3220 resultaten.
Windroos,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 278 Jachtige sneeuw, waarvan de
vlokken zich bewegen op de
vleugels van alle gekozen
winden, de windroos van het
kompas is niet vermurwen,
verwijst naar een bestemde
richting van het bestaan,
verstuurt de adem over
thuislozen en allen die nog
verder moeten gaan, het ijzelt
glas over beminden en iedere
gezinde, bewegingloos is de
kristallen…
vul het glas
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 414 de dag is onrustig, wil deuren
toetrekken
ik sta dichtbij
en mijn verlangen wordt even groot
om jou te vinden
ik zal het verleden ontmoeten
in toekomstig geluk en weer afscheid nemen
tussen de teugjes door
het zal niet langer
dan één seconde duren
glanzend, gretig
wanneer de nacht in déjà-vu
een nieuw en groot lichaam baren…
de waarheid op een viltje
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 503 ik heb dat niet geschreven
plaatste slechts mijn glas terug
en daarbij is het gebleven…
EETWAGEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.622 Ik zag de zonnestralen
Een eeuwig ogenblik verspelen in zijn glas.
Hij zal nooit weten (God weet waar wij dwalen !)
Dat ik de Dichter van zijn wijnkelk was.…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 479 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Geslepen glas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Geslepen glas, in de spin; rijgt mij tussen
al zijn draden in. Geslepen glas, gevangen
in het spinnenrag; wacht ik op die ragebol
die mij boenen mag.…
Ik zag je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 'k Deed m'n ogen open,
voelend dat je er was
niet slechts een verschijnsel
nee ik zag, je wazig
als door glas.
'k Was blij je te zien
was al eventjes gelee
'k zie je niet zo vaak meer,
maar volgend keer
ga 'k met je mee.…
Kapot glas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Grijze splinters glas
strooien as rond
in de woestijn.
Ze weerspiegelen de ruimte
van de kapotte krater
van vroeger.
Pas veel later
slaat alles
wat kapot ging
in.
Wat het losse zand
had kunnen lijmen,
vormt een vaste substantie
onder de druk
van de inslag.
Ver weg verstopt
glas
onder woestijnzand.…
Student
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Daar men bij Vindicat voor ‘nano’ koos
Als coating voor de splinternieuwe muren,
Zal schoonmaakwerk nooit lang meer hoeven duren,
Ze kunnen vrijuit kotsen in de soos.
Je hoeft ze daar nou ook niet te moveren
Nog meer dan ze gewoon zijn te vomeren.…
De flowerpowergriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 de sloop
waart in de wijk
nog staan er naoorlogse
karkassen uit de snelle
nieuwbouw toentertijd
wat ooit een warm en
intiem thuis is geweest
wordt nu zonder enig
mededogen uiteengereten
gedoemd om te vergeten
nog resten sporen op
geverfde muren en behang
zij openbaren stukjes leven
uit verstreken jaren
hun wereld was niet bang…
Rijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 310 langvergeten warmte
van voeten om de haard
bij lieve drentse moeke die bewaart
de appels van de pluk
de boontjes uit de tuin
herinneringen aan één stuk
zij laat de kippen scharrelen
voert het zwijntje in het hok
en brengt de geiten bij de bok
laat de herfst weer dwarrelen
het voelt nog zo vertrouwd
voor wie mijn generatie kent
ik die in nieuwbouw…
wijn
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 2.178 je nipte aan je glas
van rode wijn.
met je glanzende ogen
keek je naar je glas.
je zat voor je heen te dromen
al kijkend naar de wijn.
je dronk er voorzichtig van
al dromend van je glas rode wijn…
Een respectloze actie
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 184 Ook ik ben zeer begaan met het klimaat
Maar deze actie was beslist foutief
Ik heb Het Meisje met de Parel lief
Het werk bekladden was een dwaze daad
Ik was geschokt dus mijn reactie was:
‘Toon ook respect voor meisjes achter glas!’…
de bodem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 een leeg
glas op
een lege
tafel het
zicht is
meer dan
het zien
met de
ogen op
de bodem
van het
glas ligt
het sterven
van de tijd
de schilder
toont de
gestolde
eenzaamheid
in vage
lijnen en
een witte
vlek
het lege
glas op
een verlaten
tafel…
Verlangen naar het platteland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 444 Woonde ik maar in een oud huis zonder opsmuk
met gammele kasten, bedden, ramen
en kieren, waar soms muizen door kwamen
maar ook de zoete geur, van vergeten geluk
Nee het is nieuwbouw waar ik in woon
strakke hoeken, tafels, wanden
alles volgens een uitgemeten patroon
ik kan er mijn hart niet aan verpanden
Doe mij een pittoreske boerderij…
Chatten III
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 3.838 Verdomme
waarom ontmoet ik je nu pas
op dat scherm,
dat koude glas
Jij bent 't
de tekst die ik las
op dat scherm
dat koude glas
trillend tast ik de toetsen
kneet iedere zin
dat scherm
dat koude glas
'n begin…
King Clear
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.748 Op een avond komt ze aan
in het huis van de bewoner
alles is van glas
de deur de tafel
zijn hoofd is van glas zijn voeten
rinkelend karkas
hij wil drinken uit een glas
ziet haar niet komen
ze draagt een glazen jas
love you tintelt hij
ping!
----------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
Ontbijtcommunicatie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 690 het dit keer in haar glas,
gaat verder met de afwas.…
Broos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 527 Wij zijn
broos als glas
breekbaar
als glazen
Het zal u
niet verbazen
dat woorden
zinnen hard binnen
komen
onze dromen
tot splinters
gruzelementen
Pak het glas
op
veeg scherven
op 'n blik bijeen
Niet meteen
want in het glas
zien we nog
de weerspiegeling van tranen.…
Kerst
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 841 Kleur van Ziel
Vult de dag,
Tot schemering inzetbaar wordt
Voordat iets wordt gezegd
Wordt glas na glas gevuld
En al het leed dat er nog was
Is in benevelen gehuld…
Woorden op het glas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 90 Daar ligt oma
achter glas
ik wou
dat er geen
Corona was
we schrijven
woorden op het glas
door Corona
sterkte
lieve oma.…
Het laatste glas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 Zeg me, wanneer het tijd is voor het laatste glas.
Vertel over je leven en hoe goed het was.
Zeg me, wanneer het tijd is voor het laatste glas.
Deel de tranen van weemoed en verdriet,
om hen die je te vroeg achterliet.
Zeg me, wanneer het tijd is voor het laatste glas
En ik vertel iedereen wat voor een pracht mens je was.…
Jouw schaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 527 zag vaag
jouw schaduw
in glas
wist dat
ik alles
al had gehad
nog sprankel je
licht twinkelend
ondeugend terug
gevangen in
glas dat altijd
bodemloos was…
nazomeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 322 er zit een dame op een kreupele bistrostoel
haar weerspiegeling breekt in het gescheurde glas
ik zie enkel stukken dame want waar haar ogen moeten staan
zit er een gat in het glas van het raam op het terras
met de kreupele bistrostoel waarop een gekreukelde dame zit
met een glas
witte wijn…
land van me
gedicht
2.0 met 14 stemmen 3.267 gedomesticeerde koeien
maar ook Przwalski paarden
en Heck-runderen
bij steppeachtig aangevreten struiken
hooiberg zag ik graag
en de dorsers schuiven,
het rieten dak gedekt, de luiken kleurig,
linden verstrengeld
wortels duwen m’n pad omhoog
maar m’n hitte
verkoelen bladeren
molen, oude molen
op plek als de straaltoren
lila, oranje, roze nieuwbouw…
EU kleurt uw drinkglas
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 272 Volgens de Europese poespas
sieren straks 5 opdrukken uw glas.
Elk glas wordt gekeurd,
aanvaard of verbeurd.
Straks reglementeert men ook uw plas.…
van glas achter glas reeds de lente
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 679 groene narcissen
ineens trompetterend geel
op de vensterbank…
In mijn armen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 494 Ik kijk je aan
Zie mijn adem
En de druppels
Op de kilte
Van jouw kast
Volg mijn vinger
en de woorden
Laat je vallen
Breek de stilte
En het glas
Laat je vallen
door het glas…
Rode wijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 132 Tranen van intens verdriet,
in een glas rode wijn ziet men die niet,
zelfs geen weerspiegeling in het glas
van de droefenis die er ooit was,
noch van de nooit geboden troost,
het fonkelt enkel maar ‘proost’.…
signaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 de volle maan
gevangen in het lege glas
het lege glas gevuld
met volle maan
ik neem een laatste teug
de volle maan blijft
hangen aan m'n huig…