Alle inzendingen over OR leven OR eenzaamheid

die hem beschermde heeft hij op leven en dood verslagen vooralsnog nu de lange de eenzame strijd tegen die hij werd beschermd…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

voor hun leven terwijl ik het heb opgegeven weg wil ik weg uit het leven…

Je leven is vol eenzaamheid een solo strijd niet te winnen Je wilt wel anders maar het lukt je niet, verdriet. Je ziet de mensen lopen, blijft hopen op aanspraak. Maar ze zien je niet, willen niet kunnen niet. Je blijft alleen in je strijd tegen de eenzaamheid.…

daalt nog neer over niets dan harteloos kille stenen O, het leven hoeft van mij niet meer zeg ik wijl mijn ogen om jou wenen Stille eenzaamheid is wel ongeveer hetgeen mij nu nog rest in het leven Lieveling, mijn hart bestaat uit zeer edoch ik wil je alles graag vergeven…

Dat een mens wel ervaren kan wat het is om te leven, kent oorzaken. Gevolgen van liefde en geluk. Wie kent?…

Letters zijn eenzaam. Woorden symbolen. Dode talen dood. Taal is een uitgestoken hand. De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

Je hebt de dood niet helemaal Gewild, maar ook het leven niet. Ik schik me in jouw eenzaamheid Doordrongen van de innigheid Van mijn bestaan...…

Met gerochel en gepiep is hoe het leven afliep. Een week geleden nog volop in het leven gestaan, nu in quarantaine eenzaam heengegaan.…

ik wacht op antwoord het antwoord van het leven niemand die ons hoort het valt echt tegen ik wacht op antwoord nog heel even en ik wil niet meer leven het gevoel van eenzaamheid niemand die heeft ervan spijt ik wacht op het antwoord het antwoord van het leven ik kan er niet meer tegen ik wil niet meer leven…

Zijn lippen zijn vergrendeld Zijn vingers zijn de wind, Niemand had hem begrepen, maar het was een eenzaam kind. Zijn gezicht kent geen emotie Misschien had hij er geen, Eenzaam, gesloten, een kind van de aarde, Zijn leven was van steen... Zonder dat hij het vernemen kon, Was hij voorgoed verdwenen.…

Eenzaamheid lees ik in je ogen stilte heeft je hart omsloten gevangen in eigen onvermogen. Richt je blik naar het licht probeer de zon te zien zijn warmte weer voelen. Kijk naar het mooie om je heen dan zal eenzaamheid verdwijnen kan het leven je weer omarmen.…

Eenzaam in de massa zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa. Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. Niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander…

Eenzaam in de massa, zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa; Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander.…

(voor jou) het zit in je een teruggetrokkenheid stilletjes verborgen voor de buitenwereld och misschien, misschien weet je morgen in dat volle vertrek met keuvelende mensen wel boven het gewemel het gedruis uit te stijgen draag je het hart wat meer op de tong zal je niet meer aarzelen of onderschat zwijgen…

eenzaamheid, ik voel het in de lucht het is nu tijd dat ik voor je vlucht een leven lang geluk een leven zonder zorgen, had je mij beloofd, ik voelde me geborgen, met al jouw droomkastelen kon je mij bespelen, hopeloos verliefd, kan het jou wat schelen?…

Lijden loutert Zegt de komiek Die tragisch aan Zijn einde lijkt Te komen - is dit het Leven dan, de mens Die eenzaam of verbonden Is, somber of gelukkig? Het leven niet meer Dan een verzameling Van samenzijn en gemis?…

Pijn, Pijn, De hele dag Pijn die mijn Leven doortrekt En met geen Injectiespuit te Stoppen is, Pijn in mijn Lichaam, maar 't Is vooral De eenzaamheid Die mij dag Aan dag naar Het leven staat…

Een eenzaam klein vogeltje Liggend op een weg vol gaten Wilde zo graag dood Maar kon het leven niet laten…

Kon ik mijn verdriet maar dragen deed mijn hart maar niet zo’n pijn Kon ik maar iemands hulp vragen kon ik maar minder eenzaam zijn Kon ik ‘t anders zijn maar torsen ging de smart enkel maar voorbij Waarom zo veel druppels morsen en dat alleen in het leven van mij Kon ik ‘t eenzaam maar hebben was nu de nacht maar minder stil Kon het eenzaam…

uiteindelijk ben je eenzaam ieder mens staat toch alleen er zijn altijd wel vrienden of familie om je heen maar wie je eigenlijk bent en wat je werkelijk voelt en hoe je al die dingen in je leven hebt bedoeld dat weet alleen maar jij soms wil er iemand mee maar het blijft een eenzame reis in een altijd lege coupé…

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

Dat alles uit het leven bericht. Heel eenzaam en verlaten. Nooit iemand om erover te praten. Rimpeltjes veraden m'n wens, Van dit eenzame mens. Een smeekbede gericht in de lucht, Veroorzaakt mijn diepe zucht. Eenzaam loop ik verder in gedachten, Van binnen veel hoop. Ik zit nog steeds op jou te wachten.…

Een eenzaamheid die niet alleen aan jezelf doet denken als een monnik die staart naar de ego van een eeuwig tal. Maar die even zijn passen wenst te tellen over de waarde van het leven in één geval.…

waar hij zich zacht omsluieren wil door het deken der eenzaamheid vervaagt een verlangen dat diep verscholen knaagt aan de pijn, zijn verloren dromen aanhoort hij het leven in wanhoopskreten waar nachten vervagen in het niets van zijn leven…

Jij en ik, we zoeken elkaar, vinden en hervinden elkaars ziel via lichaam en taal, naam der genoemden. Jij en ik, o zo verloren in de tijd, eeuwigheid, voorzienigheid; volledig opgaan lijkt, en is, zó ver weg! Jij en ik: in liefde en oorlog met elkaar... we treffen elkaars hart, in de ogen troffen wij werkelijk zuivere emotie, voor heel…

Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…

Doeschka is dood zo ineens Ze vond d’r bazin hier niet schrijft haar in memoriam schrijver Je kunt het ook zonder stellen De ultieme eenzaamheid van je leven zien, ondergaan, verteren Zoals iedereen misschien Een aantal vrienden van me die zeker wel Net als ik nu In zwaar levensweer niet alleen wel eenzaam…

zwijgzaam vergaan de dagen gevangen in eenzaamheid in de schemer van haar leven huilt zij vergeten tranen tot de nacht ze verstilt met een vredig slapen…

Het contrast is groot douchecabine en de goot airco en de uitlaatgassen kingsize en het viaduct luxe leven eenzaam dood het contrast is groot…