1940 resultaten.
ontmoeting in spiegel
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 433 onvoorwaardelijke
allesomvattende
onuitputtelijke
lieve liefde
hoe onvermoeibaar
heb ik je gezocht
noord en zuid
oost en west
in diepste diepten
en in verste verte
hemel en aarde heb ik bewogen
water en vuur
uitgeput en moedeloos
op mijn schreden
teruggekeerd
en thuis gekomen
poets ik mijn spiegel schoon
na zoveel lange…
Cycli
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 215 een grijze jas,
bomen in het rijp, met
witte adem geschoren,
seizoenen die in de tijd
gemetseld zijn met de
specie van de leegte,
de takken van de wind
zijn dood, in een laatste
kreun verloren, ontbloot
aangepast het zicht, as van
verjaarde bladeren steunt
nieuw perspectief onaangetast
in opkomend licht, vergaan
door te leven en uitgeput…
Zoete geuren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 548 Gods creatie als een schouder
waarop ik uitgeput mag rusten
de blauwe zee als geheelonthouder
het bos als mijn tuin der lusten
Lentebloesem in een koele bries
verfrist mijn innerlijk vermogen
de kant van natuur die ik kies
streelt mijn betraande ogen
Gefascineerd door de kleuren
in een roes van zuiver verlangen
in extase door…
Met de wortels naar boven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 Wortels die zo vaak
Al te vergeefs in de
Diepte naar water
Hebben gezocht,
Levensbron die daar
Nog wel is, maar
Tot op de bodem uitgeput -
Hebben zich nu naar boven
Gericht, zoeken het leven
Nu boven de grond:
Aarde overspoeld met
Overvloedige regen,
Rijke modder voorzien
Van voedsel en vocht -
Ze hebben hun weg
Naar…
De astma aanval.
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.834 Het wordt weer ochtend,
ik ben uitgeput.
Uitgeput door het gevecht om lucht,
de nacht is voorbij.
Net als de astma-aanval.
Geschreven door Lion Queen op 02-04-2006…
Ademruimte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 217 Uitgeput,dwalend over het
terrein van vervagende gewaar-
wordingen,in een verlangen van
voortdurende beweging:alles wat ik ben
alles wat ik was geweest,vloeide samen.…
in kijken en ontwijken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je loopt op hakken
tikkend doelbewust
maar je lichaam
straalt geen rust
ogen slurpen energie
in kijken en ontwijken
weerwoord is er niet op dit
bodemloos gevreet van lijken
uitgeput van
uren gaan kun jij niet
meer op eigen benen staan
en schopt de hakken uit
ziet met ogen dicht
de carrousel nog één
keer gaan de rust van
thuis…
Onmin
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 naarmate
de tijd verdaagt
verdooft zij ook
de oorzaak
die vaak dubbel
is gelaagd
als het denken dan
uitgeput vertraagt
begint de eenvoud
aan zijn werk;
het snoeien in een
verwilderd rozenperk
maar eer het hart
zich weer opent
moet men zich ook ontdoen
van opgestapeld ijs
ervaren wij meestal
het noodzakelijk ontdooien
als…
Kan het zo eenvoudig zijn?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 179 Kan het zo eenvoudig
als het voedend delen van innige sappen,
die samen tot 'ons' ombuigen
als dansende twijgen
die in de nacht naar de dageraad neigen
tot volle knoppen bevrucht
en in bloesems ontwaken
tot we ons een weg naar binnen beminnen
om bezweet en uitgeput ineengestrengeld in te slapen.
Ja, kan het zo eenvoudig zijn?…
eindeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 in deze eindeloze vlakte
waar tekens door het luchtruim zweven
totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt
en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort
in deze vlakte zonder begin of einde
waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt
totdat de storm uitgeput gaat liggen
en ik mijn oren niet langer verborgen houd
in deze eindeloze…
Gemoed
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 Uit: 'Inspanning heeft zich uitgeput'
www.http//pamapoems.nl…
zee van schuld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 je hemelsblauw
of grijs en grauw
je zilte lucht
je witte onschuld
je voorspelbaar
af en aan
je aantrekking stoot af
wat was je laf
zo even verderop
in metershoog
je schoonheid loog
waar uitgeput ten onder
je genadeloos
levens nam
om reddend streven
te oefenen nog even
je aanblik is kalm
je bent zo helder
bijna troostend…
vannacht is de wereld vergaan
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 792 Vannacht is de wereld vergaan
Door het vergif ten onder gegaan
Onze milieukwesties mochten niet baten
Zij heeft het leven voorgoed verlaten
Helaas is ons reddingsplan mislukt
Waardoor nu de aarde is uitgeput
En we hadden nog zulke mooie dromen
Hoe we deze ramp hadden kunnen voorkomen
De natuur bereikte haar laatste fase
Waarna zij…
Nachtelijke prooi
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.137 zoals je daar ligt
het laken wat verschoven
in uitgeputte overgave
snakkend naar frisse lucht
zo ben jij mijn liefste prooi
door ’t zout prik ik wel heen
daarna smaak je des te zoeter
soms kan ik je bloed wel drinken
maar vannacht zal ik je nippen
als een exquise delicatesse
ik zal voorzichtig zijn
het zal voelen als een streling
en…
’T IS KUNST TE LEVEN
poëzie
3.0 met 28 stemmen 9.035 Zie, hoe de wereld gaat: waar twee gezellen vissen:
Heeft dikmaal een het nut, en d’ander moet het missen:
Een lacht er in de vuist, gans blijde met de vang,
En d’ander schreit er om, en jammert uren lang;
Daar is een zeker greep om dit en gint te raken,
Niet ieder is bekwaam tot allerhande zaken;
Wat dezen heeft verrijkt, heeft genen uitgeput…
Duinwandeling
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.104 oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten doen met een
hier en daar verspreide teunisbloem
en als ik dan uitgeput…
alle stappen
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 575 wat als de onmogelijkheid nog het enige dierbare is
dat we kunnen opzoeken, vasthouden
in onze gedachten
zoals een oude stad, uitgeput door tijd
maar niet meer van ons
ook al staan huizen dichter dan ooit
in de dag, in de nacht
lopen uren in elkaar over
naar liefde en de glinstering
van dit mysterie
dan nog, antwoord jij
weet ik…
resttijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 ik herinner me een nacht,
gewikkeld in de dodenwacht
van zeven maal plus één keer werkelijk
een dag geleefd
de lakens werden nat, het klamme
zweet betrad al lopend oude ruggen
in het overbruggen van ‘t armzalig
schietgebed
in de weggezette kast
daar achter, in de la
versta ik geen gekerm of honderduit
ik wankel slechts, waarna
ik uitgeput…
Aleksej Navalny - hoe nu verder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 69 vandaag is alles in veelvoud dicht
de dag ligt uitgeput en leeg
in de aanhalingstekens van de tijd
de klokken zwijgen
het trage stugge lopen door de stilte
hoe nu verder er is geen weg terug
tussen geboorteschreeuw en sterven
bloemen leggen om jou te eren
loop door loop verder wij weten wie jij bent
bloemen leggen als vergrijp
hoe…
De nacht is voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Net op tijd, de orde is hersteld
maar het heeft me veel soldaten gekost
Wat een nacht, de mannen zijn uitgeput
ze hopen en verlangen dat het voorbij is
maar de dag breekt aan, nu
de koning en zijn aanvoerders nog
terechtstellen, tentoonstellen –
hij ziet er niet uit
in zijn dure kleren
met een schuin verband
als koningskroon om zijn hoofd…
Graal Ridder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 402 Mijn weg was wild en doornvol
En ik werd uitgeput.
Maar ik bleef maar hoopvol
Ook al was ik ver van mijn hut.
De Graal was mijn doel en moeten,
Ik wist dat Hij bestond.
Da Vinci Codes routen,
Dan Browns wereld rond.…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Verdrongen door een vale schaduw
Schuifel ik langs kale muren,
Besmeurd door vertwijfeling,
Uitgeput door gekwetste uren
Aan het eind van de dag,
Zo beklemmend zwaar,
Hoor ik alleen nog maar stemmen,
Zo verward en ondraagbaar
Ik beweeg als een vreemde,
Rusteloos in de tijd,
Gebonden door een cirkel
Neemt mijn falende adem afscheid…
Afleggen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.613 Ik slaak een zucht, diep
uit het lood slaat mijn verweer
een allesverzengende gloed
legt me uitgeput af bij jou.…
Laat het raam maar open vannacht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 568 zoals je daar ligt
het laken wat verschoven
in uitgeputte overgave
snakkend naar frisse lucht
zo ben jij mijn liefste prooi
door ’t zout prik ik wel heen
daarna smaak je des te zoeter
soms kan ik je bloed wel drinken
maar vannacht zal ik je nippen
als een exquise rode wijn
ja, ik zal voorzichtig zijn
het zal voelen als een streling
en…
wat het hart wordt aangegaan is met het hart
gedicht
2.0 met 32 stemmen 17.315 over het algemeen is men vrij in het merendeel van zijn organen,
tenzij een hand als ze slaapt en de uitgeputte roede.
maar het ware verdriet ziet weer elders. loopt er met een wijde boog omheen.…
't Woord gekooid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 2.180 Liggend in je vormen
Jij in die van mij
Voorbij zijn de stormen
Genezen de wonden
Geslagen door het woord
Sprakeloos de monden
Woord en weerwoord uitgeput
Eindelijk van rede vrij
’t Woord gekooid, de zinnen los
Vreeën we de hoofden leeg
Hijgend, nu van daden
Tot we niet meer konden
Ondanks alle bomen
Zien we weer het bos
Laat ’t woord…
Een ijzige greep
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 296 je voelde
kou opkruipen
jou omsluiten
met een ijzige greep
de warmte
was snel vervlogen
toen bronnen
uitgeput verdroogden
reserve en vitaliteit
verdwenen in alle
systemen naar een
voltooid verleden tijd
leven bij de dag
in de terugslag van
een nacht die weer
wakend was doorgebracht
wij wisten je verscheiden
bescheiden na zoveel…
Zeg me wat te doen.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Ik zie hoe hard je moet vechten
Hoe uitgeput je wordt van de strijd
Ik zie en voel hoe hard het is
Maar onthoud: niemand wil jou kwijt
En al heb ik er alles, alles voor over
Maar ik kan alleen machteloos toekijken
Ik wil helpen maar wat moet ik doen
Om een oplossing te kunnen bereiken
Om jou pijn te kunnen verzachten
Om een lach te…
Lot
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 364 zo licht het is
de muren te breken
van een stad in verval
zo zwaar
de stenen te kantelen
waarachter de uitgeputte verte
gemiste kansen kuilt
ik strek mijn hand,
grijp de stengel
van een netel, hij prikkelt
juist genoeg
ik schep de grond over de rand
zie mijn geweten, bloot en schraal
spelt het verjaarde beloftes
letter voor letter…
Stokoud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 616 Ondertussen geef jij af
op alles wat nog deert
en vallen mensen stil,
uitgeput van je sterven.…