Alle inzendingen over de wormen zullen vol

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Ik ontleed de worm en ik doorboor het ongedierte zwevend in de pus. Ik de microscoop onderzoek het bloed en het leven! Ik zie bloed en de cel. Ik ben vol macht! Ik ben de microscoop in de kracht! Ik weet van je liefde! En ik weet van je sterven! Ik ben vol macht! Ik ben de microscoop!…

De hemel zit vol wortels en wormen. ------------------------------------------------------ uit: 'Een gat in de lucht', 1966.…

Alleen in mijn gedachten kan ik wonen, niets daarbuiten geeft mij onderdak - Ook al kruipen er wormen door dit brein, en weet ik niet wat ik ben vandaag - zeiksnor of twijfelaar, misschien wel zanger zonder luisterend publiek. Er kruipen wormen door dit brein en misschien ben ik wel gewoon ziek, wie zal 't zeggen?…

Wormen volgen het spoor, gieren gillen om de resten, van de volgende held. Geef ons meer! Uw wil geschiede? Amen.…

Druk die geen Bovengrens kent, Ondergrens die al Niet meer zichtbaar is Bodem van beton Aangevreten door De wormen van de tijd - Snelkookpan die in mij Op stoom raakt En mijn eigen ik Vermoordt…

In galakostuum staan zij naast elkaar te schitteren vol verwachting kijken ze uit naar de intocht van de sneeuwkoningin trots zullen ze buigen…

Lopend in de vrije natuur kijkend om me heen ruikend aan de struiken voel ik me niet alleen Mijn rugzak heb ik bij me onnodige ballast zit erin jaren en jaren opgespaard vanaf een heel pril begin Ik heb besloten voor mijzelf de rugzak in het bos te legen dat is best een hele stap je komt jezelf dan wel tegen Maar het is mooi geweest…

de maan is weer weggegaan nu jij de stilte leeg naast het janken van de hond legt ik draag het gehuil uit armoede omdat mijn handen en ogen moe zijn en ik geen andere slaap kan vinden voor deze besmette dood doortrokken in de grond zinkt het braaksel naar zilte nachten zelfs de hond ligt aan mijn voeten overdag…

De ochtend gloorde boven het land in een oplichtende mist Zij stond stil in een graanveld vol met klaprozen Een vrolijke bries plakte damasten jurk tegen fragiele lichaam Haar zeeblauwe irissen schitterden in het licht van dageraad…

Vol van passie Begeleid door de vlammen Onderweg naar haar bron…

Kan hozend plenzen Kan gieten zonder grenzen Het meer raakt nooit vol…

Al tijden ben ik inspiratieloos. Geen woord, dat iets te zeggen heeft; geen zin, die wat verhaalt. Losse flodders en loze kreten; niets van betekenis vult hier en daar ’t papier. Mijn geest dwaalt steeds naar elders, ergens te ver van mij en deze wereld.…

't gewapend glas verdwijnt 't marmer, hard en ongenaakbaar verliest langzaamaan elke herinnering de muren bewegen onder het nieuwe gewicht van hedendaags licht en wat de tijd niet dragen kon wordt in aanwezigheid van de zon nagejaagd door de wind verhalen raken bekneld tussen puin en achterwege gebleven gesprekken 't huis maakt zich klaar…

ik adem mijn eigenwaarde in een bos waar ik de bomen met de holen van de virus voglen in de corona nevel niet kan zien en zuig mijn longen vol met 't licht de adem van zuiverheid vol van poëzie dat mij uitdrijft naar degene zonder uitzicht op genezing waar ik de kleuren van leven en hoop voor schilder om je te troosten nabij te zijn in je…

De worm die ging maar weer op stap want lustte wel een lek'kre hap en dacht ik ga eens daar, waar al die mensen heengaan en ging er langzaam achteraan toen hij er eind'lijk aankwam, stonden zij in een hele lange rij hij dacht, dat is echt niets voor mij!…

Delicatessenstroop De hoed van de pastoor, in kegelvorm Zij is verslaafd aan die Cuberdonlekkernij, én daardoor plakt zijne worm steeds enorm…

Schrompelend geel en stervend bruin zingt ritselend in de wind stijgend, dalend, krijgertje spelend achterstevoren van klinkers naar zand, opnieuw blaast een windvlaag in fluittoon door steegjes het dorre bruin krijgt een nieuwe kans, rollebolt, knispert speelt haasje-over met diep donkerpaars in vliegende vaart, duikelend, springend…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Een dag duurt eeuwen in dit huis vol huizen en vol koningschap, tot brandbaar stof vergaan. Daarom, dat het hier streng verboden is te roken. -------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1979.…

horen dat de marcherende laarzen een dorp vol mannen naar de dood hebben geleid…

Dat wordt happen naar lucht!…

Tegen alles wat de grond vervuilde was hij de man die flink tekeer ging en hij uiteindelijk zijn baan verruilde voor een plaats in de regering Toen hij na urenlang betoog bedaarde wist Nederland van wormen en de aarde.…

Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…

zou mijn monoloog van een glim- worm willen houden voor jou je als een zonnebank vol energie laden en de aanmaak van vitamine D bevorderen tot je humeur opnieuw straalt als een pasgeboren zon met jou is het leven te verdragen zonder jou verlang ik je te zien en och ik ben er ook niet knapper op geworden, de winter knaagt aan mijn merg,…

Een worm stelt aan zijn woning weinig eisen: “Op woongebied steekt het mij niet zo nauw, Ik heb een bovenkamer bij een vrouw, Ik moet mij dagelijks naar boven hijsen. Het is er knus maar waar ik wel van baal: Het uitzicht daar is ook niet optimaal.”…

ik stuur jullie liefde voor de nacht ik stuur jullie liefde voor de morgen vol met warmte vol met kracht zodat jullie Carla’s afscheid kunnen verzorgen omringt met foto’s, lieve woorden, bloemen en veel meer zullen jullie haar groeten voor de allerlaatste keer…

ik verwaai gedachten schrijf brieven vol ongerijmdheden voor later speels dans ik op tonen van geluk die ooit voor mij geschreven waren om zo tot zinnen te komen die mij voor altijd zullen doen verbazen…

Riante woningen van VVD’ers, met stalen hekken rond het struikgewas, het eindeloze Westlandtuindersglas, het megastallenrijk van BBB’ers …. Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

De worm en ook de muis beproeft het al De genenactie van de MRP Hoe trager des te langer ga je mee (tenzij de haak en uitgezonderd val) Zo komen er nog generaties na Met kans op seks met La Patricia…