Alle inzendingen over mee draaien

Eén met de stromingen: tegen en mee. Hij was blij met deze plek verbonden te zijn. Nu kon hij het touw eindelijk laten liggen, want hij wist inmiddels precies waar de bewuste plek zich bevond. Trots was hij. Op zichzelf en op deze plek, die hem heel veel houvast bood. Wie had dat gedacht? Ja…inderdaad… Hij.…

Ga mee door ruisende velden saam weerstaan loeiende wind bulderende golven schuim waar lach klinkt achter koppende duin.…

En altijd weer verhuizen met pappa en mamma mee wat moet ik met plavuizen op een onbekende stee mijn vriendjes en vriendinnen denken dat ik hier leuk speel ik lees hun korte zinnen in de chatbox en mijn mail op school ben ik een vreemde voor de hele klas en mij ik voel mij een ontheemde ouders maken mij onvrij.…

Je moet met me mee, ik wil niet in mijn eentje -- door de regen gaan.…

De frons Zit in ieder kind Blijft bij je Bij iedere omkering van de wind de wind waait elke dag Zacht of hard En in hoeverre je draaien mag Mag mee laveren In de golven De frons Is er bij de bochten De diepere krochten Bij de verwondering over het ontdekte Het ik, het ons De verhoudingen De spiegelingen In het ik en het ons Dat is de…

ik zie de golven overslaan hoe donker wordt verzwolgen hoe wit maar steeds blijft gaan ik volg het krullen van de lijn het schuim verdwijnt en laat de diepte zwart verschijnen ik draai en kolk mee het sissen wiegt verleiding ik voel de vrijheid van de zee nog aarzel ik terwijl het water langs me gaat vandaag zich spiegelen laat…

De meesten denken met de kerst aan een groot diner en nemen in de supermarkt dan ook van alles mee. We versieren onze kamers etalages en een boom zingen liedjes, geven pakjes en zijn opeens erg vroom! Draaien opeens kerstmuziek, van Elvis tot veel koren, maar..wie van allen wil die dagen de echte boodschap horen?…

Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien.…

speel even mee langs snaren van onze blauwe wind we dansen dan totdat jij je in het ronde tollen bevindt en ik touw laat vieren of laten wij dollen in een genoeglijk rijmende ritmiek die jij van nature zo bemint draai, draai toch terwijl je haar, in vlechten geknoopt, zwiert langs de duinen van mijn verlangen waar mijn handen…

Ik hoor nu nog de zee en zie haar golven ontstaan en in een beweging voor verre tijden blijven bestaan Ik voel nu nog het zand dat door de zee wordt gekust en straks door de wind in gladgestreken slaap is gesust Ik ruik nu nog het zout en deze zon op mijn huid en de kijkende lucht van het stiekeme mensengeluid Maar er komt een moment…

leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg Hou die lippen nu maar op elkaar Het zou beter zijn als je zweeg Draai…

Jaren gaven mij vertrouwen en geloof in hoge macht die als ik bid de woorden voegt bij een universele kracht welke over de aarde waakt als liefde in de mensheid daalt verweven tot onbreekbaar lint alle volkeren samenbindt dus draai ik hoopvol elke rol nauwgezet een aantal keren geef mijn gebed mee aan de wind verlangend dat het vrede…

de prins nam een kikkerslof mee hij vergat het glazen muiltje assepoes zit wenend bij de haard de reus at de gelaarsde kat op de toverspreuk, die was verjaard een markies zit nu met muizen sneeuwwitje dook in bed met de dwergen haar prins had de verkeerde Tom Tom hij hokt nu samen met Dorenroos . marion spronk | 7 maart 2009…

Draai bogen om haar diepe tonen. Meng haar lievelingsroze door de schemer. ----------------------------------------------- Maastricht International Patry Nights, 2006.…

jouw dans rijgt stukjes stilte aaneen haalt uit geluid zachte tonen in draai en bewegen komen vorm en ritme tot leven als melodieuze lichaamstaal jij nodigt uit met handen en voeten in een sierlijk begroeten als parels stralen je ogen tijdens ons zwevend gaan ik danste als schaduw achter je aan…

Hoe moeilijk is het Om de ultieme waarheid Te achterhalen, als ik het Met mijn eigen waarheid al Zo moeilijk vinden kan - Waar anderen de horizontale En de verticale lijn volgen En op het snijpunt van beide Hun verhaal baseren, hou ik ervan Om de zaak nog net even Een kwartslag te draaien, Voor het verkrijgen van Een iets andere…

vragen malen schouders ophalen vluchten voor alles alweer ik draai me om kom ga met me mee ogen vragen handen klagen zeg geen nee we graven ontdekken openen zacht de gestorven tijd van mijn jeugd die niet mag je gebaar die aai over mijn haar je bent er we delen in godvergeten zeer…

vandaag draaien boomtoppen met hun wolken mee het gebergte aan de einder blijkt een ruwe hemelschets ontwaken is nog gaande daglicht is voor vogels afloop is in hanepoten geschreven, zelden aangenaam de woorden tuin of straat in de zin zonder punt overal eenrichtingsverkeer het gerucht gaat als de ochtend breekt zonder slaap te vatten…

We kampen met een huisartsentekort Dat door vergrijzing verder nog zal groeien Nu al zijn basisartsen reddingsboeien Waarmee de hoogste nood vermeden wordt Een jonge arts heeft vast een frisse kijk De vraag is of die werkt in de praktijk…

het blaadje hangt hoog aan een tak wat heen en weer te waaien en samen met het bladerdak draait het zich met groot gemak zodra de wind gaat draaien het blaadje leeft maar één seizoen straks waait 'ie naar benee' dat is gewoon wat blaadjes doen maar nu is 'ie nog lekker groen en waait met alle winden mee…

De zee/Il mare Wil me wat vertellen hij fluistert naar me komt steeds dichterbij trekt zich weer terug komt opnieuw en verdwijnt Dit herhaalt zich ontelbare malen Zijn verhaal wordt steeds luider Zijn taal steeds duidelijker Kom ga met me mee Kom, kom, kom..... Maar ik kom niet Draai me om en ga naar huis.…

de gaten ze staan stil en draaien pas als ik het wil hun tijden tot geweest…

Gedachten blijven draaien, er komt niets zinnigs uit, misschien moet ik uitwaaien; ik neem nu mijn besluit...…

Waarom draait de maan? Om de zon draait de aarde, daarom draait de maan.…

toen alles beter was toen was ik er nog niet de Grote Buitensluiter en straks, als alles beter is dan ben ik alweer weg wat rest mij nog dan glimmen om het feit dat bont het wint van wit de handwas is helemaal een lachertje – ik geef het maar een draai…

ik wals heel efkes voorzichtig in de ronde ze kleeft aan mij haar voeten staan op de mijne we draaien, gans de dag niet te hard want we zijn bang elkaar voor altijd te verliezen…

de wind zucht de wieken bewegen het hout slijt, en de tijd draait er als altijd omheen.…

uitgelaten jankt zij naar mijn bedoeling het was echt schrikken dat zij mij begreep mijn oog viel op haar achterste dat kneep tijdsbestek leek voldoende op besnoeiing op gras en niet op straat riep ik naar Hilde het viel juist thuis op het karpet dat gilde…

Ik weet het wel, ik heb jou wel door jij liegt toch constant alles bij elkaar De waarheid zeggen, bedank je voor bemerk ik ‘t, dan zijn de rapen gaar In jouw wereld leeft de waarheid niet zonder die leugens voel je je eenzaam Doch als je opeens een waarheid ziet bloos je eventjes en lach jij minzaam In je leugens raak je dieper verstrikt…

Het gedeelte van mijn geest dat deint in de wind Voelt zich prima Het gedeelte dat uit de wind zit In de luwte van mijn hersengolven Voelt zich achtergelaten Weinig te doen maar wil zoveel Tijd om mijn hoofd te draaien…