Alle inzendingen over Droogte

het is de regen die me parten speelt ze drupt in regelmaat al mijn gedachten stuk haar monotone vallen schept toch een paradijs voel woestijnen weer bevallen na hun godvergeten zijn juich de bloemen toe in een voortvarend bloeien droom de rijke oogst voordat de droogte hen zal snoeien hier miezert het in somberheid en nostalgie ja…

met kleuren tussen sepia en rood kijk ik naar iets wat dicht bij eenzaamheid ligt een auto rijdt de dag in als een nacht beroete bomen heffen de armen ten hemel onscherpe snapshots van een desolate leegte na die verpletterende allesverzengende hitte…

De eerste druppels sisten bijna hoorbaar op de verdroogde grond…

Nu krijg ik weer bericht van Weerbericht Per e-mail, want ik had me ingeschreven Voor Weer of geen weer, zon of bui per radar Voor 'n meteorologische voorspelling Van satellietgestuurde hagelbuien Chinese pluviaanse regenpluimen Maar weer wordt het geen zomerhit dit weer De oevers barsten bijkans uit hun voegen De vaargeul wordt droog smalland…

De Loire, de Rhone en Somme vallen droog Geen hemelwater, gevaar voor natuur Bos- heide- duinbrand kent oorzaak noch duur Ik mijd dit jaar Frankrijk, al zit het me hoog Zo niet Adjudant (Bart), zie zijn snelsonnet Hij heeft tout malheur op een rijtje gezet... _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur…

Aanbidders van de zomerzonneschijn Het hitteweeralarm, maakt dat u boos Maakt u zich druk om wat er waarlijk loos Is tussen Mainz en Koblenz op de Rijn? Europa's levensaêr der binnenvaart Raakt middenin de vaargeul straks gedempt De doorvaart wekenlang opnieuw gestremd In Rotterdam wordt staal noch graan vergaard In Noordzee of het…

Een vlucht die men bij EasyJet geniet Leidt iedereen goedkoop naar grote hoogten En dat geldt niet alleen bij grote droogte Maar ook wanneer het regent dat het giet En als een stormwind half het land verlamt Dan zit je bij die club pas echt geramd…

Door levenskracht aan te raken lost het denken op en de schaduw van het lichaam verdwijnt Een gedachte is gevormd vraagt om een gebaar een oeverloos woord Het trilt op de wind droogt vleugels in licht wil worden gehoord beluisterd, begrepen en luchtigjes verder gedragen…

De dennenbomen waar ze na hun trektocht samenkomen hebben zich door toegenomen droogte teruggetrokken op grote hoogte. Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

De zon schittert in al z’n facetten fel schijnend alsof ik jou overals zie De wind wuift het zand om me heen als je stem in liefdesmelodie Droogte acteert het gevoel van hunkering naar regen de tranen der zeldzaamheid De melancholie van droogte overheerst het spel regen is het antwoord de perfectie van deze drieëenheid Handen gespreid ontvankelijk…

Wanneer lentelicht je plaats beroert hoor je mijn voeten op zachte aarde Beneden droogt slaap je tranen hier kleurt je beeld mijn ogen Je bed bedelf ik onder orchideeën en zoete margrieten Morgen niet dan zwaai ik je van ver mijn liefde toe…

Eens groeizame aarde zaden in haar schoot wassende loten wuivend in avondrood Het oogstfeest nadert uitgerukt haar kroost onrijpe gewassen op tijd geloosd Decennia van vruchtbaarheid in jaren verloren ‘n tanende levensstroom in droogte bevroren…

Ik zou je willen voelen op mijn huid als een bui van bijna: strakke droogte, verwachting. Ik zou je willen horen in mijn oren als een tel rust : een maat die stil valt, aankondigt. Een proeven dat nog om de mond zweeft een geur die nog hoogte moet krijgen zo zou ik je suikerzacht zou ik je vluchtig...…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

Het straatbeeld leemt gekaderd in restanten van rust om mijn lengteas heen en op dat fatale moment regent het zelfvertrouwen nat nietigheid droogt mijn rug overtuigd de klus geklaard te hebben slaat het paard machtiger dan ik door geen schrik getoomd de dodenrit op hol…

wind droogt mijn tranen op jouw gezicht de tijd versteent alsof je niet daar bent duizend gedachten schieten door me heen ik omring je met serene stilte, daar woorden vervlogen zijn nemen gevoelens het over, samen versmelten we in de eenzaamheid van tijd…

Trouw loop je Naast mij Kameraad voor Het leven die altijd Bij mij is Zodat ik nooit Meer alleen ben Als ik in mijn Eigen brein verdwaal - Het is warm in onze Zelf geschapen woestijn - Met een flesje water Achter op de fiets Overleven wij de Droogte die bijna Onverslaanbaar lijkt…

Mijn gedachten wapperen als was aan de waslijn, de mouwen en pijpen alle kanten frisse wind waait en geeft gul, droogt, daarna met de hand glad gestreken draag ik ze opnieuw en ruik de geur van buiten en voel me één geheel.…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…

voorlopig blijven we binnen vult ruimte zich met geest verlaten enkele woorden het lichaam vloeit bier tegen droogte wacht een timmerklus, onverwacht helt de zon over in haar horizon en lijkt tijd voor het eerst geen einde te kennen…

de man boetseerde holle gesprekken en vervormde belegen grappen dorheid en droogte bevolkten zijn mentale landschap ‘s nachts dacht hij aan oude wijn in nieuwe zakken het was hem nog niet opgevallen dat er steeds minder mensen bij de koffieautomaat stonden…

Ik ben de uitdaging weer aangegaan, Heel januari is mijn maand van droogte, Ik dacht: ik breng je even op de hoogte, Dan snap je waarom ik de drank laat staan. Wie weet dat ik dit ooit het prettigst vind, En nooit meer dorst naar whisky, wijn en pint.…

Echo's uit kameelwoestijnen Zandgeslepen woestenij Onafzienbaar ver en droog Gehard in prehistorisch verre Hemelsbrede zondoorwade Dodelijke lege droogte Uit de tijd gegleden niets Dan wind die aldoor eeuwig Schroeit op bedoeïnenkelen Drijvers van woestijnkamelen...…

de wind waait, de maan schijnt de regen valt en jij slaapt de wind rust de zon brandt de regen droogt en jij leeft de bladeren vallen de zon lacht zwakjes de mist komt op en jij rust... eeuwig…

in 't land van duizend en nog 'n nacht blijkt Allah heel anders dan tot nu werd gedacht ze leeft in Nirwana als Tabula Rasa speelt kiekeboe geeft Fata Morgana bij droogte en morgenstond ze heeft ook 'n oase met catering voor eigen rekening…

duizend mijl in zee leeft een man zichzelf breedspreken kan hij niet noch op grote voet zon is in zijn hoofd warm en lange tenen mijmert wat niet is geen boek te lezen schrijft hij lucht woord op woord reeds vele delen zijn inkt droogt niet…

duizend mijl in zee leeft een man zichzelf breedspreken kan hij niet noch op grote voet zon is in zijn hoofd warm en lange tenen mijmert wat niet is geen boek te lezen schrijft hij lucht woord op woord reeds vele delen zijn inkt droogt niet…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

ze raapt het op en droogt het in een boek ruikt natte rozenbottels wrijft ze langs haar broek weemoedig weet ze niet waar dit gevoel vandaan komt het jaargetij verspert het pad met weefsels ze rilt en trekt haar rits iets verder op…

Penetreer het papier Het inkt droogt zijn blauwe tranen Maar ze blijven zichtbaar Voor iedereen te aanschouwen die er oog voor heeft Deze manier van verwerken Doet menig mens verbazen Bewondering voelen Of gewoonweg haten De inkt kan door schrijvers’ tranen Het papier ook weer verlaten…