel volledig uitgeleefd gebaar. de vormen zijn de vormen van het zijn en van de vormen zijn de vormen slechts limieten.…

Ouderdom oh ouderdom, je komt wel met gebreken, maar ouderdom oh ouderdom, het lijkt wel of ik eerder ben bezweken aan allerlei andere zaken dan de leeftijd!…

Intens verlangen doe Ik ernaar een rivier Te zijn - niet Geremd door Allerlei vermoeiende Beslommeringen - En zijn gewoon zoals zij: Te kunnen komen Zonder het verlangen Te blijven - en te Kunnen gaan zonder heimwee…

Het is een ramp voor de natuur Met nare gevolgen op den duur Op allerlei kwetsbare plekken. Maar het is ook weleens fijn Om “ in de olie ” te zijn.…

Rond waart de schemer van sporen van genen gemodificeerd in een obscuur domein. Vliesdunne flinters omhullen en vullen van buiten en binnen onzichtbaar een luchtbel, aldoor transparant. In pastel polychroom draaiend, bewegend onthullen zich flinters, zichzelve gelijkend, aan de laborant. Sliertend en slijmerig waart er nog…

dubbele beglazing vangt gezichten één zal zwichten voor het spiegelbeeld dat vormt wat lonkt niet vrijblijvend is als ik mij niet vergis blijft de reflectie van jouw afbeelding mij strelen totdat die onvermoeid zijn hoogtepunt bereikt met beleid vakkundig af en aan glanzende vormen betasten paradigma’s die ontstaan waarbij allerlei beproevingen…