Alle inzendingen over een zwarte hoed

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…

een zaal die nog weerbarstig lacht en wacht met warm applaus ik het enig lichtpunt in het zwart die met klam zweet de sof afwacht ik knip de wilde haren weg breek zacht met wat ik zeg hun weerspannig ik tot zij met honger blik alles uit mijn handen eten hun eigen egootjes vergeten ik herder weer en hoed de kudde met mijn schapen…

in de rechterhand de andere heer neemt zijn hoge hoed in de linkerhand dan gaan de ene en de andere heer de rechtse en de linkse de klimmende en de dalende de rechtse die daalt de linkse die klimt dan gaan beide heren elk met zijn hoge hoed zijn eigen hoge hoed zijn bloedeigen hoge hoed elkaar voorbij vlak vóór de deur van de winkel…

Iemand legde een steen op haar hoofd, maar ze wou dat het een hoed was. Ze droeg hem als een hoge hoed. Zulke hoeden zijn zwaar, ze verplichten. De steen droeg in zich de tijd die haar hals sterkte en rechtte en haar wekte: ze droeg een steen.…

Ze liet die lelijke meneer Toen op 't stoepje staan: Met z'n hoge hoed, met z'n hoge hoed.…

in de verte hangt nevel laag uit bij zichzelf en de man met de hoed loopt schaduw in duister het bankje voor twee lonkt zo zalig zo zoet naar pijnlijke ziel van de man met de hoed…

Donkere wolken in de Balkannacht Boven op de grote Zwarte Berg Speelt Sinaasappel met een voetbaldwerg Het veld is hard, de focus boterzacht De smaak van sinas wil niet overtuigen En citrus valt, loodzwaar en zonder kracht Voortijdig door de mand; wie 't laatste lacht Kan dinsdag na het eindsignaal pas juichen…

Nu het nog licht is zou ik graag een ander willen zijn, een haas die zich een hoed opzet en man wordt.…

Mijn oma was in 't zwart gekleed dat had iets statigs ook bij haar, Een mooie hoed sierde haar hoofd en stond zo fraai op haar zwarte haar... 's Ochtends bracht zij bij mijn bed Een kopje thee en een beschuit, op het nachtkastje neergezet en zei: Blijf nog maar lekker liggen je hoeft er nog niet uit...…

strelen magma uit het hart de stromen gloeien pure liefde ontsnappen witheet uit het zwart…

Hoed je voor hoeden groot groter grootst geen gezicht te herkennen gedrochten benen vrij van visitatie onder grootst klik klak der net geziene hakken wekt de kak ingepakte ridderzaal zilverstaal glimt hoeden flappende randen verraden staalhard marcheren onderdanigheid schijnt gigantisch vrijwillig schijnbaar wijsloos hoezee hoezee hoezee…

Zij is de diafragma van het menselijk oog maar toen ik deze schoonheid zag in een toog van zwart besefte ik dat zij naar mij keek toen bloeide een glimlach in mijn hart en ik bezweek…

Kraaien zijn zwart als git. In Het Lokaal. Hier. Nu.…

mister sandman bring me a dream zingt de sax iedereen klapt rond centloze hoed hij speelt nogmaals mister sandman bring me a dream droomloze hoed klapt de sax…

zanden uitgedroogd en niets om handen stond hij daar te waterlanden in zijn jasje zonder panden terwijl de zon zijn hoed ontbrandde…

Nu zijn er krachten in ons volk, met weinig grijze massa, die haten onze Zwarte Piet en mikt hem in de asla. Het zijn de eeuw`ge Gutmenschen, ver boven ons verheven. Och was toch maar in hemelsnaam, bij moeder thuis gebleven.…

Van jongs af leer je: neem geen snoepjes aan Wanneer een vals bebaarde manspersoon Of als een nicht geklede allochtoon Je iets wil geven laat je dat graag gaan Dus tegenwoordig schreeuwt de Wapenpiet Neem aan mijn lekkers hier, snel, of ik schiet!…

er stokt iets in mij men ging te ver en zo kwam er een eind aan het verdragen in veel kan men berusten maar men moest en zou hem kwetsen week maken... en zo ging het dan ook er moest bittere pijn worden geleden een pijn die hij niet kon weerstaan straffeloos beschadigen zonder een enkele sanctie…

gisteren nog maar lijkt het leerde je van harte zingen hoedje van hoedje van hoedje van papier gisteren nog maar lijkt het leerden jou schade en verdriet hoed je voor zelfingenomenheid hoed je voor de basserool gisteren nog maar lijkt het leerde je dat niet het hoedje maar eerlijk en oprecht zijn je overal brengen kan en zal gisteren…

Jezus, daar gáán we weer! Ombudsvrouw Kalverboer heeft aan traditie en kinderlol lak. Voor deze zoveelste zwartepietluttigheid gaat deze dame voor straf in de zak!…

ik werp een handvol woorden in een hoge hoed en roer er met een toverstafje door maar er komt niets uit... blijkt er toch een dubbele bodem in de hoed te zitten wanneer ik de bodem los torn vallen woorden op m'n schoot die ik er niet heb ingedaan bestaat er dus werkelijk nog zoiets als magie…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

Een plons in de nacht, ik zie alleen maar een hoed -- op de brugleuning.…

Mijn fantasie vult de gaten in mijn kennis: zwarten op het zwart.…

ik groet je met mijn hoed en met mijn jas ik draag een kruis –je weet het niet je ziet het pas als ik mijn ogen in de jouwe zet en keurig net vouwt zich mijn jas mijn hoed verlicht zijn rand en zacht heel zacht vouwen mijn vingers rond jouw aangeraakte hand…

Uit zijn hoge hoed Tovert de schepper een paar Magische benen.…

Een pad in het bos paddenstoel tovert uit hoed diverse sporen…

hij is lang van stuk deze man voortstappend in een doortastende pas gedragen door zijn zwarte jas waaronder, onzichtbaar, zijn schraal postuur; een lopend skelet alras zijn bleek gelaat met ingevallen wangen en uitstekende botten lijken de ogen achter tralies te hebben gevangen en de geest te verrotten zijn vilten hoed ruim…

Ze willen alles kunnen achterhalen We krijgen na de sleepwet nu ijskoud Een zwarte doos door onze strot gedouwd Hoeveel moet ik straks voor dat ding betalen Wel honderd euro vroeg me laatst zo’n doos Niet meer dan vijftig zei ik quasi boos…

Eerst waren het gewoon nog goede knechten Ze strooiden gul in een of andere hoek Maar tegenwoordig is het and’re koek Want zwarte pieten zijn nu ook gaan vechten Ze hebben de gebruiken goed geleerd Dat noem ik nou pas echt geïntegreerd…