Alle inzendingen over langste dag

Vooruit geen angst, Eerlijkheid duurt het langst.…

Pas daarom op bij uw gesprekken, Dat u aan het langste eind blijft trekken.…

aangezien een moment op zijn langst luttele seconden ons allen doet leven als wij leven en als wij leven ons verlangen altijd afgekeerd van dat ene moment hoe kan ik zonder prangende vragen of jouw angst te doen dagen toch zeggen ben een vent luttele seconden waarin je geest nog rent altijd afgekeerd van dat ene moment ben…

Als noorderling voel ik mijzelf reusachtig En loop ik met mijn hoofd trots in de wolken: Van allen die de aardbodem bevolken Ben ik het langst en wel eeneenentachtig. En was ikzelf niet zo bedroevend klein Gemiddeld zou ik dan nog langer zijn.…

Wat moet ik in de toekomst, wat voor wegen liggen open, Kiezen voor de veilige haven, veel risico lopen Zet ik op het spel, alles wat verworven is Deze nachten zijn de langste, je kijkt op, en ziet dat het al weer morgen is.…

Moederziel alleen Zo heeft ze dan de langste tijd in jaren Al is die tijd allang niet meer de hare…

op mijn dekbed bloeien prachtige oranje bloemen mijn blauwe negligeetje past daarbij wonderwel buiten is het bitterkoud binnen word ik verwarmd ik droom en ruik de geur van een zwoele zomeravond…

Het is zo moeilijk om te zien hoe je langzaamaan verdwijnt terwijl je toch aanwezig blijft ik zie je angstige onzekerheid de hulpeloosheid van vergeten jouw lege ogen niet meer weten het verliezen in en van jezelf en telkens als ik jou weer zie ben je een stukje verder weg schrijnt de pijn opnieuw vaarwel in het langste afscheid dat…

IJzeren tranen plengen over mijn wangen Pijn uit lang vervlogen dagen Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor…

Ik kan ze allen neerkrijgen Dat is het juist Mijn gevaarlijke ik Is mijn eigen angst Het goed gebruiken van je machten Duurt het langst Maar ik zal ze temmen De anderen laten gaan Mijn ziel behoeden Voor wat ik anders had gedaan…

dood, het heeft zich uitgeput en laten kussen in de langste nacht en verlaat ons zonder schroom.…

Het daglicht zegt al vroeg tot ziens toont vaak lang z’n schaduwlagen in de strijd tegen de lange nacht die nog steeds sterker lijkt te worden slechts langzaam nadert de wending vermindert het gevoel van winter in je hoofd…

om de vrucht heel te laten en de boom geen pijn te doen helaas zwiepte dit jaar geen geluk want bij de grootste vrucht brak ook je langste stok in haar laatste vlucht…

Maar ik heb altijd pech, vandaar mijn angst: Straks geldt voor mij vast: eerlijk duurt het langst.…

Leven dat zal blijven stromen Nadat de zon over jouw bestaan Is ondergegaan - Ons afscheid hard En onverbiddelijk, En toch vertrouwen we Op het licht dat altijd Terugkeert, ook na De langste nacht - Weet dan, dat ik Zoals altijd op je wacht…

De zelfscan heeft zijn langste tijd gehad. De maat is vol en wordt nog altijd voller, het woord van ‘t jaar wordt denk ik ‘vakkenroller’.…

een wereld vol jagen en jachten op vrede en succes in de maand met de langste nachten de hoop om dat te bereiken is al vervlogen met in de spiegel te kijken naar het intens vermoeide gezicht de vrije dagen zijn snel verdwenen met nog meer water naar zeeën van overvloed en decadentie te dragen duurder en mooi maar met een moraal…

om wat najaarsverdriet ze kleurden uren en dagen in zwart over grijs naar rood en blauw en dan: delete ze lossen op, verdwijnen in het donker van decemberdagen totdat ik enkel nog die éne over hou.…

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…

Als straks de laatste korenwolf verdwijnt dan trekt de geldwolf aan het langste eind.…

als raadselen in de nacht waren alleen bepaalde akkoorden blijven hangen doch was de verbintenis zachtjes aan weggestorven in de (schijn)heilige mist de zin ' maar lief me dan ' echode het langste na tot handen zich ontvouwden ze snakte naar adem…

Het aardgas heeft z’n langste tijd gehad. Het broeikasgasniveau moet naar beneden, want dat beïnvloedt weersomstandigheden. Zelfs Kamp zegt: “We gaan aan de megawatt” In Groningen kan men weer ademhalen. Maar mondjesmaat...de CO2 moet dalen!…

slag de aard ontmoetten in een lucht die omlaag kwam uit volle sluizen is de dag weer heerlijk opgefrist nadat die eerder al zo feeëriek begonnen was…

Geen verwachtingen ik neem vrij vandaag ben ik en zal iedere dag zijn mij durven dromen kind de vlinder in de wind weer te zijn niet verblind door tijdsduur spijt of pijn natuur zonder angst ieder uur om het langst al is het nog zo guur en waait het nog zo hard bij de start op mijn best op het gevoel zonder doel of richting nog…

daar trekt de kachel aan het langste eind, daar soezel ik de dagen door, daar ben ik de hermelijnen koning. jouw naam zal ik niet noemen geheimen mogen als spinragtakjes hangen. ik pluk ze één na één na één. ze groeien tot: lieveling, omhels me en… hou je van me?…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

Klein meisje in mij groei ga eens groeien Leer van elke dag een vrouw zal opbloeien Klein meisje in mij banger om de angst Malen in het donker eerlijk duurt het langst Klein meisje in mij boos verlegen en lief Wordt nu eens groot wees niet altijd zo naïef…

die dag Een voetval als ruisende grassen Ook dat ze jong was die dag Een adem als wind over meren Ik zei: het langste licht is al geweest dit jaar De tijd drukt als een zware deur op zwakker wordend vlees Zij zei: de kersen zijn zoet en gerepen Slaap in de schaduw van mijn lijf Al wat je vreest stroomt langs de bloeiend weidse velden…

mooier dan een blues klinkt haar hese stem na langdurig gefluister nog iets versluierd doch steeds lichtblauwer wordt het uitzicht op het meer haar lach beslaat het glas en in de wasem lees ik al de noten op haar zang nevelweersprekend zal zij degene zijn met de langste adem…