Alle inzendingen over in woorden uit een l

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

'après-midi d'un faune In u hoor ik lyriek op dansakkoorden Een melodie als tango zonder woorden…

soms heb ik van die momenten, dat het even niet meer gaat. zelfs de zon die stopt met schijnen, alsof 't geluk mijn hart verlaat. maar telkens voor het echt te laat is, en 't drijfzand me omsluit dan pak jij m'n hand en maakt me vrij, en jij laat me zien wat geluk moet zijn..…

Ik denk ik denk aan die tijd aan die tijd die niet terugkomt die niet terugkomt denk ik...…

Je ne parlerai pas ; je ne penserai rien: Mais l'amour infini me montera dans l'âme, Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, -heureux comme avec une femme.…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

L'amour, d'amour, d'amour, je t'aime d'amour…

De vraag staat nog open nu de woorden ontbreken die kunnen omvatten het ont-hoopte verlangen naar een zinloos gedicht. De vraag staat nog open nu de zinnen ontbreken die kunnen ont-vatten het verlangde gehoopte in een woordloos gedicht. Zwijg de vraag op het ontstelde antwoord van gestolde hunkering tot opgehoopt verdriet.…

vuurrood gloeiende haard hij straalt warmte ik zie ijsbloemen smelten gezelligheid…

het was jouw warmte waarvoor ik ging natuurlijk lette ik op aantrekkelijkheid de lijnen van je lichaam het profiel van je gezicht was ook waarvoor ik viel maar die warmte voelde aan als een huis met l. label de l. van liefde jij vol duurzaamheden opgegroeid met puur respect voor de natuur jouw genen hadden al eeuwen…

Lieve L., Natuurlijk had je het recht om ermee te stoppen maar hierbij een klein briefje om je te laten weten: Toen jij jezelf ophing hing je ook een beetje mij op.…

Alle teentjes drijven in het water Falderalderiere falderalderare 't Was een cobra en een nogal zware Fal fal falderalderalderal oh wat een knal l…

niet te zijn daar heb je geen pc bij nodig nee, L & H nog veel minder het is aan hem de beurt, maandelijks een streepje cent voor de dagen na zijn faillissement op de wereldbeurs…

Dat beeld, voor er woorden zijn die invallen, zeggend: het is heimwee. Dat bedrukt.…

de klaproos bloeide die ene dag de lucht was korenbloemenblauw een vlinder zocht haar laatste bed heeft wijds haar vleugels neergezet alles in eenvoud de liefde van Jou anne c. possel, uit: 'wij bestaan voorbij de woorden', 2019…

En altijd als ze mij met U aanspreken denk ik dat ze de L niet kunnen zeggen. Misschien kan IK maar beter accepteren dat U dat toch niet meer zult kunnen leren.…

voor L.…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Steevast vervloek ik in godsherejezusnaam onkuis gescheld zoals l.. en ook k..! © Inge Boulonois…

( woorden uit Psalm 139)…

2015 wuifde ik uit met een traan, van al het verdriet die werd aangedaan. Terroristische aanslagen, die wij met afschuw op de media zagen. Ik zal proberen niet meer achterom te kijken, dan zie ik toch maar overal lijken. Gehersenspoeld en gedwongen, hun hart in haat gewrongen, jonge mensen uit hun milieu gesleurd, hun familie door emoties…

Interview met de twittermonnik: Ik stuitte die dag op de sleutel tot het perfecte geluk. Het leven is Yin en Jang, geluk een werkwoord, het is als een Griekse tragedie. Ieder mens is uniek; jij bent jij, ik ben ik, zoals hanglampjes van lege augurkenpotten. De zee is weids, diep en onpeilbaar, luister naar je eigen zeegeluid. Dat kan…

Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

Hij schrijft "grilig" en als ik wijs op de l en zeg dat er één bij mag antwoordt hij blij: "Geeft niet, ik ben dyslectisch." "O", zeg ik, "sgreif dan maar wad je wild" --------------------------------- uit: 'Vreemd lezen', 2004.…

Ook Petra L. is van haar bed gelicht, Want men vond onlangs in haar woning stoffen Die mogelijkerwijs kunnen ontploffen Of waarmee soms een brandje wordt gesticht. Ook is bij haar een keukenmes gevonden Waarmee je iemand lelijk kunt verwonden.…

L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

Met een grote L…

ik ben dronken maar niet van geluk ik ben moe maar niet van het werk ik ben verliefd maar niet meer op jou ik ben jong maar niet van hart ik ben wijs maar niet van de ik ben wel goed maar niet gek ik lach tranen zonder tuiten ik heb dorst maar niet naar kennis ik heb genoeg maar niet van alles ik ga maar niet op pad ik hoor…

We kenden elkaar al zo lang, ze was een als een beste vriend voor mij, ja, ze was mijn vriendin. En hoewel we niets hadden, hoorden wij bij elkaar. Veel deden we samen, en we misten elkaar als we elkaar een tijd konden zien. In de dingen die we deden, of juist niet deden, het eindeloos luisteren naar rustige muziek, liggend op de grond, het samen…