Alle inzendingen over OR religie OR levensweg

vachtig, prachtig en schattig zo zijn ze, m 'n twee trutjes vachtig, prachtig en rattig zo zijn ze, Boom en Bap waar de een als dondersteen is is de ander als blikseminslag zo kwamen ze beide op m 'n pad zusters van een levensweg zusters van een levensweg ik mag zeker in m 'n handjes klappen want ze leven al langer dan gemiddeld ik…

Ze heeft haar levensweg weer omgedraaid, Nu zij op Drakensteyn gaat resideren. De dag dat zij haar gouden kooi verlaat, Verdwijnt zij achter meters prikkeldraad.…

Ze zaten zoekend om zich heen te kijken, verdwalend in hun avondrode mist langs eigen levensweg als bermtoerist. Maar zie: het Alzheimwee lijkt nu te wijken. De oudjes knappen zienderogen op na elk bezoekje aan de koffieshop.…

Als in een visioen zie ik, joden, moslims en christenen, samen bidden. Als in een droom zie ik ze, hand in hand, naar hun gezamenlijke vader gaan. Overal zie ik monumentjes verrijzen in synagogen, moskeeën en kerken. Ter ere van aartsvader Abraham. Namens hem zie ik ons bidden om vrede, voor alles wat leeft, voor alles wat adem heeft…

Levensweg doorlopen momenten van weleer tranen stromen, ogen- blikken voor eeuwig in het hart gesloten Vredig daalt een rust over een gloedvol gelaat stil verschijnt een glimlach als de schaduw verdwijnt in het licht…

Ook al zijn we als mens Nog zoveel verschillend In karakter, religie en waarden en normen Ook al spreken we niet altijd dezelfde taal Er is maar één wereld En die is van ons allemaal.…

Je leerde me te leven op eigen benen te gaan staan mijn weg te bewandelen die vrijheid kon ik aan ook was er veel vertrouwen het leven leek een feest nu moet ik constateren dat dit een farce is geweest mijn levensweg gaat verder niet langer meer die pijn de liefde zal me leren dat het ook anders nog kan zijn…

Ze sturen mijn adem en richten mijn voet naar voren op het pad dat levensweg heet. Maar onbewust. Ze stellen zich niets voor. Weten van niets, zoals ik van niets weet: Als radertjes in dat hele grote Allesomvattende.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De dominee De priester De imam Prediken voor eigen kerk Liefde lijkt ver weg Stammen strijden voor stemmen Religie, ja en amen Het leven is hard…

heb mij lief vertrouw mij toch ik weet het zijn woorden diep en ver verborgen huilt je kind ze wilden het vermoorden het gemis is jouw levensweg eeuwig zoekend naar dat verduisterd licht telkens weer die ongelijke strijd en telkens weer gezwicht…

Gekropen uit het kosmisch ei op weg naar een nieuw leven gaandeweg de tijd voorbij een ruimtelijk gegeven. Rode draden banen een weg door tranendal en vreugd gevlochten in een mandje pech een pijnlijk nare jeugd. Versleten door de tijd je sporen achterlaten verleden is ontdaan van spijt nu...hoeft niet meer te haten. Het ei wordt langzaam…

Overgoten door de ochtendnevel onderweg, Wandel je blootsvoets over de harde kasseienweg. Je wou en zou enkel deze weg nog kiezen, Al zou je hierbij al het mooie verliezen. Maar eens de nevel op zal klaren Zal je merken hoe je liep op je eigen blaren. Wees daarom voorzichtig met de keuze van dit pad. Het kan wel eens de weg zijn naar het…

raap de bladeren, mijn zoon in het woud van morgen ze vertellen van wat is geweest maar vooral wat komt en dragen de vergankelijkheid, het sterven, doch ook de nerven van wijsheid die bevrijdt buig, mijn zoon voor de aarde in bloei vertraag je pas bij het voelen van het zachte mos denk daarbij aan de mensen die onevenredig woelen…

Niet langer ben ik ziende blind. Steeds beter kan ik door tijd en ruimte zien, waarom ons leven zijn eigen wetten kent. Leven, dat ik met hart en ziel wil leven. Wetten, die ik zonder ze te kennen, dien. Ik zie hoe liefde blinde haat verdringt. Ik onderga mijn laffe tegenstrijdigheden, in een wereld vol contrasten. Ik zie schaduwen vluchten…

Meisje, Graag had ik jou mijn achternaam gegeven. Gehoord mijn voornaam... daags door jou genoemd. Maar jij koos wegen ver voorbij mijn leven. Ik heb je niettemin mijn leven lang geroemd. Jongen…

~ elke levensdag erbij is een levensdag eraf ~…

moe gestreden door eigen religie scheidt de ziel zich van mijn wezen construeer ik zo een soort antipathie wat menig mens zal doen vrezen blik ik in mijn eigen kathedraal zie het zwarte aan de macht beeld dan een vertekend verhaal zo draai ik mijn rondje in de nacht kom vanuit de afgrond opgestegen en dans over grijs gedraaide platen…

zachte hymnen in een wierrookgeur het orgel gaf melodisch kleur aan een intiem gebeuren de omgang en processies zijn voorbij mensen delen minder met elkaar waar de religie schraalt terug gezet op de eigen stek is het vertrouwen weg omdat ieder lijkt te gaan voor alleen de eigen plek leiders raken meer in diskrediet de door…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

'met onmiskenbare hang naar lekkere trek kwijlde hij ongegeneerd toen zijn oog viel op de verleidelijke Bossche Bollen'... poëtischer kan ik het niet voor u maken sprak de dichter met zalvende stem terwijl hij bovenstaande tekst als opdracht in een bundeltje voor een lezer uit 's Hertogenbosch opschreef…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

Kaas is religie. Kaas verbindt. Kaas begrijpt. Kaas troost.…

Ik ben een man, dus dat is vinkje één, Ik val, en dat is nummer twee, op vrouwen, Je kan mij enigszins als ‘wit’ beschouwen, Ik heb geleerd, daar draai ik niet omheen. En ondanks Joris Luyendijks gezeik, Voel ik me met m’n zeven vinkjes rijk.…

Een hoofddoek bij een boa moet toch kunnen Al is het dan wat minder uniform We maken het gewoon de nieuwe norm Je moet die minderheden ook wat gunnen ´t Gaat om religie en identiteit Aanbidding, kuisheid, onderworpenheid…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik wil gelijk de arend zijn en zwevend over mijn levensweg zal ik hemelhoog mijn koers bepalen En terwijl ik mijn pad evenwichtig afleg verdrijf ik ijzige kilte met mijn pennen, zodat vlijtige vleugels vlot openslaan, vol kraskracht en moraalmoed. Vliegend van Bestond naar Bestaan.…