38789 resultaten.
Verlies?
snelsonnet
3.8 met 5 stemmen
236 Verschrikkelijk kan ik me eraan storen,
Aan toegangskaartjes van maar liefst drie ton
Voor slechts één boksmatch die Mayweather won,
Wat inhoudt dat Pacquiao had verloren.
Die kreeg óók voor miljoenen aan deviezen,
Maar kan je dan nog spreken van verliezen?…
Verlies
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
223 Het vurig vlammend rood
is nu verdoofd
tot moedeloos geworden bruin.
Het schitterende licht
is nu verstoft
tot doffe onverschilligheid.
Het vrolijke gefluit
is nu gesmoord
in somber zwart gemoed.
Want ik,
ik ben niet meer
die ik nog gister was.…
Verlies
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
511 jij lag daar maar
Uren werden dagen
Maar jij gaf het nog niet op
Weer een schokkend telefonische mededeling
Ze konden niets meer voor je doen
Het zou een langdurige afdaling worden
Met een levenloos eindresultaat
Vol van verdriet en met een brok in mijn keel
Toekijkend naar jou einde
De stekkers werden eruit getrokken
Het begin van een verlies…
over verlies
gedicht
4.0 met 1 stemmen
2.973 ik weet niet hoe verlies eruitziet.
het plots aanwezige van een nieuw niets.
sommige woorden kunnen niet meer, ik geef
geen voorbeelden.
andere, oude, liggen te wachten.
adderjongen, luierend in de zon.
---------------------------------
uit: 'Mijn soort muziek', 2015.…
verlies
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
495 verlies zwerft
als een trekvogel
van de ene fragiele
plek naar de andere
in onze lijven
het kent
de stroeve taal
van aanhoudend knagen
aan broze botten
hart en ziel
weerloos verlies
niets is wat het lijkt…
Verlies
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
187 Ik droomde dat ik de tekst kwijt was
beangstigend was het zo zonder houvast
iemand zei dat dit nu juist leven was
de essentie die je authentiek maakte
zonder script zingen zonder voorschrift
dansen ik was alleen maar bang en vreemd
opgewonden ik droomde dat ik de tekst
kwijt was ik wist niet eens meer zeker
welk lied ik zou gaan zingen als een…
En toch verlies
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
455 ik blies het glas
dat onze liefde was
tot fraaie ronde vormen
jij koelde dat
wat moeilijk was tot
de gebruikelijke normen
er was geen breuk
en toch verlies want
alles moest in het geniep
onze kunst mankeert
nog steeds een warm
en enthousiast publiek…
Verlies
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
77 Als de zon het land terusten kust
en het nachtduister de avond begroet,
ben ik mij wel heel pijnlijk bewust,
dat ik jou moet missen, voorgoed.
Ik hoor je stem in de warrelwind,
die kringelt rond mijn lege hoofd,
dat nog wel duizend beelden vindt,
donker, want jouw licht is gedoofd.
Bracht ook duisternis in mijn hart
en ijskoude tranen op…
verlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
375 Het verliezen van je eigen kind
het allerergste lot wat je kan treffen
dat kind – je eigen
je bent het zelf
Jij bent dood en ook weer niet
Nooit wordt je weer compleet
wat was – geen ommekeer
Je blijft de gelijmde vaas
waarvan je altijd de breuklijn ziet
Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu
Maar toch geloof me
je hond moeten
laten…
Verlies
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
117 Als het zijn weer breekt
En de pijn meer dan schrijnend is
Dan is het samen willen zijn
Meer dan voelen
En het stappen in het nu
Zwaarder dan lood
Tot het voelen
Van naast elkaar gaan
De kracht geeft, het sterk te staan -…
Het verlies
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
142 Als een sluipmoordenaar komt Hij aan,
Hij trekt zijn zwarte zware zwaard.
De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje.
Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad.
Nog negeert Hij zijn verleden.
Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten.
De hemelse hel heeft hem bespaard.
De moordenaar loopt in zijn eentje,
De helse…
NA HET VERLIES!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
147 na het verlies,
heeft zij zich hersteld als traag
wegtrekkende mist…
Verlies
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
109 Een verlies,
als je dat mee moet
maken,
valt dat zeker niet mee.
Je hebt verdriet en
tranen,
waar je geen raad mee
weet.
Als mens moet je het
dragen
en mee om zien te
gaan.
Tranen
van verdriet om een
geliefd persoon het is
vreemd en zo bijzonder
stil.
Een plekje geven:
eenvoudig
is dat niet.…
Verlies
snelsonnet
4.2 met 12 stemmen
158 Klaarblijkelijk verlies je met je haren
Ook kennis met het klimmen van de jaren.…
Verlies
netgedicht
4.3 met 10 stemmen
138 We laten elke dag iets los
We laten elke week iets gaan
We laten elke maand iets vrij
Dat weggaat uit ons bestaan
Soms is het goed dat dingen gaan
Maar soms doet het ook zeer
Want soms wil je iets vasthouden
En dat kan opeens niet meer
Je verliest een stukje van jezelf
En je voelt jezelf leeg
Maar als het om liefde gaat
Brengt…
Waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
293 Zou zo graag zo veel van
je dichten totdat
de doodsban
je loslaat in je bad
Naar je vliegen
Tot die sferen
Zonder liegen
Mijn leven is nog steeds te deren
In m'n dromen
Doe je het bed
Kreuken, de douche stromen
Maar blijf je verlaten, ongered
Achter elke hoek zie ik je net niet
Waar ben je lief?…
Onze-Lieve-Vrouwenkathedraal, notre dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 Al eeuwen liggen drie noem relikwieën,
noem ze de tijdloze klokkenluiders
van Christus bewaard onder andere
dat ene attribuut hier, de doornenkroon.
Noem ze iconen, de tijdloze klokkenluiders,
een stuk uit het kruis en een van de nagels
waarmee Christus gekruisigd zou zijn.
Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om.
Staan mensen versteend…
Schouwen creëert afstand
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
85 Eeuwig verdriet probeer
Ik onder ogen te zien,
Niet weg te duwen,
Maar een plaats te geven
Waar ik bij moet kunnen
Als ik het niet langer
Harden kan - zo wil ik
Jouw verlies, kind, beschouwen -
Aanschouw ik het beeld dat ik
Zo hartverscheurend lief had -
Ik merk dat het schouwen
Alleen al een afstand schept
Tot mijn diepste verdriet…
Gij wast aan mij gelijk de winde
poëzie
3.5 met 6 stemmen
376 Gij wast aan mij gelijk de winde
die wentelt om een koren-aar;
dra zal ik aan mijn wang bevinden
de zoete streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren
tot waar mijn slapen komm'rend staan:
zo ziet men, wild, een winde geuren
naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke; moe-gedragen,
verzwaart…
onaanraakbaar hoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
89 in de sloppenwijk wordt
een kind vermist
een ingetogen kind
van zeven jaar
ijle klaagzang noch
bezwerende drums kunnen
het onheil weren niets
brengt het gemiste thuis
in nachtelijke angstdromen
verliest de moeder haar armen
ze kan het kind niet dragen
naar het licht van de dag
dat onaanraakbaar hoog
achter de bergen schemert…
Te licht bevonden.. ?
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
127 De geest is meeslepend
in zijn kwetsbare naaktheid,
behoeder van een onderhuids
en schuw geheim, dat zich in
tijden van ontroering – even -
haar grootse intimiteit blootgeeft.
Maar in sprakeloze wanhoop,
als het licht van de duisternis
herpakt in de seizoenen om een
herwaardering strijdt,
naar hogere ruimten stijgt
waar het – evenzo…
UITGEGETEN
netgedicht
2.7 met 12 stemmen
1.766 Je hebt alleen
het lege bord
weer in de kast
gezet
en hongerig
en onvoldaan
ging je meteen
naar bed
Het rommelt nu
al uren lang
steeds weer voel je
de pijn
dan speelt het op
de wrange vraag
hoe ‘t hoofdgerecht
zou zijn
Het zoete dat je
proeven mocht
smaakt enkel
bitter na
Heel even maar
was hij jouw zoon
en jij was…
Flarden mist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
800 Lachend kom je op me afgerend
valt in mijn wijd gespreide armen
schaterend laat jij je verwarmen
met kleine kusjes wordt je verwend
Mollige handjes bollen mijn wangen
ik knuffel je wiegend tegen me aan
streel je haren voor da’k je laat gaan
en plagend naroep: "ik ga je vangen!"
Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker
die dribbelend…
een kind kwam om in het verkeer
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
1.346 Als zo ons zaad
Langs weg en pad op wind vergaat
Vertaalt ons hart dit kwaad
Als bitterdiep verraad:
Dit kind van ons reed op een doodgewone straat
Waar kruiste zij Uw weg die hoger gaat
Wij hebben enkel borden voor normaal verkeer
En ook geen kinderen meer
Dan die wij hebben Heer
Dan die wij hebben Heer
O God wat doet dit zeer…
Pappa's meisje
netgedicht
3.7 met 20 stemmen
2.044 Witte zachte bloemen
bloeien op je graf
en naast
je kleine steentje
de teddy
die ik je nog gaf
Ach, mijn lief klein meisje
dagen gaan voorbij
maar in
de zware nachten
dan huil
ik je weer bij mij
Dus kuis ik nu de plek
waar jij zachtjes rust
en wacht
in mijn gedachten
tot jij
mij eens wakker kust…
Eeuwig kind van mijmering
netgedicht
3.1 met 18 stemmen
1.159 droeg
en mezelf mijmerend vroeg
of ik als moedertje zou slagen
Ik stelde me ons leven voor
waarin jij centraal zou staan
ik zag je al over rozen gaan
gebed in een gelukkig spoor
Al dit moois mocht niet zo zijn
mijn armen wiegen enkel lucht
elke ademteug slaakt ’n zucht
en de leegte trekt me in ’t ravijn
Veel te vroeg werd jij mijn kind…
Vergeten kinderen
hartenkreet
4.1 met 17 stemmen
1.292 Twintig stenen
op een rij
zo klein, zo koud
en er komt er een bij
hun plaatsen
ik tel ze
hun namen
ik spel ze
de letters
en woorden
die hen toebehoorden
vervagen
in dagen
en harten en hoofden
die ooit beloofden
vergeten
het weten
van het korte bestaan
helaas mijn lief
helaas
je ligt niet meer vooraan.…
De dochter van
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
2.076 Nu speel ik nog, soms, als ik dicht bij jullie wil zijn
Verlangend naar een tijd dat ik nog een kind was.
Nu ben ik de vrouw van, de moeder van, de zus van,
de schoondochter van, de vriendin van…..
Maar nooit meer, nooit meer de dochter van.…
Gebroken moederhart
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
699 jou verloor mijn kind
hoe ik ook met mijn handen steen
voor steen weghaalde brak mijn
hart om jou mijn kind
verdoemd daar
mijn kind verdween
in het grote niets
falend in het beschermen
noch dat ik je kon begraven
in 'n eigen graf…
Anti-Valentijn
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
753 Ik ben het konijn van Jasmijn,
zij komt haar hart bij mij luchten,
ik hoor haar verzuchten:
“Het hart van mijn Va
klopt hard voor Lentijn
maar ik zie Lentijn niet zo zitten,
ze zit altijd op Va te vitten.”
Ze zit in het gras en plukt aan mijn jas,
hoe bijzonder kan liefde zijn,
Jasmijn is anti-va-lentijn.
Uit: "Granaatjes met een…