Alle inzendingen over dansers

Het vat, waarin vuur en stoom samenzongen, gaf vorstenpaleis, huis of herdersstal het zoetgeurende, eenstemmige geschal van theedampen, die elkaar verdrongen, dan verijlden tot kalme nevelwrongen, vloeiend meedeinden met dansers op het bal, rondzweefden in een ruig kozakkendal, als lammetjes over het steppengras sprongen.…

In de sterke handen van mijn eigenaar laat ik heel het bos luide dreunen horen, die dronken dansers mogen bekoren, houd soms maat, strelend voor de polkaminnaar. Wild beuken als een dolle moordenaar, dan fijnhakken, houwen naar behoren: verwoestende vlijt bij ochtendgloren, koele wind, lome hitte, tergend zwaar...…

Akerboom van een vent die als hij weer eens flink op stoom kwam echt elke pot door zijn gescoor bezwoer Dat ‘kwam’ rijmt niet zo mooi op ‘van’: wat krom, dus nee: de schoonheidsprijs verdient het niet, dat brengt ons weer bij Kees, want als hij schiet is ’t altijd raak en ja: daar gaat het om Gracieus bewegen is niet zo zijn ding, een danser…

De kleine danser ziet hoe nieuwe paden plotseling ruisend voor hem open gaan, zwenkt opzij zonder zich te beraden. Op schommeltwijgen is het blijven staan, deinend schouwen over voedselvoorraden: heel het bos biedt smakelijke vruchten aan.…

het voetenbal was overal snel van de vloer uitgemeten passen die om alle drukte ingehouden lachten met snelle beat in afwisseling met slow wisten ze het aantal dansers heel constant te houden de sfeer was goed al kookte soms het bloed in overspelige blikken steeds proberend mijn en dijn nog een kunstje te flikken bier klotste…

De dansers rond het vuur zij hoorden oude woorden die hen de kern doorboorden ze wisten wie zij was. De moeder van het woud omringt door zeven dochters met rechte sterke stammen het beste timmerhout…

Dansers tot beweging komen. Gitaren klinken gaan. Kunnen we lieve streeltalen, van harte leren beminnen, als zevende hemeltaal? Als warme liefdesbalsem, voor onze dorgesproken ziel.…

ter wille van één rilling en wat dringende driften, om wat ik niet vermocht, vermogenloze danser, maar om verdwenen zwier die óns bewonen bleef zoals een nachtelijke balzaal, al verlaten, geheel vervuld nog van de trieste walsen, om alles wat niet blijft, blijf jij mij over, want alles gaat voorbij, maar niets gaat over. -----------------…

Tot onder tegels strekken stralen noch dansers. In een biosfeer van zwart en zwam woont een fatale die straks de zon nog aspireert.…

dansend over steentjes golft hij door landschap ziet in rivier water kringelen riet wuift zacht naar wie weet hengelaars vrolijk toch geen beet met eigen bier op kleine tap wurm glinstert in het zonnetje zilver krioelt in een tonnetje hij lacht en voelt licht gespot gaan fietsers bellen luiden hij zweet geen peentjes wie kan hem nog…

Hotel Groep Kordate intake aan de balie met 8 m/v personeel Ik krijg een groen armbandje ik ben de Bull denk ik lullig 430 kamers maximaal meer dan 1000 gasten op de 8ste de hoogste is de kamer Ik kijk naar buiten vanaf het balkon mijn oren worden beproefd een klereherrie van meezingers met orkest stevig handgeklap voor de line-dansers…

jak van tijdelijk vermaak notabelen, vermetel hossend in hun malse pantser brallend van geleende wereld onopvallend de dorpsgek in zijn oude Janusjas as bestuift nochtans beschilderd vel in later dagen schraal - een weggeboende schandvlek - de konen blank, de zatte kop ontbloot voorbij uren gedrenkt in dwaze kolder verloren nijgt de danser…

De felle partij die het koper blaast gaat over in zachte en droevige vragen van twee klarinetten, ze lijken te klagen ik kijk naar de dansers en blijf maar verbaasd. Want leegte wordt licht in een lucht zonder zorgen een vredige, vrolijke dans op een plein.…

Hij laat de dromen van de wereld gebeuren omdat niemand ze ziet , behalve hij dan, een eenzame danser in een koepel door de ogen van zichzelf, hij droomt voordat hij het weten mag, dat het hart blijft kloppen, de acteur souffleert het wiel van alledag, hij slaapt er binnen, buiten slaat de tijd z’n slag wat hem niet deert in de etmalen…

Vrede is goed eten met goede muziek Met marsmuziek kan men beter lopen dan eten Als men dan ook maar vredig loopt En niet meemarcheert met een troep soldaten Tegen andere soldaten Dan is marsmuziek net zo bedorven Als besmet voedsel Maar bij dansmuziek is het zeker goed eten Want dansen is geen vechten Wie danst houdt rekening met andere dansers…

Zoekend danst ze als een wals de weg van de danser, altijd maar sneller en sneller, tot ze zelf In klank en beeld naar waarheid de woorden uit kan spreken .…

Dans en sluit de rijen uit hun schaduw onttrokken zonnen. Dans maar voort, verleg de paden, niet gehoord in klare stemmen, vér van men heeft verzonnen. Krom de weg, het bestaan is recht, dans; bloem der aarde, verbindt het mondiaal gekleurde lint met uitbottende jeugd, ontbloot het sprookje. Zaai; de zuivere deugd van jullie natuur…

Ik houd van de gulheid van cijfers De manier, bijvoorbeeld, waarop ze bereid zijn mee te tellen eender wat of eender wie: twee augurken, één deur naar de kamer, acht dansers gekleed als zwanen.…

Vandaag lag daar de vrijheid te koop op kleedjes op de straat te lezen in vrije woorden in een boek te zien in de dansers in het park te voelen in de vlinders op de wind of bij de buizerd, vrij op de thermiek.…

Als je vuilnisman wilde worden, was dat van de danser van het achterwerk. En nooit dat van dat rokende sjaggerijn dat de wagen onbelangrijk reden deed.…

.' ------------------------------------------------- rozenkrans nl. de prijs voor de beste danser mei - meiboom, het middelpunt van volksvermaak peep : verleden tijd van pijpen - blazen (op een muziekinstrument als pijp of fluit) niet en sluit - niet klopt beleid - doordacht, overwogen diep gemerk - ernstige overweging althans = thans, nu…

Ik omhels het geluk dat me verlost uit het tingeltangelleven en uit de paar half-schuine etablissementen, -- een paar danseressen, een danser-diseur, een klein, arm orkest en een familjaire waardin,-- waar mijn leven te zieltogen lag. De zon brandt, de zon breekt, de zon barst.…

Dansers liggen in hun overvloed, een half legioen dat de roes uitblaast in een lichte slaap, een haastig hart. Het hoofd rust op de handpalm terwijl de nuchtere jongen de snaren stemt, Haar blik verraadt een vraag, een scheur in een kil pantser.…