Alle inzendingen over Dagen

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

op uw nylonkousen bracht u mij door de wintergang naar de buitendeur van Huize De Schutse ik zei nog dat het veel te koud was maar het maakte u niets uit alsof u voelde dat het de laatste keer was onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden elkaar een weerzien enkele dagen later belde pappa ons op…

Al doen verslaafden steevast aan ontkenning, Bij mij zie je al trekjes van ontwenning, Twee dagen zonder voetbal valt niet mee. Maar vrijdagavond krijg ik weer mijn shot, Wat fijn dat u begrip hebt voor mijn lot.…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

De lengte van je bestaan hangt af van je grootte, de tijdsduur van je aanzicht, bepalend voor dat schitterende zachte licht. De lengte van je schijn kan nooit lang genoeg zijn, maar wacht; ik steek je aan, kort zo je bestaan maar geniet met volle teugen van je geflikker je warmte en je kunst om schaduwen te toveren op de wanden…

Dit jaar is het dan echt de laatste keer Ik heb vandaag staan kleumen in de regen En kan er eigenlijk niet goed meer tegen Mijn voeten branden en mijn rug doet zeer En straks word ik geknepen en geslagen Ik mis ze nu al, die Drie Dwaze Dagen!…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

december en zijn donkere dagen maken veel mensen depressief. hartpijn of droefenis gaan dan knagen zelfs al hebben we onze dierbaren zo lief. de dood kijkt iedereen in de ogen, verschijnt plots vanuit een kerkgewelf. loop hem voorbij in wijde cirkelbogen, hou donkere visioenen niet voor jezelf.…

Laat ons mensen samen, van donkere nachten, lichte dagen maken.…

Natuurlijk is er wel eens een kopje gebroken Een bord door de lucht gegooid Met een ongelofelijke kakofonie Van herrie neergedaald Op de marmeren vloer van de koninklijke keuken Natuurlijk is er wel eens….dit of dat, zus of zo Vult u zelf maar in, inwoners van ons Koninkrijk Want ze zijn dan wel van koninklijke bloede Maar ook gewoon man…

De engel viel aan Als Nachtvlinder En legde een Bom In de stiltes van mijn geheugen Een Antidote Voor een Stralend leven en sterven Voor een Patrones iemand die 75 wordt Dit zijn de dagen Van mystieke aard Puur natuur Als het je overkomt…

Ik draai me nog een keer om, Zacht streelt je stem mijn naam - dag jij - Ik doe de deur dicht, de stilte barst het huis uit. De wind verweeft zich met mijn tranen. - Niet huilen – zeg JIJ - Ik draag je mee in mij -…

Ik bloos bij het ontwaken en hoop dat deze laatste dag zich nog eens mag herhalen.…

de dag staat aan het raam een grijze vrouw met vermoeide ogen de dromen liggen bijna afgedraaid tussen de lakens een laatste restje zoete sluimer uit de diepte komt langzaam het weten boven drukt op mijn borst de grijze vrouw van weer een dag…

Elke dag sterf ik een beetje meer, verbannen door jouw hart heb ik geen enkel verweer. Zoals een treurwilg heb ik de eerste bladeren verloren, mijn liefde heb je al tijdens de zomer ingevroren. Dag na dag schud ik de tranen van me af, het is de herfst die jij me gaf.…

Zwijgend loop ik verdoken, de dagen worden oud. Ik vermijd de klank van het licht en wacht tot jouw stem zich weer ontvouwt.…

Waar de nacht en dag afscheid namen, een nieuwe dag keert weer. En de zon doorbreekt de wolken, smelt het witbevroren gras, condens verdwijnt van de ramen, en wordt weer doorzichtig glas.…

Het was de dag dat je ogen blonken, de dag dat je glimlach straalde en ik je mond voelde. Het was de dag dat je geen woorden gebruikte, de dag dat je handen ontdekten en mijn hart sneller ging slaan. Dat was de dag dat ik wist dat er ook in mij liefde ging groeien.…

'n Dag zonder lach Is 'n dag zonder doel 'n Dag zonder schater Is 'n dag zonder gevoel 'n Dag zonder verhaal Is 'n dag zonder leven 'n Dag zonder droom Is 'n dag zonder beleven Maar 'n dag mét jou Is 'n dag zonder kou Mét een glimlach maar ook geschater Bij jou voel ik me als een vis in het water ...…

sinterklaas kloppende kinderhartjes stiekem de trap af hand in hand verbaasde oogjes werkelijk waar ? bergen speelgoed zelfs een verwonderd kijken van een paard in de kamer vol kindergeluk handjes beginnen te strelen lijfjes beginnen te beven traantjes van kinderlijk blind dank je wel , lieve sint toen op dat moment maar…

orkest der bloemen Kleine vuurtjes in de hemel, vormen het sfeerlicht Het decor wordt langzaam beschenen, terwijl schaduwen de wimpels zijn Rust is de wakende vader, stilte zijn metgezel Sereniteit volgt hun voetstappen, samen vormen zij de essentie Zachtjes glijdt het nog voort, koning van zijn rijk Wachter van de nacht, tot de dag…

Er zijn geen dagen dat ik je vergeet geen dagen dat ik niet aan je zal denken het is alleen ontzettend jammer dat ik niet gewoon aandacht aan je kan schenken. Er is geen dag dat er geen tranen branden geen dagen dat ik ze niet laat gaan, het is alleen zo jammer dat ik nu niet naast je mag staan.…

alleen de nacht brengt donkere ramen neemt de leugens in bezit verfraait de kamers met lege tafels …de waarheid blijft onuitgewist alleen de nacht verzamelt de schaduwen vult de hoeken met gelogen woorden verbergt de tijd tussen woedende tanden …verraden hebben jouw ontrouwe handen alleen de nacht vlucht voor de dag kropt alles op wat…

Er woonde een man eens in Schagen die durfde geen meisjes te vragen nu is het te laat geen vrouw meer paraat hij is nu een oude van dagen.…

In verlangen naar gisteren, Naar warme dagen In de stilte van het licht, Door verbonden stralen In zoeken naar troost, Naar bewoonde ogen In het ontdekken van tranen, Door weinig woorden In schuilen in armen, Wil ik dagen wenen In vinden van liefde, Wil ik de pijn vergeten…

Ach, wie wil er nog weten wat je voelt Wat je eigenlijk met je woorden bedoelt Men knikt ja en schudt nee En leeft zogenaamd enorm met je mee Er zijn van die beroerde dagen Dat je je wel eens af zit te vragen (en dat zijn er best veel welgeteld) Leven de mensen om ons heen alleen nog maar voor geld?…

Morgen weer een dag als deze nog niet is afgesloten worsteling met alles in mijn gedachten zullen ze morgen vrij zijn of zal ik wederom zeggen morgen weer een dag…

Het is maar goed dat je niet weet wat de dag van morgen doet. Vandaag ben je uit je humeur want het leven stelt je even een beetje teleur. Maar de dag van morgen kan misschien ècht verdriet bezorgen. Geniet, leef bewust, elke dag omdat je niet weet wat de dag van morgen brengen mag.…

Naakte woorden soms zwart soms wit rakend gekleurd tot op het bot groei in lijnen van getekende tijd open jouw hart, ontvang en geef laat liefde elke nieuwe dag kleuren…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…