Alle inzendingen over waar rook is is vuur

We schaatsen op een vloer van porselein En slaan de dagen stuk om aan het end Te stoppen bij de koek- en zopietent Waar zure melk en bitterkoekjes zijn. ---------------------------------- uit: 'Rook zonder vuur', 1998.…

Mijn Hoger Zelf, Geweten meer dan heilig Ik heb je leren kennen in mijn jeugd Door rituelen zo vertrouwd en veilig Een bodem voor menslievendheid en deugd Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur Indien ik je bestaan als volgt benader Dan ben je toch een teken aan de muur Er was een tijd waarin…

soms spatten er nog vonkjes uit het smeulende vuur maar de rook is al opgetrokken het vlammen bedaard grijze as bedekt de nog warme kern van zijn prominente plek ieder heeft zich vaak gekoesterd aan die laaiende gloed zijn vitale straling is langzaam gedoofd maar het nagloeien voelt goed…

Laat maar, de agressie die op me af komt, laat maar, de pijn en prikkels die zich om mij heen bevinden, ik wil alleen liefde, geluk en harmonie ik wil dan ook binnen jouw aanwezigheid zijn.…

Luitenant-Kolonel in het Belgisch leger, was mijn peetoom en die heette Pol. Hij hield van een borrel en heel veel lekker eten. Kortom oom Pol was groot en bol. In het Luikse woonde hij met mamma's zus. Keurig getrouwd en éne zoon. Hun huis daar hing vol klokken, hij vond dat heel gewoon. In de kelder lagen flessen, met etiketten óh…

De zoveelste coronavariant, En aan de pomp kan je je blauw betalen, En uit de lucht blijft regen nederdalen, En overal is wel iets aan de hand. Te midden van gevaren, angst en strijd, Verlang ik hevig naar komkommertijd.…

We zijn als een rok en een broek, en toch als een stel samen. We zijn als water en vuur, maar onafscheidelijk, kan ik beamen. We zijn als een pen en een potlood, en toch als een schoenenpaar. We zijn zo verdomde anders, maar kunnen echt niet zonder elkaar!…

Ineens weet ik dan ook: je hebt niet veel te willen, het leven is een diep geheim dat je verplicht en dat ook verder gaat als vuur en rook en dat je nimmer zomaar uit kan leggen.…

ontdek de hemel in het licht van weten sla de trom om de oren van staal nog nooit zo lekker gegeten in jouw onmogelijke omhaal van taal recht is de bocht in tuinstad vuur uit water dat vliegt op slag ruig onder rokken als dat weert waar vind je deze eigenwijze lach als zes negen blijkt te zijn in bossen vol seringen van geluid lijd dan…

Onder de rook van Philip Morris dwaalt een smeulend vuur, geur van vervlogen jaren..…

De nieuwe rolhor stemt ons erg tevreden, Hij was wel duur maar sluit hermetisch af. De overlast, die elk insect ons gaf Behoort nu hopelijk tot het verleden. Eén minpunt echter, dat hij zo goed sluit: Niet één insect komt er ons huis nog uit.…

Roken is dus echt en werkelijk waar.…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

Een reconstructie: van dichtbij zie je niets meer -- dan vage vlekken.…

'Dat', zei ze, 'is de brand waar menigeen zich graag aan brandt en daar ligt het land waar ik geboren ben!'. Ze wees met haar middelvinger.…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

Het nieuwe jaar begon nog wel zo goed Met feestgedruis, champagne, mooie plannen Om iedere verslaving uit te bannen Uw allerbeste beentje,frisse moed: Geen koolhydraten, zuivel en geen zoet En dat u voortaan lief en aardig doet Eens omkijkt naar uw eigen vlees en bloed En dat u zich behoorlijk voorbehoedt Weer vaker met de trein gaat of te…

woede verengt tot rode draad bepaalt woord en daad handelen in eendracht laat onmacht kantelen het evenwicht is zoek de schaal die doorslaat balanceert onhandig gedoe houdt de voeten paraat vluchten kan niet zonder plan gaat in rook op vuur negerend woede, verengd tot rode draad…

in rook van ‘t Silveren Seepaerd…

de laatste uren zoals er veel nog zijn en zullen gaan ze sterven in mijn adem weg zo mijn stappen even klinken hol weerkaatsend om mij zingen in het rusten van de nacht tel ik de kaarsen één voor één zie ze vuren branden rook verkringen als de tijd die smeltend leeft als de nacht die langzaam dag wordt en ons zo momenten geeft…

je smeult kringelt rook in speelse vormen ik blaas zacht jouw vuur iets aan je knispert en vonkt rood ontvlamt daarna in feller branden schroeit bijna mijn handen weer laai je op tussen grijze as verdrijft de koude nacht nog is de vonkenregen in je ogen niet geblust als je lach mij plagend kust…

in het vuur ziet een mens hoe het leven vlam vat en woedend hitte verteert in as legt wat gloeiend rood aan vuisten murw sloeg en verlangen smeedde de rook geeft signalen van rijk vergiste tijden de geuren verdampen in de weidse lucht uitspansel van beloftes dromen die daden wekken…

Dit kan iedereen overkomen, maar dat is gewoon niet waar. Sommigen zijn van nature introvert of beschikken over een rustig liefdesleven.…

Je sneed ze zacht alsof ze leefden, eerst dwars en dan de ringen, maar het deed pijn daar waar de schil je huid kon raken. We moeten nu niet praten had je nog gezegd. Je ogen prikken maar het stelpt de woorden niet. Zelf rook ik rode snippers, hun sap nog in de vingers die ik op je handen had gelegd.…

waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven het inbedden net vóór de vuurzee haar vlammen ontvouwt de gloed in ijs vereeuwigen net vóór het vuur het water raakt hoe het zich tooit in vlammend verenkleed waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven…

Waar onderzoekend vuurtje brandt is rook dus als het de onderzoeker weer lukt de rook weg te jagen is hij verrukt Jan woordenaar Bontje, 7 maart 2021…

Er was eens een vrouwtje in Drachten Die erg naar een cigaret zat te smachten Ze zei: "Ik stopte met roken Maar nu zie ik 's nachts spoken Wie wil er bij mij overnachten?"…

Eenmalig nieuwsbericht (in plaats van kaarten): Tot ons verdriet zijn vanaf volgend jaar De crematoria hier de sigaar En geven ze massaal de pijp aan Maarten In januari moet de deur op slot Want vanaf dan heerst er een rookverbod…

Minister Borst kiest voor de harde lijn: Zij wil de roker die maar door blijft paffen En weigert om te stoppen duur bestraffen; Zo'n slaaf verdient geen gratis medicijn. En als zo iemand stopt - met ademhalen, Dan moet hij zijn crematie zelf betalen.…