12032 resultaten.
een glas om te breken
gedicht
2.0 met 14 stemmen 6.710 Liggend in zwart in de helderste kamer
bevat men volmaakt wat het afschrift onteigent
vult men gedwee zijn inhoud met leegte
omdat vlees moet geschreven verhongert de hemel
omdat taal doet ontleven moet men ontbinden
lidwoorden longen lipletters speeksel
niets dat hier klopt is meer dan een stilte
uren herhalen zich zonder beginnen
het ogenblik…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.369 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.034 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.854 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De taal der talen
poëzie
2.0 met 71 stemmen 6.250 Een mannetjeskat, noemt men meestal een kater
Hoe noemt men een mannetjesrat, soms een rater
zo heeft het NEDERLANDS verschillende kwalen
Niettemin is en blijft het, DE TAAL DER TALEN.…
Taal en nog eens taal
gedicht
2.0 met 105 stemmen 33.224 De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek
- mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach
op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar:
eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel
en nog een stoel, een stugge…
Taal en nog eens taal
gedicht
2.0 met 6 stemmen 2.506 De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek
- mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach
op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar:
eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel
en nog een stoel, een…
Ze bewoont de stilte.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 232 Ze bewoont de stilte,ze
bedrijft haar moraal
voor mij in een nog
te ontdekken taal.
Hoe is het wonen in
de stilte, vroeg ik haar?…
herscheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…
de taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 sist en gist
vertrekt en verdwijnt
met pen en papier
zwiert ze over de aarde
speurend naar de
lezende zielsverwant
gaapt en slaapt
vloekt ze vlucht voor
vergetelheid zoekt licht
in zwaarte tast met
talige vingers naar een
andere werkelijkheid…
Zwijg dan
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.397 zwijg dan toch
als jouw taal
nooit meer de
mijne zal zijn
laat stilte
de laatste
letters maar
opvangen
reikende handen
raken op een haar
na zelfs het aller
laatste woord niet
heimelijk vormen
lippen klankloos
mijn gedachten
in een luchtig "dag"…
Het Alles
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 't alles groeit naar een taal,
De stilte.
Wolken dromen de achtergrond.
Een raaf zit op zijn troon,
De steen van het huis der liefde.
't al oogt als een wachtende vrouw,
totdat de gedachten-kraan sluit.
-Ik ben veranderd,
door het baden in tijd.…
dingen die niet gezegd mogen worden (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een stilte in het kind
de onderstroom van
wat niet gezegd wordt
in een huis zonder lucht
lopen tijd en ruimte
tandenknarsend vast
zonder beweging stremt
het kleine leven
ziet de wereld zwart
aan de rafelranden van
de afgebroken taal sterft
het onthechte kinderhart…
beweging (1)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 hij lijkt los
te raken van
de wereld als hij
in de schemerige
pasteltinten van
de avond door
de stilte zingt
het hart warmt zich
aan de kleurige
taal van zijn zang
de frèle schemering
rilt als de nacht
zacht over haar
pasteltinten penseelt
dichter bij huis
komt men niet…
verstaan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 53 als ik je
postuum
voorlees
wil je mij dan
horen al ben ik
er niet bij
als je mij
dode dichter
niet vergeet
mag ik dan in
je verwondering
leven
als je mij
in stilte
tot je laat spreken
mag ik je soms
dan opnieuw
ontroeren
mag ik
dichterbij jou zijn
in nagelaten taal
zou je dan
de toon van je hart
verstaan?…
- De taal van mijn ogen -
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 909 De taal van je ogen ze blijft maar zwijgen,
uitdrukking zegt meer dan duizend woorden,
laten vallen heeft met stilte te maken.…
Haast en stress
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 verdwijnen
doodse stilte in rouwkaart verschijnen…
De taal slaapt
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 434 De taal slaapt
je hoort haar stilte
voor de storm
het seizoen barst los
wanneer het ochtendlicht gloort
wordt zij ook in haar slaap gestoord
met een vriendelijk gebaar
verwelkom ik haar
letter voor letter
in een uitgesneden licht
heft zij haar armen op
ongemerkt ontstaat dit dicht…
De taal van mijn hart
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.868 In mijn Kamer, van woordeloze stilte
komt een onuitgesproken vraag
naar boven: ‘wie ben ik’.
Het antwoord komt ochtends
met de zonneschijn
die alles een schoonheid geeft
die ik nog nooit eerder zag.
Daarna blijf ik een poos
in de wow toestand
aan de voet van de ochtend
met de taal van mijn hart.…
Landkaart van de ziel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 204 Haar ogen talen naar
verre einders, haar huid
vertelt een bijzonder verhaal.
Een levensloop van lijnen
als een landkaart van de ziel.
Zij raakt mijn wezen
betreedt de roerige vertrekken
van mijn hart.
Binnenskamers rest enkel nog
een warm gevoel,
de stilte van een diep contact.…
In gebroken zinsverband
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 355 de woorden zwijgen
gaan je met stilte bekijken
in onuitspreekbaarheid
hun eigen plaats
niet meer begrijpend
in gebroken zinsverband
ze dragen geen
taal en tekens gedoemd
tot verdergaand vergetelheid
pas als jij geluid
laat horen is hun nieuw
geboren aanspreekbaar zijn…
Silentium
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 427 stilte die valt
opnieuw de slaap ontdekt
gerustgesteld ademhaalt…
na het woeden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 na het woeden
van de stormen
wil ik je omringen
met stilte waar je
binnenin kunt schuilen
met jou alleen
maar kijken naar
de spiegelende
regendruppels rollend
langs het raam
onze oren alleen
maar afgestemd
op de taal van de regen
die de aarde beroert
in de stilgevallen tijd…
Taal noch teken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 44 De dag glijdt voorbij
Taal noch teken van jullie
Opgegaan in rust
Die stilte echter
Fladderend en verwoestend
Grijpt naar onze kelen
Breng thuis, allemaal
'Bring them home', niet dan, maar nú
Naasten zingen 'HABAITA'…
Rijpende vrucht
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 19 voorzichtig
kleurde stilte
haar vocalen
in kleine perkjes
medeklinkers
op de grote
groene wei
veelkleurigheid
en een walhalla
van geur
schiep hier
de hemel
voor tal van
bestuivers
vaak onbewust
ook in rust kunnen
hoofdzaken tot
een prettige
bijkomstigheid
raken als
rijpende vrucht…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.686 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.152 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…