Alle inzendingen over geul

nooit nu wel wij van zee afgeleid over het rechte dijkpad met zicht vanuit den hoge op vernielzucht nieuwbouw villa's doorzonwoningen kris kras garages in wit grijs steen nieuwe barbarij de geest verdreven uit ruige landen even later ging ik vreemd prikkeldraad wegblokkades voorbij op kijkduin naar strand wind wild kolkende golven geulen…

Allengskens wordt het stille nu, gaan schuilen zijn de winden; de vlagen wijken ruggewaards, en ‘t regenleger snelt, beneden, in de geulen en de goten, met geweld, om asem, in de ondergang, en veiligheid, te vinden.…

Schitterend, verlicht door de zon Waar ik mijn ogen niet afhouden kon Was een vogel in de sneeuw Al leek het een eeuw Voor hij was geland Op het witte strand Met lens in de aanslag Tussen het prikkeldraad door Op mijn gehoor Heb ik het plaatje gevangen Door de kou bevangen Koud was mijn teen Meteen ging ik heen Aan mijn hand een fiets Langs de geul…

Geen stijl, maar des te meer karakter heeft de stad, Een harde en benepen eigenzinnigheid, Die zich de maat van alle dingen waant; Een stugge sfeer, vol plotselinge volten - De pleinen liggen meest terzijde van 't verkeer, Dat, saamgeperst in zulke smalle geulen, Dat reeds een sandwichman zijn houten vlerken schuurt, Chronisch aan spijsverteringskrampen…

bij smachtende lipjes met sluier in tipjes mocht ik raden waar zij was made haar tongval verraadde zij was made tussen Alke- en Hoogmade van eier en zaden uit Limburgs Imstenrade…

Schrikt u niet, hij heeft aangekondigd dat 'apenkooi' mag rijmen op 'beestenboel' en 'schin op geul' op 'mallemolen'... en 'dollen' op 'dolen'... omgevallen klanken in een doolhof van woorden...…

Ze draagt een ster van chroom, Duiven vluchten loom, verlaten de dorre geul waar snelle snavels de kruimels ruimen. Wie verschuilt zich achter getint glas?…

Hiemstra had het volk verkondigd Dat het midden van ons land ten zuiden Der meren van de Flevobinnenzee Geteisterd werd door lagen dichte mist Dat deze zich des nachts had uitgebreid Tot gans de hoge noordelijke helft Van 't ons omringend lage polderland Alsmede tot de zuidelijke zand- En lössgrond van het Lim- en Braboland Van Dommel, Geul…

Diep is de geul waar uw benen door trappen, Vast is het zog, dat zuigt om de stappen Van uwe steigerende voet, - Lijk het heir in de afgrond dier sterre aan dwergen: Bouw uw nobele geest als een burcht op de bergen. Het rijzende licht tegemoet: - Geen blikken zien terug naar beneden, Wij graven zelve de treden, Voort! voort!…