Alle inzendingen over De OR gonzende OR drijver

Onganse zoom onland Van netels brandend of doof Wespensteken, distelprikken En gonzende hommels op honingroof Waar in de lengende avondstond Hij een stelletje boud bezig vond Met wat vervoerlijk in het oog sprong En zijn prille spieblik zich wrong Om het zicht op een snakkende jat Die zich smijdig op haar figuurnaad prentte En…

Eens las hij in het boek van Prediker: 'Kennis is ijdelheid' en sloeg zijn ogen op om het te overpeinzen; en zie, hij zag een wereld vol dieren en drijvers, domheid en drollen - en liet zich wijn, verstrooiing en een ander boek bezorgen. ------------------------------------------------------------------ Uit: 'Weerribben', 2003.…

vertragende gevecht, In het moment voor het geschrevene, Weerbarstig klimt de schamele moed omhoog langs groeiende veerkracht, En spant de bogen der opwellingen, Onder druk druipt het brein droog het stof tot nadenken, Bruisend borrelt de beroering, Dwalend drapeert mistige muze de pilaren van diepgewortelde waarden, Rustend op de gonzende…

Ik ga dan stil, tevreden en gedwee, En neem geen ding uit al dat Leven mee Dan dees gedachte, gonzende in mij om: Men moet niet van het lieve Dood-zijn ijzen: De dode bloemen komen niet weerom, Maar IK zal heerlijk in mijn Vers herrijzen.…

lage dennenboom gedrongen maar met wijde kroon binnen zijn kromme takken huist een onzichtbare vinger die druk peinzend groeit het hemelblauw ontmoet met knikkende top naar vier einders wijst onbesuisde reislust en verkenningsdrift uitstraalt dan langzaam buigend tot de grond zakt in paarse kriebelstruiken schrijft zwerven door mijn gonzend…

handen spitten in kruimig krijt weg van gonzende gedachten sluiers van de geest begraven zich in lijfelijke aarde laag voor laag, tot onzichtbaarheid ik weet niet wat ik was, ontaard misschien ik hef vuilgerande nagels armsgewijs ten hemel…

Pulkend is het plezier van bottende twijgen die zweren en puisten van het groene pus, uitgeknepen door een kloppend kussen van gonzende stromen lentewarmte. De blauwe baarmoeder van spruitend leven ontvangt in volle zin de spuitende zon, stralen gutsen hittevol van haar sprankelend palet.…

schaamte kou en droefheid trekken op en vluchten vogels gonzend in het grote donker boven ons woensdag 6 februari 2002 zonneleen de episoden van amos 68…

nabij in uw zoete stemval Over en weer praat En verlangenstekelend lacht, wat noodschiks In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt; Immers amper zie ik U aan - geen woord meer Laat zich verklanken, Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds Onderloopt een sijpelend vuur mijn leden, Niet meer kan ik zien uit mijn ogen, gonzend…

in sneeuwvelden sneuvelden ik beminde de bolsjewistische horden ik vereerde de fascistische beul vliegtuigen ontploften in wolken het regende gierend metaal hortende tanks in modder bevroren vlammend karkas van industrie walmende paarden in tuig van ijs vaal masker met bloed geschminkt neuriënd van onvervuldheid sloeg ik op de gonzende…

vanuit het niets kwam jij me naderbij we dansten, dronken gulzig uit de fusten terwijl een gonzend klokgelui ons suste je zachte lichaam rook naar zoet gevrij en werd een speelbal voor mijn lusten we rolden, tolden, lagen zij aan zij van top tot teen nam je bezit van mij we spoelden aan op verre, zilte kusten de zon boetseerde je figuur…

Dagelijks liggen twee vijftigers jonger dan ik vandaag In een rouwkapel gonzend van Nederduits en kerklatijn. Dagelijks schrijf ik een kus op hun marmeren voorhoofd. Dagelijks neem ik dat breekbare dubbelportret in mijn armen En draag het omzichtig naar buiten, ik mag niet bezwijken onder dat paar, ik mag met mijn paar niet verdwalen.…

Ergens ginder achteraf Bij bloeiende struiken Schepten we met jampotten insecten op Als bedwelmde junkies rond fuiken Van nectar en stuifmeel Die om bloemkelken zoemden En gonzend in de zomer Gristen we tussen bloemen Naar vliegensvlug fouragerende vlinders Waarvan we de namen kenden uit ons blote hoofd: Koolwitje, Atalanta, Koninginnenpage…

Odysseus, meester van ideeën Trok het ruime zeegat in Van eilandnimf tot een meermin Een zwerver over zeven zeeën Hun stem, hun lach, hun flux de bouche Ze zongen gonzend in zijn oor Geluiden klonken galmend door Een zoete stroom, een warme douche Met in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering…

Een uur lang hoorden zij geen getier van drijvers maar zagen zij glashelder de Karpaten met sneeuw bedekt. Zij liepen op hun dooie akkertje elk met een draagstang bestemd niet voor tichelstenen maar voor vijftig liter soep: met recht een pastorale.…

Verspreid door wind Breidt het groen uit De korrel zweeft op blaasjes Verscholen in een bloem, een schutblad Soms, door toeval vervoerd Vindt hij de stempel Zoals bij een maïskolf Een kam die in een bundel hangt Maar de wind verspilt hem Zijn olie en eiwit Waar de plant voor in de buidel graait Dus wenkt hij de gonzende bode met een…

Naast de autoweg ligt een grote tros bloemen, vol gonzend leven, zingend voor mensen vol bloei, die hier de dood vonden. We zijn vol vragen op onze boswandeling, zoeken lange tijd naar beelden en gevoelens uit onvatbaar verleden. Vergenoegd speuren langs hoge maïsvelden en dichte struiken...…

Als de nijvre zwerm der mensen gonzend, straks de cel verlaat, Of als de engel Gods u wegrukt, dan, mijn kind, dan is 't laat! 1854.…

In de verte wacht de zee op een jonge zalm die zich ongeduldig met de stroom zal laten glijden Hij zal staren over de gonzende diepte Waar hij langzaam ingetrokken wordt Maar voor het zout in hem kan kruipen Zullen zijn holle ogen sluiten De zalmen zullen elkaar vinden Samen wachten ze tot de tijd komt Om hun verleden terug te zoeken…

Tussen Sint Olof en Sint Jan kon hier de hemel verduisterd worden door wolken gonzende insecten. Vijf uren had de langstaartige nieuwgeborene de tijd om vluchtvaardig te worden, te paren en te sterven. Na een overmaat van regen loopt het water nu de spuigaten uit en kun je er donder op zeggen dat de provincie het zwemmen verbiedt.…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Te wandelen langs diepgroene vijvers en gonzende terrassen brandingen bossen en tijd versmolten versmelten: bizarre klokken hangen ademloos aan de wulpse lippen van de verborgen dame, haar ogen: begeerlijk blootgegeven passie.…

sigaretten warm aangeschurkt tegen jassen het uitvoerig betoog van tabak de hemel welft genegen over de opkomst van spelers na de eerste helft is er een tegenslag een wolk legt het veld naar een grijs vlak veroordelingen van de tribune het spel wordt minder het publiek verleent rommelend gewicht wanneer het bij een goed schot heelhuids gonzend…

Hij ziet geen Karavaan, hij ziet Van verre slechts een stofwolk wemelen, Hoort van de drijver van de kemelen Nog ’t slepend en wegstervend lied. En schoon hij weet, ’t morgenrood Vindt hem slechts stervend daar gebleven, Toch naar de tekenen van het leven Staart hij in ’t aanzicht van de Dood.…

Magie draagt voor zover bekend Zorg voor een heidens element 593 I think I was enchanted When first a sombre Girl- I read that Foreign Lady- The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as…

- Is het de boekweit, Waar hommelhorden, Wit bestoven van 't bloemenroven, Gonzende snorden? - 't Mugje, dat zingend, In de orchis gedoken Vast bleef kleven en moet sneven, De ogen geloken? - Wellicht een beek, Zo snel aan 't vlieten, Dat bosanemonen en duizendschonen Weerspiegeld verschieten?…

Hij doet een aasje aan 't tuig, en werpt z'n drijver in den hoge. Een plons, de spiegel rimpelt, vissen glijden reeds rond de haak. Ze zien het wel, happen nog niet. Geduld blijft een schone zaak. De visserman zit er rustig, draait een shaggie met één hand. De andere omklemt zijn hengel, het water trilt, 't wordt interessant.…

de drijver vloekt en krachtig hitst denzweep het oude bloed, daar de zware schuit onmachtig worstelt tegen wind en vloed. En zo gaan zij, voortgedreven als de vroege reis begint, Slepend hun armzalig leven met het schip, door weer en wind.…

Ben ik bij jou dan ben jij bij me maakt niet uit waar of we zijn of waar we dan mee bezig zijn want da's het enige dat telt ongemerkt passeert de tijd voor mijn gevoel staat hij ook stil wanneer we samen lachen zingen als jij me kust word ik zèlf stil Kleuren schieten door me heen ik wou dat ik ze zo kon zingen voel duizend en één…

Op de maat, Van dat de zon herrijst, vervolgt het dier te vrede Met onvertraagde vaart, met onverhaaste trede, Gelijk de kloknaald tikt, zijn weg, tenzij zich ‘t lied Versnelle, waar ook hij gevoelig ‘t oor aan biedt: De klaagzang, niet altijd eentonig, van de drijver, Of wel, de lofpsalm van de pelgrim, vol van ijver Maar lijdzaam, die aan ‘…