Alle inzendingen over tussen zee en land

Kijk naar de hemel kijk naar de sterren laat je inspireren laat het licht verhalen vertellen reis van land tot land van dorp naar stad tot aan de magische zee kijk omhoog luister maar mee de zee vraag om verhalen die bestaan sprookjes land wandelen door de bladerlaan er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan…

zolang de europese wereld leeft en, bloedend, droomt de roekeloze droom waarin het kruishout als een wijnstok rankt, ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee het lichten van de creatieve geest.' 1939…

Regen verbindt de zee met het land zand droogt zich in zeewind in vlagen in duinen in striemend geweld in opwaarts bewegen verbindt zich in regen met zeewind met land…

Als ik de zee zou zijn, dan zou ik rollen over het strand, dan was ik zo vrij, en zouden mensen bang voor mij zijn Als ik de zee zou zijn, dan was ik overal ter wereld, dan was ik zo groot, en zouden mensen met mijn golven spelen Als ik de zee zou zijn, dan zou ik zweven over het land, dan was ik ook zo eenzaam, en zouden mensen mij gebruiken…

het ziekenhuis verlamd. -------------------------------- uit: 'Zee en land', 1995.…

het ziekenhuis verlamd. --------------------------------- uit: 'Zee en land', 1995.…

hoor de dansende vertes, de zee ze schudt en schommelt haar huid natuurlijk, zonder nadenken kijk terug over het land de planten ze knippen zichzelf en vervallen weer tot wassen zonder wachten zonder versnellen tijd maakt natuurlijk niet uit tijd is een geloof wat een geluk te zijn als het land en de zee en de tijd er niet…

Draait ritmisch rondes straalt licht over land en zee baken als vanouds…

In het land van gedachten Tussen het woekerkruid Bloeit een stilverliefje Zeldzaam naar verluidt In de zee van dromen Voorbij de onzinbaai Zwemmen scholen zachtstrelen En een enkele passiehaai In de rivier van verwarring Vluchtend voor een brand Zwemt een eenzame verlangnek Naar de overkant In de melodie van gevoelens Niet verkrijgbaar…

TOT SPIEGELAAR De wolken zijn nomaden Gaand boven land en zee Ik reis nu met ze mee Begrijp waarom ze baden En hielden hun tiraden Mijn ouders, dominee Zo boven, zo benee Geen wraak, enkel genade Ik kan Karina zien Ze tuurt over het water Leeft tussen toen en later Ik zie de kleinste kever Ik ben de grootste wever Van voorgedrukt…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

Het boterde niet tussen hem en het land woekerde onrust stroomden wrede rivieren vlogen sombere vogels over Hollandse velden onder grijs bewolkte lucht in een vermeende duistervlucht deelde hij zijn wanhoop met het land en zijn kinderen sliepen op grauwe landschepen waar ze de blote duivel knepen omdat het niet boterde tussen…

of van het land soms daar tussen in, omdat geen mening is opgemaakt of de toekomst voorspeld langzaam een brug tussen twee ontstaat…

met de wind meewaaide naar het westen of met de zee meevoerde naar het zuiden naar overal en nergens Terug naar mijn land, zag ik mijn familie naam niet meer Ik zag alleen een steen, die boven het graf van mijn moeder stond Hier rust...…

hoe zij wegtrekken windgedreven donker op wit enkel of in groep beelden werpend tegen het gewelf van hemel spoorloos oplossend tussen ’t dagdagelijkse uit onmacht geboren ’s morgens vroeg op ’t Congolese land bloed onder hun voeten in ’t eerste licht hand in hand gaan zij per twee gingen duizenden, miljoenen over land en zee balans…

Er drijft een dunne zee boven de zee, ik zweef overal, oneindig tussen voorouders en ongeborenen De zee kust en speelt trekt me onder water mee in hoge schuimkoppen die uiteenspatten in mijn nieuwe regenboogslierten over de zee, van de zee de barende zee verzwelgende zee verdampende zee die diepten van dalen maakt, scheppende duisternis…

Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken Ja..., zwemmend Ik zit met mijn rug gekeerd Zie in mijn spiegel de zee ..heb hem even niet nodig..…

die de stop uit de zee heeft getrokken…

Ik wil zitten in een inham, aan een baai bij blauwe zee luist'ren naar't geklots van golven maar dat strandje is prive... Ik wil liggen in een hangmat tussen palmbomen in... ach, wat zou ik dan genieten zou me voelen een gravin...…

zó het landschap willen beschrijven dat het dorre droog en stekelig verhard is door de tijd met verweerde bewoners als verkromde olijfbomen er middenin staan óf hoe het land zich kussen laat door de kalme zee, Aphrodite naar haar hand laat dingen de geheimen nog niet prijsgegeven alle raadsels komen laten zoekend verdwalen tussen de…

Er bestaat geen vaste grens tussen zee en zand een blinde glasblazer stuurt de golven op weg naar adresloze bestemmingen ongeschonden komen ze zelden aan voor nabestellingen heeft hij lucht genoeg warrige wolken glijden tegendraads over het dun bevolkte strand waar pandjesjassen in waggelgang ronddolen - aan hun rekken ontsnapt - de…

De golven rolden heen en weer tussen mijn blote voeten en mijn opgerolde broek bovenaan mijn kuiten. De zee nam mijn gedachten mee naar onbekende landen. De wind waaide de wandeling in een onverwachte richting toen ik je zag.…

zijn de roots van onze generaties kwijt in het verdronken land dat nederig erkent de lat heeft nu te hoog gelegen als de zee het land herneemt…

Tussen hemel en aarde ligt een horizon van zee. Moeders in gammele armen gevangen, op drift door onbetaalbaar verlangen. Het water van de zee is bitter en zilt, door alle leed en alle tranen verspild. Tussen angst en hoop ligt een wereld van verschil.…

tussen duin en zee buitelt de hond en sjokt de opruimplicht…

Dritsende koeien in maat met aarde 's golfslag , ritme ver van zee…

Wars van dwarse donderslagen zag ik mijn verliefde land dat verslagen en verstoken in de golven was gedoken toen het onraad werd geroken door het zinderende zand Waar de witte lammerluchten zich verdronken in het gras stonden nu verbroosde bomen over zoute zee te dromen van een land dat nooit zou komen en een volk dat nooit was Maar…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

onder bewolkte schaduwen in gevaarlijke beweging vloog je weg over de zee en ongeschonden drong zich een vergelijking op toen ik jouw spiegelbeeld vergeleek met het spookbeeld van mijn dromen boven zee tussen nu en het verleden ik droomde over jouw luchtruim en ik deed dat met een lied.…

Mediteren is vooral jezelf te leren te respecteren en met name je hersenen te eren dat voedt je geloof in rust, geluk en je jeugdigheid tot in jouw eeuwigheid amen!…