Alle inzendingen over slapen OR mos OR sluimeren

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen in trage glimlach van zorgvuldig weten, met brekende tanden en hersenloze beten, die knarsen in scherpe kwatrijnen Slaap die niet wil komen maar verdwijnt in het licht van de gordijnen, die dichten zodat mijn zien onverblind kan zwichten als zijn beeld voor me verschijnt Tijdens de resterende dagen…

de nacht in rust harten bedaren verstrengeld al één verlangen zo zacht tot het ochtendgloren maanlicht omhelst sterren verdwijnen een liefde ontwaakt die nooit wou slapen sluimerde zacht om ooit te ontwaken als de mooiste dag…

Nog sluimerend laat ik me de dag in trekken Buitenwereld is er nog niet veel, hoor ik Geen kwetterende vogels geen achtergrondruis alleen het lichter worden van het vierkant van het raam op het gordijn, het schijnt door mijn oogleden heen Ik voel mijn voeten Ze zijn wakker, ik draai me om, mijn benen willen nog niet het bed uit…

ik droom de wereld achteruit in de hoogste versnelling wil pas weer ontwaken in het perspectief van gisteren ondertussen geef ik me over aan Orpheus die me uit de droom helpt in zijn armen gluur ik beschermd onder de nacht door naar de dag die ongeduldig wacht het donker in te halen verlicht koester ik de warmte van vandaag…

dat mijn hand in die van jou verdwijnen kon dat ik de eeltige hardheid voelde die mij deed rillen maar ook iets spannends en geborgens had deze momenten zo sporadisch heel soms nog zie ik ze voorbijgaan de neiging komt dan boven naast een vader te gaan lopen en hem stilletjes mijn hand te geven…

Ik voel me bevoorrecht, angstwekkend kwetsbaar, en wonderbaarlijk sterk tegelijk , maar niet de zwaartekracht maar een zwaarmoedigheid verhindert het vrije vliegen dan wel het sluimerend gevaar van angst, ik hoop die vleugels te verliezen, voordat ik zal worden afgewezen.…

Ik sluimer in en sluip in mijn nachtelijke dromen naar de wortels van het verleden om hen te voeden met de kracht en de liefde van het heden.…

als vroege klaarte binnensijpelt -voorspel tot de dag begint- nestelt ze zich dieper in de lauwte van het bed, de handen in de knusse warmte van haar schoot waar sluimer van vertrouwd verlangen weer vloeibaar wordt en zwelt tot aaibaarheid wanneer een hand zich achteloos tot streling kromt, en vingers traagzaam in beweging komen, liefkozend…

in de sluimer kus ik de zon en strijk de lucht blauw vanaf het palet waarop kleuren zich liefdevol vermengen licht nog dieper kleurt dan eergisteren omarmen zonnestralen mij zodra de droom over jou langzaam overgaat in alle dag…

Ik hoor een sluimerende melodie, En weet niet wat mij loodzwaar viel op de ogen...…

In het betoverd bos Slapen de kindren, Zacht valt de vrucht op ’t mos, Om niet te hindren; Ver over stad en land Zwijgen hun stemmen, Ach, en geen kleine hand, Die wij omklemmen; Had ik een reine mond, Waren mijn vlekken Bloed uit een edele wond, IK zou ze wekken.…

net nog voor het slapen gaan vlak voor een sluimerend bestaan stuur ik u, het is donker, uit het zicht nog even heel snel een gedicht er rijmt niets op twaalf ik lig hier op zaal F ik kijk om mij heen, zo moe maar mijn ogen doen er niet meer toe ik weet niet of ze luistert mijn mond fluistert zuster, goedenacht een licht gaat uit en wacht…

Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Je bent mijn Eos Mijn dageraad Aurora morgenstond Opkomst der zon Die jou heeft gewekt Uit jouw sluimer gehaald Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Haal mij uit mijn dromen Haal mij uit mijn slaap Aurora wil Dat je bij me komt En dat je mij wakker maakt…

Om je heen geluiden van de wind die fluistert het ritselen van bladeren een vogel die fluit fladderen van een vlinder het zoemen van een bij een beekje dat ruist Allemaal geluiden die samen uiteindelijk tot stilte leiden terwijl het groene mos uitnodigt tot rusten, slapen, dromen en vergeten wil je hier niet meer weg…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Jouw bovenaardse zinnen die zwijgend roepen om witte rozen die je prikken moeten bloeden soms want hun rook sluiert dwingend je blauwe ogen die niet meer zingen kunnen in die zoete slaap van dood sluimeren en koudziek huiveren bij 't ontwaken dan roep je weer om witte rozen die je prikken moeten schreeuwen soms…

dag kleine boef wordt wakker, sluimer onbevangen als die eerste dag vaar zeilend door het leven verover harten met jouw lach dag kleine aap ga lekker slapen en droom van nu af aan door ons gekend voor jou, van mij een t'rusten knuf wees welkom meis fijn dat je bent…

mag ik je raken nog even bij je slapen als je wakker wordt ik ken het nachtenwaken de ogen dicht voor al het donkere licht geen mens om even aan te gapen ja ik als ik je nu mag raken het witte van je ogen zien en in samen fluisteren gaan we de spoken weer verjagen zacht sluimer je de spanningen voorbij ik telde schaapjes maar…

sluimerend voel je aan de andere kant de werkelijkheid je verlaat je dromen zweeft het rijk van mijmeringen binnen en je weet nog even en ook dan smelt dat als sneeuw voor de zon de nieuwe dag zit er aan te komen het laatste vliesje dat de slaap scheidt is doorbroken door de nieuwe werkelijkheid gesmolten door een verse dag en je…

dag kleine bink word wakker, sluimer onbevangen als die eerste dag vaar zeilend door het leven verover harten met jouw lach dag kleine aap ga lekker slapen en droom van nu af aan door ons gekend voor jou van mij een t'rusten knuf wees welkom boef fijn dat je bent…

Schuil niet mijn kind want onder de deken wacht enkel nog meer duisternis wees niet bang voor wezens uit het land van de sluimer waar schemering heerser is het zijn slechts wat schimmen die vanaf het zonlicht de avond zijn binnengegleden ze trekken uit de hemel - voor hen die slapen gaan- het nachtgordijn naar beneden rust nu mijn…

een sluimerend pand met de blinden gedicht maar bovenin brandt nog een glashelder licht hoewel overkapt en van slapen bewust verdwalen de woorden en laten geen rust ontsnappen de zinnen doorlopend de deur naar donkere kamers vol zwartwitte kleur de bladzij die gister of ooit is geweest ligt letterlijk open voor ’t oog van mijn…

Elke ochtend vraag ik mijn lijf: wakker te worden, of ik blijf: in de slaap- modus. Elke ochtend weer opnieuw vraag ik dankbaar aan mijn lijf zorg ervoor dat ik vandaag alsjeblieft heel blijf? Zodat ik vanavond wederom naar bed kan een tikkie krom maar ach: als dat nou alles was?…

toegedekt ja, daar verblijf ik nu totdat ik, zo mogelijk, door een witte engel uit het sluimeren word gewekt…

leven niet zal missen Ga ik voorgoed slapen uit angst Mezelf onderweg weer tegen te komen…

en ik, geschoond van hersengerommel, toch nog in een sluimer wegdommel.…