Alle inzendingen over versmolten

Diepe smeekbeden uit versmolten harten maken wapens nutteloos en het enige rood in Vlaamse velden zal van klaprozen zijn.…

je ademde verlangen mijn liefde kuste huid ik streelde zacht je lippen ze nodigden me bloedrood uit ik zocht nacht en vond in het lichter worden van de morgen de huivering van passionele kracht we lieten sterren vallen wasten samen met de maan we versmolten teder na het kraaien van de eerste haan ik moet je weer zien lopen je bent…

In Gods alziend oog werken twee lenzen samen; de sterrenkijker en de microscoop zijn hier hecht in elkaar versmolten. Had onze aardbol meer land en minder water, dan zou de wereld nóg ingewikkelder zijn, des te heviger twisten. Wat matig bevalt... Het wilen bestrijden of liefdevol dulden?…

Zwevend laat je mij genieten In een goddelijk samensmelten Je lichaam laat zich in mij gaan Totdat wij in elkaar zijn versmolten...…

Zijn lendenen smeulden in de vrieskou De koelcel van december Moeder pookte het vuur op In een knetterend licht van zuchten Zwom het kikkervisje naar de overkant Brak door het membraan Versmolt tot vrucht Een klompje van chromosomen en strengen Een keten waarop mijn erfenis te lezen staat Het woekert in dat lauw, rond bad In de prille…

je was een lichtflits op de blauwe zee een verpakt moment in grijze dagen verloren in de zon bracht ik je in mijn aura waar mijn contouren jou opnamen jouw zoenen mij versmolten maar de vrijheid van je ziel won het van de zachtheid van de lichamen de contouren van die decembernacht deden beseffen dat jij niet geklonken aan de ander je…

En dan gaat de zon onder Op het Scheveningse strand Wij liggen innig verstrengeld In het rulle natte zand beland Jouw handen zoeken warmte Glijden subtiel over mijn huid Tongen versmolten aan elkaar Langzaam trek je mijn string uit Jouw geur maakt me zo uitzinnig Maak je hard door zacht te strelen Je fluistert woordjes maakt me gek Als…

Bruidssluier witte pracht Geurend mooi bloeiend Verraderlijk haar kracht Zoals onze liefde kwam Bruidssluier witte pracht Gedrapeerd intens wild Slingerend en zoekend Genegenheid versmolten Bruidssluier witte pracht kwetsbaar strelend zacht Langzaam vergroeiend In diepe verbondenheid Bruidssluier witte pracht Woekerende onschuld…

Met het schaamrood op mijn kaken Zou ik je nog eens graag willen kussen Je nog eenmaal liefdevol aan willen raken Je de wereld doen laten vergeten Op mijn vleugels neem ik je mee Samen zweven totdat we verdwijnen Het hieros gamos beleven met z’n twee Jouw liefde heeft mijn hart geraakt Mijn lippen hebben je doen beven Onze zielen zijn versmolten…

longen wat was jij toch een fantastische jongen leegte vult verlangen brult hersens die temmen feiten die remmen wil om te rennen maar het moet wennen wat ben ik blij dat ik jou heb leren kennen wij verbonden parels ontstonden waaraan ik lijd is jouw afwezigheid wonden zullen helen pijn zullen we delen ons bevielen onze versmolten…

dreven over De wereld werd ouder Wij lagen in het gras En keken omhoog We zeiden niets, we zwegen We zagen een regenboog Typisch de winter Om zo plotseling te komen We lagen daar nog steeds Onder de kale bomen De wind liet ons liggen En speelde met onze haren De liefde waaide ons tegemoet En het duurde nog enkele jaren Onze zielen versmolten…

Het afscheid mag niet voorbij zijn De pijnscheuten in onze harten Nooit kan dit de bedoeling zijn We kunnen die weg nog niet gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn Vol verlangen in elkaar versmolten Nee...mijn god nee...dit mag niet We zijn nog niet klaar die weg te gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn We zijn nog niet eens begonnen…

Als een ster verlaat in veelvoud omgeven Flonkerend stervend voorbestemd in begin Wenen zijn manen door hem gekoesterd In gedoofd gezelschap bijeen versmolten Als beminde verlaat met veelvoud omgeven Wenen zij nabij alom door hem gekoesterd Vereend ineen gesmoord beklemmend geheel Machteloos weten zij zich voorbestemd in begin Laat bazuinen…

wolligheid Liefde nog pril en broos Zijdesatijn teer en zacht Fluistering zo ademloos Fluwelen huid strelend Gevoelens mooi zo intens Lippen gloeien vol vuur Vervlochten liefdeswens Donsjes dansen emoties Wonderlijk door ons heen Kriebelen teder mysterieus Verlangende liefdeszweem IJskristallen zijn gebroken En smelten als chocoroom Versmolten…

Neem me in je armen laat me nooit meer gaan Laat mij in jouw leven elke dag weer bestaan Neem me in je armen streel elke dag en nacht Koester al mijn dromen het geluk dat jij me bracht Neem me in je armen vandaag, morgen, altijd Versmolten in jouw liefde hemels als je met me vrijt Neem me in je armen hou van me ieder moment En voel…

Twee jonge mooie wezens Zij dansten door de nacht De sterren in hun ogen Die aanraking zo zacht Zo zweefden zij door niemandsland Geest met elkaar verbonden Maakten ruimte in hun hart Zijn engel was gevonden Staand blijvend door hun liefde Door duister en door licht gewaad Versmolten zij hun zielen Tederheid tot dageraad De toekomst…

in verwarrende verwondering in de Liebfrauen Basilika in Trier dat viel een volle vrouw in de verte met een volle lach op Ik had net een hartenkreet geschreven onder andere over deze kerk, zie 3 Kerkenluik Trier www.nederlands.nl Ze lachte niet alleen, ze straalde ik werd naar haar toegezogen Duitse geslotenheid en Nederlandse openheid versmolten…

Zij speelt rechter en beklaagde De gevallen maagd met vale kaken Die me haar prikkelsteen gunt Op een lauwe avond waar lid en vijg versmolten. Mijn deugden kerf ik in jouw gelaat dat blaat van milde verwijten.…

we spraken golven over weer en wind murmelden zee koesterden oude botten in geschreeuw van de meeuw zon lichtte op in wit protesteren van opkomende vloed water versmolt met nevel in de ondergaande gloed wij kenden het eind door het ronden van de pier proefden zilte in de eeuwigheid van tijd en oneindige ruimte hier terug naar de…

Denkend aan ons Twee lichamen Versmolten tot nog slechts één Denkend aan ons Een eenheid met warmte Daarna echt héérlijk Koel....…

Mijn wereld bestaat uit jou Jij bent de spirit in mijn hart Sprankelend als champagne Bruisend tongstrelend zacht Mijn wereld bestaat uit jou Versmolten onder mijn huid Ben jij nu een deel van mij Liefde tintelend begeerlijk Mijn wereld bestaat uit jou Je bent de lach in mijn ziel Straalt en laat alles stralen Met glans in je mooie ogen…

Ik droomde vannacht van jou Verdomd het was levensecht Opeens lag je naast mij in bed Hoe kwam jij daar nu terecht Je nam me gelijk in je armen Alsof je mij nog dagelijks zag En kuste mijn lippen zo zwoel Ik werd bedolven onder je lach Handen begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat…

Gestapelde dromen ontwaken Mijn leven gaat weer beginnen Gedachtegoed vol van verlangen Om jou te koesteren te minnen Emoties kleuren in teerblauw Breken door elke barrière heen Steeds meer en meer voel ik jou Mijn lach smelt voor jou alleen Harten versmolten in tederheid Toen het lot… ons samenbracht Jij mijn ziel volpompte met liefde…

Onze handen versmolten met elkaar Je kijkt me aan Alsof je iets wilt vragen Mijn hand glijdt langzaam door je haar Het lijkt eindeloos Die ene blik Voor altijd veilig opgeborgen In mijn gedachten Ik geef je een kus Tintelingen Over heel mijn lichaam Minutenlang “Ik vind je lief” Fluister je zachtjes in mijn oor Ik antwoord zachtjes…

Maar nee, oneindig golft de dorre zee, niet één oase of een B&B Maar Jan ziet heel die droge kwelling niet, versmolten met zijn truck hoort hij tevreê het samenspel van zuiger en bougie…

Onze tongen versmolten met elkaar daar op die triviale plek raakte zij de gevoelige snaar en het trilt nog steeds na ook al tongt zij nu krek als een zotte Pierlala met mannen uit haar dromen die surfen als de besten die uit luchtkastelen komen maar met dikke flappen strooien terwijl ik volkomen buiten westen om haar geest blijf schooien…

Versmolten tot één Noch liefde. Noch lust Verloren. Geen. Zwart, bruin en blank. (Zuid-)Afrika. (Zonder)geween Continenten vloeien samen Verloren. Geen. Wereld. Delen. Burgers. Respect alleen Hulp voor behoeftigen Verloren. Geen. Umoja. Swahili. Eenwording hier Samen. Tezamen Beide trots. Beide fier Yele. Binnenstebuiten.…

Hoog boven de oceaan versmolten met de bergwand ’n Moorse uitkijkpost. Ooit, witte schelp van Andalusië, vlakten en zee aan je voeten, droeg de tijd je op handen. Met je blik op de kust kwam de eer van de overwinning steeds weer aan jou. Nu het tij keert alle strijd lijkt gestreden wacht vergetelheid.…

Miljoenen mooie gedachten aan jou Zorgzaam in herinneringen verpakt Versmolten met liefdevolle beelden Gevoel waar mijn hart zo naar snakt Duizenden nachten stil verstreken Maanlicht schijnt schemer van pijn Mis de zwoele melodie van je zinnen Je tedere strelingen zo zacht en fijn Honderden uren in stilte verdwaald Verlangend naar de plek…

Ik kwam van ver, van ver ben ik gekomen En alsmaar verder zou ik immer blijven gaan Om nog slechts eenmaal aan uw zij te mogen staan Nog eenmaal, tot in mij weerom de tranen stromen In druipend traag, verwerend al mijn dromen Hier nu versmolten tot de allerdroefste waan Dat dit moment, nu hier gekomen weer zal gaan Voordat ik van dit puurste…