Alle inzendingen over 2014

. ------------------------------- uit: 'Het wederkerige', 2014. *) zwatelen: zinloos kletsen…

. --------------------------------------- Uit: 'De werkelijkheid', 2014.…

Want, arme, op 1 november 2014 ben je zelf naar Petrus gegaan, je liep spaak en bovendien had geen sprint je laten gaan.…

onze velden en akkers tussen gras en graan mensen kwamen tevoorschijn uit de wolken als vogels hoopten we nog dat ze geen doden waren ik heb je zoon gevonden en zijn vrouw hun dochter ook ik heb ze gelegd tussen de zonnebloemen ik zal vrede voor ze zoeken ------------------------------------------ uit: 'Schiep hij ook mijn moeder', 2014…

----------------------------------- uit: 'Archaïsch de dieren', 2014.…

----------------------------------------------------- Uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee', 2014.…

Gegroet, o lezer van het snelsonnet We trachten u een glimlach te ontlokken door één geheel te maken van de brokken We wensen u een vleugje binnenpret en élke dag een lach in ’t nieuwe jaar en álle goeds; uw zondagsdichter Aar…

de aarde broeide vandaag letters ontloken als bloesembomen verzen werden geschreven uitgesproken ook door dichtersmonden die verwondering vonden in de universiteit van het leven kunstige sterren straalden op open podia ook muurbloempjes namen deel lazen op het enge toneel gedichtendag emotievol, glimlach trotse dag…

Niets verkeerds gedaan En toch altijd als Zondebok neergezet Door anderen die jou Niet zien zitten - Dag in dag uit Gekrenkt, vernederd, Bespot en beschimpt Eerst alleen met woorden, Daarna wordt ook je lichaam Door hen niet meer ontzien - Pijn lijd je, littekens In je huid en in je ziel Tot je dit niet meer wil En zelf een…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

Zo innig aan elkaar verknocht Toch stadig aan elkaar losgelaten, Zoals dat hoort in een kinderleven Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid - Veranderende klankkleur, Die de volgende fase aangeeft In een natuurlijk ontwikkelingsproces: Moeder die haar dochter Als gelijke aanspreekt nu, En die in haar ogen De volwassen vrouw herkent…

Ik doe geen moeite voor je, Laat je gewoon je gang Maar gaan, heel af en toe Perk ik je een beetje in Waarna jij alleen maar Nog verder en nog mooier groeit Kleurrijk blad met wel Tien soorten groen Je zorgt voor leven en voor Koelte als de zomerdag Te warm geworden is, Vult het gat dat anderen Laten vallen, Wondere groei waardoor…

Brandganzen, samengeklonterd In onbreekbare V-vorm Die hen veilig naar oorden Achter de horizon brengen zal - Vleugelslag na vleugelslag Verlangen ze er nu al naar Op deze plek terug te komen En dan zal het voelen alsof ze Hier nooit zijn weggeweest…

Het lichaam heeft de geest Ontvoerd en haar op onvindbare Plaatsen te vondeling gelegd - Voor wie, eigenlijk? Voor die toevallige passant Die, zonder het te weten, Volledig uit koers geraakt is En een ziel aantreft die niet Weet waar hij ooit gewoond heeft, Laat staan het lichaam nog duiden kan Dat hij ooit bewoond heeft?…

Jij hoort hier niet, Zegt de getroubleerde Geest in jou, jouw hand Omklemt ongevraagd de mijne, Terwijl je ogen me nietsziend Aankijken, immers ze kijken mij Niet echt aan, maar eerder voorbij, Met de zalmen mee moet Je gaan, zeg je, - Je starre ogen fixeren mij Om mij nooit meer los te laten, Tegen de stroom in moet je gaan,…

Waar eerst gedachten konden gaan en komen heerst nu onmetelijke rust. 't Is als de lucht die boven groene bomen door blaadjes vluchtig wordt gekust. Soms hecht ik nog aan wat ik heb gedacht; ik merk de warboel die het sticht. Dan, als een vogel die de dag verwacht, verwelkom ik het helder licht. Het licht dat zuiver binnen in mij straalt…

magie te mogen bewaren kathedralen en torens gebouwd om de hemel te raken iets van jouw mysterie te smaken vreemde culturen bezocht in verre landen mijn licht opgestoken je bleef mij steeds maar ontlopen toch heb je zacht jouw hand in de mijne gelegd als wonder van boven waar ik na alles niet meer op durfde hopen wil melker 21/10/2014…

. ----------------------- uit: 'Thuis', 2014.…

16-6-2014 Ieder mens heeft wel wat te wensen Maar Waar stel jij je grenzen Ik ben soms dwars Ik ben soms brutaal Noem het boos Noem het dom Ik vind dat niet krom Ik ben dan gewoon ik Precies dat getik Op de tafel van mijn eigen leven Soms is een grens ook jouw eigen gegeven Ik kan hiermee leven Ik kan hier zelfs over dichten Want ik…

. ------------------------------------------------------- uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2014.…

. ------------------------------ uit: 'De buitendeur', 2014.…

Vreemde wereld Toch, in een land Te wonen waar Je vanaf je Allereerste dag Leert dat je Moet wachten Op je beurt, Netjes in de Rij moet staan In de winkel, Bij trein of bus, Zodat je letterlijk Alle dagen van je leven In de file staat Tot je eind aan toe, Want zelfs bij De euthanasiekliniek Tref je het weer niet,…

Klassiek geschoold Ben ik niet, Na Mulo en Atheneum De universiteit met Wat aanvullende Colleges Latijnse Taal en Cultuur - Maar soms waait Er toch iets over Van wat de klassieke Literatuur ons wilde Leren - vandaag krijg Ik bezoek van Icelus, Nuchter en down-to-earth Als de omgeving waarin Ik ben opgegroeid - Ik merk…

In de klassieke Oudheid waren Verschillende godheden Actief die het Leven van de mens Op aarde sturing Wilden geven - Naast een god Van de liefde Waren er ook Meerdere die de Slaap konden sturen - Drie van de vier Slaapgoden waren Erg betrokken Bij de mens die Graag wilde gaan Slapen - alleen Als je bezoek Kreeg…

Tussen daaglijkse Beslommeringen door Elkaar geleidelijk aan Uit het vertrouwde oog Verloren, Liefde die geen woorden Meer vond, en verdween Aan de einder van dit bestaan Met ieder te veel op zijn bord - Genegenheid opnieuw geboren, Woord dat liefde heet En dat stadig aan Opnieuw gevonden wordt…

Blinde vindt dode Kopt een landelijk Dagblad vandaag - Heftig begin van Deze dag, maar hoe Vaak ben ik Al niet ziende Blind geweest en was Ik niet eens in staat Om een levende Ziel te vinden die Mijn bestaan Bevestigen kon?…

Lauwe lentelucht Die geurt naar liefde En levenslust, Die in 't voorbijgaan Mij op de wangen kust - Vogels in mijn tuin Zingen hun hoogste lied, Hommel die voorbijkomt En zoemend langs mijn Bloemen gaat, en in Bijentaal vertelt waar Het om gaat - 't Wordt zomer, Vroeg dan wel laat!…

Zo vaak al ben ik bruggenbouwer Geweest tussen hen wier standpunten Mijlenver uit elkaar lagen, Altijd gegaan voor eenheid en compromis - Eindelijk is het tijd geworden Een brug te slaan tussen mijn oude En mijn nieuwe ik; Het oude ik opgegaan in een Gevoel van buitengesloten zijn, Vervuld van wrok en pijn, En mijn nieuwe, van…

Zie mijn eigen schaduw niet meer, Twijfel over mijn bestaan - Hoofd vol loden gedachten, Gedachtenstroom stroperig Tot stilstand gebracht Buiten bruist het leven Binnen leeft de dood…

In het grensland van goudgeel Maïs en bloeiende zomerbloemen Waar het geen water Maar mensen regende, In een zomer die maar niet Op gang wilde komen, Komt het kind voorbijgelopen Dat allang geen kind meer is, Ogen stijf van angst, Het magere lijf behangen Met het dodelijkste wapentuig Dat een mens maar verzinnen kan - Er rest…