8729 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Buitenshuis
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 629 geen lijn is onbezet
alles hangt buiten
wit en onbevlekt
wind speelt met lakens
wappert laatste restjes weg
neemt mee
wat ooit vuil was…
Onstuimig buiten
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 546 Decemberavond
het is onstuimig buiten
de wind fluit
om het huis
rammelt
aan deur en luiken
ik luister
in het duister
hoe hij adequaat
niet één dakpan
onberoerd
ook maar achterlaat…
Buiten was er niets
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 582 Alleen buiten.
Dat zag je.…
ik wil eruit…!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 311 die dwars door mijn kop lopen
spant er één zo'n draad zichzelf
te strak om nog te dienen
als tegenvaller
een footprint in je hoofd
of een butterflykiss
De muur is bebloed
met mijn gezichtsafdruk
zelfs de plint kleurt rood
draden langs de muur
Ééntje spant zichzelf
te slap om nog te dienen
als een reminder of hell once was
Naar buiten…
buiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 450 buiten
troosteloos
grijs, nat en kil
binnen
een mooi beeld
in mijn hoofd
de zee,
stralende dag,
zon van vuur
een zeepbel
zweeft door een
diepblauwe lucht
op weg naar boven
steeds hoger en hoger
ze springt
ik ontwaak als
uit een droom
en luister lachend
naar het ritme
van regendruppels
buiten…
Buiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 98 Wat is dat,
Buiten - is
Dat niet binnen
De poorten van
Het nu? -
Of is dat vooral
Daar, naast degene
Die ik ben als ik
Woedend ben…
Knopje van de schietstoel?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 337 Ik schrik me wezenloos,
het is zo rustig buiten,
die was eventjes voorbij,.
Hij zegt, ik zat aan een knopje,
was eventjes foute boel,
waarop ik zeg wees blij
dat het niet 't knopje was
van de schietstoel?
Ach de zon schijnt
een grapje moet kunnen,
laten we elkaar dat
in elk geval maar gunnen!…
Hoe lang mag het duren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 253 toe laat mij niet het wild meer zijn
waarop de jagers jagen
verberg mij in uw huis
en als zij naar
mij vragen
zeg dan dat u mij niet kent
ook nooit zou willen kennen
misschien lopen zij dan voorbij
op zoek naar een nieuwe buit
en ben ik even vrij
totdat het net zich sluit…
Sliep uit
gedicht
5.0 met 2 stemmen 7.891 Sliep uit purpervuistje lindetak sliep nog uit slaapt nog
Buiten heerst waar ware grootte heerst, buiten waar het is-teken werkt
maar heel diep in zijn huis zit Brom.
Helemaal diep achter glas wacht Brom de lange dagen van de fotografie af.
Brom driepoot niet tweepoot Bron.
'Bron is een mooiere naam'. 'Ik ben heel tevreden met
Brom.…
Pandora's Platenboek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 Het boek van Zuckerberg
is meer een plaat
Ach, bleef het maar bij 't
menselijk gelaat
Tot erger werd de bron
van alle kwaad
Pandora's list ontsnapt,
het was te laat
Wat heeft het ons gebracht
en hem gebaat
Getreden buiten menselijke maat?…
De Bron
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 462 toegeëigend, die van de vogels waren
eens in het begin, was het water van de vissen
ook daar grepen we in, en zonder compromissen
de bomen in het bos, we hebben ze vermoord
het evenwicht van groen en blauw, gaandeweg verstoord
op alles wat ons te pas komt, leggen we beslag
en niemand vraagt, wat wel of wat niet mag
soms zwijgt de mens, en zoekt de bron…
Een Bron
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 836 Tussen rotsen en een dal verstopt zich een Bron,
Die in een schuimende sjaal aangekleed is.
Zoals een lief hondenjong is zij vrolijk, zij stroomt
Via geheimzinnige bergkloven in hun duisternis.
Lang geleden heeft zij haar begin verlaten
En de mist overschaduwt het eind.…
bron van mijn leven
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 838 Als een mug
Vlieg ik om je heen
Jou nooit met rust latend
Ik wil jou nooit kwijt
Jij bent de bron van mijn leven
Verlaat mij nooit
Zoemend zweef ik om je heen
Maar jij moet mij niet
Jij slaat mij dood…
bronsgieten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 ingesmeerd met was
een ademend vlies
je bent ingesponnen met ijzerdraad
daarrond stolt een mal in een kist
een mantel van gips en zand
die in gave brokken uiteenvalt
tot je in de ronde oven past
in een kuil van waterdicht beton
weeg en smelt ik jou
een kraan op rupsbanden
mikt de haken in de ogen
en tilt de kroes uit de oven
het kokend brons…
bron
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 326 en nog steeds
begreep ik niet
wat zij bedoelde
zoals zij
het water keerde
liep de zee recht omhoog
vielen torens
deinden paarse stranden
keerde zij
het binnenste naar buiten
aan een koord
trok zij hun oevers
om mij heen
en opeens
was daar die bron
het allerdiepste vinden
heel even
maar zo eenvoudig
glinsterend
in mijn eigen…
Van brons
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 411 Met een hart van brons
luiden klokken om ter schoonst
alle weer en wind…
toen je nog jong was
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 wat nu nog doolhof is
voert naar ik vurig hoop
tenslotte naar jouw bron
want alles wat nog buitenkant
of overwonnen slechts bevochten
meeslepend of mislukt
als tweede huid nog bij je hoort
ja, dat zou je dan achterlaten
om weer te keren naar je dromen
de passies van weleer
toen je nog jong was en zo onervaren
weer naar die bron
waaruit…
Hoe het begon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Toen besefte ik pas
hoe het begon:
het ontwaken
van vader en zoon
en de ijle schreeuw
boven de daken
kwamen
uit dezelfde bron
die er altijd al was…
bron
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 495 gestaag sijpelt pijn
door alle laagjes huid en
verschroeit mijn dromen…
Mijn Bron
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Nog voor ik het kan spellen
stromen mijn woorden op papier
in een opwelling
van soms zo maar even
zoals een melodie
die de tonen
op de gevoelige snaar doen beven
zo volg ik mijn bron
de rest is mij om ’t even
omdat ik de poezie min
mijn hele hart klopt er in…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
heelal
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.076 prozawoord heelal
zou heel 't al omsluiten?
kom nou toch dichter
-----------------------------
© Jan Bontje 1997 / 2003…
Het heelal
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.368 angsten doen het duister winnen
vallen de sterren bij nacht ter buit
schijnt de maan echt buiten zinnen
schreeuwt de zon het brandend uit
beweegt tussen de hemel en aarde
veroorzaakt springvloed in de zee
draait zo om normen en waarden
trekt iedere planeet met zich mee
de regenboog spant haar snaren
het wezen dat het nog niet bevat…
Heelal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 605 Wanneer de zon
niet meer schijnen zou
de ondergang
verleden tijd
de maan me niet
meer bijlichten wou
de sterren
veel te zijd
als de ochtend
donker blijven moest
de dag steeds
eender verliep
het duister alleen
nog maar telde
de aarde zichzelf
als vernietiging telde
wanneer de zon
niet meer schijnen kan
er gebrek aan zuurstof…
heelal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 358 waakhond op een boerenerf
met een bereik van één meter
in de vorm van een waaier
veilig in een met palen omgeven ruimte
ontdaan van zijn problemen
die optreden bij het verlaten van de biosfeer
en alles wat verband houdt
met een lichtblauwe kleur
in een geprojecteerd beeld
kan men licht verdwalen
vrijwillig verduister ik
mijn eigen verdwijnpunt…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 808 Tussen hemel en aarde
Schijnt de zon
De zon met haar schone stralen
De wind met haar schrille fluit
Het heelal is oneindig
Tot nergens, of overal
De tijd staat eeuwig stil
De hemel opent haar poorten
Zegevierend liefde en geluk
Het heelal is eeuwig…
heelal
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.461 wat ik wil zeggen
is niet zo veel
wat ik wil uitleggen
is maar een deel
ik wil je zeggen
wat ik voor je voel
en uitleggen
wat ik daarmee bedoel
laat me het zeggen
zeg niet hou op
laat me uitleggen
waarom ik niet stop
in het grote geheel
ben ik maar een deel
hoef niets te zeggen
niet uit te leggen
wat ik bedoel
als ik voel…
Ons heelal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 jij straalt
kleurt licht
in hemelse vormen
je lach
geeft sterren
een plaats in de ruimte
in je ogen
hangen nevels uit
de eerste scheppingsdagen
zij vragen
de schoonheid van
ons heelal levend uit te dragen…
mijn heelal
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 210 richt schijnsel
van de maan
en zet je
in het volle licht
buig stralen
van de zon
tot warm hart
en kleur je rood
pluk goud
uit de sterrenhemel
en kroon je
tot mijn heelal…