10606 resultaten.
Verdwaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 hoe kon je zo verdwaald zijn
was het leven zo’n gevecht
de strijd in jouw hoofd
ondoorgrondelijk
hoe wij jou ook liefden
bleek dat niet genoeg
niet voldoende reden
om te blijven
daar waar wij zijn
wij die het leven anders ervaren
al is ’t nooit zonder slag of stoot
is het gemis al begonnen…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 267 bij aankomst
vielen bevroren
tranen uit de lucht
het was een weerzien
van dwarsliggers uit alle hoeken
te midden van borden vol leuzen
stond de kist
erboven prijkte een mooie foto
van Ferry met poes op schoot
ik heb nog nooit zoveel
fotografen gezien Fer
op ’n crematie
zij kwamen allemaal om
Opa Water te groeten…
Plots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 ben je uitgevlogen
ons voorgegaan
wellicht
van hier waar je
sinds ‘56 woonde
ging je over in ’t licht
nooit meer Maison Kelder
gebakjes eten, met jouw verjaardag
voor ’t Nieuwe Jaar
zal de stilte ooit gaan wennen
al voelt ’t voor nu
wel heel erg raar…
De tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 tikt onverminderd
door
niet even
staat hij stil
nu jij
ons ontvallen
bent
veel te vroeg
in de bloei
van jouw
leven
omringt
door liefde
….
en de tijd
tikt onverminderd voort…
Etmaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 319 De avond tilt het licht
omhoog naar ijle sferen.
De nacht stilt het duister
zwijgzaam in oude uren.
De ochtend daalt het zicht
zonder genade de zon.
De middag staalt schaduwen
in loden loomheid rust.…
POORT VAN DE HERFST
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 's Avonds strijkt de bij
in een fabriek neer, rust uit
van haar bloemendag.
De zeilboot vaart 's nachts,
straalt een rossige gloed uit;
thee met beschuit geurt.…
Avondklokken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Hoe mooi toch zijn onze avondklokken
Om ons tot bezinning te verlokken
Hoe prachtig zijn hun bronzen stemmen
Om ons bestaan wat af te remmen
Om ‘s avonds negen uur keert dan eindelijk de rust
Tijd om wat te spelen met elkaar : tijd voor wat hartelust…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Schaduwwacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 366 De avond draagt het licht al
naar de nacht wanneer ik
aan het water zit en wacht
- zoals een oude reiger
die van vluchten moe
zijn vleugels
niet meer wil ontvouwen-
tot verloren leven
mij als een schim verlaat
en in de ochtend dauw
stil op mijn wimpers rust…
ik heb de stilte zo lief
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 638 gelijk de klepel
bungel ik
de grootste afstand,
heen en weer
ook nog eens
op de verste verte
van boven
in het ritme
van mijn tijd
het is als rust
in riet
schommelend
langs waterstromen
laat mij maar
en zoek niet
ik draag de morgen
in een enkel woord
de avond in mijn hart…
Rust in de natuur.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 362 De stilte van de natuur
brengt je tot rust...
Zoals de zon
die je 's morgens
wakker kust.
En 's avonds de maan
die je je gedachten
laat gaan over
de dag die
voorbij is gegaan.
Die sfeer heeft invloed
zodat je de dag blij begroet!…
Stilte als tweede partij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 boven alles uit
klonk onmiskenbaar
het gefluit van een vogel
ik volgde
zijn tonen in
loopjes en trillers
ontdekte
de melodie in
zijn lied en refrein
langzaam kwam
vrede en rust
de drukte voorbij
maar hij sloot
de avond in solo met
stilte als tweede partij…
avonden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 op avonden als deze
krijg ik hoofdpijn van de stilte,
van het stemloze schreeuwen
en het blindelings zien
hoe stom het ook weze
ik zweet in de kilte,
ik zwem als de meeuwen
word ik gek misschien?…
Als tieners
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 29 Het wassende water is onstuitbaar
hoe vaak het ook breekt in brede
golven op het strandje
De zon staat een half uur
boven de horizon, hand in hand
lopen we in waaiende kleren
onze vrije avond in
Mijn haren dansen
In de boot aan het eind
van de steiger kussen we
als tieners, het water klotst
en de hemel kleurt oranje
Ik zie met eigen…
Avond
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.867 Rust. Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle geluid dat nog van verre sprak,
verstierf. De wind, de wolken... alles gaat
al zachter en zachter. Alles wordt zo stil...
En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak,
dat al zó moe is, altijd luider slaat,
altijd maar luider, en niet rusten wil.…
Avond
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 887 Zachte gloed nog net
door het openstaande raam,
waar het gordijn
golft in een vroege
herfstbries.
Een groene vlieg,
van het soort
waar ik een hekel
aan heb, vliegt
telkens opnieuw tegen
het raam.
Maar zijn vervelend
gezoem houdt op,
als hij recht in het
spinnenweb vliegt, dat
ik gisteren vergat
te vegen.
Loom verschijnt een…
sprookje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.213 zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht.
ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht.
wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween
toen de klok twaalf keer sloeg.
de prins bleef achter heel alleen.…
Hetzelfde lot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.654 Toen de schemering de mensen naar binnen riep
en het licht gebroken deze dag verliet,
opende ik met groeiend verlangen de deur
die een toegang tot het onwaarneembare schiep.
Ik liep over de lege straten en keek door
ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten
en niets vermoedend hun avondeten aten,
terwijl ik keek en ik stelde me voor…
Avond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.012 De bonte bloemen slapen
In zilv'ren maneschijn
Ze staan te knikkebollen
op steeltjes rank en fijn
Zacht ruist de bloeiende appelboom
Als lispt hij in een zoete droom
De dartele vogels zongen
De zon een goede nacht
En gingen vredig slapen
In nestjes warm en zacht
De nachtegaal zingt gans alleen
Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 437 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
Avond aan de rivier
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 De zwaan van de avond
strijkt zijn veren glad
en glijdt het donker in.…
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 808 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 De avond kan alles aan
wat 's ochtends zo knelde
's middags zeer ontstelde
en 's nachts moest laten gaan.…
Als de avond valt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 834 Als de zon haar stralen
heeft verzacht
en de uitbundigheid
van de dag is verstomd
en weer een dag
is weggekust
geven de bomen met hun
onbeweeglijk blad
een oase van rust
en de nacht
alle lief en leed
meeneemt in
onze dromen
wachtend op
een nieuwe dag
die ons weer jubelend
zal verwelkomen…
ik kijk naar jou
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.137 ik kijk naar jou
en jij naar mij
een blik van sterren
ontwaakt uit onze gedachten
onze ogen parelen tranen
wanneer een grijze wolken
onze Ster
onderdekt met hemelse
dekens…
avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 vurige vingers
glijden van
de rand van de wereld
gloeiend is de zon
er bij
lichtend op in onmacht
en verdwijnt
als een dief…
Als de avond spreekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 39 Stilte verschijnt
aan de blauwe avondhemel
de natuur in rust
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…
waar niets verder gaat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 sommige avonden vallen pas
wanneer de liefde
zich heeft neergelegd
in het niemandsland
van mijmeren
verstopte dromen
die niet verder gaan
dan de volgende slok
of een lopende zin
om toch nog de kunst te verstaan
dat te verbeelden
op een krimpend eiland
waar niets verder komt
dan een kort weekend…