27852 resultaten.
geen poëzie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 237 ik draag wervels
van een beest
op een eiland dat zichzelf
wil verdrinken
korte en lange verhalen
kraken uit kaken van vloed
stuwen beenderen en karkassen
uit de zeebuik
*
zij baart het verleden
met dode vleugels terwijl oude eieren
openbarsten door regenvlagen
de stank, nog gruwelijker dan ik wist
schuift voor de wolkenhemel…
Dan met poezie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 89 Veel raadsels
En geheimenissen
Kom ik tegen
In mijn leven
Weet niet meteen
Het hoe en
Het waarom
Toch weet ik
Dat ik alles
Wat te duiden valt
Niet nauwkeuriger
Kan omschrijven
Dan met de hulp
Van mijn poëzie -
Beter, en nauwkeuriger
Kan ik het niet zeggen…
wat is poezie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 ik weet het niet
schrijf iets met die bedoeling
misschien is het poezie
misschien ook niet, zeker
moet er een moment in zitten
dat er vogels vliegen naar het zuiden
of dat er een kraan druppelt
terwijl je depressief in bed ligt
vrolijk fluiten de vogels
in de vroege ochtend buiten je raam
is ook goed en denk dan aan haar
en alleen…
Poëzie
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.304 Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je ze een hand op het hete voorhoofdje
legt, zo dun als als de sneeuw gaat liggen,
en het helpt niet:
zo helpt poëzie.
----------------------------
uit: 'De gedichten', 1998.…
Poëzie
gedicht
4.0 met 7 stemmen 3.853 Verleggen
van dit leven is gewichtig. dat je hier bestaat
alsof je altijd zal bestaan lijkt eigenaardig
- en al die mooie dingen dan -
om alles weg te gooien voor wat poëzie is te lichtvaardig.…
poëzie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 het maakt stil
dit dromerige kleine schilderij:
ingetogen tere takken judaspenning
in een Japanse vaas
de ontmoeting van het oog met
de verstilde poëzie van deze
heldere eenvoud is de balsem
voor een verdwaalde ziel…
poezie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 bij poezie
denk ik eerder
aan woorden
dicht bij de bodem
vlak boven het water
of diep er in zie je
opeens een meerval zwemmen
je weet niet wat dat betekent
als je dat niet weet
weet je eigenlijk niet veel
terwijl de wind waait
over onrustig water
herhaal elke mooie zin
blijf alles zeggen
kijk naar de lucht
de vogels…
Poëzie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 Poëzie is
een emotie
begroeten
die door gedachten
gevonden
daar woorden aan
heeft verbonden
zonder moeten…
Mijn poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 zijn
In een God vergeten tijd, de horde tussen twee vuren
Opgejaagd; het oog boos verduisterd vol pijn
Dwars door de duisternis, dat rustig lied
Tegenwind in 't zuiver hart van 't kind dat zingt
Dat God onze God alleen Uw wil geschiedt
Een lied, een bloem, elk met een eigen geur, de klank
Doortrilt 't gehoor van droefenis teer mijn poëzie…
Poëzie is…
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.541 Poëzie is
als je het hart opent
met een zilveren sleuteltje
dat ook op een fietsslot past
Het doet er niet toe wat de dichter
beweren wil als het maar waar is
voor tachtig of honderd procent
Soms worden de woorden zwaar
als van goud, en blijven niet drijven
En soms is een zeepbel genoeg
om het barsten der aarde te zien
We moeten…
POËZIE
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.460 Een klinkende woning openstoten
een huid van taal blootstellen
aan weer en wind.
Woorden vinden
naar het hart van de werkelijkheid
langs de weg van de meeste weerstand.…
POËZIE
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 266 op zijn zestigste,
ontdekt hij de poëzie,
alsook het leven…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 92 de achtergebleven
woorden van de herder
die vergeten zijn
poëzie is een magische bezem
die in het boek der tranen
de boze geesten verjaagt
zij is de taal die het raam openzet
de bittere geuren binnenlaat
om het zoete te proeven
de rouw om de teloorgang
van veiligheid en troost
poëzie is een rivier…
de recensenten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 256 is gemaakt
en nooit aan poëzie heeft geraakt
de boodschap is niet belangrijk
we kijken naar naam
of die past in ons streven
dat ook goed is voor faam
dit is ons motief wij maken dichters
want poëzie is alleen door lezers
aan schrijvers te geven
wil melker
23/06/2006…
vraag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 381 is het de poëzie bij een foto
of de foto bij de poëzie
dat is de vraag
de dichter echter
kent het antwoord
maar hij geeft het niet prijs
hij zegt de lezer mag zelf
de keuze maken…
jaren worden dieper
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 301 legt een vraag zich neer
in poëzie
de dood
met besneeuwde lippen
aan woorden likt
het blijft een bewegen
al is de avond net
hetzelfde
en lacht een kind om honing
aan moeders hand
ween ik dan
om de vreemdeling
die in de schemer de stilte
binnentreedt
*
ik tik tegen de binnenkant
van deze verzen
en ruik angst omdat er liefde…
Vleugjes poëzie
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 439 je schijnt
als altijd licht
straalt in het duister
van mijn woorden
licht de donkere
kant van letters op
die in samen denken
zijn geboren
ik adem het gedicht
maar zwicht voor
vleugjes poëzie van jou
verander het dan gauw
ja ik erken jouw kracht
van ongeschreven regels
het wit heeft blijvend
liefde tussen ons gebracht…
Schoonheid van poëzie en kunst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 67 in stille lijdzaamheid wachten duurt lang
maar ‘t licht
is naar beneden gegleden
rijst op boven de vreedzame dieren
door ‘t goud golvend gras
de schoonheid van liefde
zo blauw
als de hemel blauwt
en bloemen
poëzie weer openvouwen
de koorts der kunst
weer in mij blaast…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
Aan de oever der rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 49 het uiterlijk van de dichter werd zacht wanneer
het de gevoelens weerspiegelde waarvan het
hart sprak verlicht door een glans van liefde
goedheid en waarachtige toewijding
des te sterker voelde de kunstenaar
in het bewogen hart de angel van de
duivelse kwaadaardigheid steken, hier
en daar en overal waar de echo’s
van het kwaad weerkaatst…
pennengekras
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 229 ooit zal ik je vinden
en luisteren naar je pennengekras
en zal je niet verloren laten gaan
ook al ratelt het mij door merg en been
bestuderen zal ik je,nauwgezet
jouw verbijsterende poëzie
zal ik ruiken in het zweet van liefde
mijn neusgaten zullen zuigen
en lippen wolken openbreken
jij sleurt mijn adem door
hemelse…
in mijn eentje thuis - dijksgracht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 415 de finse rondjes
met hooggegist mosselbier
en walnoottaptoe
vooruit nog een bier
wanstaltig grote olijven
en privé poëzie
voor het raam drijven
slagroomsoezen en zwarte drop
te druk om te koken
glazen lambrusco
en opgeklopte liefde
op franse tv
blik ratatouille
zakjes aardappelpuree
daar doe ik het mee…
ZONDER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.861 (na een opofferings-dagje)
Een dagje zonder zonnestraal,
Een nachtje zonder stergeflonker,
Wat zijn ze donker! -
Een lente zonder nachtegaal,
Een bloemknop,
waar geen dauw op druppelt,
Een beek, waar geen koeltje* huppelt,
Hoe doods en kwijnend allemaal!
Maar o! een dag
één enkle dag,
Dat ik u niet aan ’t hart mag drukken,
In zoet verrukken…
Toen bliezen de poortwachters op gouden horens
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.455 Toen bliezen de poortwachters op gouden horens,
buiten daar spartelde het licht op 't ijs,
toen fonkelden de hoge bomentorens,
blinkende sloeg de Oostenwind de zeis.
Uw voeten schopten omhoog het witte sneeuwsel,
uw ogen brandden de blauwe hemellucht,
uw haren waren een goudgespannen weefsel,
uw zwierende handen een roôvogelvlucht.…
poëzie thuis...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 35 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
Tot de gesluierde zomer
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.231 Wat wilt ge, o Zomer, 't aanzicht niet ontbloten,
Maar schuilt en houdt de sluier voor die ogen,
Die ons te aanschouwen nimmer nog verdroten,
Hoe vaak ook hun beloften ons bedrogen.
En schoon ook soms die plooien het gedogen
Dat onze blikken langs uw leden schoten,
Wat troostten ze ogen, die niet drinken mogen
Stromen, die u uit de open ogen…
Afscheid
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.191 'k Heb afscheid van het leven nu genomen.
Ik wist het ogenblik dat zon en maan
Tezamen langs de hemel zouden gaan
En alles ging als ik m' had voorgenomen.
Nooit bloosde 't licht zo ernstig achter bomen,
Zo helder gaf nooit alles te verstaan
Hoe het voor andren ging weer open gaan —
En verre zag 'k de Rijn lichtspieglend stromen.
Uw oude…
Geloven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 559 Wanneer ik nu in de oude bladen lees
En zie het wonder beeld-werk van die tijden,
Die nog voor 't heil-begerig oog belijden
Een geloven, dat hoog boven werelds vrees
En hel en dood en wat het meeste dees
Tijden onteert: kil onverschillig lijden
Van weedom, hief tot 't hoogste heil verbeiden,
Des dervend nu doolt menig hart als wees;
Dan…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
De jonge zeeman.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 747 'k Ben zeeman; - van echt Hollands bloed,
Heb ik mijn lust in 't varen;
Vindt gij aan wal het leven zoet,
Ik zwalp liefst op de baren,
En, ben ik jong, vaak is de orkaan
Me toch al over 't hoofd gegaan:
Hoezee!
'k Ben zeeman; - hier op 't nuchter strand
Wil 't mij niet lang behagen;
Veel liever hoor ik door het want
De winden…